Η αποφυλάκιση του Κορκονέα και ο συμβολισμός της

Η πρόσφατη αποφυλάκιση του Κορκονέα και η αθώωση του Σαραλιώτη μας δείχνει για μια ακόμα φορά την βούληση του Κράτους να απαλλάσσει τους ένστολους λειτουργούς του ή να τους ρίχνει στα μαλακά. Καθοριστικό ρόλο στην παραπάνω απόφαση έπαιξε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου με το οποίο «έσπασαν» τα ισόβια του Κορκονέα, με αποτέλεσμα την απελευθέρωσή του. Το ελαφρυντικό του σύννομου βίου σύμφωνα με τον νέο ποινικό κώδικα δεν λαμβάνεται υπόψη υποχρεωτικά απ’ το δικαστήριο, αλλά είναι στην ευχέρεια του η χρήση του. Η ευχέρεια, λοιπόν, του σύννομου βίου θα μοιράζεται κατά το δοκούν και σίγουρα οι πιο τυχεροί θα είναι οι κάθε λογής κορκονέοι για τους οποίους το Κράτος θέλει να πέσουν στα μαλακά. Η πρόσφατη παρέμβαση του Αρείου Πάγου που ζήτησε αντίγραφο της απόφασης, ώστε να αποφασιστεί εάν θα πρέπει να ασκήσει αναίρεση εντάσσεται σε εσωτερικές διαμάχες και θέση κάποιων «εχεφρόνων» που φοβούνται κοινωνικές αντιδράσεις και σίγουρα δεν θα ήταν επιθυμητές από την νέα εξουσιαστική διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας. Οπότε για να προλάβουν τέτοια ενδεχόμενα, αν προχωρήσει η αναίρεση ώστε να ξαναγίνει δίκη (με τον Κορκονέα ελεύθερο) θα είναι μόνο και μόνο για τον κατευνασμό των όποιων αντιδράσεων. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μία νομικίστικη διαδικασία.

ΙΣΟΒΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΚΟΝΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ Α. ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗ ΣΤΟΝ ΣΑΡΑΛΙΩΤΗ

Η απόφαση για τον Κορκονέα (ισόβια και 15 μήνες για πράξεις οπλοχρησίας) λήφθηκε με τέσσερις δικαστές να πλειοψηφούν και να μετατρέπουν την κατηγορία που του είχε απαγγελθεί, δηλαδή ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο.

Δύο ντοκουμέντα για τη δίκη κατά των Κορκονέα και Σαραλιώτη στις 20 Ιανουαρίου στην Άμφισσα

Στις 20 Ιανουαρίου πρόκειται να γίνει στη Άμφισσα η δίκη των ειδικών φρουρών Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη. Οι ειδικοί φρουροί κατηγορούνται για τον θάνατο του νεαρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου 2008 στην περιοχή των Εξαρχείων.

Ως αναρχικοί δεν ενδιαφερόμαστε για την απονομή «δικαιοσύνης» εκ μέρους του κράτους, δεν θα απαιτήσουμε από τα όργανά του να επιβάλλουν ποινές σε άλλα όργανά του. Επειδή σε όλες τις περιπτώσεις, («ελαφρών» ή «βαρειών» ποινών) δικαιώνεται ο κρατισμός.