Για σάς παιδιά!

Έξι φορές τη λέξη «βάρος» χρησιμοποιεί ο διευθυντής του Βήματος Α. Καρακούσης σε κεντρικό άρθρο του με τίτλο «Μικρότερες συντάξεις για το καλό των νέων», για να τονίσει πόσο άχρηστο φορτίο είναι οι συνταξιούχοι και αναγκάζεται το κράτος να τους ταΐζει και να τους ποτίζει. Σύμφωνα με τον Καρακούση, για να καταβάλλονται οι συντάξεις το κράτος υποθήκευε το μέλλον της χώρας. Συνεχίζει γράφοντας ότι οι γαλαντόμες συντάξεις φταίνε για την δημοσιονομική κρίση, για την μείωση των μισθών και την φοροληστεία.

Για τον Καρακούση «οι απερχόμενες γενιές που απήλαυσαν τα προηγούμενα πολλά χρόνια ας αποδεχθούν τώρα ελάχιστη θυσία απέναντι στις γενιές που ακολουθούν». Την δωδεκάτη θυσία από το 2009.

Ώπα, ρε ανάρχα!

Ο καθένας σ’ αυτόν τον τόπο, αλλά και αλλού, μπορεί να δηλώνει πως είναι ό,τι του κατέβει στην κούτρα ή ό,τι νομίζει πως είναι. Υπάρχουν, δηλαδή, οι άδολοι κουφιοκεφαλάκηδες, αλλά και οι παμπόνηροι θεομπαίχτες.

Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν πάρα πολλοί. Αρχίζοντας από τους μπαράκηδες που το παίζουν αναρχικοί για να «ρίξουν» κάποιο άτομο το οποίο φλερτάρουν και πηγαίνοντας παραπέρα μπορείς να συναντήσεις καλλιτέχνες, συγγραφείς, αλλά και λαϊκούς τύπους, που ο καθένας για διάφορους λόγους αυτοπροβάλλεται σαν αναρχικός∙ είτε λόγω μόδας, είτε επειδή έτσι φαίνεται πιο «μάγκας» και πιο ζόρικος.