Όλα τα κόμματα στήριξαν την απαγόρευση κυκλοφορίας, τιμώντας την θέση που τους αναλογεί στην κρατική εξουσία

Ψάχναμε με αγωνία να βρούμε μια κομματική ανακοίνωση που να ασκούσε την ελάχιστη κριτική στην απαγόρευση κυκλοφορίας που επέβαλε η κυβέρνηση. Μάταια όμως. Μα πώς να βρίσκαμε αυτή την ελάχιστη κριτική, όταν τελικά η απόφαση για την απαγόρευση κυκλοφορίας ήρθε ουσιαστικά με διακομματική σύμπνοια; Η παραπάνω απόφαση, λοιπόν, εξαγγέλθηκε αφού ενημερώθηκαν όλα τα κόμματα της βουλής και ακολούθησαν ανακοινώσεις τους με τις οποίες στήριξαν την απαγόρευση. Τα κόμματα δεν έκαναν κάτι διαφορετικό από τον ρόλο που έχουν για την εφαρμογή της κρατικής εξουσίας, να διατηρούν τα πράγματα ήσυχα και στάσιμα όταν πρέπει, και φαινομενικά να «ταράζουν τα νερά» και να τα κρατούν υπό «ελεγχόμενη ταραχή» όταν χρειάζεται.

Λεφτά υπάρχουν, για τα κόμματα

Εν μέσω επιδημίας, απαγορεύσεων και καταστολής και ενώ μάταια ψάχνουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, μετά από το φαγοπότι και την μεθοδευμένη διάλυση δεκαετιών στον τομέα της δημόσιας υγείας, εν μέσω «δραματικών» εκκλήσεων του υπουργείου υγείας για εθελοντές στην αντιμετώπιση των αναγκών που προκύπτουν στα δημόσια νοσοκομεία, έρχεται και η είδηση της κρατικής επιχορήγησης ύψους 13,5 εκατομμυρίων ευρώ, για 9 κόμματα. Τα 11.250.000 ευρώ αφορούν την τακτική κρατική χρηματοδότηση ενώ τα 2.250.000 είναι για ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς (έρευνα για το πώς θα διατηρήσουν κομμάτι της εξουσίας τους και την τάξη στο κοινωνικό σύνολο, άρα και συνέχισης της επιδότησης;).

Μακεδονικό, ώρα μηδέν: Η κύρωση της επαίσχυντης συμφωνίας προ των πυλών

Την επαύριο του ογκώδους συλλαλητηρίου του περασμένου Ιούνη, ο τότε υπουργός εξωτερικών Κοτζιάς είπε ούτε λίγο ούτε πολύ πως «αυτοί που δεν κατέβηκαν ήταν περισσότεροι». Και έσπευσε να δηλώσει συνειδησιακά ήσυχος, εφόσον, βάσει της παραπάνω «συλλογιστικής», εκπροσωπεί την πλειοψηφία, την οποία βέβαια με αυθαίρετο τρόπο χρωμάτισε όπως τον βόλευε.

Μία από τις «λογικές» που ατύπως θέσπισε η παγκόσμια τάξη που προέκυψε μετά το 1989 ήταν πως όποιος δεν εκφράζεται ή δεν αντιδρά ξεκάθαρα και φανερά αυτομάτως θεωρείται ότι συναινεί και συμφωνεί με τα σχέδιά της, ακόμα και στην περίπτωση που δεν γνωρίζει τίποτα γι’ αυτά, ώστε να είναι σε θέση να αντιδράσει. Ας πρόσεχε, ας φρόντιζε να γνωρίσει.

Ήταν μια τετριμμένη (πλέον) ακροβασία από τον «κύριο ΣΤΑΖΙ» (κατά τους πρώην συντρόφους του), αλλά επαρκής, ώστε να επιστρέψει τον κλονισμό που δέχτηκε η τρέχουσα εξουσιαστική διαχείριση των πραγμάτων πίσω στην πηγή του, δηλαδή στους συμμετέχοντες στα συλλαλητήρια. «Όταν είσαι περικυκλωμένος, πανικόβαλλε τον ίδιο τον εχθρό». Το σύνθημα είχε δοθεί και ο μηχανισμός της προπαγάνδας έσπευσε να υιοθετήσει την δέουσα απαξιωτική τακτική, προσπερνώντας το παρόν με «επίθεση στο μέλλον»: «Δεν υπάρχετε. Εμείς συνεχίζουμε. Και τί άλλο, άραγε, μπορείτε να κάνετε;».

Η ΠΡΕΜΟΥΡΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ

Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών τόσο τα μηνύματα κατά της αποχής πληθαίνουν. Να σημειωθεί ότι η αποχή από μόνη της λέει ελάχιστα πράγματα, αλλά κατ’ αρχήν μας αποκτά ενδιαφέρον καθ’ όσον βλέπουμε τους κομματικούς μηχανισμούς να ζορίζονται εξ αιτίας της. Στην καλύτερη των περιπτώσεων πρόκειται για ένα πρώτο, μικρό βήμα προς την πλήρη συνείδηση ότι οι εκλογές ή τα δημοψηφίσματα υπάρχουν ώστε να δημιουργούν ψευδαισθήσεις: συμμετοχής, ελεύθερης βούλησης και δύναμης. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αποφάσεις είναι παρμένες (βλέπε δημοψήφισμα) και όλοι οι κομματικοί βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και δεν θέλουν να χωρίσουν με τίποτα. Τα παραδείγματα πολλά και φρέσκα, βλέπε μνημονιακό Σύριζα αλλά και τους υπάρχοντες «αντιμνημονιακούς» που σκίζουν καλσόν και μνημόνια και ψηφίζουν όχι και παρών (αντιμνημονιακό), αντί να αποχωρήσουν από την βουλή και να σταματήσουν την διαδικασία που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι παράνομη και βάζει ταφόπλακα στον πληθυσμό του ελλαδικού χώρου και άλλα ωραία…

Το παρελθόν δεν είναι σκόνη…

«Αλλ’ οι κομματάρχαι αν επεριωρίζοντο εις το να πολεμούν το Υπουργείον, το κακόν ίσως δεν ήθελεν να είναι τόσο μεγάλον. το χειρότερον είναι οπού πολεμούν και μεταξύ των υβριζόμενοι, συκοφαντούμενοι και διαφιλονικούντες τρόπον τινα την κληρονομίαν της διευθύνσεως των πραγμάτων… Αυτός δε ο μεταξύ των πόλεμος είναι ο πλέον τρομερός ως έχων τα ολεθριώτερα αποτελέσματα. επειδή οι κομματικοί, δια να αυξήσουν και να εδραιώσουν τα κόμματά των, ερεθίζουν τον λαόν κατά του λαού, τον υποκινούν, τον προλέγουν ολεθρίας προφητείας, τον προμηνύουν κακούς σκοπούς εκ μέρους της κυβερνήσεως ή των άλλων κομμάτων.» (Εφημερίδα Τριπτόλεμος 16 Σεπτεμβρίου 1833)

Η λέξη (πολιτικό) «κόμμα» είναι πολύ παλιά. Τη συναντάει κανείς, τουλάχιστον, από τον 16ο αιώνα, ενώ ως τον 19ο αιώνα είχε περισσότερο την έννοια ιδεολογικού ρεύματος.

Από τότε μέχρι σήμερα η λέξη κόμμα δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τη παραπομπή της στην επιβολή της εξουσίας και επομένως στη συγκρότηση κρατών.

ΕΚΛΟΓΕΣ: Ένα μονόπρακτο εκβιασμού με τους ίδιους πρωταγωνιστές και κομπάρσους

«Θα περάσουμε δύσκολα, αλλά θα νοιώθουμε υπερήφανοι και αξιοπρεπείς». (Α. Τσίπρας)

Εκβιαστής ονομάζεται εκείνος που με την βία ή την απειλή βίας προσπαθεί να καταναγκάσει κάποιον ή κάποιους να δεχτούν είτε να πράξουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, είτε να σιωπήσουν, είτε να ομολογήσουν, είτε να αποδεχτούν μία κατάσταση.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην ελληνιστική εποχή ο εκβιαστής ταυτιζόταν με τον τύραννο, τον καταπιεστή. Και πράγματι, μέχρι τις ημέρες μας είναι σπάνιο (αν και όχι απίθανο) να περηφανεύεται κάποιος, επειδή εκβιάζει συστηματικά ή έστω περιστασιακά για να πετύχει τους σκοπούς του.

Δεν αμφισβητείται, λοιπόν, ότι η δυνατότητα του εκβιασμού είναι συνυφασμένη με την ισχύ, με την εξουσία που διαθέτει κάποιος ή προσπαθεί να κατοχυρώσει, με ποταπότητα και μπαμπεσιά.

Ανάγνωσμα περί εγκληματικών συμμοριών και «συνταγματικού τόξου»

Είναι διαπιστωμένο πως, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του 2012, το κόμμα της Χρυσής Αυγής κατηγορείται σαν εγκληματική συμμορία. Σ’ αυτό το κατηγορητήριο συμμετέχουν (με αρκετές διαβαθμίσεις ως προς την ένταση και την απολυτότητα) τα υπόλοιπα κόμματα του «συνταγματικού τόξου». Ποιός είναι αυτός που θα το αρνηθεί; Μόνο τα μέλη της, καθώς και ένα μέρος των ψηφοφόρων της.

Αν, τώρα, πηγαίνοντας πιο πέρα, αποδοθεί ο ίδιος χαρακτηρισμός στο κάθε ένα από όλα τα υπόλοιπα κόμματα του κοινοβουλίου, η απάντηση από τα μέλη τους και ένα μέρος των οπαδών τους θα είναι επίσης αρνητική. Το ζήτημα που μένει να διερευνηθεί είναι η πραγματική σχέση του όρου εγκληματική συμμορία και μέχρι ποίου σημείου εκτείνεται σ’ όλον τον πολιτικό και οικονομικό χώρο αυτό που χαρακτηρίζεται ως παράνομο κύκλωμα ή αλλοιώς συμμορία.

Δέστε τις ζώνες σας. Θα είναι μια ανώμαλη νύχτα!

«Όσοι λόγω πλούτου, παιδείας, ή πανουργίας, έχουν την ικανότητα, αλλά και την ευκαιρία να ηγούνται μιας κοινότητας ανθρώπων –με άλλα λόγια, όλες οι φατρίες της άρχουσας τάξης– είναι αναγκασμένοι να υποκλίνονται μπροστά στην καθολική ψήφο μόλις καθιερωθεί, και ακόμη, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν να την καλοπιάνουν και να την ξεγελούν»

Gaetano Mosca, 1895

«Αλλά, καθώς η πρόοδος της δημοκρατίας είναι αποτέλεσμα της γενικής κοινωνικής εξέλιξης, μια προηγμένη κοινωνία, ενώ θα επιβάλλει μεγαλύτερη συμμετοχή στην πολιτική εξουσία, θα προστατεύει ταυτόχρονα το Κράτος από τις δημοκρατικές υπερβολές. Αν οι τελευταίες υπερισχύσουν κάπου, για ένα διάστημα, θα κατασταλούν στην στιγμή».

Sir T. Erskine May, 1877

 

«Αυτό που φαίνεται σε κάθε άνθρωπο, αυτό είναι αληθινό όσον αφορά αυτόν», έλεγε ο (φημισμένος σοφιστής) Γοργίας, υποστηρίζοντας ότι τίποτε δεν υπάρχει (ή είναι πραγματικό), και αν υπήρχε δεν θα μπορούσαμε να το γνωρίσουμε, και αν μπορούσαμε να το γνωρίσουμε, δεν θα μπορούσαμε να μεταδώσουμε την γνώση μας σε άλλους. Φθάνει, λοιπόν, κάτι που είναι πιθανό, να «ντυθεί» με τα κατάλληλα επιχειρήματα και ο ρήτορας φθάνει στην …εύκολη «νίκη» επί του πραγματικού.

Οξύνεται η κατάσταση στην Υεμένη και άλλες χώρες

Ένας μπάτσος σκοτώθηκε χθες στην πόλη Άντεν, όταν διαδηλωτές οπλισμένοι με αυτόματα του επιτέθηκαν.

TO MIΣΟΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΗΛΟ

Σε κάθε ευκαιρία μπορεί να το δει κανείς, από συνήθεις αντιδράσεις κομματόσκυλων σε συγκεντρώσεις αναρχικών, όπως «έτσι βοηθάτε τα μεγάλα κόμματα» (!!!), «ψηφίστε κάποιο μικρό κόμμα», μέχρι αναμάσημα μαθηματικών τρικ για την αποχή (αναγωγή του ποσοστού των κομμάτων από το σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στο σύνολο των έγκυρων για να «δείξουν» ότι με την αποχή μεγαλώνει το ποσοστό των μεγάλων κομμάτων!!!). Η ουσία είναι μία: τρέμουν και την ιδέα μόνο ότι τους φτύνει η κοινωνία, αδιαφορεί ο κόσμος για τα σιχαμερά πολιτικά τους προγράμματα, για τα λογύδριά τους και τις συμμαχίες πολιτικών-δημοσιογράφων-επιχειρηματιών-μαφιόζων. ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΠΡΙΝ: ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ!

Γερμανία: επιθέσεις εν όψει της Πρωτομαγιάς

Εμπρηστική επίθεση έγινε το βράδυ της 5ης προς 6η Απρίλη σε οχήματα της κτηματομεσιτικής εταιρίας GSW στο Wittenau Βερολίνο.

Την ευθύνη ανέλαβε η ομάδα «ring militanter autonomer- r.m.a..».

Εμπρησμός σε γραφεία του κόμματος UDI στη Χιλή (21/2)

Η εμπρηστική επίθεση έγινε σε γραφεία του κόμματος στην πόλη Antofagasta. Την ευθύνη ανέλαβε ο «Διαβολικός Αντιεξουσιαστικός Πυρήνας». Στην ανάληψη ευθύνης που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο σχολιάζεται η σχέση του κόμματος UDI (Unión Demócrata Independiente) με τους συντηρητικούς νεο-φασιστικούς κύκλους και στην Καθολική Εκκλησία.

ΟΙ «ΔΙΑΡΡΟΕΣ» ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ

ή

ΠΩΣ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ

Είναι γνωστά τα «μικρά» ή «μεγάλα» δωράκια της SIEMENS που φρόντιζε με το αζημίωτο πάντα, ο Μ. Χριστοφοράκος, να λαμβάνουν οι «κατάλληλοι» και χρήσιμοι αποδέκτες. Είναι γνωστό ότι πρόσωπα όπως ο άλλοτε ισχυρός άνδρας, που είχε επιλέξει η εταιρεία για να μεσολαβεί για την κατάλληλη διευθέτηση των συναλλαγών της με το ελληνικό κράτος, δεν αναλαμβάνουν τέτοια καθήκοντα αν δεν χαίρουν γενικότερης «εκτίμησης» για κάποια «προσόντα» τους. «Προσόντα» στα οποία συγκαταλέγεται τόσο η «εχεμύθεια» όσο και η ικανότητα να προστατεύουν και τα ίδια νώτα.

Είναι, επίσης, γνωστή η θεατρική παράσταση, που έδρεψε «δάφνες» για το σασπένς που προσέφερε με διεθνή εντάλματα σύλληψης του «φυγόδικου» (…με την άδεια του ελληνικού κράτος) στην Γερμανία, την ελεγχόμενη «σύλληψη» του, αλλά και την άρνηση έκδοσης από τις γερμανικές αρχές και τελικά τη σύντομη αποφυλάκισή του που δήθεν ντρόπιασε το «αγράμματο» περί τα νομικά ελληνικό κράτος.

Η παράσταση, όμως δεν λέει να τελειώσει. Το αντίθετο, μάλιστα, συμβαίνει, αφού ήρθε η ώρα της σύστασης και της λειτουργίας των «εξεταστικών». Αυτή, λοιπόν, την «στιγμή» το «δράμα» δείχνει να κορυφώνεται, καθώς «διαρρέει» το ημερολόγιο Χριστοφοράκου, το οποίο περιέχει πλήθος εγγραφών με επαφές και ραντεβού με υπουργούς, πολιτικά πρόσωπα, βουλευτές γενικώς, και βουλευτές ειδικώς υπεύθυνους με τα οικονομικά κομμάτων,  όπως η ΝΔ και το Πασοκ.

Η προθυμία όμως για δημοσιοποίηση δεν φαίνεται να είναι και πολύ μεγάλη, με εξαίρεση την Ελευθεροτυπία που φαίνεται να αναλαμβάνει εργολαβικά να σώσει την «χαμένη» τιμή της δημοσιογραφίας… Ή μήπως απλά στέλνεται το μήνυμα ότι δεν θα βγει εύκολα έξω από την ανακατανομή εξουσιών σε δημοσιογραφικό-επιχειρηματικό και πολιτικό επίπεδο; Δεν χρειάζεται να απαντήσουμε για λογαριασμό της, αφού είναι γνωστές οι απόψεις μας.

Η σύσταση και η λειτουργία των κατ’ ευφημισμόν εξεταστικών επιτροπών δεν θα μπορούσε παρά να έχει να κάνει με τη συνέχιση του ξεκαθαρίσματος πολιτικών λογαριασμών ανάμεσα στις γνωστές πολιτικές κλίκες, είτε έχουν να κάνουν με το Πασοκ και την ΝΔ, είτε με το ΣΥΝ το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ.

Η σιωπή των πάλαι ποτέ αριστερών συνδαιτυμόνων στην περίφημη συγκυβέρνηση Τζανετάκη του 1989, που έδωσε το σινιάλο για όλο το νταλαβέρι ελληνικού κράτους-Siemens είναι εξίσου ενδεικτική. Μια σιωπή που σπάει καμιά φορά μόνο και μόνο για να σφυρίξουν αδιάφορα, και σημαίνει απλά ότι ούτε κατά διάνοιαν σκέφτονται να κουνήσουν έστω και το μικρό τους δακτυλάκι για να τσιμπήσουν ένα αντιπολιτευτικό κοκαλάκι. Θυμούνται φαίνεται και εκείνον τον Κοροβέση (που δεν χάνει την ευκαιρία να συνοδεύει τον Αλαβάνο στις περισπούδαστες πολιτικές του αναζητήσεις) και φυσούν και το γιαουρτάκι…

Μα θα πει κάποιος «εσείς οι αναρχικοί με τίποτα δεν είστε ευχαριστημένοι. Εάν δεν μιλούσε κανείς την στιγμή που το γραφείο ενός πρώην πρωθυπουργού Μητσοτάκη κανονίζει τα ραντεβού του Χριστοφοράκου με τον υπουργό Άμυνας (!!!), εάν δεν έβγαινε στην φόρα ότι τόσοι και τόσοι πασόκοι νταραβερίζονταν μαζί του, έπαιρναν τεράστια ποσά για τα κομματικά ταμεία (Τσουκάτος), ανάμεσα τους και «εκλεκτοί» του George Papandreou, ενώ μπλεγμένοι πρώην υπουργοί (Μαντέλης) βρίσκονται στο εξωτικό, από επιχειρηματικής άποψης, Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, θα λέγατε τότε σίγουρα ότι όλοι έχουν συμφωνήσει να τα κουκουλώσουν όλα».

Για εμάς, όμως, είναι σαφές ότι όταν «βάλλει» μια εφημερίδα ή γενικότερα μια κλίκα της εξουσίας εναντίον κάποιων πολιτικών προσώπων, γνωρίζει ότι πριμοδοτεί μία άλλη κλίκα ή ενθαρρύνει την πολιτική καταξίωση άλλων πολιτικών προσώπων. Και δεν το κρύβει άλλωστε. Άλλες φορές οι καταγγελίες ή η ασκούμενη αντιπολίτευση γίνεται για λογαριασμό τρίτων που επιλέγουν την σιωπή όπως προαναφέραμε.Και βέβαια πάντα υπάρχουν όλα αυτά συνδυασμένα με το ίδιον όφελος.

Αλλά ας δούμε και ένα συγκεκριμένο δημοσίευμα της 1^ης Φλεβάρη στην Ελευθεροτυπία για του λόγου το αληθές και σχετικά με την εξεταστική για την Siemens: «Οι πιο καυτές πατάτες στα χέρια του Α. Σαμαρά θεωρούνται ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και η αντίπαλος του στην προεδρική κούρσα Ν. Μπακογιάννη. Διχασμένα είναι τα στελέχη της Ν.Δ. για τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί απέναντι στα δύο κορυφαία στελέχη. Άλλα πιέζουν τον πρόεδρο του κόμματος “να τελειώνει και με τους δύο τώρα αφήνοντας την έρευνα σε βάθος” και άλλα τον προτρέπουν “να μην τους αφήσει ακάλυπτους, γιατί μαζί τους θα παρασύρουν το κόμμα”».

Όλα καλά λοιπόν.

Και κάτι τελευταίο.

Την μπαγκέτα του πολιτικού εκβιασμού μπορεί να την κράτησαν κατά καιρούς και να την κρατούν και την περίοδο που διανύουμε διάφοροι εκπρόσωποι ή εκφραστές του πολιτικού θιάσου, ή εκείνοι που διαφεντεύουν τα ΜΜΕ ή τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Συνήθως, όμως, επιδέξιες στο χειρισμό αυτής της μπαγκέτας αποδεικνύονται οι παλιές «καραβάνες»…

Είδωμεν. Και επειδή οι εξελίξεις «τρέχουν» θα επανέλθουμε σύντομα…

Δημοσιεύθηκε από την  Συσπείρωση Αναρχικών

ΚΑΘΕ ΨΗΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΨΗΦΟΣ

Γιατί στηρίζει αυτούς που ρουφούν το αίμα της κοινωνίας εδώ και αιώνες, τείνει χείρα βοηθείας σε όσους παρασιτούν σε βάρος της, την εξαπατούν, τη λοιδωρούν, την καταπιέζουν…

Μιλάνε για «οικονομική κρίση» για να σφίξουμε εμείς κι άλλο το ζωνάρι, ενώ αυτοί θα συνεχίζουν την προκλητική πολυτελή ζωή τους, θα περικόπτουν κι άλλο από τις βασικές ανάγκες των ανθρώπων και θα λένε ότι αυτό γίνεται «για το καλό μας».