Ποιός, Πού, Πώς και Πότε;

Πόσοι Ζακ έχουν ξυλοκοπηθεί, δολοφονηθεί ή προπηλακιστεί και απλά προσπέρασαν; Χωρίς μάρτυρες, χωρίς κάποιο αποδεικτικό υλικό. Ένα τέτοιο ανώνυμο περιστατικό θα μπορούσε να ήταν και αυτό του Ζακ που απλά έτυχε να έχει όνομα, γιατί υπήρχε μια καταγραφή βίντεο. Μαθαίνουμε ότι οι αστυνομικοί προχώρησαν σε προσαγωγή για το ξυλοκόπημα μόνο αφού είδαν το βίντεο. Αλλοιώς ο θάνατος ίσως και να ήταν ανώνυμος και δεν θα έψαχναν όλοι στον ελλαδικό χώρο τί σημαίνει Drag Queen. Θα είχε προσπεραστεί και θα είχε κατοχυρωθεί σαν κάποιο πρεζάκι, αδερφή που πήγε να ληστέψει κοσμηματοπωλείο. Σαν ένα κοινωνικό μίασμα που επάνω του η κοινωνία προβάλει όλα αυτά που φοβάται, όλα αυτά που τελικά είναι κομμάτι της. Και ας μην είναι έτσι, και ας μην ήταν πραγματικά πρεζάκι και ας μην πήγε να κάνει ληστεία, και τι έγινε; Οι λέξεις έχουν βαρύτητα και δημιουργούν εικόνα, έχουν την δύναμη να καταδικάσουν χωρίς πολλά-πολλά. Πόσοι καταδικάστηκαν ή έχασαν την ζωή τους και το μόνο που έμεινε ήταν λέξεις που δημιούργησαν μια πλαστή εικόνα; Κατηγορίες λέξεων, κατηγορίες ανθρώπων και κατηγορίες «κακού». Μιλάμε αβίαστα για ληστεία και τελικά δεν ξέρουμε τι σημαίνει, το ίδιο αβίαστα μιλάμε για πρεζάκι χωρίς επίσης να ξέρουμε τι είναι και αν είναι, και τέλος όλα αυτά τα περικλείει η λέξη αδερφή δημιουργώντας και την αντίστοιχη αίσθηση και διαχωρισμό. Όλα τα κακά πάνω σ’ ένα άτομο που αυτή την φορά έτυχε να έχει ονοματεπώνυμο.

ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ: εξαγριωμένο πλήθος επιτίθεται σε ευρωπαίους που φέρονται να εμπλέκονται σε εμπόριο οργάνων

Δύο Ευρωπαίοι, ένας Ιταλός κι ένας Γάλλος, πυρπολήθηκαν μέχρι θανάτου στη Μαδαγασκάρη την Πέμπτη, αφού φέρονται να εμπλέκονται σε εμπόριο οργάνων παιδιών που εξαφανίστηκαν στην περιοχή του Νόσι Μπε, τουριστικού θέρετρου στα βορειοδυτικά της χώρας.

Ώρες αργότερα σκοτώθηκε από το πλήθος και ένα άλλο άτομο τον οποίο είχαν ανακρίνει οι μπάτσοι νωρίτερα.

Λυντσάρισμα: Απέχθεια και Καταισχύνη!

[Απέχθεια και καταισχύνη, είναι δύο λέξεις που ταιριάζουν στα όσα συνέβησαν (για μία ακόμη φορά) κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης και πορείας αλληλεγγύης (που έλαβε χώραν το Σάββατο 29 Ιουνίου) που συνοδεύτηκαν με λυντσαρίσματα, πλιάτσικο, φέρμα και ληστεία χρηματικού ποσού, βιντεοσκοπήσεις των «δρώμενων» και αναρτήσεις στο διαδίκτυο φωτογραφιών και ταυτοτήτων των ατόμων που υπέστησαν τις αγριότητες. Έφτασε μάλιστα ένα βίντεο στο γιου τιουμπ να ξεπεράσει τις 250.000 (διακόσιες πενήντα χιλιάδες θεάσεις) κάτι που εννοείται πως δεν σημαίνει ότι ανυψώνει τόσο αυτούς που το ανέβασαν όσο και τους πρωταγωνιστές του «έργου».

Δεν θα αναλύσω κάτι που είναι ήδη άρρηκτα συνδεδεμένο με το αναρχικό ήθος, το ότι δηλαδή οι πρακτικές του λυντσαρίσματος, της διαπόμπευσης και του ρεβανσισμού δεν έχουν καμμία σχέση με την αναρχία, καθώς και με τις ιδέες και τις πρακτικές της απελευθέρωσης.

Μπορεί να είναι «κουραστική», ενοχλητική θα έλεγα, για ορισμένους η επίμονη αντίθεσή μου σε τέτοια φαινόμενα, αλλά όσο αυτά θα επαναλαμβάνονται και όσο τίποτα δεν δείχνει ότι υπάρχει περίπτωση για ουσιαστική μεταστροφή από τη βορβορώδη λογική και πρακτική, οι τοποθετήσεις θα συνεχίζονται όχι, βέβαια, για να εγγίσουν αυτούς που συνειδητά κωφεύουν και προωθούν τέτοιες λογικές, αλλά για όσους ο αυτοσεβασμός εξακολουθεί να υπάρχει σαν ουσιαστικό στοιχείο και το αναρχικό ήθος εξακολουθεί να συμπορεύεται με την αναρχική απελευθερωτική σκέψη και πράξη.

Το Λυντσάρισμα, μια απεχθής πρακτική που επιβιώνει

Στα τέλη του 18ου αιώνα, η Πενσυλβανία αντιμετώπιζε προβλήματα με τους εγκληματίες που δεν είχαν καταφέρει να δικαστούν, λόγω του ότι τα δικαστήρια ήταν απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα. Το γεγονός αυτό οδήγησε στη συμφωνία να τιμωρούνται όσοι θεωρούνταν εγκληματίες χωρίς τη νομική διαδικασία.

Η πρακτική αυτή, αλλά και η διαδικασία, ονομάστηκαν «Νόμος του Λύντς» ή αλλιώς λυντσάρισμα από το όνομα του Captain William Lynch, ο οποίος έκανε μια συμφωνία στις 22 Σεπτεμβρίου του 1780 με μια ομάδα γειτόνων του. Υποστηρίζοντας ότι «…η Πενσυλβανία έχει αντιμετωπίσει μεγάλες και αβάσταχτες απώλειες από μερικούς άνομους άντρες, οι οποίοι μέχρι τούδε έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τη δημόσια εξουσία με ατιμωρησία…» συμφώνησαν να ανταποκρίνονται σε αναφορές εγκληματικής συμπεριφοράς που θα γίνονταν στην περιοχή, έτσι ώστε «…να μεταβαίνουν στο άτομο ή άτομα που είναι ύποπτοι… και αν δεν είναι πρόθυμοι να παραιτηθούν από τις άνομες πρακτικές τους, θα επιβάλλουμε τέτοια σωματική τιμωρία σε αυτόν ή αυτούς, η οποία θα είναι για μας ανάλογη του εγκλήματος που διαπράχθηκε ή της ζημιάς που προκλήθηκε…». Παρ’ όλο που ο Νόμος του Λύντς και το λυντσάρισμα είχαν άμεσα συνδεθεί με την κρεμάλα, χρησιμοποιήθηκαν και άλλες λιγότερο σοβαρές πρακτικές τιμωρίας.

Οι αντιφασιστικές συμμαχίες ΣΥΡΙΖΑ-Χρυσοχοΐδη και η ουρά της αχλάδας

Για τις 24 Φεβρουαρίου στις 7 το απόγευμα είχε αναγγελθεί συγκέντρωση της «Κίνησης Πολιτών από κατοίκους του 6^ου Διαμερίσματος Αθήνας», στην πλατεία Αμερικής.

Ακολούθως, στο ίδιο μέρος, αλλά μία ώρα νωρίτερα, γίνεται κάλεσμα από αναρχικούς/ές, αντιεξουσιαστές/στριες, αντιρατσιστές/στριες, αντιφασίστες/στριες, από τις γειτονιές της Αθήνας, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους μετανάστες.

Από τις 11:30 το πρωί της Τετάρτης, η πλατεία Αμερικής βρίσκεται ζωσμένη από διμοιρίες των ΜΑΤ και κλούβες και απαγορεύεται η προσέλευση του οποιουδήποτε σ’ αυτήν. Διαδηλωτές αρχίζουν να συγκεντρώνονται στο πάρκο της Κύπρου και Πατησιών από το μεσημέρι, για την προαναγγελθείσα αντισυγκέντρωση.