Οι Έγκλειστοι της Κίνας Εξεγείρονται

Εκτεταμένες ταραχές στην Κίνα, ενάντια στα lockdown και το καθεστώς

Οι έγκλειστοι και οι καταπιεσμένοι της Κίνας εξεγείρονται. Μετά την εξέγερση στο εργοστάσιο της Foxconn της Apple σειρά έχει όλη η Κίνα. Αφορμή στάθηκε ο θάνατος δέκα ατόμων ύστερα από πυρκαγιά σε πολυκατοικία στην πόλη Ουρούμτσι, όπου επικρατούν σκληρά «υγειονομικά» μέτρα επιτήρησης τα οποία δυσκόλεψαν την απομάκρυνση των εγκλωβισμένων, καθώς και την έλευση των πυροσβεστικών οχημάτων, αφού  ηλεκτρικά οχήματα που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο στις γειτονιές είχαν κλείσει τον στενό δρόμο που οδηγούσε στην φλεγόμενη πολυκατοικία. Οι αντιδράσεις ξεκίνησαν από την πόλη του συμβάντος και γρήγορα επεκτάθηκαν σχεδόν σε όλη την κινεζική επικράτεια, θυμίζοντας μια πορεία εξέγερσης η οποία έχει δεκαετίες να υπάρξει στο αυταρχικό κομμουνιστικό κράτος της Κίνας. Σε πολλές πόλεις στήθηκαν οδοφράγματα, σπάστηκαν σημεία ελέγχου για είσοδο σε γειτονιές και οι εξεγερμένοι συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής. Οι κινέζοι, επίσης, εφηύραν μια ιδιότυπη διαμαρτυρία, αυτή της λευκής κόλλας χαρτιού που υποδηλώνει την αντίθεσή τους στην συνέχιση του εγκλεισμού τους, των συνεχόμενων ελέγχων και στον υγειονομικό ολοκληρωτισμό. Οι διαδηλωτές, εκτός από την εναντίωσή τους στους συνεχόμενους «υγειονομικούς» ελέγχους και αποκλεισμούς, απαιτούν και την απομάκρυνση του Κομουνιστικού Κόμματος καθώς και του Σι Τζινπίνγκ από την εξουσία.

Η «Ξαφνικίτιδα» και άλλες πρόσφατες covid ιστορίες

«Hoc volo, sic iubeo! Sit pro ratione voluntas!»

«Αυτό θέλω, έτσι διατάσσω! Αντί εξηγήσεως ισχύει η βούληση μου»

Ιουβενάλιος, ρωμαίος σατυρικός ποιητής.

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος ενημερώνεται αποκλειστικά από τα κυρίαρχα ελληνικά μμε· τότε θα αντιλαμβανόταν ότι από τις αρχές του καλοκαιριού ο covid έφυγε τόσο ξαφνικά από την ελληνική επικράτεια όσο ήρθε. Πουθενά τρομοϋστερία, παχυλοί τίτλοι και φοβικά ρεπορτάζ, αντίθετα μειλίχιες αναλύσεις και αποτυπώσεις μιας κατάστασης, όπου η παρουσία του κορωνοϊού υπήρχε μεν, αλλά η διαχείριση και αυτό το καλοκαίρι διέφερε. Το τουριστικό ΑΕΠ, βλέπετε, είναι πολύ σημαντικό για την οικονομική κατάσταση της χώρας, οπότε τα τελευταία καλοκαίρια ο covid «πάει διακοπές». Οι λαλίστατοι επιστήμονες-στυλοβάτες του συστήματος αφήσαν τα τηλεοπτικά «παράθυρα» και τη σοβαροφάνειά τους.

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ

Τίτλος πρωτοτύπου: Manifeste conspirationniste ©Édutions du Seuil, 2022
Μτφ. Μανώλης Ξανθός, σελ. 390, Αθήνα Ιούλιος 2022, Εκδόσεις των συναδέλφων

«Θα νικήσουμε γιατί είμαστε πιο αποφασισμένοι.

Στα τέλη του Ιανουαρίου του 2022, κυκλοφορεί στη Γαλλία ένα βιβλίο ανώνυμου συγγραφέα που προκαλεί αμέσως σκάνδαλο.

Η γαλλική αντιτρομοκρατική υπηρεσία φαίνεται να διέρρευσε στον τύπο στοιχεία για την ταυτότητα των συγγραφέων. Κατόπιν ξεκίνησε μια εκστρατεία δυσφήμισης του βιβλίου χωρίς καν να έχει διαβαστεί. Ο υπεύθυνος των εκδόσεων Seuil, ενός από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της Γαλλίας, δέχθηκε μειωτικά σχόλια για την επιλογή του. Αφού ούτε αυτό ανέκοψε την εκδοτική επιτυχία του, ο θεαματικός μονόλογος προσπάθησε να το αποδώσει σε κάτι οικείο για να ξορκίσει την κατάρα. Κατηγορήθηκε, λοιπόν, η Αόρατη Επιτροπή για τη συγγραφή του. Το γεγονός προκάλεσε τη δημόσια παρέμβαση της Αόρατης Επιτροπής, όπου μαζί με την απολαυστική συντριβή των επικριτών της, έχει και μια εξαιρετική υπεράσπιση του Μανιφέστου Συνωμοσίας».

(Από την έκδοση)

Το κοινωνικό, το ατομικό σώμα και οι χώροι που σχετίζονται υπό τον έλεγχο της εξουσίας

Είναι γεγονός πως από την εποχή του κορωναϊού και μετά, η εξουσία βρήκε πρόσφορο έδαφος να επιταχύνει τους σχεδιασμούς της σ’ έναν ευρύτερο τομέα που περιλαμβάνει και την επαναδιαπραγμάτευση της έννοιας του σώματος. Λέγοντας γενικά σώμα, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε πως μιλάμε όχι μόνο για το ατομικό μας σώμα, αλλά και αυτό που σχετίζεται με το δημόσιο, δηλαδή το κοινωνικό, καθώς και τους δημόσιους χώρους που και τα δύο σώματα σχετίζονται και συνδέονται, είτε είναι οι πλατείες, τα πάρκα, οι δρόμοι, οι χώροι δουλειάς και διασκέδασης, είτε οι ψηφιακοί χώροι που αντικαθιστούν ή συμπληρώνουν την δουλειά, την επικοινωνία, την διασκέδαση, την αγορά, την κατανάλωση κλπ. Γίνεται σαφές, πως η έννοια του σώματος είναι κάτι ευρύτερο, που μπορεί να ξεκινάει ατομικά και υλικά, αλλά μπορεί να επεκτείνεται κοινωνικά και έχει σχέση με δημόσιους και ψηφιακούς χώρους.

ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ: Κριτική του Διαχωρισμού 2 (Νέα Έκδοση)

Τυπώθηκε και κυκλοφορεί η νέα μπροσούρα της Συνέλευσης ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα Κριτική του Διαχωρισμού 2. Η συμβολή του ρευστού νεοφιλελεύθερου απαρτχάιντ στην αναδιάρθρωση-διάλυση του ΕΣΥ και οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις.

Διαδίκτυο Σώματος

Στους ειδικούς θαλάμους covid-19 του Κλινικού Κέντρου Δημόσιας Υγείας της Σαγκάης, για τον έλεγχο της θερμοκρασίας των ασθενών χρησιμοποιούνται έξυπνα θερμόμετρα, που δεν χρειάζεται ο νοσηλευτής να έρθει σε επαφή με τον ασθενή. Ένα μη φυσιολογικό αποτέλεσμα προκαλεί ειδοποίηση στο ιατρικό προσωπικό, το οποίο μπορεί στη συνέχεια να επέμβει άμεσα. Τα έξυπνα θερμόμετρα έχουν σχεδιαστεί από τη VivaLNK, μια startup εταιρεία με βάση τη Silicon-Valley, και αποτελούν ένα από τα πολλά ψηφιακά προϊόντα που αφορούν την περίθαλψη.

ΣΑΝΓΚΑΗ: Η ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ…

Ο γραμμετέας του ΚΚ Κίνας, σε ομιλία του την 16^η Απριλίου στην περιφέρεια Μπαοσάν της Σανγκάης περιέγραψε το νέο στόχο, δηλαδή τον μηδενισμό των κρουσμάτων ως διαταγή που επιβάλλεται, επειδή η κατάσταση της πόλης έφθασε σε «κρίσιμο σημείο»: «Η Ομάδα Εργασίας του Κρατικού Συμβουλίου, η δημοτική επιτροπή του κόμματος και η δημοτική κυβέρνηση ζήτησαν το σημείο καμπής στην επιδημία να υπάρξει την 17η και το επίπεδο των μηδενικών κρουσμάτων Covid να επιτευχθεί την 20η (Απριλίου)», δήλωσε στην ομιλία του ο Τσεν Τζίε τονίζοντας, ότι «Αυτή είναι μια στρατιωτική διαταγή, δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης, μπορούμε μόνο να σφίξουμε τα δόντια και να δώσουμε τη μάχη για τη νίκη. Μπορεί επίσης να λεχθεί πως αυτή είναι μια ολική επίθεση, μια ύστατη μάχη για να αναστρέψουμε την τάση της επιδημίας».

Η Σαγκάη κείται μακράν σύντροφοι

Οι ένθερμοι υποστηριχτές, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, των υποχρεωτικοτήτων, της καραντίνας, των προστίμων, των αποκλεισμών, των διαχωρισμών και του κοινωνικού αυτοματισμού, δυσφορούν μέσα από τα social media για την σκληρότητα των μέτρων στην Σαγκάη. Εμείς πιστεύουμε ότι οι πολίτες της Σαγκάης προστατεύουν την Τάξη τους απέναντι στο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας, ώστε να είναι υγιείς και να το αντιμετωπίσουν όταν θα λογαριαστούνε μετά! Οι πολίτες της Σαγκάης τηρούν το ταξικό τους καθήκον ουρλιάζοντας από τα μπαλκόνια, ενώ οι πιο σκληροπυρηνικοί, είτε κρεμιούνται από αυτά, είτε πηδάνε.

Με συνοδοιπόρο την αναρχία

Η λεγόμενη οικονομική κρίση, ο πόλεμος στη Συρία, στη Λιβύη, στην Υεμένη, τα τρία χρόνια μέτρων και φόβου με αφορμή τον κορωναϊό, ο πόλεμος στην Ουκρανία, το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας, όλα μοιάζουν σαν το ένα να επικαλύπτει και να είναι η κορύφωση του άλλου. Κοινός παρονομαστής ο φόβος και η επανατοποθέτηση «δεδομένων». Τι και αν κάποιοι ευαγγελίζονται επιστροφή στην κανονικότητα, τι και αν οι όποιες προσωπικές θυσίες είναι για να πάρουμε τις ζωές μας πάλι πίσω; Ποια κανονικότητα και ποιες ζωές; Η πίεση της εξουσίας είναι ασφυκτική και όλα μοιάζουν να μπαίνουν στην σκακιέρα ξανά από την αρχή. Προσωπικές σχέσεις, αυτοδιάθεση σώματος, δουλειά, μισθός, αναγκαία αγαθά, διασκέδαση, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και τόσα άλλα αναθεωρούνται διαρκώς και προς το παρόν ο αναθεωρητισμός δεν φαίνεται να έχει σταματημό. Και ενώ η αναθεώρηση σαν διαδικασία είναι ευπρόσδεκτη και αναγκαία, όταν γίνεται υπό όρους εξουσίας και καθ’ υπόδειξη κυριαρχίας τότε γίνεται θηλειά στο λαιμό που σφίγγει και δεν ξέρει κανείς πότε θα σταματήσει.

ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Το πανδημικό κύμα του νέου κορωναϊού covid19, οι κρατικές και οι υπερεθνικές διαχειρίσεις της «κρίσης» με τις συνεπακόλουθες επιδράσεις σε όλους τους τομείς, που αφορούσαν την μέχρι πρότινος καθημερινότητα των ανθρώπων, κατέστησαν πλέον όλο και περισσότερο φανερές τις κυριαρχικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις.

Η Εξουσιαστική Ρητορική της Ασφάλειας, τα «Δώρα» και τα Ανταλλάγματα

Πολύ πριν από την ιδέα του Πανοπτικού, ενός κτηρίου – φυλακή, απ’ τον Άγγλο φιλόσοφο και νομικό Jeremy Bentham τον 18ο αιώνα, η ιδέα του πλήρους ελέγχου εγκλείστων – φυλακισμένων με όσο το δυνατόν λιγότερους φύλακες είχε ήδη εφαρμοστεί, αρκετούς αιώνες πριν, στα λοιμοκαθαρτήρια. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και η υλοποίηση των λοιμοκαθαρτηρίων  είναι τέτοιος, που ουσιαστικά μπορούν να θεωρηθούν πρόγονοι του Πανοπτικού. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια του Bentham ήταν βασισμένα στην παρακολούθηση κρατουμένων, χωρίς, όμως, αυτοί να ξέρουν ποια στιγμή παρακολουθούνται, μέσω ενός κεντρικού σημείου ελέγχου, το οποίο θα είχε οπτική πρόσβαση σε όλους όσους βρίσκονταν στο κτήριο-φυλακή.

«Ωστόσο, όλες αυτές οι αλλαγές ήταν, με μια έννοια τόσο υπερβολικές και τόσο καταιγιστικές, που δεν ήταν εύκολο να θεωρήσουμε ότι πιθανώς θα είναι μόνιμες». Αλπερ Καμύ, η Πανούκλα

«Ο περιορισμός της πανδημίας του κορονοϊού θα επιβάλλει την ανάγκη ενός δικτύου παγκόσμιας παρακολούθησης ικανού να εντοπίζει νέα ξεσπάσματα μόλις εμφανίζονται, με εργαστήρια σε πολλά μέρη σ’  όλο τον κόσμο, που θα μπορούν γρήγορα να αναλύουν τα νέα στελέχη του ιού και να αναπτύσσουν νέες θεραπείες, με μεγάλες δομές πληροφορικής τεχνολογίας, έτσι ώστε οι κοινότητες να μπορούν να προετοιμάζονται και να αντιδρούν αποτελεσματικά με κατάλληλους και συντονισμένους μηχανισμούς για την αποτελεσματική εφαρμογή των αποφάσεων που λαμβάνονται κ.ο.κ. Το σημαντικό είναι: κάθε ξεχωριστή δραστηριότητα είναι αφ’ εαυτής αναγκαία για την αντιμετωπιστεί η πανδημία, αλλά μη επαρκής, εάν δεν ιδωθεί σε συνδυασμό με τις άλλες. Άρα όλο αυτό (το) πολύπλοκο ευπροσάρμοστο σύστημα είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του. Η αποτελεσματικότητά του εξαρτάται από το πόσο καλά λειτουργεί ως όλον και είναι τόσο ισχυρό όσο και πιο αδύναμος κρίκος του».

Klaus Schwab, Thierry Malleret, Η Μεγάλη Επανεκκίνηση

«Πανδημία Covid-19», η «υγειονομική κρίση», που έφερε μια «μνημειωδών» διαστάσεων διακοπή των οικονομικών δραστηριοτήτων, την επιτάχυνση της έλευσης του θαυμαστού νέου ψηφιακού κόσμου, που έπεισε ότι δεν υπάρχει τίποτε αδιανόητο όσον αφορά την παρακολούθηση και τον έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού με πρόσχημα την σωτηρία του, που μεγάλωσε τα ρήγματα του «παλιού» κόσμου εξαφανίζοντας τις όποιες αυταπάτες διάσωσης της ήδη θρυμματισμένης «παλιάς», αλλά και κάθε «νέας» κανονικότητας σε κάθε πεδίο και πρώτα απ’ όλα σ’ εκείνο των ανθρώπινων επαφών.

Η «μεγάλη διακλάδωση», η «μεγάλη επανεκκίνηση», ιχνηλατούνται, λοιπόν, όπως αποφαίνονται οι κάθε λογής γκουρού της κυριαρχίας μόνο μέσω της αναγνώρισης της αλληλεξάρτησης, της ταχύτητας και της πολυπλοκότητας, που χαρακτηρίζουν την εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία, όπως σημειώνουν, δεν αλλάζει αυτό που κάνουμε, αλλά πρώτα απ’ όλα αυτό που είμαστε. Αυτή ακριβώς η διάσταση της υπαρξιακής «κρίσης» που προσδίδεται στις γιγάντιες μεταβολές της νέας εποχής, δυστυχώς, υποτιμάται και μάλιστα από αρκετούς, που θέτουν εαυτούς στο ανταγωνιστικό της κυριαρχίας στρατόπεδο.

Συγκέντρωση 9/1 Πλ. Κυψέλης. Nα αμφισβητήσουμε τους επίπλαστους διαχωρισμούς, τις διακρίσεις, τους αποκλεισμούς και τις υγειονομικές ζώνες

Ενάντια στην κυρίαρχη αφήγηση για την covid-19 και την συστηματική διάχυση του Φόβου, μέσα από την διαρκή προπαγάνδα κράτους, ΜΜΕ και ειδικών. Ας συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας κόντρα στην εσωτερίκευση της λογικής της «ατομικής ευθύνης».

ΙΔΟΥ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ…

Η «πανδημία» της covid19 και η χρησιμοποίηση της από τις εξουσιαστικές ελίτ του πλανήτη, είναι πολυεπίπεδη και εξελίσσεται σε μια συγκεκριμένη φάση της παγκοσμιοποίησης, όπου, εν μέσω σφοδρών ενδο-κυριαρχικών ανταγωνισμών, δεν έχουν πάψει να υφίστανται εκείνοι οι σχεδιασμοί που συντείνουν στην διαδικασία ενοποίησης του καθεστώτος κυριαρχίας υπό το οποίο θα «ζει» ο παγκόσμιος πληθυσμός.
Ένα κομμάτι του παζλ αποτελεί η λεγόμενη διαχείριση σε καθαρά υγειονομικό επίπεδο. Η διαφορά του αναρχικού λόγου έγκειται στην κατ’ αρχήν αναγνώριση της ιατρικής αντιμετώπισης, ως μια ψηφίδα απ’ το ευρύτερο και υπό διαμόρφωση ψηφιδωτό που επιχειρούν να συνθέσουν οι κυρίαρχοι του πλανήτη. Αντίθετα ο κομμουνιστικός εσμός και οι παραφυάδες του (αναρχιστές), όταν δεν επικρίνουν χλιαρά τους κρατικούς εξαναγκασμούς και τις υποχρεωτικότητες, ανάγουν το διαχειριστικό κομμάτι σε πρωτεύον, αντιπολιτευόμενοι εκδοχές της κρατικής διαχείρισης και όχι το ίδιο το κράτος και τους μηχανισμούς του και βέβαια τις απώτερες εξουσιαστικές επιδιώξεις.

Στρεβλώσεις: Ένα ενιαίο αντιδραστικό μπλοκ που συμφωνεί με τα διαχωριστικά μέτρα αλλά με διαφορετικές ιδεολογικές συνισταμένες.

Μια στρέβλωση κυριαρχεί στην δημόσια σφαίρα, που κάνει ιδεολογήματα και πρακτικές να φαίνονται επικίνδυνα νέα, μα στην πραγματικότητα είναι βγαλμένα απ’ την παλιά ιστορία της εξουσίας. Φαίνονται να κραυγάζουν για ασφάλεια και προστασία, μα όπου και αν αγγίξουν πονάνε. Η κυριαρχική εμπειρία αιώνων βρίσκεται εδώ, αρχαία, μα σε νέα δεδομένα. Ξεχωρίζει, άλλοτε δείχνει με το δάχτυλο, άλλοτε απαγορεύει και άλλοτε σηκώνει το γκλοπ και απειλεί. Σημαδεύει με το όπλο τους πάντες, παρ’ όλο που ο στόχος είναι κάποιοι συγκεκριμένοι. Διαλύει την ζωή ασκώντας ασφυξία στην καθημερινότητα, μετατρέποντας σε ήρωες, ανθρώπους που απλά πασχίζουν και καταφέρνουν να επιβιώσουν. Όλα με στρέβλωση και παραμορφωτικά. Τίποτα, όμως, δεν είναι νέο, όλα έχουν ξαναδουλευτεί από την εξουσία.

ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ «Ο» ΚΑΙ «ΖΩΗ» ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ

Έχει γίνει πλέον σαφές –σε εμάς τουλάχιστον– πως κάθε παραλλαγή του ιού covid 19 συνοδεύεται, με επανασχεδιασμούς και προωθήσεις των εξουσιαστικών βλέψεων απέναντι στους ανθρώπους. Το χρονικό διάστημα ανάμεσα στις μεταλλάξεις, είναι το πεδίο προπαγάνδας και ζύμωσης του κοινωνικού χώρου με τα επερχόμενα μέτρα.

ΘΑΝΑΤΟΙ, Ή ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ;

Εξ’ αρχής, η «πανδημία» του νέου κορωναιού covid19 χρησιμοποιήθηκε, ως η κινητήριος εκείνη δύναμη, που αποτέλεσε και συνεχίζει ν’ αποτελεί τον πολιορκητικό κριό, προκειμένου η εξουσία να εισβάλει με νέους όρους στον κοινωνικό χώρο και να αλώσει κάθε πτυχή της ζωής μας. Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια τίποτα δεν είναι όπως πριν και φυσικά τίποτα δεν θα είναι ξανά όπως ήταν. Άλλωστε, φαίνεται ότι, ήδη, λίγοι διατηρούν τις μνήμες τους και ακόμα λιγότεροι θα θυμούνται όσο περνάει ο καιρός και θα προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, που διαμορφώνουν την υπό όρους ζωή.

Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΡΦΕΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ

Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι ακόμη θυμούνται είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω της ενασχόλησής τους με ιστορικά γεγονότα ότι η διεξαγωγή παλαιότερων εκλογικών αναμετρήσεων, όπως εκείνη της 29ης Οκτωβρίου του 1961 σημαδεύτηκε από καταγγελίες για «βία και νοθεία», ενώ φράσεις όπως εκείνη του Γεωργίου Παπανδρέου ότι «ψήφισαν και τα δέντρα», «ανέστησαν και τους νεκρούς για να ψηφίσουν», έμειναν στην ιστορία. Τότε η κυβέρνηση Καραμανλή, τα σώματα ασφαλείας και οι ένοπλες δυνάμεις κατηγορήθηκαν ότι εφαρμόζοντας το σχέδιο «Περικλής» προχώρησαν σε τρομοκράτηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των ψηφοφόρων τους, ενώ σημειώθηκε εκτεταμένη νοθεία με διπλοεγγραφές ψηφοφόρων, με εγγραφή ανύπαρκτων ανθρώπων στους εκλογικούς καταλόγους, ψήφισαν κυριολεκτικά και οι νεκροί, ενώ υπήρξαν ακόμη και νεκροί κατά τις συμπλοκές, οι οποίες σημειώθηκαν με μεγαλύτερη ένταση στην επαρχία.

Νοσούν με Covid-19 85 κρατούμενοι στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου της Πάτρας. Το κράτος βασανίζει περαιτέρω τους φυλακισμένους…

Μέχρι και τις 26/2, έχουν διαγνωστεί 85 κρατούμενοι των φυλακών του Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα με Covid-19. Δύο κρατούμενοι νοσηλεύονται σε νοσοκομείο, ένας βρίσκεται σε μονάδας εντατικής θεραπείας και οι υπόλοιποι παραμένουν στην φυλακή σε καραντίνα αναφέρουν τα ΜΜΕ αγνοώντας ότι μιλάνε για φυλακές, δηλαδή για απάνθρωπους χώρους που λειτουργούν όσο τίποτα άλλο σε μακροχρόνιες συνθήκες καραντίνας.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ

Η «αλάνθαστη» κυβέρνηση του μεγάλου παγκόσμιου τηλεηγέτη Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος τυγχάνει και παραμένει επικεφαλής του επιτελικού κράτους των εκλεκτότερων των εκλεκτών, παραμένει «αλάνθαστη», επειδή όχι μόνον είναι αδύνατον να λαθέψει, αλλά διότι είναι αδύνατον να παραδεχθεί, έστω, και μισό λάθος. Την πρώτη φορά που επιτράπηκε να καταγραφεί λάθος από φιλοκυβερνητική εφημερίδα (Το Βήμα), ήταν όταν δημοσιοποιήθηκε «διαρροή» σχετικά πρόσφατα από κλειστή σύσκεψη στο Μαξίμου σύμφωνα με την οποία ο Μητσοτάκης παραδέχθηκε ότι έχει κάνει λάθη, άγνωστο όμως ποια είναι αυτά.

Όλοι θα θυμούνται ότι στην λεγόμενη πρώτη φάση της πανδημίας και ενώ είχαμε «κλειδωθεί» από τα αποδυτήρια, που λένε, από την εθνοσωτήριο κυβέρνηση του μεγάλου παγκόσμιου τηλεηγέτη, που συνεχώς μας συντρόφευε με τα διαγγέλματα του, η τρομοκρατία εκ μέρους των ΜΜΕ ήταν απερίγραπτη.

Και ενώ τώρα οι ίδιοι ανακοινώνουν εκατόμβη νεκρών κάθε ημέρα, και ενώ έχει περάσει ήδη μια εβδομάδα δίχως να μειώνεται ο αριθμός των νεκρών και των διασωληνωμένων, το πρώτο ζήτημα που συζητούν οι γνωστοί «λειτουργοί» της δημοσιογραφίας είναι το πότε θα ανοίξουν τα καταστήματα. Είναι οι ίδιοι που κατακεραύνωναν την άνοιξη όποιον τολμούσε να επικρίνει ή να αμφισβητήσει τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα των απαγορεύσεων.

Ας απολαύσουμε τώρα ορισμένα πρωτοσέλιδα εφημερίδων την 29^η-11-2020.

Εδώ και δυο εβδομάδες ανακοινώνονται 100 νεκροί καθημερινά, αλλά η Κυριακάτικη Καθημερινή, μας πληροφορεί ότι «Η πανδημία αλλάζει ραγδαία τον τρόπο που ψωνίζουμε»!!! Το Βήμα βέβαια φαίνεται άξαφνα να γυρίζει το «φύλλο»…