«Προς μουσείο Κεμάλ Ατατούρκ»!

Αυτή την πινακίδα αντίκρισα, κυρίες και κύριοι, εξ υπονομίου κιγκλιδώματος εξερχόμενος, εις την συμβολή των οδών Πρίγκηπος Νικολάου κι Ολυμπιάδος. Η χαρά μου δεν περιγράφεται! Εντάξει, γνώριζα εκ προοιμίου για την ύπαρξη μουσείου στην μνήμη αυτού του «άγιου» ανθρώπου, στην οικία όπου είδε τις πρώτες του φωτός ηλιαχτίδες και σήμερα στεγάζεται το τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης. Ντροπή κι όνειδος που δεν είχε βάλει μια ταμπέλα για το μουσείο ο δήμος τόσα χρόνια! Καλά που ήρθε ο Γιάννης, η δημαρχάρα πασών των Θεσσαλονικέων, να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Ποιος δίνει τώρα δεκάρα τσακιστή για μερικές, σου λέει, γενοκτονίες εκατομμυρίων Ελλήνων (Ποντίων και Μικρασιατών), Αρμένιων κι άλλων, με τις πλέον αντιανθρώπινες κι απεχθείς μεθόδους; Ψιλολόγια δηλαδή. Περασμένα ξεχασμένα κι από την μνήμη διαγραμμένα!

Η αρχαιολογία του μέλλοντος

Ένα ίσως σύνηθες, αλλά και μάλλον ενδιαφέρον παιχνίδι είναι να διερωτάται κανείς με τι θα ασχολούνταν άραγε οι ιστορικοί του μέλλοντος; Τι είναι αυτό που θα διασωζόταν από την δική μας εποχή; Ποια απ’ αυτές τις εκατομμύρια λέξεις θα επιζούσε; Ποιο καθημερινό μας αντικείμενο; Ποια από απ’ όλες αυτές τις νευρωνικές συνάψεις θα γινόταν αιώνια;

Από την άλλη, βέβαια, εξ ίσου διασκεδαστικό είναι να φανταστεί κανείς ποια είναι τα κατάλοιπα του παρελθόντος που διασώθηκαν ως εμάς. Τι περιέχουν τα μουσεία; Αντικείμενα καθημερινής χρήσης ή τα καλά σερβίτσια των αρχαίων λαών, θρησκευτικά αντικείμενα και μερικά έργα τέχνης, όπλα και νεκρικά κτερίσματα (αντικείμενα που συνόδευαν τους νεκρούς στην τελευταία κατοικία τους, όπως νόμιζαν[1]). Από την άλλη, ποιες είναι οι λέξεις που διασώθηκαν; Συνήθως μεγάλα έπη, που αναφέρονται σε ηρωικές εποχές και μάχες, παλιοί πίνακες υπολογισμού χρεών, κατάλογοι πολιτών, μερικά ποιήματα και φιλοσοφικά κείμενα, ρητορικοί λόγοι (δηλαδή οι λόγοι που εκφωνούσαν στο δικαστήριο οι δικηγόροι της εποχής) και βέβαια ιστορικά πονήματα.

Balmumu Mustafa Efendi Hoş Geldin! (Καλώς όρισες κέρινε αφέντη Μουσταφά!)

Πραγματοποιήθηκαν, στις 16 Αυγούστου, «εν χορδαίς και οργάνω» τα εγκαίνια του μουσείου Κεμάλ Ατατούρκ στο χώρο του τουρκικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη. Σ’ αυτόν τον χώρο διέμενε κατά την παιδική του ηλικία ο Μουσταφά, υιός του Αλή Ριζά και της Ζουμπεϊντέ Χανούμ, που αυτοπροσδιοριζόταν ως τούρκος.

Η απόδοση τιμών, σ’ αυτόν που ονομάστηκε, αργότερα, «πατέρας των τούρκων», από αυτούς που θεωρούν τον εαυτό τους υιό και κόρη του, είναι κάτι το αναμενόμενο.

Συγκέντρωση την Τετάρτη 24/2 11πμ στο Μουσείο