ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΕΙ ΟΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΟΥ ISIS KAI ΤΟΥ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ…

Οι λέξεις ορισμένες φορές είναι φτωχές για να περιγράψουν την κτηνωδία, τον κυνισμό και την υποκρισία εκείνων που διαφεντεύουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, που θεωρούν ότι με μια κίνηση, ακόμα και με ένα απλό νεύμα μπορούν να συντρίψουν την ανθρωπινότητα και να σπείρουν ανείπωτη δυστυχία, πόνο, συχνά και τον απόλυτο όλεθρο.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεχίζουν υποτίθεται να «κονταροχτυπιούνται» για το «σκάνδαλο» Καμμένου, εάν δηλαδή το καθεστώς Τσίπρα προσπάθησε με νόμιμο και διαφανή τρόπο να πουλήσει βόμβες και σφαίρες έναντι του τιμήματος των 66 εκατομμυρίων ευρώ στο Σαουδαραβικό κράτος, το οποίο συνεχίζει να βομβαρδίζει ανηλεώς την Υεμένη στην οποία μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος με αποτέλεσμα την δολοφονία 10.000 ανθρώπων και τον τραυματισμό ακόμη 40.000.

Η Υεμένη, μια χώρα 27 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι η φτωχότερη αραβική χώρα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ομάδας Προστασίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, μόνο μέσα στους πρώτους εννέα μήνες του 2017 η Σαουδική Αραβία έκανε 5.676 αεροπορικές επιδρομές, δηλαδή περίπου 21 την ημέρα ή σχεδόν μία κάθε ώρα. Οι διεθνείς οργανισμοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατηγορούν, λοιπόν, την Σαουδική Αραβία ότι βομβαρδίζει περιοχές αδιακρίτως, όπως δημόσιους χώρους, πλατείες, αγορές, 100 νοσοκομεία και συνοικίες, προκαλώντας απώλειες χιλιάδων αμάχων. Παιδιά που επιβιώνουν από τους τυφλούς βομβαρδισμούς χάνουν τη ζωή τους από την επιδημία χολέρας, που βρίσκεται εκτός ελέγχου, ή από τον ασιτία. Περίπου ένα παιδί κάτω των 10 ετών μολύνεται κάθε λεπτό. Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, 19 εκατομμύρια άνθρωποι από τα 27 εκατομμύρια κατοίκων έχουν ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στο χείλος του λιμού.

«Ευτυχισμένα» Χριστούγεννα και για να μην ξεχνιόμαστε ας «γνωριστούμε» με το …φαγητό μας

  http://bit.ly/ntq0Ul

 

Μία αιματηρή πορεία του Ε.Λ.Α.Σ. (Πύργος, Καλαμάτα, Μελιγαλάς…)

Είναι γνωστή η πορεία της αριστεράς και ιδιαίτερα της κομμουνιστικής κατά την διάρκεια της κατοχής αλλά και μετά από αυτήν. Έχουμε ήδη αναφερθεί στα «Δεκεμβριανά» σε προηγούμενο φύλλο της ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ (φύλλο 78). Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως κάθε πλευρά τής αριστεράς είναι εξουσιαστική. Αυτό, είναι σημαντικό να μη μας διαφεύγει. Επειδή η πρισματική εικόνα, πολλές φορές, καλλιεργεί ψευδαισθήσεις και με δεδομένο πως αριστερά και βία αποδίδονται συνήθως με μια λέξη που ακούει στο όνομα ΚΚΕ, καλό είναι να λαμβάνεται υπ’ όψιν πως η άσκηση της εξουσιαστικής βίας έχει κι αυτή πολλές όψεις, από την άμεση έως και τις πλέον συγκεκαλυμμένες εκδηλώσεις της.

Το Λυντσάρισμα, μια απεχθής πρακτική που επιβιώνει

Στα τέλη του 18ου αιώνα, η Πενσυλβανία αντιμετώπιζε προβλήματα με τους εγκληματίες που δεν είχαν καταφέρει να δικαστούν, λόγω του ότι τα δικαστήρια ήταν απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα. Το γεγονός αυτό οδήγησε στη συμφωνία να τιμωρούνται όσοι θεωρούνταν εγκληματίες χωρίς τη νομική διαδικασία.

Η πρακτική αυτή, αλλά και η διαδικασία, ονομάστηκαν «Νόμος του Λύντς» ή αλλιώς λυντσάρισμα από το όνομα του Captain William Lynch, ο οποίος έκανε μια συμφωνία στις 22 Σεπτεμβρίου του 1780 με μια ομάδα γειτόνων του. Υποστηρίζοντας ότι «…η Πενσυλβανία έχει αντιμετωπίσει μεγάλες και αβάσταχτες απώλειες από μερικούς άνομους άντρες, οι οποίοι μέχρι τούδε έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τη δημόσια εξουσία με ατιμωρησία…» συμφώνησαν να ανταποκρίνονται σε αναφορές εγκληματικής συμπεριφοράς που θα γίνονταν στην περιοχή, έτσι ώστε «…να μεταβαίνουν στο άτομο ή άτομα που είναι ύποπτοι… και αν δεν είναι πρόθυμοι να παραιτηθούν από τις άνομες πρακτικές τους, θα επιβάλλουμε τέτοια σωματική τιμωρία σε αυτόν ή αυτούς, η οποία θα είναι για μας ανάλογη του εγκλήματος που διαπράχθηκε ή της ζημιάς που προκλήθηκε…». Παρ’ όλο που ο Νόμος του Λύντς και το λυντσάρισμα είχαν άμεσα συνδεθεί με την κρεμάλα, χρησιμοποιήθηκαν και άλλες λιγότερο σοβαρές πρακτικές τιμωρίας.

ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΚΑΙ Η «ΑΥΡΙΑΝΗ» ΜΕΡΑ…

Η αφορμή αυτή τη φορά ήταν η συμπλοκή νεαρών Αφγανών με έναν νεαρό αλβανικής καταγωγής –ο οποίος και μαχαιρώθηκε– και στην συνέχεια με νεαρούς ελληνικής καταγωγής.

Ακολούθησαν ρατσιστικές επιθέσεις ύστερα από συγκέντρωση και πορεία περίπου εκατό «γνωστών-αγνώστων αγανακτισμένων» κατοίκων (με την πάντα …ευγενική συνεισφορά οργανωμένων σε πολιτικές ομάδες εθνικιστών) ενάντια σε διερχόμενους έγχρωμους και μαγαζιά Αφγανών στην περιοχή, ενώ το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε επίθεση με βόμβες μολότοφ σε καφενείο Αφγανού.

Δεν ήταν λίγα τα ΜΜΕ που έσπευσαν να μιλήσουν για το «ασυνήθιστο» φαινόμενο μια ομάδα μεταναστών να εκδηλώνει ρατσιστικές διαθέσεις για μια άλλη ομάδα μεταναστών. Δεν έλειψαν μάλιστα συνεντεύξεις αλβανών (βλ. εφημ. ΝΕΑ 17-9-2010), που διαμένουν στην περιοχή και δήλωναν ότι οι ίδιοι είναι λευκοί και βαλκάνιοι και ότι οι Αφγανοί είναι ανεπιθύμητοι και από τους ίδιους, ενώ μάλιστα ακόμα και την στιγμή της συνέντευξης εμφανίζονται να προπηλακίζουν οκτάχρονα αφγανάκια, που «τόλμησαν» να περάσουν από μπροστά τους, απειλώντας ότι «το βράδυ θα έχουμε πόλεμο».

Από κοντά και μαζί με τους «εξεγερμένους» αλβανούς εμφανίζονται και οι «αγανακτισμένοι» κάτοικοι που απειλούν ότι θα πάρουν τα όπλα και προβλέπουν ότι θα υπάρξει νεκρός, ενώ στρέφονται με το ίδιο μένος και κατά εκείνων των κατοίκων που είναι υπέρμαχοι του συγχρωτισμού με τους μετανάστες. Ακόμα και μαθητές εμφανίζονται να έχουν ως σπορ τον προπηλακισμό Αφγανών.

Όσο για τους αριστερής …καταγωγής κατοίκους, αυτοί παραπονούνται για την αδυναμία της αστυνομίας να διαχειριστεί το «πρόβλημα» με αποτέλεσμα να πριμοδοτούνται οι ακροδεξιοί –που εμφανίζονται ως «σωτήρες»– και ισχυρίζονται ότι έτσι απαξιώνεται το πολιτικό σύστημα… Προσθέτουν δε ως επιχείρημα, ότι η αστυνομία αποτρέπει τους παθόντες να υποβάλλουν μηνύσεις υποθάλπτοντας έτσι την ρατσιστική δράση…

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως μερικά πράγματα.

Το κράτος δεν είναι διόλου αδιάφορο για τις συστηματικές ρατσιστικές επιθέσεις στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα. Αντίθετα, όχι απλά τις επιβλέπει, αλλά έχει έναν γενικότερο ρυθμιστικό ρόλο, αφού στο παρελθόν έχει δείξει ότι μπορεί να επεμβαίνει ή να μην επεμβαίνει, να στηρίζει αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες ή κινήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή ή να τις καταστέλλει.

Συνεπώς, οι κρατικές επιλογές έχουν να κάνουν πρώτα και κύρια με την προβολή μιας εικόνας στην οποία εμφανίζονται «αγανακτισμένοι» κάτοικοι να εναντιώνονται με την παρουσία Αφγανών στην περιοχή συνεπικουρούμενοι πλέον όχι μόνο από τις εθνικιστικές ομάδες, που έχουν αναπτύξει δράση και έχουν πλέον μια δεδομένη επιρροή στην περιοχή, αλλά και με μερίδα των μονίμων και νομίμων αλβανών κατοίκων, που καλούνται να νιώσουν ανωτερότητα απέναντι σε όσους προέρχονται από αφρικανικές ή ασιατικές χώρες.

Το ζητούμενο, εκτός των άλλων, από το κράτος είναι ένας πειραματισμός πάνω στην εκδίωξη από μια περιοχή ενός συγκεκριμένου πληθυσμού από μετανάστες χωρίς την εμφανή επέμβαση των επίσημων κατασταλτικών δυνάμεων, αφού κάτι τέτοιο εμφανίζεται στην συγκεκριμένη περίπτωση ως κοινή επιθυμία ντόπιων και νόμιμων μεταναστών, δηλαδή, ως κοινωνική επιταγή.

Και βέβαια αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια έξαρση του «φαινομένου», απλά αναδεικνύεται, αφ’ ενός λόγω της έναρξης της προεκλογικής περιόδου και αφ’ ετέρου λόγω της αναγκαιότητας να επανακινηθεί μια τέτοια διαδικασία στην επίμαχη περίμετρο του ιστορικού κέντρου που συνεχίζει να «καθαρίζεται» από τα «μιάσματα» και κάθε τι παράταιρο με την «ιστορία» του.

Η κατασκευή φυλετικών ζωνών δεν σημαίνει ότι θα είναι το κυρίαρχο μοντέλο ή το μόνο που θα επιλεγεί στην κατεύθυνση του ελέγχου μεταναστών από την Αφρική ή την Ασία. Σίγουρα, όμως, η επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής τους κατάστασης επιφέρει ευκολότερα  συγκρούσεις ανάμεσα σε μεταναστευτικούς πληθυσμούς (κάτι πολύ βολικό για τους εξουσιαστές) και δεν τους κάνει συμμέτοχους σε ευρύτερες κοινωνικές αντιδράσεις και συγκρούσεις με στόχο τους κυρίως υπεύθυνους, το κράτος και τους εξουσιαστές-εκμεταλλευτές.

Η σταδιακή εκδίωξη των «παράταιρων» σε ένα αναβαθμισμένο κέντρο δεν μπορεί να μην κάνει τους εμπνευστές της να λάβουν υπ’ όψιν ένα ελεγχόμενο «αύριο»… Μόνο που, όπως και στο παρελθόν, οι ασκήσεις επί χάρτου πολλές φορές δεν είναι αρκετές, (άσε που, –όπως έχει δείξει και η πρόσφατη εμπειρία–, οδηγούν και σε δυσάρεστες καταστάσεις, όταν επιχειρηθεί να γίνουν πράξη).

Χρειάζεται, λοιπόν, όσοι εναντιώνονται σε αυτά τα σχέδια, να μην εγκαταλείπουν τις προσπάθειες τους και να μην υποκύπτουν στις εφήμερες «εντυπωσιακές» νίκες σε αντίθεση με μια περισσότερο υπομονετική και χρονοβόρα προσπάθεια, αλλά και πιο στέρεα από κοινωνική και αναρχική σκοπιά.

Μια τέτοια προσπάθεια δεν μπορεί παρά να έχει διαχωριστεί και από τις όποιες αριστερές εκδοχές και παραχαράξεις. Αυτές, δηλαδή, που παρουσιάζονται σαν απελευθερωτικές, ενώ στην πραγματικότητα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, εξουσιαστικές και καταπιεστικές.

Και το κυριότερο: χρησιμοποιούν το ίδιο βάναυσα τις ανθρώπινες υπάρξεις που έχουν βρεθεί στον παρόντα κυκεώνα κτηνωδίας, που έχει κατασκευάσει η κυριαρχία, αποζητώντας και αποκομίζοντας οφέλη με την πολιτική εκμετάλλευση της κατάστασης και εγκαταλείποντας, στο τέλος, τους ανθρώπους έρμαιο στα χέρια των «περιστάσεων», αφήνοντας δηλαδή τον δρόμο ανοικτό για το προχώρημα των εκάστοτε κρατικών σχεδίων.

Δεν μας διαφεύγει, ούτε στο ελάχιστο, πως οι εξουσιαστές –κάθε απόχρωσης– στην ουσία είναι ίδιοι.

Είναι θεμελιακό ζήτημα, λοιπόν, για τους αναρχικούς η αδιάλλακτη και ανυποχώρητη αντίθεση και δράση ενάντια στην εξουσία,  αλλά και στις ιδεολογικές προεκτάσεις της (όπως ο ρατσισμός), καθώς και οι πολιτικές και οι πρακτικές που εκπορεύονται από αυτήν. Συνεπώς δεν ξεχωρίζουμε την εξουσιαστική πρακτική όταν απευθύνεται από ντόπιο σε αλλοδαπό, από Aλβανό σε Αφγανό και αντίστροφα ή από Aλβανό σε κάτοικο της Χιμάρας, ελληνικής καταγωγής, όπως συνέβη πριν από ένα μήνα…

Και δεν σιωπούμε μπροστά σε θεμελιακά για την απελευθερωτική προοπτική ζητήματα…

Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών

Κτηνωδία στις νήσους Faeroe

Κάθε χρόνο στις νήσους Faeroe (Φερόε), που ανήκουν στη Δανία, πραγματοποιείται ένα «φεστιβάλ» για να πιστοποιηθεί και να επιβεβαιωθεί η ενηλικίωση των νέων.

Μια «ενηλικίωση» που ποτίζεται με το αίμα ανυποψίαστων δελφινιών, που θανατώνονται με τον πλέον κτηνώδη τρόπο. Ας σημειωθεί πως τα  δελφίνια calderon είναι ιδιαίτερα ευφυή και φιλικά προς τους ανθρώπους, γεγονός που το πληρώνουν με τη ζωή τους.

Οι φωτογραφίες είναι πραγματικά αδιάψευστοι μάρτυρες, αυτών των συνταρακτικών εγκλημάτων…

Και σχετικές σελίδες:

http://www.hoax-slayer.com/denmark-whaling.shtml

http://wowturkey.com/forum/viewtopic.php?t=97513

http://www.care2.com/c2c/share/detail/974097

http://www.all-creatures.org/anex/whales-sl-17.html

https://www.delphinschutz.org/forms/faroerprotest/index.html

Διαβάστε τη συνέχεια