Tag Archives: κρίση

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ «ΚΡΙΣΗΣ» ΚΑΙ ΤΗΣ «ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ» ΚΑΙ Η ΣΥΝΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ «ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ…

Ο ιστορικός Gunnar Hering, στην ογκώδη μελέτη του Τα Πολιτικά Κόμματα στην Ελλάδα 1821-1936 (Ά και Β́ τόμος), διαπιστώνει ότι στη βιβλιογραφία γίνεται συχνά η προσπάθεια να ερμηνευτεί η βαθιά απογοήτευση πλατιών κοινωνικών στρωμάτων από τις γενικότερες συνθήκες, από την αποτελεσματικότητα του κράτους και εν ολίγοις η γενική δυσαρέσκεια ως σύγκρουση μεταξύ του αστικού επιχειρηματικού κόσμου και της κρατικής «μπουρζουαζίας» ή της «ολιγαρχίας».

Παρατηρεί δε ότι, επειδή ακριβώς οι μαρξιστές ιστορικοί ορίζουν το φαινόμενο της κοινωνικής τάξης μέσω της σχέσης προς τα μέσα παραγωγής, σ’ αυτές τις συζητήσεις παίζει ρόλο αυτή ακριβώς η προβληματική κατά την γνώμη του οροθέτηση.

«Τα γεγονότα του 1909, όπως θα δούμε, δεν μπορούν καθόλου να ενταχθούν σ’ αυτό το σχήμα. Αν όμως δεχθούμε την υπόθεση της αντιπαράθεσης μεταξύ δύο ομάδων του αστικού κόσμου, οι οποίες είχαν υποστηρίξει δύο διαφορετικά σχέδια ηγεμονίας, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την έννοια της τάξης, που ορίζεται οικονομικά μέσω της σχέσης προς τα μέσα παραγωγής· το αναγωγικό σχήμα δεν εξηγεί τη σύγκρουση, η οποία, όπως είναι γενικά παραδεκτό, ήταν μάλλον πολιτική και λιγότερο οικονομική. Η ανάλυση της κατάστασης δυσχεραίνεται από την επιμονή στην μαρξιστική αντίληψη ότι θα πρέπει να συλλάβουμε τους κατόχους της κρατικής εξουσίας με οικονομικά οριζόμενες έννοιες. Οπωσδήποτε στην ελληνική κοινωνία υπήρξαν και τέτοιες κοινωνικές συγκρούσεις, οι οποίες μπορούν να ερμηνευτούν ως ταξικές. Η μεγάλη, όμως, γενική κρίση στα έτη μετά το 1897 δεν μπορεί να περιγραφεί και να ερμηνευτεί έτσι. Αντίθετα: αποδεικνύεται ότι κοινωνικές ομάδες με απολύτως αντιτιθέμενα συμφέροντα συμμετείχαν στη γενική, συγκεχυμένη και συχνά ασαφώς διατυπωνόμενη δυσαρέσκεια. Συγκρούσεις μεταξύ επιμέρους συμφερόντων σχετικοποιούνταν μέσα στη γενική απογοήτευση και σε μια ένταση σε σχέση με το κράτος, τις πολιτικές ηγετικές ομάδες και, τελικά, στην μεγάλη πολιτική σύγκρουση» (Gunnar Hering, ο.π. β́ τόμος σελ. 698). Συνέχεια

Βρεφοδόχος, «Κρίση» και Πολιτική

Σε ένα κομμάτι χαρτί, που το καρφίτσωσε στη πάνα του μωρού της, η μητέρα του έγραφε: «Λόγω της κρίσεως σάς χαρίζω το παιδί μου. Σώστε το εσείς». Ήταν αρχές του 1935 και το συγκεκριμένο μωρό οδηγήθηκε στο Δημοτικό Βρεφοκομείο «Άγιος Στυλιανός» στη Θεσσαλονίκη, όπου πέθανε μερικές εβδομάδες αργότερα. Η Ελλάδα ζούσε σε συνθήκες «κρίσης», είχε προηγηθεί η πτώχευση του 1932 από τον Ελ. Βενιζέλο, ο οποίος είχε επιστρέψει ως «μεσσίας» στο πολιτικό προσκήνιο, από το 1927. Υπό τη διακυβέρνηση του Βενιζέλου, το εξωτερικό χρέος είχε διογκωθεί από δάνεια που είχε συνάψει η κυβέρνησή του, κυρίως στο Σίτυ του Λονδίνου. Συγκεκριμένα το εξωτερικό χρέος την τετραετία 1928-1932 αυξήθηκε από 27,8 δισεκατομμύρια δραχμές στα 32,7 δισεκατομμύρια και η διεθνής οικονομική και πολιτική σκηνή «ζούσε» τα απόνερα του κραχ του 1929. Ο Βενιζέλος αποφάσισε, τότε, να δώσει την μάχη τής σκληρής δραχμής έναντι της στερλίνας, με το σκεπτικό της εξυπηρέτησης του διογκωμένου δημόσιου χρέους. Έτσι, η Τράπεζα της Ελλάδος χρησιμοποιούσε τα λιγοστά αποθέματά της για να στηρίζει την δραχμή και στα τέλη τού 1931 άρχισε να διαφαίνεται το αδιέξοδο. Ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανέλαβε προσωπικά τη πρωτοβουλία και έκανε ευρωπαϊκή περιοδεία για εξεύρεση χρημάτων το πρώτο τρίμηνο του 1932, χωρίς επιτυχία. Δεν υπήρχε άλλος χρόνος για διαπραγματεύσεις και την Τετάρτη 27 Απριλίου 1932, η Ελλάδα εγκαταλείπει τον «κανόνα του χρυσού» και ένα μήνα αργότερα χρεοκοπεί και επισήμως. Συνέχεια

Η «ΚΡΙΣΗ» ΩΣ «ΕΥΚΑΙΡΙΑ» ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

«Το γεγονός ότι οι κεφαλαιοκρατικές εταιρείες υπερίσχυσαν του κράτους, στην πραγματικότητα δεν συνιστά επαρκή χαρακτηρισμό της σύγχρονης φάσης. Μολονότι οι υπερεθνικές εταιρείες και τα παγκόσμια δίκτυα παραγωγής και κυκλοφορίας έχουν υπονομεύσει τις εξουσίες των εθνικών κρατών, οι κρατικές λειτουργίες και τα συνταγματικά στοιχεία έχουν ουσιαστικά μετατοπιστεί σε άλλα επίπεδα και τομείς. Πρέπει να ερευνήσουμε πιο διεισδυτικά τον τρόπο με τον οποίο έχει μεταβληθεί η σχέση κράτους και κεφαλαίου. Πρέπει κατ’ αρχάς να αντιληφθούμε την κρίση που διέρχονται οι πολιτικές σχέσεις στο εθνικό πλαίσιο». Michael Hardt-Antonio Negri, Η αυτοκρατορία

%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b7Σύμφωνα με το λεξικό Consice Oxford Dictionary, η κρίση «είναι μια κρίσιμη καμπή, μια χρονική περίοδος κινδύνου ή ανησυχίας στην πολιτική ή την οικονομία», ενώ στο ίδιο λήμμα γίνεται αναφορά στην διπλή έννοια του όρου «κρίση» στην κινέζικη γλώσσα, διότι το ιδεόγραμμα, που συμβολίζει την «κρίση» σημαίνει ταυτόχρονα και «ευκαιρία».

Η «κρίση», όμως, ορίζεται και ως εκείνη η διανοητική ενέργεια, που ξεχωρίζει, συγκρίνει τις σχέσεις που δύναται να υπάρχουν ανάμεσα σε έννοιες ή καταστάσεις, με ορθοφροσύνη ή μη, ως διατύπωση διαυγούς, έγκυρης, αλλά και έγκαιρης γνώμης ή το αντίθετο.

Η «κρίση», λοιπόν, καταγράφεται, ορίζεται και ως «ευκαιρία», όπως άλλωστε με κάθε αφορμή τονίζουν οι πάσης φύσεως εκσυγχρονιστές. Μια «ευκαιρία» που προσδιορίζεται ως η έσχατη για να προχωρήσουν μεταρρυθμίσεις, που προηγουμένως θα ήταν αδύνατον να εφαρμοστούν, καθώς ακόμη και η πρόταση για να συζητηθούν θα τύγχανε σφοδρών κοινωνικών αντιδράσεων, οι οποίες θα έβρισκαν την παραδοσιακή πολιτική στήριξη που εκφραζόταν σ’ αυτές τις περιπτώσεις, λόγω της λειτουργίας του λεγόμενου πελατειακού πολιτικού συστήματος.

Συνέχεια

ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ: «ΚΡΙΣΗ», «ΠΑΡΑΚΜΗ» ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η «ΕΞΟΔΟΣ» ΣΤΟΝ «ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ»…

«Και καθώς στο νου τους, ήδη για πολεμικούς λόγους, κυριαρχεί η αντίθεση «ελευθερία-ολοκληρωτισμός», δεν συνειδητοποιούν ούτε την καταγωγή του οράματος τους από ορισμένη φιλοσοφία της ιστορίας ούτε τη συνάφεια της προσφιλούς τους πανανθρώπινης κοινωνίας με οικουμενιστικές ουτοπίες -και πρώτα-πρώτα την μαρξιστική, η οποία αρχικά δεν ήταν τίποτε άλλο από μια παραλλαγή ενός ονείρου του αστικού φιλελευθερισμού: εννοώ το όνειρο της πολιτικής και ηθικής ενοποίησης του κόσμου υπό την αιγίδα μιας ανοιχτής παγκόσμιας οικονομίας […] Η διαφορά ανάμεσα σε μετανοούντες (φιλο)κομμουνιστές και θριαμβεύοντες δυτικόφρονες είναι, όπως λέγεται συνήθως, ότι οι πρώτοι ήσαν διατεθειμένοι να παραβλέψουν ή και να χαιρετίσουν την απανθρωπία, αρκεί να διαπράττονταν στο όνομα της Ουτοπίας, ενώ οι δεύτεροι, με τον αντιουτοπικό πραγματισμό τους, υπηρέτησαν την φιλελεύθερη υπόθεση της φιλάνθρωπης ανοχής. […] Μετά το ναυάγιο της Ουτοπίας της Ανατολής τα εξημερωμένα κατάλοιπα της «Αριστεράς» ενστερνίστηκαν έτσι την Ουτοπία της Δύσης και δίχως πολλά-πολλά αντάλλαξαν τον αριστερό «αντιφασισμό» με τον φιλελεύθερο «αντιολοκληρωτισμό». Θα διαψευσθούν για δεύτερη κατά συνέχεια φορά, αν η οικουμενική επικράτηση της δυτικής οικονομίας και ηθικής δεν συνεπιφέρει την πραγμάτωση της αντίστοιχης Ουτοπίας, αλλά τρομακτικούς αγώνες κατανομής και καταστροφές πλανητικού βεληνεκούς». Παναγιώτης Κονδύλης

Όταν το Τίποτα προσποιείται το Πάν,
το Κενό προσποιείται το Πλήρες,
η Ένδεια προσποιείται την Ευμάρεια,
δύσκολο να υπάρξει άνθρωπος με σταθερότητα. 
Kομφούκιος

kopsi1Ακμή χαρακτηρίζεται η περίοδος κατά την οποία ένας πολιτισμός, ένα κράτος, μια αυτοκρατορία, ένα πολιτικό σύστημα, ένας τομέας της ανθρώπινης δραστηριότητας ή ακόμη και ένα μεμονωμένο άτομο φθάνουν στο ανώτατο σημείο ανάπτυξης.

Αντίθετα, η βαθμιαία πτώση της πολιτικής, στρατιωτικής, οικονομικής, πολιτισμικής ισχύος ορίζει την παρακμή, που συνοδεύεται αντίστοιχα από την σταδιακή μείωση και τελικά την καταρράκωση της –κατασκευασμένης ή μη– αίσθησης υπεροχής και αυτοπεποίθησης σημαντικών κοινωνικών ή πληθυσμιακών ομάδων.

Συνέχεια

«Κρίση», ηλεκτρονικό χρήμα και παγκόσμια κυριαρχία

Όποιος είναι έτοιμος να ανταλλάξει
την ουσιαστική ελευθερία
με λίγη προσωρινή ασφάλεια,
δεν αξίζει ούτε την ασφάλεια,
ούτε την ελευθερία
Βενιαμiν Φραγκλiνος,
ένας εκ των «ιδρυτικών πατέρων» των ΗΠΑ

Cutting-Up-Credit-Cards-to-Cut-DebtΠρόσφατα, ανακοινώθηκε η υποχρεωτική χρήση ηλεκτρονικού χρήματος για πάσης φύ­σεως αγορές και δοσοληψίες, αρχής γενομένης από το 2016.

Το νομοσχέδιο δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς ήδη το Μάιο ο Βαρουφάκης αποκάλυπτε (ευθαρσώς!) πως κατά τη διάρκεια των «διαπραγματεύσεων» είχε προσφέρει στους Ευρωπαίους τη θέσπιση υποχρεωτικών ηλεκτρονικών συναλλαγών στην Ελλάδα ως ένα από τα ανταλλάγματα για τη διαγραφή χρέους. Και εάν ο ίδιος βρίσκεται προς το παρόν στο περιθώριο (όχι για πολύ απ’ ότι καταλαβαίνουμε) οι «ιδέες» που εξέφρασε υλοποιούνται από την κλαίουσα και ανανήψασα αριστερή κυβέρνηση. Απλούστατα γιατί δεν είναι δικές του «ιδέες», αλλά στρατηγικός στόχος της παγκόσμιας ελίτ, στα πλαίσια της λεγόμενης οικονομικής διακυβέρνησης.

Συνέχεια

O νομισματικός «πόλεμος», η κρίση και τα θηράματα της «παγκοσμιοποίησης»

Το κείμενο, που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ μετά την σύνοδο των G20 στην Μόσχα, πριν από δύο και πλέον χρόνια. Το αναδημοσιεύουμε θεωρώντας πως η ανάλυση ως προς ορισμένους τρόπους που χρησιμοποιούνται για την ενοποίηση της κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο («παγκοσμιοποίηση») είναι δυνατόν να βοηθήσει στην κατανόηση διαφόρων καταστάσεων σε σχέση με την νομισματική πλευρά της «κρίσης». Μία πτυχή του όλου σχεδίου των κυρίαρχων είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας ενοποίησης-συγχώνευσης του τραπεζικού συστήματος, χωρίς όμως να επιβαρυνθούν τα κυρίαρχα τμήματα της ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Θεωρούμε, ακόμη, πως γίνεται περισσότερο κατανοητός ο ρόλος των αριστερών εξουσιαστών-κρατιστών  και του συμπαγούς μετώπου που δομήθηκε προκειμένου να «παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ» και δεν αφήνονται πολλά περιθώρια αυταπατών ως προς το παιχνίδι που παίζεται αυτή τη στιγμή εις βάρος του ελλαδικού πληθυσμού συνολικά, αλλά και των πλέον αδύναμων οικονομικά και κοινωνικά τμημάτων του. Η. Α.

nomismatikosΤην λήξη της πρόσφατης συνάντησης στην Μόσχα των G20 (των ισάριθμων υπουργών οικονομικών των ισχυρότερων κρατών του πλανήτη) συνόδεψε ανακοινωθέν το οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα αποφυγής των ανταγωνιστικών υποτιμήσεων, τον καθορισμό των ισοτιμιών από τις αγορές, αλλά και την νομισματική πολιτική που θα πρέπει να έχει ως στόχο την εγχώρια σταθερότητα των τιμών και την οικονομική ανάκαμψη.

Αν ανατρέξουμε στην αντίστοιχη ανακοίνωση των G20 που συνεδρίασαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα δούμε στην σχετική ανακοίνωση τους να επαναλαμβάνεται η προτροπή περί συγκράτησης εκ μέρους των κρατών μελών της ανταγωνιστικής υποτίμησης των νομισμάτων, γεγονός, βέβαια, που δεν «σωφρόνισε» την Ιαπωνία και όχι μόνο, ώστε να αποτραπεί η υποτίμηση του νομίσματός της (πολλές Κεντρικές Τράπεζες παρέχουν αθρόα ρευστότητα για να τονώσουν τις οικονομίες τους υποτιμώντας τα νομίσματα τους, ενδεικτική είναι η προοπτική τύπωσης 10,3 τρις γεν, δηλαδή 117 δις δολαρίων, όπως ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ιαπωνίας).

Συνέχεια

Η «ήμερα της κρίσης» έρχεται…

hkrisΤις τελευταίες μέρες καλλιεργείται, από πολιτικούς φορείς από τα ΜΜΕ και τους ευρωπαίους εταίρους, η εικόνα μιας συνεχούς πίεσης για την ψήφιση του νέου μνημονίου. Όσο πλησιάζει η Δευτέρα, οι πιέσεις και τα τελεσίγραφα δίνουν και θα παίρνουν, με τις διαβουλεύσεις πλέον να γίνονται παρασκηνιακά και με την ελληνική κυβέρνηση να «εκφράζει την αισιοδοξία» της για επίτευξη συμφωνίας στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής.

Τόσο η γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ όσο και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ με δηλώσεις τους σχετικά με την Έκτατη Σύνοδο Κορυφής, την Δευτέρα, 22 Ιουνίου, τόνισαν ότι η Ελλάδα πρέπει είτε να αποδεχθεί αυτό που είναι μια καλή προσφορά (δηλαδή το πακέτο των απαιτούμενων μέτρων) ή να προχωρήσει στη χρεωκοπία (εννοούν την επίσημη ανακήρυξή της). Συνέχεια

Αυτοκτονίες σε περιόδους οικονομικής «κρίσης»

suicide_1Στις 25 Φλεβάρη 2015, δυο άτομα, μητέρα (63 ετών) και γιος (27 ετών), πήδηξαν από διαμέρισμα 5ου ορόφου όπου διέμεναν στην πόλη της Χαλκίδας. «Ήμασταν απελπισμένοι…», φέρεται να είπε ο 27χρονος στους αστυνομικούς πριν ξεψυχήσει στο νοσοκομείο, ενώ η μητέρα του βρήκε ακαριαίο θάνατο. Οι δυο τους έφτασαν στην αυτοκτονία για προφανείς οικονομικούς λόγους που είχαν προκύψει τα τελευταία χρόνια όταν είχε διακοπεί η παροχή αναπηρικής σύνταξης. Η μητέρα είχε περάσει από επιτροπή πριν από 3,5 χρόνια και το ποσοστό αναπηρίας μειώθηκε κατά πολύ με αποτέλεσμα να της κόψουν την αναπηρική σύνταξη. Μάταια προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βρει λύση χωρίς αποτέλεσμα, ενώ είχε δηλώσει ότι θα πέσει από την Υψηλή Γέφυρα επειδή δεν άντεχε άλλο αυτήν την κατάσταση. Η συγκεκριμένη περίπτωση έρχεται να προστεθεί σε χιλιάδες άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια.

Συνέχεια

Βενεζουέλα: αυτά είναι τα σοσιαλιστικά ΜΑΤ! (όχι, δεν είμαστε δυτικοί πράκτορες του ιμπεριαλισμού!)

1(94)Δεκαεννιά φοιτητές συνελήφθησαν το βράδυ της 19/1 στο Λας Αμέρικας, για συμμετοχή στις διαδηλώσεις που έγιναν τις 2 προηγούμενες μέρες. Οι συλληφθέντες είναι φοιτητές αλλά και ανήλικοι. Στις πορείες σημειώθηκαν συγκρούσεις με τους μπάτσους του σοσιαλιστή προέδρου

Φοιτητές και άλλοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από τα δικαστήρια για να απαιτήσουν την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Συνέχεια

Εξώσεις και συγκρούσεις στην Ιταλία

italy-rome-riots-people.si_Τα ιταλικά ΜΑΤ έδιωξαν περίπου 350 καταληψίες από εγκαταλειμμένα δημόσια κτίρια στη Ρώμη. Οι βίαιες συγκρούσεις που ξέσπασαν είναι μόνο η αρχή στο πολύπλοκο ζήτημα των βίαιων εξώσεων που πυροδότησε η «οικονομική κρίση». Αρκετές εξώσεις γίνονται σε άνεργες οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο.

Αρκετά άτομα τραυματίστηκαν την Τετάρτη στις συγκρούσεις που ξέσπασαν έξω από κάποια τέτοια κτίρια όπου ήταν συγκεντρωμένοι καταληψίες και υποστηρικτές τους. Συνέχεια

Αναταραχή στην Αργεντινή

People take cover from tear gas as they run away with goods they took from a supermarket in the Argentine patagonian city of San Carlos de BarilocheΤουλάχιστον 2 άτομα σκοτώθηκαν την Πέμπτη στην Αργεντινή όταν κάτοικοι εισέβαλαν σε μαγαζιά και άρχισαν να αρπάζουν διάφορα προϊόντα, ξυπνώντας μνήμες της «κρίσης» πριν από 11 χρόνια.

Η αρχή έγινε στο χειμερινό θέρετρο της Παταγονίας Bariloche όταν δεκάδες άτομα όρμησαν σε ένα σούπερ-μάρκετ και αφαίρεσαν πολλές τηλεοράσεις LCD και άλλα προϊόντα. Συνέχεια

ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 3 & 4 ΜΑΗ

ΠΕΜΠΤΗ 3 Μάη – ΚΑΜΑΡΑ (στις 12.00):

Αντι-εκλογική συγκέντρωση

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 Μάη – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (ΑΠΘ) στις 19.00:

Εκδήλωση-συζήτηση:

«Η λεγόμενη κρίση, κοινωνικοί αγώνες και αναρχικοί»

Βιντεο-προβολή «Ο Σαν Μικέλε είχε ένα κόκκορα»

Ο ωμός εκβιασμός της «οικονομικής κρίσης», που χρησιμοποιεί το κράτος για να υποτάξει ακόμα περισσότερο την κοινωνία, είναι το όχημα για περαιτέρω υποδούλωση και εξαθλίωση. Συνέχεια

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΙΣΗ!

Για ποια κρίση μας μιλάνε;

Οι δείκτες της οικονομίας τους, οι λογιστικές απάτες, οι μίζες, τα συμφέροντα, το ξεζούμισμα του κοινωνικού πλούτου σε κάθε τομέα, ο νεοπλουτισμός των λαμόγιων αποδεικνύουν περίτρανα ότι καμία κρίση δεν υφίσταται. Τα κέρδη των μεγαλύτερων επιχειρήσεων αυξάνονται, τουρισμός, ναυτιλία, μεταποίηση κ.ά. συνεχίζουν κανονικά. Συνέχεια

Κρίση, απόφαση και καταστροφή

Από τότε που εμφανίστηκε η λεγόμενη κρίση, δεν χωρά αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο, το οποίο από κάθε άποψη χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες και «ενδιαφέρουσες» καταστάσεις οι οποίες, όμως, συσκοτίζονται σκόπιμα με αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό του κόσμου.

Διάφορα γεγονότα, απόψεις, εντάσεις και υποτονικότητα, «λύσεις» που προτείνονται αλλά παραμένουν χωρίς αντίκρισμα, μονότονα επαναλαμβανόμενες διατυπώσεις για επίθεση ενάντια στο μεγαλύτερο πληθυσμιακά κομμάτι της κοινωνίας χωρίς, όμως, να προδιαγράφουν μια προοπτική που να εμπνέει τον κόσμο και να τον κάνει να αναλάβει εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα ανατρέψουν τα σχέδια που έχουν καταστρώσει και θέτουν σε εφαρμογή οι υπάλληλοι της κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο.

Παράλληλα συνεχίζεται η λήψη μέτρων, γίνονται κινήσεις και εφαρμόζονται σχεδιασμοί από την πλευρά των εξουσιαστών. Όλα αυτά μπορεί μεν να εμφανίζονται με τμηματικό τρόπο, αλλά στην πραγματικότητα συνιστούν μία ενότητα. Άλλωστε το δηλητήριο σε μικρές δόσεις δρα πιο αποτελεσματικά, ενώ προκαλεί και ψευδαισθήσεις υγείας.

Μέσα σ’ όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η πληθώρα των προσδιορισμών του όρου «κρίση», όπως: πολιτική κρίση, πολιτισμική κρίση, ηθική κρίση, οικονομική κρίση και ούτω καθ’ εξής. Με όλ’ αυτά, το «γεγονός» της «κρίσης» δεν επιδέχεται κανενός είδους αμφισβήτηση. Θεωρείται δεδομένο και με βάση αυτήν την κοινή παραδοχή αναπτύσσονται μια σειρά διαδικασίες, σκεπτικά και συνθήκες. Συνέχεια

Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη

Η νέα τριμερής

Ο σχηματισμός της τριμερούς διαχείρισης των κρατικών υποθέσεων με τον δοτό πρωθυπουργό Παπαδήμο δεν ήταν κάποιο εφτασφράγιστο μυστικό. Ήταν αναμενόμενος και αρκετά δουλεμένος από τους μηχανισμούς προώθησης των εξουσιαστικών σχεδίων. Τα παπανδρεϊκά πυροτεχνήματα για δημοψηφίσματα και η «απαίτηση» εκλογών από την αντιπολίτευση αποτελούσαν το μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, αλλά και την έκφραση αντιθέσεων και διαφοροποιήσεων, που υπάρχουν ανάμεσα στα διάφορα εξουσιαστικά μπλοκ. Φυσικά και δεν αντιπαραθέτουμε στο διορισμό ενός δοτού την ανάδειξη ενός εκλεγμένου. Η αναφορά στο χαρακτηριστικό του δοτού αναδεικνύει την πραγματικότητα που υπάρχει πίσω από τα επιφαινόμενα.

Είναι φανερό πως ιδιαίτερα τα τελευταία δύο ολόκληρα χρόνια και σε σχέση με το πολιτικοοικονομικό πεδίο όλα κινούνται βάσει σχεδίου και όπου υπάρχουν κενά, αυτά συμπληρώνονται. Ο σχεδιασμός, τον οποίο αναμφισβήτητα γνωρίζουν, υπηρετούν και προωθούν οι πολιτικοί, έχει τα επί μέρους στάδιά του. Η μία πλευρά αυτών των σταδίων αφορά την τμηματική επιβολή των μέτρων που καθορίζει το ευρωπαϊκό, κατ’ αρχήν, πλέγμα κυριαρχίας.

Συνέχεια

Αργεντινή: «ΠΑΚΟ», το φθηνό ναρκωτικό της κρίσης…

Σε όλο και μεγαλύτερη χωροταξική έκταση διαπιστώνεται τους τελευταίους μήνες μια διάχυση των ναρκο-πιατσών και της παρουσίας χρηστών σε μεγάλες ζώνες του μητροπολιτικού ιστού. Έτσι εκτός από τις κλασσικές –Ομόνοια, Εξάρχεια- προστίθενται και λωρίδες ναρκοεμπορίου και σωματεμπορίου, όπως π.χ. η ζώνη που περιλαμβάνει τη Πατησίων και φτάνει μέχρι τη Κυψέλη-Πατήσια. Με μια απλή περιήγηση σε διεθνή ειδικά sites, εύκολα θα διαπιστώσει κανείς ότι αναφέρονται πλατείες και σημεία των πόλεων σε Ευρώπη και Αμερική, που μπορεί κανείς, να προμηθευτεί διαφόρων ειδών ναρκωτικά π.χ. στο Παρίσι στο πάρκο Belleville ή στη Ν. Υόρκη στο πάρκο Tompkins.

Συνέχεια

Στο χέρι μας είναι…

Ένα χρόνο μετά την υπογραφή του «μνημονίου», της μεγαλύτερης απάτης και ταυτόχρονα της πλέον αισχρής σκευωρίας που εξυφάνθηκε το τελευταίο διάστημα εναντίον των ανθρώπων του ελλαδικού χώρου, μία ακόμη απεργιακή κινητοποίηση καλείται από τους ανθρωποφάγους της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και των λοιπών συναφών ειδικοτήτων.

Όμως, αυτά που προκαλούν οι ιθύνοντες και οι παράγοντες του κρατισμού δεν αφορούν μόνο εργάτες ή εργαζόμενους. Αφορούν το μεγαλύτερο πληθυσμιακά κομμάτι, που βρίσκεται εγκλωβισμένο μέσα στους θεσμούς και τους μηχανισμούς εξουσίας κι εκμετάλλευσης.

Και μην μας πει κάποιος ότι υπάρχουν συνθήκες ελευθερίας και πως τάχα οι εξουσιαστές τις καταπατούν με τους νόμους και τα μέτρα που παίρνουν, επειδή ξέρει πως μ’ αυτά που λέει, κοντράρει όχι μόνο με την πραγματικότητα αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό. Συνέχεια

Επίθεση σε Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης στην Ισπανία

Tο βράδυ της 13ης προς 14η Απρίλη έγινε επίθεση με αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό στο Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης στο Barrio del Pilar της Μαδρίτης. Συνέχεια

Η οικονομία ασθενεί, ας την αφήσουμε να πεθάνει!

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο γιατί μας φαίνεται ενδιαφέρον, χωρίς να θεωρούμε ότι η τιμή του πετρελαίου είναι ο μόνος παράγοντας ανάλυσης και ότι όλα περιστρέφονται γύρω από τις χρηματιστηριακές αναλύσεις, εφόσον η λεγόμενη «οικονομική κρίση» είναι σε μεγάλο βαθμό κατευθυνόμενη… Η ζωή και το εξεγερτικό πάθος των ανθρώπων έχουν δείξει ότι μπορούν να ξεπεράσουν πολύ εύκολα το πλέγμα αλλοτρίωσης που δημιουργούν οι εξουσιαστικοί θεσμοί…

ΠΟΛΕΜΟΙ, ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΕΚΤΟΞΕΥΟΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ & ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΧΑΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;

Περίμενε κανείς ότι το 2001 θα ήταν τόσο άγρια χρονιά; Έχουμε μόλις 2 μήνες μέσα στο 2011 και είδαμε εμφύλιους να ξεσπούν, φήμες για νέους πολέμους σε όλα τα mainstream μήντια (που μιλάνε και για ανάμιξη των ΗΠΑ), εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε όλη την υφήλιο, τις τιμές του πετρελαίου να εκτοξεύονται και χάος στις παγκόσμιες οικονομικές αγορές. Γιατί γίνονται λοιπόν όλα αυτά; Είναι μια μεγάλη σύμπτωση ή υπάρχει κάποιος λόγος που γινόμαστε μάρτυρες τέτοιου παγκόσμιου χάους τώρα; Συνέχεια

Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ, ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ «ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ» ΓΙ’ ΑΥΤΑ «ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ»…

«Αγνώστου προελεύσεως», χαρακτήρισε κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος. την πηγή ελλείμματος 400 εκατομμυρίων ευρώ στο χώρο των νοσοκομείων δηλώνοντας ότι: «Δεν μπορεί το σύστημα να πει από πού ακριβώς προέρχεται αυτό το έλλειμμα. Από αυτά τα 400 εκατομμύρια η πιθανολόγηση είναι ότι υπέρ διαφόρων φεύγουν 150.000.000 τον χρόνο και άνω. Προσέγγιση είναι. Δεν έχω τιμές», είπε ο υπουργός Υγείας για να συνεχίσει το παραλήρημά του «αυτοί για τους οποίους δαπανά το ελληνικό Δημόσιο 150 εκατ. ευρώ και άνω, είναι οι αλλοδαποί που δεν βρίσκονται νόμιμα στη χώρα μας».

Αυτή ήταν η απάντηση που χάρισε ο αξιοπρόσεκτος για τον κρετινισμό του υπουργός του Μνημονίου Λοβέρδος σε ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Αδ. Γεωργιάδη, που εμφάνισε ως μείζον πρόβλημα για το σύστημα υγείας, την παροχή υπηρεσιών στους αλλοδαπούς. Συγκυβέρνηση με τον ΛΑΟΣ; Απόδειξη…

Ο Λοβέρδος, όμως, βρήκε και το γιατρικό για την «τσαπατσουλιά που τρώει το εισόδημα του φορολογούμενου πολίτη». Τι σκέφτηκε η υπουρ-γάτα; Θαυμάστε τον: «Σ’ όλα τα καφενεία του κόσμου πληρώνεις ηλεκτρονικά ακόμα κι έναν καφέ. Εδώ σε αυτή τη ρημάδα τη χώρα, δεν μπορούμε να δούμε αν θα μπορούσαμε κάποιοι από τις χιλιάδες που μπαίνουμε στα νοσοκομεία κάθε βράδυ να δώσουμε τρία ευρώ; Αυτό πρέπει να το δούμε και να το αντιμετωπίσουμε τους επόμενους μήνες».

Ώστε οι «παράνομοι» αλλοδαποί φταίνε για τα ελλείμματα και τα χρέη των νοσοκομείων; Ώστε αυτή τη «ρημάδα την χώρα» θα την σώσουν τα τρία ευρώ των χιλιάδων ασθενών που εισέρχονται κάθε ημέρα στα νοσοκομεία;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αθλιότητα και το θράσος ορισμένων εξουσιαστών του είδους του Λοβέρδου είναι τέτοια που κάποιος αρχικά παγώνει. Όταν αυτός και οι όμοιοι του, τους οποίους διαδέχθηκε στο συγκεκριμένο πόστο είναι υπεύθυνοι για τα καθημερινά βασανιστήρια στα οποία υπόκεινται χιλιάδες ασθενείς σε ένα σύστημα υγείας που έφθασε στο σημείο να μην μπορεί να παράσχει τα στοιχειώδη στους ασφαλισμένους σκλάβους, οι οποίοι πλήρωσαν με το αίμα τους τις εξαναγκαστικές εισφορές για να μην υπάρχει ούτε μπαμπάκι σε ορισμένα νοσοκομεία, τότε πραγματικά ο Λοβέρδος δεν είναι απλά άθλιος που κατηγορεί τους «παράνομους» μετανάστες. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι κατανοητό γιατί φθάνει σε τέτοιο σημείο.Ο περί ου ο λόγος, είναι μία από τις απεχθέστερες όψεις της εξουσίας.

Ας του θυμίσουμε, όμως, ορισμένα «πραγματάκια».
Τα χρέη του κράτους προς τους προμηθευτές των νοσοκομείων είναι της τάξεως άνω των 6 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ λόγω των υπερτιμολογήσεων στο πολλαπλάσιο των κανονικών τιμών (ακόμη και οκταπλάσιο κλπ.). Δηλαδή με άλλα λόγια από το χρέος των 6 δισ. ευρώ μόνο το 1 ή 1,5 δισ. ευρώ είναι «κανονικό» χρέος, ενώ το υπερβάλλον δηλ. τα 4,5 ή 5 δισ. ευρώ είναι προϊόν υπερτιμολογήσεων.

Οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων φυσικά και γνώριζαν τις υπερτιμολογήσεις και συνειδητά προχωρούσαν σε συμφωνίες με τους προμηθευτές καλυπτόμενες (;) από το γεγονός ότι οι υπερτιμολογημένες τιμές ήταν μέσα στο όριο των ανωτάτων τιμών που όριζαν διάφορες υπουργικές αποφάσεις όπως π.χ. η αρχική Κ.Y.A. 73754-02 κατ’ εξουσιοδότηση του αρ. 7 παρ. 2 Ν. 2955/2001. Έτσι και αν κάποτε λέμε τώρα τους ζητούσε κανείς τα ρέστα θα επικαλούνταν είτε πλάνη είτε θα καλύπτονταν από τα ανώτατα όρια τιμών.

Και για να μην υπάρχει κανενός είδους παρεξήγηση, επειδή το ελέγξαμε, οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων δεν ελέγχονται ούτε διορίστηκαν από «παράνομους» μετανάστες!
Επειδή, όμως, η μνήμη του θλιβερού Λοβέρδου φαίνεται σε πολύ κακή κατάσταση να του θυμίσουμε μερικά αποσπάσματα της ομιλίας της προκατόχου του Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου στις 23-7-2010 στην Βουλή κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου «Εποπτεία ιδιωτικής ασφάλισης, σύσταση εγγυητικού κεφαλαίου ιδιωτικής ασφάλισης ζωής, οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών» για τη ρύθμιση των χρεών των Νοσοκομείων της περιόδου 2005-2009.

Είπε, λοιπόν, μεταξύ άλλων, η πρώην υπουργός:
«Θέλω να σας πω ότι βασιστήκαμε στην καταγραφή –όπως είπε προηγούμενα και ο συνάδελφος Υφυπουργός Οικονομικών– που είχε γίνει παραμονές των εκλογών από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και μάλιστα μέχρι το τέλος του έτους μπορέσαμε να αποπληρώσουμε το 1,2 δις από τα 6,2 δις. Δώσαμε κυριολεκτικά μάχη με το χρόνο, σε αντίξοες συνθήκες καθώς στο Υπουργείο Υγείας δεν είχαμε βρει καν στατιστικά στοιχεία, και λογιστήρια που να λειτουργούν με τρόπο επαρκή στα νοσοκομεία – για να μπορέσουμε να εντοπίσουμε ποιες από αυτές τις προμήθειες είχαν τα παραστατικά και τη νομιμότητα προκειμένου να αποπληρωθούν.

Γιατί, όπως καταλαβαίνετε, και όπως είχαμε την ευκαιρία να πούμε και άλλες φορές, το πραγματικό χρέος των προμηθειών –και απαντώ και στον εισηγητή του ΛΑΟΣ– ξεπερνούσε κατά πολύ βέβαια, τα 6,2 δις. Φθάσαμε, λοιπόν και μπορέσαμε και κάναμε αυτή την πρώτη αποπληρωμή τέλη Δεκεμβρίου. Στη συνέχεια είναι αλήθεια ότι υπήρξε ένα τετράμηνο στο οποίο αυτή η διαδικασία δεν προχώρησε, γιατί -όπως είπε προηγούμενα και ο συνάδελφος Υφυπουργός Οικονομικών- ήταν η περίοδος που έπρεπε η χώρα να αντιμετωπίσει κατά προτεραιότητα τη δημοσιονομική κρίση. Καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι δεν έμπαινε θέμα αποπληρωμής των χρεών, την ώρα που έπρεπε να εξασφαλιστεί ο ομαλός δανεισμός της χώρας».

Η Ξενογιανακοπούλου σ’ άλλο σημείο ομολογεί, επίσης, ότι «φθάσαμε βέβαια, το Μάιο και τον Ιούνιο μήνα στο αποκορύφωμα, με το εμπάργκο των προμηθευτών, το οποίο δεν έφερε απλώς τα νοσοκομεία στο όριό τους να κλείσουν, έφερε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές».

Εδώ «παράνομοι» μετανάστες, εκεί «παράνομοι» μετανάστες, που είναι Λοβέρδο οι «παράνομοι» μετανάστες;
Να θυμίσουμε, ακόμη στον θλιβερότατο Λοβέρδο ότι το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας σε πρόσφατο πόρισμα του, που αποστέλλεται στην εξεταστική επιτροπή της βουλής στις 23-9-2010, εντοπίζει ορισμένα «προβληματάκια», που τα ονομάζει «σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας περί κρατικών προμηθειών», σε σχέση με τις προμήθειες μεγάλων νοσοκομείων από την εταιρεία Siemens.

Μέσω του πορίσματος και του συνόλου των ελέγχων ο Γενικός Επιθεωρητής Υγείας Μιχάλης Σαμπατακάκης καταλήγει ότι «προκύπτουν ενδείξεις για ενδεχόμενη οικονομική βλάβη των ελεγχομένων φορέων ειδικά από την προμήθεια ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και των δαπανών συντήρησης και προμήθειας αναλωσίμων, που οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι στις διακηρύξεις προμήθειας του εξοπλισμού δεν έχει συμπεριληφθεί ως κριτήριο αξιολόγησης της συμφερότερης προσφοράς, το κόστος συντήρησης και προμήθειας των ανταλλακτικών. Όσον αφορά την αποτίμηση και τον προσδιορισμό της οικονομικής βλάβης δεν είναι εφικτή, γιατί προϋποθέτει τη σύγκριση όμοιων μηχανημάτων και αναλωσίμων καθώς και συγκεκριμένη χρονική περίοδο».

Ανάμεσα στ’ άλλα ωραία και πικάντικά σύμφωνα με το δεύτερο πακέτο πορισμάτων, που εστάλη στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής που «διερευνά» την υπόθεση Siemens και αφορά όσα νοσοκομεία δεν είχαν αποστείλει εκθέσεις ελέγχων προκύπτει, ότι στο Γ. Ν. Ρεθύμνου για την προμήθεια 6 αναπνευστήρων οι τεχνικές προδιαγραφές δεν εγκρίθηκαν από το ΔΣ, ο συντάκτης των τεχνικών προδιαγραφών ήταν ο ίδιος μέλος της επιτροπής διαγωνισμού και μέλος της επιτροπής αξιολόγησης, ενώ τεχνικές και οικονομικές προσφορές ανοίχθηκαν ταυτόχρονα. Το ΔΣ κατεκύρωσε το διαγωνισμό στη Siemens.

Για την προμήθεια μόνιτορς στο ίδιο νοσοκομείο και πάλι δεν υπήρξε έγκριση των τεχνικών προδιαγραφών από το ΔΣ, δεν κατατέθηκαν τα δικαιολογητικά συμμετοχής, ενώ δεν κοινοποιήθηκε ο χώρος κι ο χρόνος ανοίγματος των οικονομικών προσφορών. Και για τις δύο προμήθειες οι επιθεωρητές θεωρούν ότι θα μπορούσε να είχε γίνει με δημόσιο ανοικτό διαγωνισμό. Επίσης στο Μαιευτήριο ΕΛΕΝΑ για τη συντήρηση 22 θερμοκοιτίδων, αναφέρεται ότι το έργο δόθηκε με απευθείας ανάθεση στη Siemens, αλλά παρατηρήθηκε σημαντική καθυστέρηση ενάμιση έτους στη διαδικασία σύναψης της σύμβασης, με αποτέλεσμα στην ουσία να μην έγινε διαπραγμάτευση της τιμής, καθώς το Νοσοκομείο αποδέχθηκε όλους τους όρους που είχε θέσει ή ως άνω εταιρεία στις προσφορές της.

Σειρά παίρνει το Γ. Ν. Θεσσαλονίκης «Παπαγεωργίου» για το οποίο αναφέρεται ότι «η εταιρεία προσδιορίζει μονομερώς την τιμή της συντήρησης, χωρίς τη δυνατότητα από πλευράς νοσοκομείου για διαπραγμάτευσή της», ενώ τα βασικά σημεία που χαρακτηρίζουν τις συμβάσεις αυτές είναι έλλειψη ανταγωνισμού και μονομερής καθορισμός τιμών από την ανάδοχο, έλλειψη διαπραγματευτικής ικανότητας από το νοσοκομείο και ασαφής εικόνα ως προς την επίτευξη ή μη του βέλτιστου οικονομικού αποτελέσματος.

Όσο για το ΠΑ.Γ.Ν. Ηρακλείου εδώ χάθηκε τελείως η μπάλα ή μάλλον εξαφανίστηκε δια μαγείας ολόκληρος ο φάκελος από το αρχείο του νοσοκομείου με τα στοιχεία που αφορούσαν το διαγωνισμό για την προμήθεια Μαγνητικού Τομογράφου και φυσικά η προσκόμιση στους ελεγκτές μόνο της σύμβασης με τη Siemens, κατέστησε τον έλεγχο της προμήθειας του Μαγνητικού Τομογράφου αδύνατο.

Οι «παράνομοι» μετανάστες, λοιπόν, είναι διαπλεκόμενοι με την Siemens, αυτοί είναι υπεύθυνοι για την υπερτιμολογήσεις, αυτοί και όχι οι μεγαλογιατροί και οι φαρμακευτικές εταιρείες στις οποίες άλλοτε συμμετέχουν και άλλοτε στηρίζουν δεόντως, είναι υπεύθυνοι για το μεγάλο φαγοπότι στα Νοσοκομεία. Οι «παράνομοι» μετανάστες απαρτίζουν τα Δ.Σ. των Νοσοκομείων που εξαφανίζουν φακέλους, αποκρύπτουν στοιχεία, παρακάμπτουν διαγωνισμούς και προσφεύγουν σε απευθείας αναθέσεις;

«Κρίση, κρίση» θα μας πιάσει όλους καμία «κρίση» και τότε να δούμε που θα κρυφθεί ο Λοβέρδος και ο κάθε Λοβέρδος.

Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών
Αρέσει σε %d bloggers: