Εργένης κόσμος

Ανθρωπιστές αρθρογραφούν το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας συνιστώντας στο κοινό να φανεί αντάξιο των προσδοκιών του και να παραμείνει ψύχραιμο μετά την αποκάλυψη αποκόλλησης τμήματος στην επιφάνεια της γης

Ραγίζουν οι άνθρωποι απέναντι στο θάνατο,

ραγίζουν απέναντι στη ζωή. Γέμισε η ζωή σκόρπια γυαλιά και ακόμη να αποδεχτούμε την ανωνυμία του πλήθους

Με κάθε θάνατο γινόμαστε μικρότεροι, με κάθε γέννα ανόητοι (και με τη ζωή σχεδόν ανυπόφοροι)

Με τα δάχτυλά μας πλέκουμε τον οίστρο της ζωής αναλογιζόμενοι πόσες φορές θα χρειαστεί να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι

Απλοποιώντας τις έννοιες μαθαίνουμε να ζούμε (μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα βρεθεί στο δρόμο μας και θα απαιτήσει να ξεχάσουμε την απλότητα και να θαφτούμε στη μιζέρια της ανοχής)

Ακόμη και οι εμπειρίες κοστολογούνται

Διάφανοι ακροβάτες έρχονται με λουλούδια στα χέρια: σε λίγο ξημερώνει και οι ακροβάτες θα επιστρέψουν στον αέρα μαζί με την άλογη υπερηφάνεια του ακατόρθωτου

Οι κυνηγημένοι αναστενάζουν ανά βάρδιες

Οι φοβισμένοι δειπνούν κάτω από την τέντα του ουρανού

Μας υπενθυμίζουν το θάνατο για να ξεχνάμε τη ζωή

ΣΕ ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ;

Πλησιάζουμε τους δυο μήνες αναγκαστικού εγκλωβισμού και ήδη η απώλεια της αίσθησης του χρόνου, είναι κάτι που βιώνει πάρα πολύς κόσμος. Δεν θυμόμαστε μέρα, ημερομηνία κ.λπ. Οι επαφές περιορισμένες και βαλλόμεθα πανταχόθεν για την δραστηριότητα του κορωναϊού ανά τον πλανήτη.

Έχουμε γίνει βιολόγοι, εντατικολόγοι, πνευμονολόγοι, λοιμωξιολόγοι και πάει λέγοντας. Αν έβρισκαν ευκαιρία θα μας μετέδιδαν και τις τελευταίες στιγμές κάποιου συνανθρώπου μας.

Είναι σαν να έχουμε πιαστεί αιχμάλωτοι και να ζούμε ξανά και ξανά την ίδια ρουτίνα. Τη μέρα της μαρμότας. Για τίποτε άλλο δεν γίνεται λόγος στη δημόσια σφαίρα.

Πώς θα είναι τα πράγματα, όμως, όταν επιστρέψουμε στις καθημερινές μας δραστηριότητες, εργασία, κοινωνικές συνευρέσεις κλπ;

Πάρε κόσμε!

Γεμάτος «εκπλήξεις» είναι, πλέον, ο κομμουνιστικός συρφετός που κυβερνά. Ανακοίνωσε, δια στόματος Τσίπρα, την παροχή «δώρου Χριστουγέννων», δηλαδή 13^ου μισθού. Πονηρός ο βλάχος! Έχοντας ανακοινώσει πριν από δύο περίπου χρόνια την επαναφορά 13^ου μισθού, χρησιμοποιεί αυτό το λεκτικό εφεύρημα για να ξεγελάσει τους χαχόλους, με την ανακοίνωση του κυμαινόμενου επιδόματος-βοηθήματος προς αναξιοπαθούντας.

Ο υπερφίαλος εξουσιαστής παρά την μικρότητα του προσπαθεί να εμφανισθεί ως μεγαλόψυχος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την παραδοσιακή μεγαλοψυχία των ληστών, οι οποίοι αφού αφαιρέσουν όλα τα υπάρχοντα των ληστευθέντων τους αφήνουν ένα μικρό ποσόν για κολατσιό. Είναι, πάντως, γνωστόν ότι το κολατσίον είναι, πλέον, το ίδιο με το κυρίως γεύμα και, αποτελεί μέρος των όσων με την βία αφαιρέθηκαν από τους ανυπεράσπιστους συνταξιούχους. Αυτή η δράκα εξουσιαστών έχει καταστήσει τους συνταξιούχους μόνιμο στόχο. Δεν υπάρχει χειρότερο είδος εξουσιαστή από αυτόν ο οποίος επιτίθεται και λεηλατεί τις ζωές όσων δεν δύνανται να αμυνθούν και εν συνεχεία τους μοιράζει καραμέλες και σοκολάτες, προετοιμάζοντας τον επόμενο γύρο. Αυτή, η αφαίμαξη θα συνεχιστεί, ως γνωστόν, με τις προαναγγελθείσες «προσαρμογές» των συντάξεων, του Κατρουγκάλειου νόμου.

Η «ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ» ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΟΥ «ΚΟΣΜΟΥ»…

Πριν από περίπου ένα χρόνο, στις 24 Οκτωβρίου 2014, ο Πούτιν καλούσε από το βήμα της συνεδρίασης της διεθνούς Λέσχης Βαλντάι στο Σότσι την διεθνή κοινότητα σε μια Νέα Παγκόσμια Τάξη για να αντιμετωπιστούν τα «προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί» επικρίνοντας τις ΗΠΑ για την κατάρρευση του συστήματος της διεθνούς ασφάλειας. Ο Πούτιν υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ ως ηγεμονική δύναμη, δεν κατάφεραν να σηκώσουν το βάρος μιας μονοπολικής παγκόσμιας τάξης, αφού αυτό το ασταθές οικοδόμημα έδειξε την αδυναμία του να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά σοβαρές καταστάσεις, όπως περιφερειακές συρράξεις, τρομοκρατία, διακίνηση ναρκωτικών, θρησκευτικό φανατισμό, σωβινισμό και νεοναζισμό.

Ο κόσμος γερνάει

Οι νέοι δεν είστε διαμορφωμένοι ακόμα. Προικισμένοι μπορεί να είστε, ελπιδοφόροι – όσοι είναι, δεν είναι όλοι. Από τους νέους θα βγούνε κι οι βασανιστές και οι φασίστες και οι προοδευτικοί και οι έξυπνοι και οι καλλιτέχνες και τα νούμερα. […]Προσωπικά δίνω προσοχή σε αυτούς που κολακεύουν τους νέους. Πρέπει να είστε πάρα πολύ καχύποπτοι. Αυτοί που σας κολακεύουν κάτι θέλουν να σας πάρουν. Κάτι θέλουν να σας αρπάξουν. Μη μασάτε. Η κολακεία των νέων υποκρύπτει πάντα κάτι ύποπτο. Η νέα γενιά ναι, είναι ελπίδα, αλλά αφήστε τη να πάρει το δρόμο της, δεν χρειάζεται ούτε καθοδήγηση ούτε γλείψιμο.  Διονύσης Χαριτόπουλος, αποσπάσματα από συνέντευξη στις 17.4.2008.

Ο ελλαδικός χώρος γερνάει. Όχι μόνο επειδή έχουν απομείνει ως επί το πλείστον οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοί της, φορείς μιας άλλης εποχής, άλλης νοοτροπίας∙ όχι μόνο γιατί κάποιος που βρίσκεται πιο κοντά στο κατώφλι του θανάτου πιο εύκολα ρέπει στον κακώς εννοούμενο συντηρητισμό και γιατί, καθώς λένε, «δεν μπορείς να μάθεις σε παλιό γαϊδούρι καινούρια περπατησιά». Γερνάει και για τον ίδιο λόγο που γερνάει ο υπόλοιπος κόσμος: γιατί οι νεαρής ηλικίας κάτοικοί της συμπεριφέρονται ως γέροι.

Τελικά, ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο;

Ερχόμενοι αντιμέτωποι με όλο και πιο βίαιες πραγματικότητες της ταραγμένης γης, αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που κινεί τον κόσμο; Είναι η υλική αναγκαιότητα, όπως την ανέλυσε ο Μαρξ και οι συν αυτώ; Ήρθε το τέλος των μεγάλων θρησκειών ή μήπως αυτές σιγοβράζουν, μέχρι να αναπτυχθούν σαν επιδημίες στα μυαλά των ανθρώπων και να ξεσπάσουν πάλι, δίχως να φαίνεται καμιά οριστική «θεραπεία» στον ορίζοντα; Μήπως οι ιδεολογίες είναι αυτές που καθορίζουν την αναλογία των δυνάμεων; Πώς «γεννιούνται» και «πεθαίνουν» τα μπλοκ εξουσίας;

Η απόδραση από το Α.Τ. Ρόδου και οι κεφαλοκυνηγοί του ΖOUGLA.GR – Τ.V. KOSMOS

Δύο κρατούμενοι στα κρατητήρια του Α.Τ. Ρόδου, όπου είχαν μεταχθεί λόγω της δίκης τους, κατόρθωσαν να αποδράσουν. Οι δραπέτες έκοψαν με άγνωστο αντικείμενο τα κάγκελα της τουαλέτας των κρατητηρίων και έγιναν άφαντοι.