ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ

του ΛΟΡΕΝ ΓΚΟΛΝΤΕΡ

μτφ Σωτήρης Γιαννέλης / σελ. 173

Εκδόσεις Έξοδος

Αθήνα Ιούλιος 2019

Ελάχιστα γνωστή είναι η σύναψη συμφώνων φιλίας και εμπορικών συνθηκών κατά την διάρκεια της περιόδου Φεβρουαρίου-Μαρτίου του 1921 μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των νεοσυσταθέντων αυταρχικών καθεστώτων στην Τουρκία, την Περσία και το Αφγανιστάν, δια των οποίων η καταστολή και η φυλάκιση ή η σφαγή των κατά τόπους κομμουνιστών ή αριστερών αντιπολιτευόμενων, που διέπραξαν αυτά τα καθεστώτα παραβλέφθηκαν χάριν των σοβιετικών κρατικών συμφερόντων εντός της νέας διεθνούς κατάστασης, που εγκαινίασε η δημιουργία εθνικών κρατών μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο βιβλίο αυτό που κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, ο συγγραφέας καταπιάνεται με μια ιστορία, που είναι ελάχιστα γνωστή στην Δύση όσον αφορά την Τουρκία, ιστορία την οποία η αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία κάλυψε, όταν το καθεστώς εκεί κατέπνιξε το αντικαπιταλιστικό εργατικό και αγροτικό κίνημα, καθώς και την αριστερή πτέρυγα του νεοσυσταθέντος Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο μένοντας πιστό στον προλεταριακό διεθνισμό κατά την διάρκεια του πολέμου απέρριψε το αίτημα της Τρίτης Διεθνούς για παροχή στρατιωτικής βοήθειας στον Ατατούρκ. (Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)

Οι εκδόσεις Έξοδος με αυτό το αξιόλογο βιβλίο του Λόρεν Γκόλντερν (συγγραφέα εκτός των άλλων και μιας εκτενούς ανάλυσης της εμπειρίας της ισπανικής επανάστασης του 1936 με τον τίτλο «Παρελθόν και μέλλον της Ισπανικής Επανάστασης, το μεγαλείο και η ανεπάρκεια του αναρχισμού. Πως η εργατική τάξη αναλαμβάνει ή δεν αναλαμβάνει την διοίκηση της κοινωνίας χθες και σήμερα») μάς δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσουμε, ορισμένες άγνωστες ή τουλάχιστον υποτιμημένες πλευρές της ανόδου του κινήματος των Νεότουρκων την δεκαετία του 1920, που αναδύθηκε μετά την παρακμή και την οριστική διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, και την λαφυραγωγήση της από τις δυτικές μεγάλες δυνάμεις με το αγγλορωσικό «Μεγάλο Παιχνίδι» να παίζεται κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας έως την Καμτσάτκα (χερσόνησος στο ανατολικότερο σημείο της Ρωσίας μεταξύ του Ειρηνικού ωκεανού και της Οχοτσκικής θάλασσας).

Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, «έως τον Αύγουστο του 1914 η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία είχαν αναμιχθεί ευθέως στις υποθέσεις του Οθωμανικού κράτους, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής Οθωμανικού Δημόσιου Χρέους και της Οθωμανικής Τράπεζας, την οποία ήλεγχαν η Βρετανία και η Γαλλία».