Έναν αιώνα αργότερα ο ριζοσπαστισμός των Θαβωριτών θα συναντηθεί με τον «Αναβαπτισμό» όταν αυτός ξεκόβει από τον Λουθηρανισμό και αναπτύσσεται ως κίνημα συνολικής ανατροπής.
Οι Γερμανοί ηγεμόνες είχαν μια μακρά παράδοση αντίθεσης με τη παποσύνη και το ρόλο που οι εκάστοτε Πάπες της Ρώμης διεκδικούσαν στις γενικότερες πολιτικές, κοινωνικές και όχι μόνο, δογματικές εξελίξεις.
Το 1515 ο Πάπας ξεκίνησε μια νέα επιχείρηση πώλησης συγχωροχαρτιών. Τα έσοδα προορίζονταν να χρηματοδοτήσουν την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς ναού προς τιμή του αγίου Πέτρου στη Ρώμη.
Ο Φρειδερίκος Β΄ της Σαξονίας αντιτάχθηκε. Με δική του προτροπή και στήριξη, το πανεπιστήμιο της Βιτεμβέργης δυνάμωσε την επίθεση κατά της παποσύνης, όπου Κάρλσταντ και Λούθηρος πρωτοστατούν. Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Κάποιες θρησκευτικές αιρέσεις, πέρα από τα εξωτερικά γνωρίσματα της δογματικής αντιπαράθεσης με τις εκάστοτε κρατούσες θρησκευτικές αντιλήψεις, υπήρξαν σε αρκετές περιπτώσεις —(ειδικότερα στη χριστιανική θρησκεία και σε περιόδους, όπως αυτή του βυζαντινού καισαροπαπισμού και της μεσαιωνικής Δύσης, όπου η θρησκεία αποτελούσε ουσιαστικό παράγοντα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων)— πεδίο έκφρασης κοινωνικών μετώπων άρνησης και αντίστασης.
Παυλικιανοί και Εικονομάχοι στο Βυζάντιο, Βογόμιλοι στη Βουλγαρία, Ζηλωτές στη Θεσσαλονίκη συναντιώνται —πίσω από τις δογματικές τους αντιπαραθέσεις με τη θρησκεία— στις κοινές τους διεκδικήσεις που διαχρονικά αναφέρονται στο πρόβλημα της τεράστιας και αναπαλλοτρίωτης, με νόμο του Ιουστινιανού, εκκλησιαστικής περιουσίας, στο πρόβλημα της δημόσιας εκπαίδευσης, που βρισκόταν στα χέρια των μοναχών, της δουλοπαροικίας, που «δυνατοί» και μοναστήρια ουσιαστικά επέβαλαν και σε μια σειρά άλλων προβλημάτων που προκαλούσε η χλιδή των γαιοκτημόνων και του κλήρου απέναντι στην πενία και την καταπίεση των αδυνάτων. Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...