Το Κόμμα, το Κράτος και το Κεφάλαιο. Με μια λέξη: η Κυριαρχία

Όσα κι αν λέγονται για την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού, η γραφειοκρατία είναι ακόμα ισχυρή. Αν και η ημιαπασχόληση στο δημόσιο, η άρση της μονιμότητας, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι εποχιακές συμβάσεις, οι μετατάξεις, αποτελούν ισχυρά «πλήγματα» για τη γραφειοκρατία, οι αθρόες προσλήψεις στην αστυνομία, το στρατό, και την… αγροφυλακή, «επιδιορθώνουν τη ζημιά» και έτσι δεν υπάρχει ουσιαστική συρρίκνωση της κρατικής γραφειοκρατίας.

Με τον τρόπο αυτό το κράτος επιτυγχάνει δύο πράγματα. Από την μια μεριά ενισχύει την δύναμη των κατασταλτικών μηχανισμών του σε «ανθρώπινο» δυναμικό, και από την άλλη αφήνει πολλά περιθώρια εκμετάλλευσης για το ιδιωτικό κεφάλαιο με τον εκβιασμό της εργασίας, μια και δεν υπάρχουν πια μεγάλες αποκλίσεις στις εργασιακές συνθήκες στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.

ΦΥΛΑΚΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ: ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΔΙΔΑΞΕΙ, ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΛΩΣ ΜΑΘΗΤΕΥΕΙ…

«Σ’ ένα από τα ταξίδια, λοιπόν, «έξω» ο «Αυτιάς», δεν ξέρω ακριβώς πως, ομολόγησε στο κόμμα, δηλαδή στην καθοδήγηση, ότι έγινε πράκτορας της ασφάλειας και ότι η οργάνωση, που μέχρι τώρα οικοδόμησε είναι ολόκληρη παραδομένη στην ασφάλεια. Ξέρεις τι του είπε η καθοδήγηση; Εντάξει, ότι έγινε, έγινε, θα συνεχίσεις, μόνο που τώρα από τους δέκα που θα οργανώνεις, τους πέντε θα τους δίνεις στην ασφάλεια, και με τους υπόλοιπους πέντε θα συγκροτείς γερές παράνομες κομμουνιστικές οργανώσεις! Και όταν έγινε η αλλαγή της καθοδήγησης με την έκτη ολομέλεια το βρήκαν οι άλλοι, που έκαναν την καταγγελία. Τι να πεις, να σου πω κι άλλα, θα σηκωθείς από τον τάφο σου… Στις φυλακές της Κέρκυρας, που λες, δεν είχαμε μονάχα τους απομονωμένους, αλλά και τους άλλους κομμουνιστές τούς είχαμε χωρισμένους σε διάφορες κατηγορίες. Ήταν να πούμε οι απομονωμένοι. Αυτοί ήταν οι …εχθροί. Δεν τους μιλούσαμε, ήταν πάντα μόνοι τους, τρώγανε μόνοι τους, και συχνά πυκνά τους στήνανε και προβοκάτσιες για να τους κάμουν τη ζωή δύσκολη και να φύγουν από την ακτίνα. Την ώρα, να πούμε, που έπαιρνε φαγητό, πήγαινε ένας από την επαγρύπνηση, τους χαφιέδες δηλαδή της επαγρύπνησης, έπεφτε απάνω του, του έχυνε το φαγητό και του έβαζε και τις φωνές, πρόσεχε ρε κάθαρμα, που σπρώχνεις κιόλας, να τα μάσεις και φύγεις, δεν σε θέλουμε εδώ μέσα κ.λπ. Τι να πεις ρε, σκέψου να ήμασταν και εξουσία. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όσοι βέβαια άντεξαν αυτό το φρικτό μαρτύριο, κάποτε αποκαταστάθηκαν. «Είχε κάνει λάθος», το κόμμα, δηλαδή ο συγκεκριμένος κερχανατζής, που ήταν καθοδήγηση. Και βέβαια το κόμμα δεν έτρωγε σφαλιάρα για τα δράματα, που είχε δημιουργήσει σ’ αυτούς τους ανθρώπους».  (Χρόνης Μίσσιος, … καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς)

Το κόμμα γνωρίζει. Το κόμμα (ένοπλο ή μη) επαγρυπνεί. Για να ξεχωρίσει έγκαιρα την «ήρα» από το «στάρι». Επαγρύπνηση, καθοδήγηση και επιβολή της κομματικής πειθαρχίας.

Το κίνημα καθοδηγεί, αλλά πρώτα απ’ όλα καθοδηγείται. Τα κομματικά γκέμια, όμως, χρειάζονται και στιβαρά χέρια, που κινούνται με τις κατάλληλες εντολές, από τους ικανότερους κομματικούς εγκεφάλους. Ικανότερους πρώτα απ’ όλα γιατί δεν έχουν ενδοιασμούς. Ικανότερους γιατί γνωρίζουν πώς να ξεκαθαρίζουν τις «δύσκολες» καταστάσεις. Τους κινδύνους, που εγκυμονεί η αμφισβήτηση της εξουσίας τους από τους «διασπαστές». Ικανότερους γιατί μπορούν να κλείνουν στόματα, με το «καλό» ή με το «άγριο», γιατί ξέρουν να αντιμετωπίζουν τους διαφωνούντες, τις μειοψηφίες μέσα στην φυλακή ή έξω απ’ αυτήν, είτε σε συνθήκες «νομιμότητας» είτε σε συνθήκες «παρανομίας». Έτσι, όπως τους αξίζει… Γιατί οι διαφωνούντες, όπως πάντα, είναι οι χειρότεροι «εχθροί», «ύπουλοι» σαν τα φίδια, «ύποπτοι» για το παραμικρό… Οι «διαφωνούντες», βέβαια, δεν είναι ένα πράγμα. Άλλο πράγμα σου λένε η «μαρίδα» και άλλο κάποιοι «παλιοί», άλλο οι «παράγοντες», που στο κάτω-κάτω ξέρανε πως πάει η κατάσταση, και που πολλές φορές έκαναν και αυτοί τα ίδια ή «απλά» δεν μιλούσαν, όταν η κομματική πειθαρχία επέβαλλε τα «κατάλληλα» μέτρα.

Αλλά τί τα θες; Τί θες και τα σκαλίζεις τώρα; Προσωπικό αίτημα να βγεις από την απομόνωση, προσωπική κατάσταση να απαιτούν οι «σύντροφοι» την συντριβή σου. Απομόνωση μέσα στην απομόνωση, φυλακή μέσα στην φυλακή. Και αυτή τη φορά στο πειθαρχείο, γιατί το κόμμα (ή οι παράγοντες του κινήματος) έτσι αποφασίζει, γιατί μόνο το κόμμα μπορεί να κρίνει, ποιοι μετανοημένοι θα «επανενταχθούν», ή ποιοι δηλωσίες θα αποκατασταθούν με δόξα και τιμή…

Και η διάβρωση; Ποια απ’ όλες; Η διάβρωση ιδεών, η διάβρωση της ασφάλειας, ή τα αποτελέσματα του συνδυασμού και των δύο; Δεν βαριέσαι ρε αδερφέ, σου λένε. Και ποιος νοιάζεται πλέον; Δεν το έχεις καταλάβει; Το κίνημα που γίνεται ολοένα και περισσότερο κόμμα να ’ναι καλά, οι κάθε λογής άκρες με την εξουσία, οι παράγοντες, που έχουν κάνει τις συμφωνίες τους για να καθαρίσουν οι «δικοί», με υπομονή πάντα και ρέγουλα, και ξεχάστε τα όλα και αντεξουσίες και αναρχίες και αγώνες χωρίς καβάτζες… Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές.

Χαμογελάτε ρε, τι σας ζητάει το κίνημα; Υπακοή, με ελευθεριακό όμως μανδύα, και κλειστά τ’ αυτιά σας στους «ύποπτους» συνομωσιολόγους… Και βέβαια αγώνας μέχρι εσχάτων… Venceremos, στις επόμενες εκλογές, για να μην ξεχνιόμαστε και για να μην έρθει η «μαύρη αντίδραση»…

Δημοσιεύθηκε από Λ_Μ

Η συζήτηση της 6ης Απριλίου

Την Πέμπτη 6 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στον χώρο της Αναρχικής Αρχειοθήκης  η δεύτερη συζήτηση της Α΄ περιόδου του 5^ου Κύκλου συζητήσεων.

Το θέμα της συζήτησης ήταν: Κίνημα και Κόμμα, Ιδεολογία, Πειθαρχία, Προπαγάνδα

Κατά την διάρκεια της συζήτησης κατετέθησαν και ανταλλάχθηκαν απόψεις σχετικά με το υπό συζήτηση θέμα.

Η συζήτηση άρχισε στις 18:30 μμ και έληξε μετά τις 22:30.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ…

Καλεσμένη του Τράγκα προ ημερών η Θεοδώρα (κατά κόσμο Ντόρα) Μπακογιάννη. Ο οικοδεσπότης ξεκινά να προλογίζει την συνέντευξη με τις πρέπουσες ρεβεράτζες. Και να, θα έχουμε τώρα την φοβερή και τρομερή Ντόρα που όπως του είπε ο ίδιος ο Καραμανλής παλαιότερα, ξηγιέται σπαθί και για να μην ξεχνιόμαστε ο αδερφός Κυριάκος θα γίνει αργά ή γρήγορα πρωθυπουργός και οι τεμενάδες δεν είχαν τελειωμό. Τώρα το τί έσερνε λίγο καιρό πριν στον Κυριάκο, ο «περφόρμερ» του Real.gr ούτε καν να τα θυμούνται φάνηκε να θέλουν, δημοσιογράφος και συνεντευξιαζομένη. Την ίδια «στιγμή», σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων, Καραμανλής και Κυριάκος συνέτρωγαν «υπό την σκέπη της Παναγίας στην Τήνο».

Έχουμε και λέμε. Οι ενδιάμεσοι, ή αλλιώς οι κατάλληλοι δίαυλοι ενεργοποιήθηκαν για να επικοινωνήσουν την κινητικότητα στα κομματικά δρώμενα. Οι εγγυήσεις δόθηκαν και οι «παλιές πίκρες» έσβησαν, ή τέλος πάντων μπήκαν μέχρι νεωτέρας στην άκρη. Οι «μεγάλοι» συναντήθηκαν, τα είπαν, φωτογραφήθηκαν, έστειλαν τα πολιτικά μηνύματα, διέλυσαν τις «παρεξηγήσεις»… Εκείνος ο Αντωνάκης, ο Σαμαράς καλέ, τον ξεχάσατε, έμεινε στην γωνιά και φαίνεται ότι θα πληρώσει το μάρμαρο… Έτσι είναι η μοίρα των μεγάλων ανδρών, Αντώνιε…

ΚΟΜΜΑΤΑ «ΠΑΡΙΕΣ» ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΟΡΓΗΣ ΚΑΙ «ΜΙΣΟΥΣ»…

«Η ανοχή, επιφυλάσσοντας στους ηττημένους έναν βαθμό εξουσίας και ασφάλειας, και διατηρώντας ανοικτό το ενδεχόμενο αναστροφής της ήττας τους, συντηρεί την αντιπολίτευσή τους, ενώ επιτρέπει στον νικητή να εφαρμόσει τα προγράμματα και τις πολιτικές του». S.F. Hartenberg, «Εξτρεμισμός και Ανοχή στην Πολιτική» (1967)

«Ο παρίας ενδέχεται να αγνοείται παθητικά, να απομονώνεται απροκάλυπτα, θα μπορούσε να περιορίζεται επιθετικά ή ακόμη και να τίθεται εκτός νόμου, και θα μπορούσε να δει τις πολιτικές θέσεις του να αφομοιώνονται από τα καθιερωμένα (mainstream) κόμματα. Θα μπορούσε, επίσης, να προσκαλείται σε συμφωνίες συνεργασίας (εκλογικά καρτέλ, ειδικές συμφωνίες σε ψηφοφορίες στο κοινοβούλιο, ή ακόμη συμμετοχή σε κυβερνήσεις). Μπορούμε ακόμη να παρατηρήσουμε μια στρατηγική αλληλουχία των αντιδράσεων, καθώς τα κυρίαρχα κόμματα αναζητούν κάποια προσέγγιση που είτε περιορίζει είτε εξαφανίζει το μη αποδεκτό κόμμα. Εδώ μπορούμε να δούμε την εξέλιξη ενός κόμματος από παρία σε πλήρη παίκτη». William M. Downs, «Πολιτικός Εξτρεμισμός στις Δημοκρατίες, Η καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας»

Αλληλοδιαδεχόμενες οικονομικές «κρίσεις», «έλλειμμα δημοκρατίας και παγκοσμιοποίηση», «απουσία στιβαρής πολιτικής ηγεσίας», «ρωγμές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα», «ξενοφοβία και προσφυγικό», «διεθνής πόλεμος στην Συρία», «τρόμος από τους τζιχαντιστές στην Γαλλία», «πολιτικός εξτρεμισμός και κόμματα παρίες στο προσκήνιο», «η δημοκρατία αντιμέτωπη με τον εξτρεμισμό».

Συνήθεις διατυπώσεις και εκφράσεις πολιτικής «αγωνίας» για το μέλλον της δημοκρατίας, την «άνοδο των ακραίων» σε μια «Ευρώπη πολιτικά γερασμένη», με κοινωνικά προβλήματα, που διογκώνονται χωρίς κάποια «λύση», όπως διατείνονται περισπούδαστοι εκπρόσωποι και εκφραστές του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, ιδιαιτέρως ανησυχούντες.

Η «ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ» ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ «ΣΙΩΠΗΣ», ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ…

«Ωστόσο, η ριζοσπαστική αριστερά, αν ασκήσει, ως κύρια δύναμη, διακυβέρνηση, θα είναι ευάλωτη, για δυο λόγους. Πρώτον, λόγω της αποδυνάμωσης του κράτους (και της ενίσχυσης των αγορών, και ιδιαίτερα του χρηματιστικού κεφαλαίου). Η Αριστερά ιστορικά – Κομμουνιστική και Σοσιαλδημοκρατική – άσκησε την πολιτική της μέσω του κράτους. Δεύτερον, από την ιστορική αποδυνάμωση του θεσμού κόμμα. Ιστορικά, για την Αριστερά, το πολιτικό κόμμα ήταν ένας σημαντικότατος, ένας μεγάλος λαϊκός θεσμός που της έδινε οργανωτική και ιδεολογική ισχύ, πολιτική σταθερότητα και, last but not least, σύνδεση με τις οργανώσεις και τα κινήματα της κοινωνίας πολιτών. Σήμερα, και το κράτος και το κόμμα έχουν εξασθενίσει, και αυτό θίγει περισσότερο την ικανότητα δράσης της Αριστεράς παρά της Δεξιάς. Ωστόσο, υπάρχει ένας παράγοντας που δυνάμει την ενισχύει, την ευνοεί, τα κοινωνικά κινήματα. Τα κοινωνικά κινήματα θα έχουν στο μέλλον ισχυρότερο ρόλο από ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν. Έχουμε, λοιπόν, μια δυναμική εσωτερικά αντιφατική, από την οποία η σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά και κερδίζει και χάνει. Αλλά συνολικά, στο παρόν πλαίσιο, θα είναι πιο ευάλωτη όταν θα ασκήσει διακυβέρνηση».
Εφημερίδα Εποχή, 5-1-2015, Γ. Μοσχονάς,
Το ισχυρότερο όπλο, ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα

Oι πολιτικοί επιστήμονες προχωρώντας στην διάκριση ανάμεσα σε ένα πολιτικό κόμμα και μια φατρία, θεωρούν κόμματα μόνο τις πιο προωθημένες οργανωτικά και με εγγύηση διάρκειας ενώσεις για συμμετοχή στην πολιτική πάλη για την εξουσία.

Έτσι, τα πολιτικά κόμματα, αντίθετα από τις φατρίες, που είναι λιγότερο οργανωμένες, βραχύβιες, χωρίς (συνήθως) σύμβολα ή ιδεολογία, αλλά και από τις τάσεις, που επίσης ως επί το πλείστον έχουν ευκαιριακό χαρακτήρα, εκτός από την πρόθεση διάρκειας, προϋποθέτουν ιεραρχική δομή, κατανομή ρόλων και αρμοδιοτήτων και σταθερές σχέσεις μεταξύ των κομματικών οργάνων σε όλα τα επίπεδα.

Τα κόμματα στοχεύουν στην κατάληψη της εξουσίας, στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πρόσβαση στους θεσμούς και μηχανισμούς επιβολής, αλλά και αναπαραγωγής της, είτε κάθετα είτε οριζόντια. Κάθε υπαρκτό κόμμα μικρό ή μεγάλο, είτε κατά την συγκρότησή του είτε κατά την λειτουργία του, η ίδια η έννοια «κόμμα» δεν μπορεί να νοηθεί σε καμμία περίπτωση χωρίς την διασύνδεση, την άμεση ή έμμεση συνάρτηση και σχέση αλληλουχίας και αλληλοτροφοδότησης με το κράτος και την διαχείριση των κρατικών υποθέσεων.

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΑΛΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάλος προκλήθηκε, προ ημερών, από τις δηλώσεις του Υπουργού Επικρατείας και στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα, Νίκου Παππά, με τις οποίες έθεσε καθαρά θέμα κομματικής πειθαρχίας, για την ψήφιση της επικείμενης συμφωνίας, για τους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛΛ. Η συγκεκριμένη δήλωση προξένησε την δυσαρέσκεια (σε πολλές περιπτώσεις επιφανειακή) στην κομματική βάση του κυβερνώντος κόμματος. Πλησιάζει η ώρα που οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα τοποθετηθούν στο κατά πόσον η συγκεκριμένη συμφωνία αποτελεί συνέχεια των καταστροφικών πολιτικών των προηγούμενων εξουσιαστικών διαχειρίσεων.

Στης βουλής τα έδρανα αχ και ‘γω να…

Ιστορικής σημασίας δήλωση έκανε ο γ.γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας σε κομματική εκδήλωση, εν μέσω «κρίσης» και γιγάντιας πάλης του ελληνικού… προλεταριάτου. Οι νέες γενιές, δήλωσε, δε γνώρισαν την ΕΣΣΔ (!!!) και πραγματικά σείστηκε η ελληνική «εργατική τάξη» από την πρώτης τάξεως μεγέθους αυτή δηλωσάρα! Εν όψει εκλογών, και ενώ το ΚΚΕ αδυνατεί να μαζέψει πάλι τα ποσοστά του, επιστρατεύονται κάθε λογής εξυπνακισμοί μπας και σώσουν την κατάσταση…

Ας μας συγχωρήσει λοιπόν το «κόμμα του λαού» που μας έπιασε πάλι ο «αντι-κομμουνισμός» μας, με τις ευλογίες των δυτικών ιμπεριαλιστών που μας τροφοδοτούν με επιχειρήματα (κούνια που σας κούναγε…)

Επίθεση σε νεολαία κόμματος στην Ιταλία

Ένας εμπρηστικός μηχανισμός εκτοξεύηκε την Πέμπτη στις 11 το βράδυ εναντίον του κτιρίου που στεγάζει τα κεντρικά γραφεία της Ιταλικής Νεολαίας (Giovane Italia), μιας ακροδεξιάς οργάνωσης στην οδό Paternostro 43 στο Παλέρμο.

Εμπρηστική επίθεση σε γραφεία του ΚΚ Ουρουγουάης

Στην ανάληψη ευθύνης, που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο, μεταξύ άλλων αναφέρονται:

«H ελευθερία δε δίνεται με τις κάλπες, αλλά παίρνεται με τα χέρια μας. Έτσι, τη Δευτέρα το πρωί (24/10) αποφασίσαμε να χτυπήσουμε τη δημοκρατία/δικτατορία της προοδευτικής κυβέρνησης. Ως προς τη δήλωση της τωρινής κυβέρνησης και τον ορισμό που έδωσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουρουγουάης στην πράξη αυτή ως φασιστική, λέμε:

11 νεκροί σε συγκρούσεις στο Μαλάουι

Τουλάχιστον 11 άτομα σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και τις δυνάμεις ασφαλείας του Μαλάουι. Οι διαδηλώσεις διοργανώθηκαν σε 3 πόλεις ενάντια στον πρόεδρο Bingu wa Mutharika την Τετάρτη.

ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ: Η πρώιμη κατάσταση της ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ…

Αυτό το κείμενο είχε γραφτεί με αφορμή το γνωστό «απαγορευμένο» κείμενο, που τόλμησε να γράψει ο Άρης Σειρηνίδης, (η δίκη του άρχισε στις 9 Μαρτίου και θα συνεχιστεί στις 17 του ίδιου μήνα) που χωρίς ουδεμία εξήγηση κόπηκε από τους κινηματικούς ιστότοπους (παρ’ όλα αυτά μπορεί κανείς να το βρει με μια απλή αναζήτηση της φράσης: Άρης Σειρηνίδης Πολιτικοί κρατούμενοι δομές εξουσίας και κοινωνικοί αγώνες στις φυλακές, στο Google!!!).

Αφιερώνεται σε όσους επιμένουν με συνέπεια, αγύριστα κεφάλια του καιρού τους, με όποιο αντίτιμο, χωρίς συμβιβασμούς, να αρνούνται να αποκηρύξουν έστω και το τελευταίο ίχνος ή αποτύπωμα της συμβολής τους σε κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί να γκρεμίσει το τείχος του ψεύδους, το πέπλο της σιωπής που καλύπτει την δυσοσμία και το αποκρουστικό προσωπείο κάθε εξουσίας, μικρής ή μεγάλης.

***

«Όταν η συνωμοσία του ψέματος που με περιβάλλει απαιτεί να αποσιωπήσω τον έναν και μοναδικό λόγο αληθείας που μου έχει παραδοθεί, αυτός ο λόγος γίνεται ο ένας και μοναδικός λόγος που επιθυμώ να αρθρώσω περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον». (Αντρέ Π. Μπρινκ)

Η επιβολή της λογοκρισίας έχει συνδεθεί σε γενικές γραμμές με μορφές κρατικής διαχείρισης που τείνουν προς τον ολοκληρωτισμό, που επιβάλουν συνθήκες έκτακτης ανάγκης, που θεωρούν πολυτέλεια ή χάσιμο χρόνου την κατασκευή ενδιάμεσων μηχανισμών χειραγώγησης, ή την συνδιαλλαγή με τις διαφορές ομάδες πίεσης που διεκδικούν πολιτικές «ελευθερίες» και δημοκρατικά δικαιώματα.

Delenda est Carthago! Γενικευμένη εξέγερση στην Τυνησία!

«H Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί»!

Ο ΔΗΜΑΡΑΣ, ΤΟ ΥΠΟ ΣΚΕΨH ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ Η ΜΑΪΜΟΥ ΤΟΥ ΚΩΛΕΤΗ…

Στην ουρά για νέο κόμμα φαίνεται να βρίσκεται και ο Δημαράς που δήλωσε μεταξύ άλλων σε κυριακάτικη εφημερίδα (Veto) παρών στις πολιτικές εξελίξεις αφού, «το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα με τη σημερινή τους αντιδημοκρατική μορφή, έχουν αποτύχει», ενώ πρόσθεσε ότι «κενό υπάρχει, χώρος υπάρχει για να αναπτυχθούν ακηδεμόνευτες δυνάμεις, χωρίς εξαρτήσεις και δουλείες».

Αγγλία: εμπρησμός σε γραφεία των Συντηρητικών

Εμπρησμός έγινε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε σε γραφεία των Συντηρητικών στη μικρή παραλιακή πόλη του Νιουχέιβεν, κοντά στο Μπράιτον.

Η αστυνομία του Σάσεξ ερευνά τη φωτιά που σάρωσε το κτίριο των Συντηρητικών το βράδυ του Σαββάτου. Οι πυροσβέστες χρειάστηκαν πάνω από 10 ώρες να σβήσουν τη φωτιά. Ένας πυροσβέστης τραυματίστηκε.

Επίθεση σε κομματικά γραφεία στη Βαρκελώνη

Χθες, Δευτέρα (17/5), γύρω στις 4.30 το απόγευμα, έγινε επίθεση στα κεντρικά γραφεία του σοσια-ληστρικού PSC-PSOE του Sant Andreu (Barcelona), που βρίσκονται στη Ramón Batlle. Σπάστηκαν τα παράθυρα με σφυριά, πανικοβάλλοντας τα κομματικά μέλη που ήταν μέσα.

Οι δράστες εξαφανίστηκαν στα γύρω στενά πριν προλάβουν οι μπάτσοι να έρθουν.

Δράσεις των τελευταίων ημερών στη Γαλλία

Μασσαλία 7 Μάη: Αλληλεγγύη στους συντρόφους στο San Juan Copala

Από την ανάληψη ευθύνης που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο:

«Η παραστρατιωτική ενέδρα στις 27 Απριλίου εναντίον μεξικανών συντρόφων στο San Juan Copala (Oaxaca) δε θα μείνει αναπάντητη: οι διαμαρτυρίες δεν είναι αρκετές. Οι νεκροί και οι τραυματίες παίρνουν εκδίκηση.

Θα επιτιθόμαστε συστηματικά στους συνεργάτες του κράτους. Τώρα, ήταν τα ταξιδιωτικά γραφεία όπως το Nouvelles Frontières, μεταξύ άλλων, που κερδίζουν από την εκμετάλλευση των περιοχών που ζουν οι σύντροφοι που αγωνίζονται σ’ όλο τον κόσμο. Έτσι, σπάστηκαν τα παράθυρα του πρακτορείου ταξιδίων στην οδό Haxo, στο κέντρο της Μασσαλίας.»

8 Μάη, Drancy (Seine-Saint-Denis): Αφού καλέστηκαν αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή, δέχτηκαν επίθεση με πέτρες και ξύλα. Όταν προσπάθησαν να συλλάβουν ένα αγόρι με flashball («μη-φονικό» όπλο) δέχτηκαν επίθεση με μολότοφ. Δύο άτομα συνελήφθησαν και 5 άλλοι διώκονται για άλλο επεισόδιο συμπλοκής στο σταθμό των τρένων Bourget.

9 Μάη, Figeac (Lot) : επίθεση στα κομματικά γραφεία του uMP

Άγνωστοι προκάλεσαν φθορές στα γραφεία του κόμματος. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες.

9 Μάη, Παρίσι: Επίθεση δέχτηκε το Γραφείο Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης.

10 Μάη, Villiers-le-bel και val-d‘Oise: Γυμνάσια και λύκεια μπλοκάρονται μετά από ομιλία του Ν. Σαρκοζύ. Ο Πρόεδρος θέλει να περιορίσει τις καλοκαιρινές διακοπές. Το μήνυμα έφτασε σε όλα τα αυτιά και σ’ όλα τα κινητά τηλέφωνα.

Φίλοι, αδερφοί και αδερφές άρχισαν να μπλοκάρουν τις εισόδους των σχολείων: Léon-Blum στην αρχή, και μετά Bezons, Louvres, και Goussainville και Val-d‘Oise.

Μπήκε φωτιά σε σκουπίδια, πολλές μολότοφ έπεσαν εναντίον των μπάτσων, που κλήθηκαν να επαναφέρουν την τάξη. Ο Υπουργός παιδείας πρότεινε να επανασχεδιαστούν γεωγραφικά οι εκδρομές. Οι διευθυντές των σχολείων έτρεχαν να διαδώσουν ότι ήταν λανθασμένη εξαρχής η είδηση, ώστε να αποτραπούν οι περαιτέρω αναταραχές.

Δώδεκα χρόνια φυλακή χωρίς διακοπές; Θα δείτε…

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ