Οι αναρχικοί δεν συμπράττουν με κανένα κράτος ή διακρατικές συμμαχίες. Ανθίζουν την ανεξούσια ιδέα ακόμα και μέσα στον πόλεμο

Λίγες ημέρες πριν την επίθεση του ρωσικού κράτους στον ουκρανικό χώρο, ουκρανοί αναρχικοί με ανάρτησή τους στο διαδίκτυο, δήλωναν πως θα ενταχθούν στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας: «Αξίζει τον κόπο να πολεμήσουμε τα ρωσικά στρατεύματα σε περίπτωση εισβολής; Πιστεύουμε ότι η απάντηση είναι ΝΑΙ. Οι επιλογές που εξετάζουν επί του παρόντος οι Ουκρανοί αναρχικοί περιλαμβάνουν την ένταξη στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, την εμπλοκή στην εδαφική άμυνα, στη στράτευση και τον εθελοντισμό». Όταν ξεκινάει ένας πόλεμος μεταξύ κρατών ή «εμφύλιος», τότε οι ιδέες δοκιμάζονται στην ανθεκτικότητά τους και φανερώνονται οι πραγματικές τους διαστάσεις. Ο πόλεμος ξεγυμνώνει το σώμα της ιδέας από όλα εκείνα τα πέπλα και τα επιπλέον ρούχα, όπου έχουν φορεθεί από τους κομιστές της ιδέας, ντύνοντας την ιδεολογικά για να ταιριάζει ανάλογα με την περίσταση. Όταν ο πόλεμος κυκλοφορεί στους δρόμους με όλη του την εξάρτηση, τότε όλοι μας είμαστε γυμνοί απέναντί του και αυτό μας φτάνει για να μάθουμε μια και καλή τον εαυτό μας.

ΥΠΟ ΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ…

Σύμφωνα με τις πρώτες δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη, (Alpha 989), η είσοδος του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Oruc Reis (ωκεανογραφικό-σεισμογραφικό) στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, ανήμερα της επετείου των Ιμίων στις 6.30 το πρωί (200 χλμ νοτίως της Μεγίστης μεταξύ των δυτικών ακτών της Κύπρου και των ανατολικών ακτών της Κύπρου) αποτέλεσε ένα «συγκυριακό γεγονός, που προήλθε λόγω κακών καιρικών συνθηκών»! Ο Γεραπετρίτης επεσήμανε, μάλιστα, ότι το πλοίο δεν συνοδεύεται από πολεμικά σκάφη, δεν υπήρξε πόντιση καλωδίου ούτε ερευνητικές εργασίες, και άρα το όλο «περιστατικό είναι σε στάδιο αποδρομής», ενώ διαβεβαίωσε ότι έχουν υπάρξει οι αναγκαίοι δίαυλοι επικοινωνίας με την άλλη πλευρά.

Τα παπαγαλάκια του Σκάι έσπευσαν αμέσως (10.12πμ) να πιστοποιήσουν τις γελοιότητες του Γεραπετρίτη περί άσκημων καιρικών συνθηκών, αναμασώντας τα περί μη ποντισμού καλωδίων και ερευνών και τα περί μη συνοδείας από τουρκικά πολεμικά πλοία, ενώ πολύ αργότερα (19.53μ.μ.) αναγκάζονται να παραδεχθούν τον ποντισμό των καλωδίων.

ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ «ΧΑΛΙ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΕΝΟΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΕ…

Συμπληρώθηκαν λίγες μέρες από την τρίτη χρονιά κατοχικής κυβέρνησης (μην σηκώνετε το φρύδι, ο Καμμένος το ’πε) με αριστερό πρόσημο, με δύο επιπλέον Μνημόνια –ενάμιση για την ακρίβεια– , επιτροπεία ως το 2060  και αυτή την χαρακτηριστική αηδιαστικά υποκριτική έγνοια για τους «ασθενέστερους», αν έφαγαν όλο το φαγητό τους, αν σκεπάζονται καλά τις κρύες νύχτες κλπ κλπ.

Η «kolotoumba» του Τσίπρα, του 2015, που όπως είδαμε του χάρισε δυόμιση άνετα χρόνια διακυβέρνησης και «επιτυχίες» εκεί που οι προηγούμενοι έσπασαν τα μούτρα τους, έχει ήδη καταχωρηθεί διεθνώς ως αναγνωρισμένη πολιτική τακτική και όχι αναγκαστικά με την μονοδιάστατη αρνητική σημασία, που εμείς (οι ελλαδίτες) της αποδίδουμε.

ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ…

Η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, με αφορμή την αντιμετώπιση του ISIS, ουσιαστικά έχει ήδη προαναγγελθεί με πολλούς τρόπους.

Ως γνωστόν πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε προ ολίγων ημερών στρατιωτική πολυεθνική άσκηση του ΝΑΤΟ με την ονομασία «Phoenix Express 2016», σε περιοχές με επίκεντρο την βόρεια Αφρική και στην οποία συμμετείχαν στρατιωτικές δυνάμεις από την Αλγερία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Μάλτα, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο, την Ισπανία, την Τυνησία, την Τουρκία και φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κινήσεις ενταγμένες σ’ αυτόν ακριβώς τον σχεδιασμό εκτός των άλλων αποτελούν η αναγγελία εκ μέρους κρατών, όπως το ιταλικό, το μαλτέζικο και το ελληνικό για το συντονισμένη και ταυτόχρονη δέσμευση των λεγόμενων εναέριων συνόρων τους και μάλιστα για τους τρεις επόμενους μήνες.

Ο κλοιός σφίγγει… (Μέρος 3)

Σε ασυνήθιστα οξείες, για ανώτατο διπλωμάτη, δηλώσεις, προχώρησε ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο ΝΑΤΟ στο Rossiya 24.

O Alexandr Grushko στις 30 Μαρτίου 2016 είπε επί λέξη[1] [2] ότι

«Η Ρωσία δεν πρόκειται να παρακολουθήσει με απάθεια την ανάπτυξη της αμερικάνικης στρατιωτικής παρουσίας στην Ευρώπη και θα δώσει ασύμμετρη απάντηση σε αυτό. Δεν είμαστε θεατές, θα πάρουμε όλα τα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα που κρίνουμε ως απαραίτητα, ώστε να ισορροπήσουμε αυτήν την αδικαιολόγητη, σε κάθε περίπτωση, στρατιωτική ενίσχυση (του ΝΑΤΟ). Σίγουρα θα αντιδράσουμε εντελώς ασύμμετρα.

O κλοιός σφίγγει (μέρος 2ο)

Όταν ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσσαντ δήλωσε στο AFP[1] ότι τα συριακά στρατεύματα θα απελευθερώσουν κάθε σπιθαμή της συριακής επικράτειας, η απάντηση ήρθε από τον …ρώσο αντιπρόσωπο στα Ηνωμένα Έθνη Vitaly Churkin: «ότι ο Άσσαντ κινείται μακριά από την άποψη του κύριου συμμάχου του (Ρωσική Ομοσπονδία) και είναι απαραίτητο να προσαρμοστεί στις ρωσικές επιδιώξεις αφού η ρώσικη στρατιωτική μηχανή τον βοήθησε να αλλάξει τους όρους στο πεδίο της μάχης».[2]

Σφίγγει ο κλοιός

Αναταραχή και ανησυχία έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της Φινλανδίας, αλλά και στη Σουηδία, η αποκάλυψη μυστικού σχεδιασμού της Φινλανδικής κυβέρνησης να εγκαταλείψει την επί μακρόν αυστηρή ουδετερότητα και να δεχθεί στρατεύματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για «εκπαιδευτικούς» σκοπούς. Να σημειωθεί πως η Φινλανδία ουδέποτε υπήρξε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ.

Ο υπουργός άμυνας της ίδιας χώρας, Jussi Niinisto προσπάθησε να διασκεδάσει την έκδηλη ανησυχία των μελών της εθνικής αντιπροσωπείας (Suomen Eduskunta), κάνοντας λόγο «για μόλις 20 θωρακισμένα αμερικανικά οχήματα», που θα συμμετάσχουν σε ασκήσεις την άνοιξη, στην χερσόνησο της Καρελίας.

Πορεία στο Πακιστάν ενάντια στους βομβαρδισμούς

Χιλιάδες διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν για τις επιθέσεις των ΗΠΑ με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) και έκλεισαν έναν κεντρικό δρόμο στην Πεσαβάρ το Σάββατο. Ο δρόμος αυτός χρησιμοποιείται για να μεταφέρονται οι προμήθειες του ΝΑΤΟ από και προς το Αφγανιστάν.

Οι φωνές στο Πακιστάν εναντίον της συνδρομής στις ΗΠΑ αυξάνονται, ειδικά μετά τις δεκάδες δολοφονίες από τα τυφλά χτυπήματα των drones.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Πορεία στο Αφγανιστάν ενάντια στην κατοχή

Αφγανοί διαδηλωτές κατέκλυσαν την Κυριακή την πόλη Τζαλαλαμπάντ στα ανατολικά της χώρας για να διαμαρτυρηθούν για σχεδιαζόμενη συμφωνία «ασφάλειας» με τις ΗΠΑ για το μέλλον της κατοχικής παρουσίας.

Σύμφωνα με ντόπιες πηγές οι συμμετέχοντες ήταν αρκετές χιλιάδες. Φωνάχτηκαν αντι-αμερικανικά συνθήματα και κάηκαν αμερικάνικες σημαίες και ομοιώματα του Ομπάμα. Έγινε έκκληση επίσης και στα ντόπια συμβούλια των φυλάρχων να απορρίψουν τέτοια συμφωνία.

Η Ουάσιγκτον είχε υποσχεθεί να αποσύρει όλες τις μάχιμες δυνάμεις μέχρι το 2014. Όμως τώρα γίνονται διαπραγματεύσεις με το καθεστώς-μαριονέτα για μικτή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και πέρα από το 2014.Ένα ζήτημα στις «διαπραγματεύσεις» είναι επίσης η νομική αμνηστία για τα εγκλήματα που διαπράττουν οι μισθοφόροι του ΝΑΤΟ από την έναρξη της εισβολής το 2001. Οι ΗΠΑ ζητάνε συνέχιση της αμνηστίας προκειμένου να παρέχουν «ασφάλεια».

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Ποιος σκοτώνει τους πολίτες και γιατί;

Για την καλύτερη κατανόηση διάφορων ζητημάτων χρειάζεται και η εξέταση γεγονότων που κρύβονται από τα διαπλεκόμενα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και ειδικότερα στο δυτικό κόσμο συχνά θάβονται από τους «γίγαντες της ενημέρωσης» CNN, FOX, BBC κτλ. Οι λόγοι βέβαια γνωστοί: διαστρέβλωση της αλήθειας, απόκρυψη των εγκλημάτων των εξουσιαστών, συκοφάντηση αγώνων και αγωνιζόμενων σε διάφορα μέρη του πλανήτη κ.ά.

Επισκόπηση της αντίστασης στο Αφγανιστάν για τον Ιούλιο του 2012

Σε συνέχεια της ενημέρωσης για την αντίσταση στο Αφγανιστάν, δημοσιεύουμε τα συγκεντρωτικά των επιχειρήσεων των ανταρτών για τον Ιούλιο. Έτσι, λοιπόν για το μήνα που πέρασε είχαμε ανά την επικράτεια:

Συνολικά 1259 επιχειρήσεις των μουτζαχεντίν στις επαρχίες Badakhshan, Badghis, Baghlan, Balkh, Bamyian, Daykundi, Farah, Faryab, Ghani, Ghazni, Ghor, Helmand, Herat, Jowzjan, Kabul, Kandahar, Khashrod, Kapisa, Khost, Kunar, Kunduz, Laghman, Logar, Nangarhar, Nimroz, Nooristan, Oruzgan, Paktia, Paktika, Panjshir, Parwan, Samangan, Sar-e-Pul, Takhar, Wardag, Zabul.

Απ’ αυτές οι 416 ήταν επιθέσεις των ανταρτών, 531 βομβιστικές επιθέσεις, 137 επιθέσεις με ρουκέτες, 22 επιθέσεις ελεύθερων σκοπευτών και 138 συμπλοκές.

Σκοτώθηκαν (κατά τη διάρκεια και μετά τις επιχειρήσεις) 223 αμερικανοί, 87 διάφοροι ΝΑΤΟικοί, 86 της ISAF, ι γάλλος, 10 πολωνοί, 6 ιταλοί και 310 αγνώστων λοιπών στοιχείων. Από την πλευρά των ντόπιων συνεργατών των κατοχικών: σκοτώθηκαν 420 στρατιωτικοί, 20 μέλη των ειδικών δυνάμεων, 3 πράκτορες, 383 μπάτσοι, 348 μέλη των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών, 388 στρατιώτες, 34 σωματοφύλακες, 140 σεκουριτάδες κ.ά.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η ώρα της προσαρμογής

«Το Τείχος του Βερολίνου δεν έπεσε μόνο στο Βερολίνο. Έπεσε σε Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο, έπληξε χώρες όσο και εταιρείες και τις έπληξε την ίδια περίπου στιγμή. Σταθήκαμε στο Τείχος του Βερολίνου στην Ανατολή επειδή το γεγονός υπήρξε δραματικό και εντυπωσιακό: ένα τσιμεντένιο τείχος να καταρρέει στις βραδυνές ειδήσεις. Αλλά στην πραγματικότητα, παρόμοια, λιγότερο απτά τείχη, γκρεμίστηκαν σ’ όλο τον κόσμο. Κι ακριβώς αυτή η πτώση των τειχών σ’ όλο τον κόσμο έκανε εφικτή την εποχή της παγκοσμιοποίησης και την ενοποίησης.

[…] Αλλά ενώ το κράτος έχει πλέον μεγαλύτερη σημασία, και όχι μικρότερη, η αλλαγή έχει σχέση με αυτό που εννοούμε όταν λέμε κράτος. Την περίοδο του Ψυχρού πολέμου το σημαντικότερο ήταν το μέγεθος του κράτους. Χρειαζόσουν ένα μεγάλο κράτος για να πολεμάς τους κομμουνιστές, να διατηρείς τα τείχη γύρω από την χώρα σου και να στηρίζεις ένα γενναιόδωρο κράτος κοινωνικής πρόνοιας ώστε να εξαγοράζεις τους εργάτες σου για να μην γίνουν κομμουνιστές. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης το σημαντικότερο είναι η ποιότητα του κράτους. Χρειάζεσαι ένα μικρότερο κράτος, επειδή θέλεις να καταμερίζει το κεφάλαιο η ελεύθερη αγορά και όχι η αργοκίνητη διογκωμένη κυβέρνηση, αλλά χρειάζεσαι και ένα καλύτερο, ένα εξυπνότερο, ένα ταχύτερο κράτος, με γραφειοκράτες που μπορούν να διευθύνουν μια ελεύθερη αγορά χωρίς να την καταπνίγουν ή να τους ξεφεύγει από τον έλεγχο. Το μυστικό για τις σημερινές κυβερνήσεις είναι ν’ ανεβάσουν την ποιότητα και ταυτόχρονα να περιορίσουν το μέγεθος των κρατών τους». (Τόμας Λ. Φρίντμαν, το Lexus και η Ελιά)

Εδώ και περίπου δυόμισι χρόνια βομβαρδιζόμαστε από μια «πληροφόρηση» που «αναπτύσσεται» ή «ανανεώνεται», βασισμένη σε καμία δεκαριά περίπου λέξεις και περίπου άλλες τόσες που παλαιότερα θα απευθύνονταν αποκλειστικά σε όσους είχαν περισσότερη ή λιγότερη τριβή στους οικονομικούς όρους. Η επαναλαμβανόμενη χρήση αυτών των όρων φάνηκε λίγο-λίγο να διεκδικεί την εξασφάλιση της απουσίας οποιασδήποτε αμφισβήτησης της έννοιας τους.

Συλλήψεις με την κατηγορία της τρομοκρατίας, στο Σικάγο

Τρεις διαδηλωτές συνελήφθησαν με κατηγορίες για τρομοκρατία, πριν από τη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Φέρονται να σχεδίαζαν επίθεση με στόχο το κέντρο διεξαγωγής της καμπάνιας επανεκλογής του Μπ. Ομπάμα και το σπίτι του δημάρχου του Σικάγο Rahm Emanuel.

Οι συλληφθέντες είναι οι Brian Church, 22 ετών,  Jared Chase, 27, και Brent Betterly, 24 ετών.

Η αντίσταση στο Αφγανιστάν το Μάρτιο (2012)

Συνεχίζονται οι επιτυχίες των ανταρτών που αντιστέκονται στην κατοχή των ΝΑΤΟικών και των ντόπιων συνεργατών τους, στα πλαίσια της επιχείρησης Μπαντάρ, που ξεκίνησε την Πρωτομαγιά του 2011.

Συγκεκριμένα, το Μάρτιο του 2012 πραγματοποιήθηκαν 596 επιχειρήσεις των μουτζαχεντίν και 96 συμπλοκές με κατοχικούς τρομοκράτες στις επαρχίες: Badakhshan, Badghis, Baghlan, Balkh, Bamyian, Daykundi, Farah, Faryab, Ghani, Ghazni, Ghor, Helmand, heart, Jowzjan, Kabul, Kandahar, Kapisa, Khost, Kunar, Kunduz, Laghman, Logar, Nangarhar, Nimroz, Nooristan, Oruzgan, Paktia, Paktika, Panjshir, Parwan, Samangan, Sar-e-Pul, Takhar, Wardaq, Zabul.

Στις επιχειρήσεις αυτές και τις συμπλοκές σκοτώθηκαν συνολικά (κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων/μαχών/συμπλοκών αλλά και μετά τον τραυματισμό τους) 371 αμερικανοί, 78 ΝΑΤΟικοί, 63 της ISAF, 46 άλλων χωρών, 3 γάλλοι, 6 βρετανοί, 5 ιταλοί και 51 αγνώστων λοιπών στοιχείων, καθώς και 34 ντόπιοι κατάσκοποι, 287 αφγανοί στρατιώτες, 325 μπάτσοι, 169 λοιποί πράκτορες, 23 σωματοφύλακες, 52 σεκιουριτάδες. Οι απώλειες για τους αντάρτες ανήλθαν σε 53 άτομα, ενώ οι κατοχικοί τρομοκράτες δολοφόνησαν 48 άμαχους.

Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια από τα πιο σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν το μήνα που πέρασε:

Στις 2-3 ο μαχητής Abdul Shakoor πυροδοτεί τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένος και παίρνει μαζί του 10 αμερικανούς που πραγματοποιούσαν έρευνα σε περιοχή της επαρχίας Κανταχάρ.

Στις 5-3 ένας αντάρτης πυροδοτεί το παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητό του στην πύλη του αεροδρόμιου Μπαγκράμ την ώρα που επιστρέφουν αμερικανοί από περιπολία. Οι απώλειες είναι μεγάλες για τους κατοχικούς.

Στις 6-3 ο μαχητής Bismillah πραγματοποιεί επίθεση αυτοκτονίας σε φυλάκιο του αφγανικού στρατού στην πόλη Τζαλαλαμπάντ σκοτώνοντας πάνω από 25 “εργαζόμενους” στις μυστικές υπηρεσίες, που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στο σημείο.

Στις 13-3 χιλιάδες αφγανοί διαδηλώνουν στην πόλη Τζαλαλαμπάντ της επαρχίας Νανγκαρχάρ ενάντια στη δολοφονία παιδιών και γυναικών που έγινε από μανιακό αμερικανό κατοχικοί πριν λίγες μέρες. Οι κάτοικοι αποκλείουν το δρόμο Καμπούλ-Τζαλαλαμπάντ και φωνάζουν συνθήματα εναντίον των αμερικανών και των συμμάχων τους.

Στις 16-3 ο μαχητής Zakir σκοτώνει 4 αμερικανούς στην επαρχία Κουνάρ, εκτοξεύοντας 4 ρουκέτες εναντίον του άρματος στο οποίο επέβαιναν, από πολύ κοντινή απόσταση.

Στις 22-3 ένας αντάρτης πυροδοτεί το παγιδευμένο με εκρηκτικά βανάκι του στις 4.30 το απόγευμα με στόχο τρομοκράτες της ISAF που είναι συγκεντρωμένοι έξω από το πέμπτη αστυνομικό τμήμα της πόλης Κανταχάρ. Σκοτώνονται και τραυματίζονται τουλάχιστον 10 κατοχικοί.

Στις 24-3 σκοτώνεται ο Κχαϊρουλάχ Κχαν, πρώην γερουσιαστής της επαρχίας Ουρουζγκάν στο καθεστώς Καρζάι, σε βομβιστική επίθεση στην πόλη Τερενκότ. Στην επίθεση, που έγινε με τηλεχειριζόμενο εκρηκτικό μηχανισμό, σκοτώνονται και 4 σωματοφύλακές του.

Στις 26-3 έγινε συντονισμένη επίθεση: ο μαχητής Abdul Rafi’ πραγματοποιεί επίθεση αυτοκτονίας σε σπίτι κρατικού αξιωματούχου στην επαρχία Ουρουζγκάν, μόλις έληξε το γεύμα με τους κατοχικούς. Σκοτώθηκαν 18 αμερικανοί, ανάμεσά τους ένας υψηλόβαθμος, και πολλοί τραυματίστηκαν. Την ίδια στιγμή, ένας μαχητής ο οποίος είχε διεισδύσει στον αφγανικό στρατό πυροβολεί εναντίον των κατοχικών σκοτώνοντας 2 απ’ αυτούς, ενώ ένα ελικόπτερο Σινούκ καταρρίπτεται στην περιφέρεια Ναουζάντ της επαρχίας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι 30 επιβαίνοντες. Οι επιχειρήσεις αυτής της ημέρας έγιναν ως αντίποινα στην πρόσφατη δολοφονία 17 κατοίκων της Κανταχάρ, τους οποίους οι θρασύδειλοι κατοχικοί τρομοκράτες πυροβόλησαν και έκαψαν.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Δυο νεκροί σε πορεία στο Αφγανιστάν

Δύο αφγανοί διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από τους κατοχικούς την Πέμπτη, κατά τη διάρκεια πορείας ενάντια στη δολοφονία ενός δασκάλου από ΝΑΤΟικούς τρομοκράτες.

Τα γεγονότα έλαβαν χώρα στη νότια επαρχία της Κανταχάρ. Ο δάσκαλος που δολοφονήθηκε την Τετάρτη περπατούσε στο δρόμο με την κόρη του, όταν δέχθηκε επίθεση.

Η οργή στους δρόμους του Αφγανιστάν ξεχειλίζει καθημερινά μετά το δολοφονικό αμόκ ενός ανθρωπόμορφου ΝΑΤΟικού δολοφόνου το Μάρτιο, ο οποίος δολοφόνησε εν ψυχρώ 17 άμαχους.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Ειδήσεις από την αντίσταση στο Αφγανιστάν το μήνα που πέρασε

Συνεχίζεται με πολλές χειμερινές επιτυχίες η επιχείρηση Μπαντάρ που ξεκίνησε το Μάιο. Οι Ταλιμπάν επιβεβαιώσαν, μέσω των εκπροσώπων τους, την πρόθεση δημιουργίας «πρεσβείας» στο Κατάρ, με τον όρο της οριστικής αποχώρησης των ΝΑΤΟικών από τη χώρα, πράγμα για το οποίο δήλωσαν ότι ίσως ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς. Αυτή η εξέλιξη ίσως αλλάζει το σκηνικό της αντίστασης στο Αφγανιστάν και οδηγήσει το Ισλαμικό Εμιράτο τελικά σε συμβιβασμό.

Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν Ζαμπιχουλά Μουτζαχίντ, σε συνέντευξη στο CNN στις 14-2, δηλώνει ότι: «Ένας αντιπρόσωπος του Ισλαμικού Εμιράτου συμμετείχε σε συνάντηση με αμερικανούς αντιπρόσωπους στο Κατάρ, για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης. Όσο για το πότε θα στείλουμε ή όχι αντιπροσωπεία στο Κατάρ, εξαρτώνται όλα από το πότε θα φτάσουμε σε στάδιο διαπραγμάτευσης. Μέχρι τώρα αυτό δεν έχει συμβεί ή επιβεβαιωθεί επίσημα και φυσιολογικά, όσο φτάνουμε στο στάδιο διαπραγμάτευσης, μια αντιπροσωπεία ή ομάδα του Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν θα επιλεγεί και θα σταλεί στο Κατάρ».

Σε άλλη συνέντευξη στα τέλη Φλεβάρη, ο εκπρόσώπος του Ισλαμικού Εμιράτου Κάρι Γιουσούφ Αχμάντι δηλώνει στην εφημερίδα Asharq Al-Awsat: «Όσο για τα ναρκωτικά, οι Ταλιμπάν τα κατέστρεψαν κατά τη διάρκεια της εξουσίας τους στο Αφγανιστάν και μπόρεσαν να λύσουν αυτό το πρόβλημα απαγορεύοντάς τα τελείως σε όλη τη χώρα. Αλλά όταν η Αμερική και οι σύμμαχοί της ήρθαν στη χώρα μας, υποστήριξαν την καλλιέργεια των ναρκωτικών, και ενθάρρυναν τους αγρότες να τα καλλιεργήσουν δίνοντάς τους χρήματα. Οι Αμερικανοί δούλεψαν για να αναπτύξουν το εμπόριο ναρκωτικών και ν’ ανοίξουν νέες αγορές, και διακίνησαν αυτά τα ναρκωτικά με αεροπλάνα. Έτσι αυτοί είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη του εμπορίου ναρκωτικών».

Εν τω μεταξύ.

Στις 2-2 τριανταδύο μπάτσοι της επαρχίας Μπαντακσάν παραδίδονται στους μουτζαχεντίν και ενώνονται μαζί τους.

Στις 3-2 αναφέρεται ότι οι γάλλοι κατοχικοί ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν μια μεγάλη βάση παραδίδοντάς την στους ντόπιους κατοχικούς. Την ίδια μέρα στρατιώτης του αφγανικού στρατού ανοίγει πυρ εναντίον αμερικανών στο χωριό Gura Kalay και σκοτώνει 5 απ’ αυτούς.

Στις 20-2 ο Noorullah, μαχητής της επαρχίας Κανταχάρ, πραγματοποιεί επίθεση αυτοκτονίας στην πύλη του 4^ου αστυνομικού τμήματος και παίρνει μαζί του 10 κατοχικούς της ISAF και 6 μπάτσους. Στις 27-2 ο μαχητής Ahmadullah, κάτοικος της επαρχίας Νανγκαρχάρ, ανατινάζεται με παγιδευμένο όχημα στο αεροδρόμιο του Τζαλαλαμπάντ προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και σκοτώνοντας τουλάχιστον 12 αμερικανούς.

Αξίζει να σημειωθεί ο παν-αφγανικός ξεσηκωμός που ακολούθησε τον εμπρησμό αντίτυπων του κορανίου από τους κατοχικούς στα τέλη Φλεβάρη, και οδήγησε σε πολλές βίαιες διαδηλώσεις και επιθέσεις εναντίον των τρομοκρατών του ΝΑΤΟ και των λακέδων τους.

Συνολικά το μήνα που πέρασε έγιναν 463 επιχειρήσεις των ανταρτών στις επαρχίες: Badakhshan, Badghis, Baghlan, Balkh, Bamyian, Daykundi, Farah, Faryab, Ghani, Ghazni, Ghor, Helmand, Herat, Jowzjan, Kabul, Kandahar, Kapisa, Khost, Kunar, Kunduz, Laghman, Logar, Nangarhar, Nimroz, Nooristan, Oruzgan, Paktia, Paktika, Panjshir, Parwan, Samangan, Sar-e-pul, Takhar, Wardak, Zabul. Απ’ αυτές 189 ήταν οι επιθέσεις με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς εναντίον αρμάτων, αυτοκινητοπομπών, εγκαταστάσεων και άλλων στόχων και 59 οι επιθέσεις με διάφορα βλήματα (ρουκέτες κ.ά).

Σκοτώθηκαν συνολικά: 308 αμερικανοί (την ώρα της μάχης αλλά και μετά), 64 ΝΑΤΟικοί, 30 της ISAF, 9 άλλων στρατών, 6 γάλλοι και 20 άγνωστης «εθνικότητας». Από τη μεριά του αφγανικού κράτους, σκοτώθηκαν 187 αφγανοί στρατιώτες (την ώρα της μάχης και μετά), 266 μπάτσοι, 95 κατάσκοποι-πράκτορες, 5 σωματοφύλακες και 20 σεκιουριτάδες.

Καταρρίφθηκαν 6 αεροσκάφη και καταστράφηκαν 246 οχήματα.

Οι τρομοκράτες κατοχικοί δολοφόνησαν 51 άμαχους και απήγαγαν άλλου 77.

Επίσης, σκοτώθηκαν 23 μουτζαχεντίν και τραυματίστηκαν (σοβαρά και ελαφρύτερα) 42.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

H αντίσταση στο Αφγανιστάν κατά τον προηγούμενο μήνα

Συνεχίζεται με πολλές χειμερινές επιτυχίες των ανταρτών η επιχείρηση Μπαντάρ, που ξεκίνησε το περασμένο Μάιο.

 Στις 3-1 πραγματοποιήθηκε επίθεση αυτοκτονίας στην Κανταχάρ με στόχο ένα γνωστό διοικητή της αστυνομίας (Ismat) την ώρα που περνούσε η αυτοκινητοπομπή του στην περιοχή Chawni στις 2.30 το μεσημέρι.
Η τύχη του διοικητή δεν έγινε γνωστή αλλά σκοτώθηκαν τουλάχιστον 8 μπάτσοι. Στις 10-1, στην επαρχία Πάκτια, μαχητές πραγματοποιούν επιθέσεις σε εγκαταστάσεις του υπουργείου τηλεπικοινωνιών, στο σπίτι του κυβερνήτη και άλλα κυβερνητικά κτίρια. Πολλές ρουκέτες εκτοξεύονται με μεγάλες απώλειες για τους κατοχικούς. Στις 11-1 πραγματοποιήθηκε επίθεση αυτοκτονίας από το μαχητή Noorullah μέσα στο αρχηγείο της αστυνομίας.

Ο Noorullah φορούσε στολή των μπάτσων και ανατινάχτηκε στην είσοδο σκοτώνοντας δεκάδες, ανάμεσα στους οποίους και ο διαβόητος αρχηγός των μπάτσων της επαρχίας Στρατηγός Abdul Razziq.

Στις 12-1 σκοτώνεται μετά από έκρηξη βόμβας ο διοικητής της περιφέρειας Panjwaee της επαρχίας Κανταχάρ Fazluddin Agha.

Στις 17-1 ο μαχητής Qari Omar πραγματοποιεί επίθεση αυτοκτονίας με παγιδευμένο όχημα με στόχο την 71^η Ταξιαρχία στην περιφέρεια Ghani Khel, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους κατοχικούς.

Στις 19-1 ο μαχητής Hammehullah ανατινάζεται ανάμεσα σε κατοχικούς της ISAF την ώρα που γινόταν ένα συμβούλιο, σκοτώνοντας τουλάχιστον 12 μέλη της ISAF. Την ίδια μέρα ο Ahmad, μαχητής από την επαρχία Κανταχάρ, ανατινάζεται με παγιδευμένο όχημα δίπλα σε κομβόι των ΝΑΤΟικών μπροστά στην αεροπορική βάση της Κανταχάρ, σκοτώνοντας 12 κατοχικούς και προκαλώντας τεράστιες ζημιές. Επίσης την ίδια μέρα ένας αφγανός στρατιώτης πυροβολεί και σκοτώνει 7 γάλλους. Ο Ahmad είχε καταταγεί γι’ αυτό το σκοπό στον αφγανικό στρατό.

Στις 21-1 μια ομάδα μαχητών, οι Hafeezullah, Habeeb-ur-Rahman, Adi-ur-Rahman και Munir Ahmand επιτίθενται με χειροβομβίδες, ρουκέτες, εκρηκτικά γιλέκα και βαρέα και ελαφρά όπλα σε αμερικανική βάση στην περιφέρεια Barmal της επαρχίας Χελμάντ. Η μάχη κρατάει 7 ώρες και οι αντάρτες πέφτουν νεκροί έχοντας σκοτώσει δεκάδες κατοχικούς. Την ίδια μέρα, σε κέντρο εκπαίδευσης του αφγανικού στρατού στην επαρχία Καμπούλ πεθαίνουν 12 αξιωματικοί και στρατιώτες από δηλητηριασμένο φαγητό, ενώ εκατοντάδες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία.

Στις 26-1 ο Jalat Khan, μαγαζάτορας στην αγορά της περιφέρειας Sangin της επαρχίας Χελμάντ μαχαιρώνει θανάσιμα με ένα χασαπομάχαιρο 2 αμερικανούς, την ώρα που περνούν μέσα από την αγορά.

Συνολικά το μήνα που πέρασε έγιναν 642 επιχειρήσεις των ανταρτών στις επαρχίες: Badakhshan, Badghis, Baghlan, Balkh, Bamyian, Daykundi, Farah, Faryab, Ghani, Ghazni, Ghor, Helmand, Herat, Jowzjan, Kabul, Kandahar, Kapisa, Khost, Kunar, Kunduz, Laghman, Logar, Nangarhar, Nooristan, Oruzgan, Paktia, Paktika, Panjshir, Parwan, Samangan, Sar-e-pul, Takhar, Wardak, Zabul. Απ’ αυτές 263 ήταν οι επιθέσεις με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς εναντίον αρμάτων, αυτοκινητοπομπών, εγκαταστάσεων και άλλων στόχων.

Σκοτώθηκαν: 375 αμερικανοί (την ώρα της μάχης αλλά και μετά), 101 ΝΑΤΟικοί, 48 της ISAF, 36 άλλων στρατών, 12 γάλλοι, 4 πολωνοί, 4 ιταλοί και 21 άγνωστης «εθνικότητας». Από τη μεριά του αφγανικού κράτους, σκοτώθηκαν 343 αφγανοί στρατιώτες (την ώρα της μάχης και μετά), 271 μπάτσοι, 91 κατάσκοποι-πράκτορες, 37 σωματοφύλακες, 57 σεκιουριτάδες και 1 φύλακας φυλακών.

Καταρρίφθηκαν 5 αεροσκάφη, καταστράφηκαν 153 οχήματα και 3 στρατιωτικές βάσεις έγιναν στάχτη, ενώ άλλες 2 εγκαταλείφθηκαν.

Οι κατοχικοί τρομοκράτες δολοφόνησαν 49 άμαχους.

Επίσης, σκοτώθηκαν 38 μουτζαχεντίν και τραυματίστηκαν (σοβαρά και ελαφρύτερα) 36, ενώ 1 αιχμαλωτίστηκε από τους κατοχικούς.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

H αντίσταση στο Αφγανιστάν το μήνα που πέρασε

Τον τελευταίο μήνα του 2011 η αντίσταση στο Αφγανιστάν σημείωσε πολλές επιτυχίες.

Επίσης, δόθηκαν στη δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία για το 2011, από τη μεριά των ανταρτών (κυρίως του Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν). Έτσι, λοιπόν, συνολικά τη χρονιά που πέρασε σκοτώθηκαν 25446 κατοχικοί (ντόπιοι και ξένοι) και άλλοι 2266 τραυματίστηκαν θανάσιμα. Διακόσιες έντεκα ήταν οι επιθέσεις αυτοκτονίες που έγιναν μέσα στη χρονιά.

Το Δεκέμβριο: πραγματοποιήθηκαν 677 επιχειρήσεις, έγιναν 77 συμπλοκές και αποκρούστηκαν 16 επιδρομές των τρομοκρατών της ISAF και των ντόπιων συνεργατών τους. Οι επαρχές στις οποίες διεξήχθησαν οι επιχειρήσεις ήταν οι εξής:

Badakhshan, Badghis, Baghlan, Balkh, Bamyian, Daykundi, Farah, Faryab, Ghani, Ghazni, Ghor, Helmand, Herat, Jowzjan, Kabul, Kandahar, Kapisa, Khost, Kunar, Kunduz, Laghman, Logar, Nangarhar, Nimroz, Nooristan, Oruzgan, Paktia, Paktika, Panjshir, Parwan, Sar-e-pul, Takhar, Wardag, Zabul.

Σκοτώθηκαν (κατά τη διάρκεια και μετά τις επιχειρήσεις/μάχες) 443 αμερικανοί, 104 άλλοι ΝΑΤΟικοί, 45 της ISAF, 95 υπό αμερικανική διοίκηση, 9 γάλλοι, 9 πολωνοί, 2 ιταλοί, 7 ισπανοί και 56 άγνωστης προέλευσης. Από τη μεριά των αφγανών κατοχικών σκοτώθηκαν συνολικά 1236 (στρατιώτες του αφγανικού στρατού, σεκιουριτάδες, μπάτσοι, πράκτορες κ.ά.).

Δολοφονήθηκαν 37 άμαχοι και 186 απήχθησαν από τους κατοχικούς. Σκοτώθηκαν και 25 αντάρτες και 10 κατάφεραν να αποδράσουν.

Στις 4-12 έγινε πορεία εκατοντάδων κατοίκων στην επαρχία Kapisa, με αφορμή τη δολοφονία πριν λίγες ημέρες 6 άμαχων. Στις 12-12 δύο διοικητές της αστυνομίας παραδίδονται και δηλώνουν ότι θέλουν να ενωθούν με τον αγώνα των ανταρτών.

Το Δεκέμβριο έγιναν, επίσης, και  4 επιθέσεις αυτοκτονίας, οι οποίες προκαλούν μεγάλες απώλειες στο μέτωπο του εχθρο κάθε φορά που λαμβάνουν χώρα, ενώ αποτελούν ακατανίκητο όπλο που αποδεικνύει ότι η αυτοθυσία και ο αγώνας για το δίκαιο των μουτζαχεντίν δεν πτούνται από την τεχνολογική υπεροχή των σταυροφόρων.

1)      Στις 2-12 ο μαχητής Muhammad Idrees, 50 ετών, από τη Nangarhar, ανατινάζεται με παγιδευμένο με 1400 κιλά εκρηκτικών σε αμερικανική βάση στην  επαρχία Logar, σκοτώνοντας δεκάδες κατοχικούς τρομοκράτες και προξενόντας ανυπολόγιστες ζημιές.

2)      Στις 6-12 ο μαχητής Muhammad Nabi από την Oruzgan, ανατινάζεται στην περιφέρεια Shahjoe της επαρχίας Zabul με στόχο ένα κομβόι της ISAF, σκοτώνοντας 6 τρομοκράτες της ISAF και τραυματίζοντας άλλους 6.

3)      Στις 9-12 άλλος μαχητής πυροδοτεί το παγιδευμένο με εκρηκτικά γιλέκο του στην επαρχία Kunar  σκοτώνοντας 12 μπάτσους, ανάμεσά τους και ο διοικητής του Ghazi Abad, Asmaeel.

4)      Στις 13-12 ο μαχητής Abdul Qudus, κάτοικος Badghis, ανατινάζεται στην πύλη της βάσης PRT (Provincial Reconstruction Team – Ομάδα Επαρχιακής Ανασυγκρότησης), στην πρωτεύουσα της επαρχίας (Qala Naw), σκοτώνοντας 7 ισπανούς και τραυματίζοντας άλλους.

 Δημοσιεύθηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Η αντίσταση στο Αφγανιστάν το μήνα που πέρασε

Πολλές και επιτυχείς ήταν οι επιχειρήσεις των ανταρτών στο Αφγανιστάν το μήνα που πέρασε. Περίπου 980 ήταν οι επιθέσεις που έγιναν σε όλη τη χώρα εναντίον των ΝΑΤΟικών εισβολέων και των ντόπιων συνεργατών τους. Αριθμός που σχεδόν ισούται με τον αριθμό των φυλακίσεων, βασανιστήριων και δολοφονιών που διεξάγονται καθημερινά από τα καθάρματα της ISAF και της κυβέρνησης-μαριονέτα που έχει εγκατασταθεί σε βάρος του αφγανικού λαού.

«Είναι πολλές οι δολοφονίες κρατούμενων, ειδικά στις επαρχίες Κανταχάρ και Χελμάντ. Κρατούμενοι πεθαίνουν υπό μυστηριώδεις συνθήκες, μετά από βασανιστήρια στα οποία υπόκεινται για να υπογράψουν ψευδείς ομολογίες.

10 χρόνια μετά: το Αφγανιστάν επιβεβαιώνεται ως ο «τάφος των αυτοκρατοριών»

Η λεγόμενη «οικονομική κρίση» δεν είναι καθόλου άσχετη με τις εξελίξεις στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» όπως φαίνεται και από την παρακάτω ανάλυση σχετικά με την 10η επέτειο της εισβολής στο Αφγανιστάν. Το στρατιωτικό, πολιτικό αλλά και οικονομικό κόστος είναι πλέον υπολογίσιμο για τους συμμάχους που συνεχίζουν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (ενώ παράλληλα παριστάνουν και …τους υπέρμαχους της ειρήνης – εδώ γελάνε!), δολοφονώντας συνέχεια άμαχους και ολόκληρα χωριά και καταστρέφοντας ολόκληρες περιοχές.

Υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί και πολιτικοί της Δύσης δηλώνουν πλέον ανοιχτά ότι η εισβολή στο Αφγανιστάν, που οργανώθηκε από τις ΗΠΑ πριν 10 χρόνια με το πρόσχημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», αποδείχθηκε φιάσκο.

Στις 7 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από την εκκίνηση της καθολικής επίθεσης της «συμμαχίας των πρόθυμων» στο Αφγανιστάν.

Λίγο πριν την 10η επέτειο της έναρξης του πολέμου, ο πρώην διοικητής των ΝΑΤΟικών στη χώρα στρατηγός Stanley McChrystal άσκησε κριτική στις δυτικές δυνάμεις. Ο πρώην υψηλόβαθμος αξιωματικός των γερμανικών ένοπλων δυνάμεων (Bundeswehr) Harald Kujat συμφωνεί μαζί του.

Σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει την αποτυχία της στρατιωτικής καμπάνιας ο Μπάρακ Ομπάμα κατηγόρησε την κυβέρνηση του Πακιστάν ότι «συνεισφέρει στην αποσταθεροποίηση της κατάστασης στο Αφγανιστάν». Αυτή η κατηγορία όμως είναι τελείως αβάσιμη, ειδικά αφού το Πακιστάν ήταν ο κύριος σύμμαχος στον πόλεμο ενάντια στο Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν, και η οπισθοφυλακή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Το μόνο λάθος του Πακιστάν ήταν ότι το Ισλαμαμάντ δεν μπόρεσε να νικήσει τους δικούς του Ταλιμπάν, που είναι σταθερά οχυρωμένοι στο Νότιο και Βόρειο Ουαζιριστάν, κάνοντάς το οπισθοφυλακή για τους μουτζαχεντίν.

Στο μεταξύ, κατά τη διάρκειά της ομιλίας του στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων ο McChrystal είπε ότι οι δυνάμεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν δρουν τυφλά και δεν έχουν αρκετές γνώσεις για να διεξάγουν επαρκώς μια παρατεταμένη εκστρατεία.

«Δεν ξέραμε αρκετά και ακόμα δεν ξέρουμε αρκετά. Οι πιο πολλοί από μας – και εγώ ανάμεσα σ’ αυτούς – είχαμε μια πολύ επιφανειακή κατανόηση της κατάστασης και της ιστορίας, και μια τρομακτικά απλουστευτική οπτική της πρόσφατης ιστορίας τα τελευταία 50 χρόνια», δήλωσε ο στρατηγός.

Σύμφωνα με τον McChrystal, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η δημιουργία της κυβέρνησης-μαριονέτα στο Αφγανιστάν, μιας κυβέρνησης που ο πληθυσμός θα εμπιστευόταν και θα μπορούσε να μειώσει την επιρροή των Ταλιμπάν.

Τόνισε ότι ενώ ήταν ξεκάθαρη στη δυτική συμμαχία η πρόθεση να γίνει η εισβολή στο Αφγανιστάν μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η μετέπειτα εισβολή στο Ιράκ προκάλεσε μόνο οργή, ειδικά στο μουσουλμανικό κόσμο, και απέτρεψε επιπρόσθετους πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν επιτυχώς στο Αφγανιστάν.

Με τη σειρά του, ο αρχηγός επιθεωρητής των Bundeswehr Harald Kujat είτε ότι από πολιτική πλευρά η ανάμιξη του γερμανικού στρατού στον πόλεμο εναντίον του Αφγανιστάν έχει ολοκληρωθεί, οι δεσμεύσεις στους συμμάχους εκπληρώθηκαν. Η Γερμανία έδειξε την αλληλεγγύη της προς τις ΗΠΑ. Αλλά, ως προς το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν, αποδείχτηκε ένα φιάσκο.

«Χρειαστήκαμε πολύ καιρό για ν’ αναγνωρίσουμε ότι σ’ αυτή την περίπτωση μιλάμε για την επιχείρηση, κατά την οποία ο εχθρός πολεμάει μια στρατιωτική μάχη και χρειαζόταν κι εμείς να κάνουμε το ίδιο».

Σύμφωνα με τον πρώην αξιωματούχο των Bundeswehr, λόγω του γεγονότος ότι η επιθετικότητα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ενάντια στο Αφγανιστάν ήταν χαρακτηρισμένη ως «επιχείρησης σταθεροποίησης», οι γερμανοί στρατιώτες δεν έλαβαν όπλα, με τα οποία θα μπορούσαν ν’ αναχαιτίσουν τον εχθρό, γράφει η Mitteldeutsche Zeitung.

Πάντως, αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τελείως λάθος. Και η Γερμανία και οι ΗΠΑ και όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ που συμμετέχουν στην ένοπλη επίθεση εναντίον του Ισλαμικού Εμιράτου του Αφγανιστάν ήξεραν για ποιο σκοπό επιτέθηκαν στο Αφγανιστάν. Έχουν κάνει ότι περνάει απ’ το χέρι τους για να νικήσουν τους μουτζαχεντίν. Οι πιο σύγχρονοι τύποι όπλων των δυτικών έχουν χρησιμοποιηθεί σ’ αυτό τον πόλεμο, ενώ οι Αφγανοί πολεμάνε με αυτοσχέδιες βόμβες και καλάσνικοφ. Αλλά το πιο δυνατό όπλο των μουτζαχεντίν είναι οι μαχητές αυτοκτονίας.

Αλλά παρά την αναγνώριση της αποτυχίας της στρατιωτικής εμπλοκής ενάντια στο Αφγανιστάν, και την ανακοίνωση της αποχώρησης των στρατευμάτων ως το 2014, ο τωρινός διοικητής των δυνάμεων των ΗΠΑ στη χώρα, στρατηγός John Allen (που διαδέχτηκε το στρατηγό Petraeus), είπε ότι οι αμερικανοί στρατιώτες δε θα αποχωρήσουν από τη χώρα το 2014.

«Ενώ κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν ακούσει ότι θα φύγουμε από το Αφγανιστάν το 2014, στην ουσία θα μείνουμε για πολύ καιρό ακόμα», απείλησε.

(πηγή: kavkazcenter)

Δημοσιεύθηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ