Anarchy press gr
Για δύο προϊόντα μπορούν να καυχηθούν οι Σέρρες, για την γνωστή μπουγάτσα και για τους Καραμανλήδες.
Έτσι, λοιπόν, που λέτε, «μετά από τρεις εβδομάδας αυτοσυγκράτησης και περισυλλογής, ο Κώστας Αχ. Καραμανλής αποφάσισε, τελικώς, να είναι εκ νέου υποψήφιος στην πατρογονική περιφέρεια των Σερρών», διάβασαν οι αναγνώστες στις ηλεκτρονικές σελίδες των εφημερίδων.
Ουφ! Επιτέλους και ένα καλό νέο.
Η διαταραχὴ μεταξύ τοῦ ἑλλαδικοῦ καὶ τοῦ τουρκικοῦ κράτους δείχνει νὰ προσεγγίζει τὰ ὅριά της. Βεβαίως, δὲν εἶναι εὔκολο νὰ προσδιορισθῆ ποιὸ θὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τὸ ὁποῖο θὰ προκύψη, ὅταν ἐπελθη «ἡ ὥρα τῆς κρίσεως», δεδομένου ὅτι οἱ δυνάμεις οἱ ὁποῖες ἀντιπαρατίθενται δὲν βρίσκονται σὲ σταθερὴ σχέση μὲ τὰ συμβάντα, μολονότι διαφαίνεται ἡ προσπάθεια ἐπιδιώξεως σταθερότητας καὶ ἐλέγχου στὸ ἑκάστοτε μπλὸκ κυριαρχίας. Χαρακτηριστικό γεγονὸς αὐτῆς τῆς ἐπιδιώξεως εἶναι ἡ μὲ κάθε τρόπο ὑπονόμευσις οἱασδήποτε κινήσεως –ἀκόμη καὶ ἐὰν αὐτὴ δὲν ἀμφισβητῆ τὸ σύστημα– ἡ ὁποία διαταράσσει τοὺς ὑπάρχοντας συσχετισμοὺς.
Ἡ προσπάθεια διατηρήσεως τῶν συσχετισμῶν, στοὺς ὁποίους ἡ Γερμανία ἔχει τὴν πρωτοκαθεδρία, μπορεῖ νὰ γίνη κατανοητὴ μέσα ἀπὸ συγκεκριμένα γεγονότα τὰ ὁποῖα κάνουν «μπάμ».
Ἄς ἀναφερθοῦμε σὲ δύο τὰ ὁποῖα εἶναι εὐρέως γνωστά.
Τὸ ἕνα εἶναι ἡ λυσσώδης διαμάχη γιὰ τὸ BREXIT ὅπου ἐπιστρατεύθηκαν, ἀπὸ τὶς ευρώδουλες δυνάμεις, ὅλες οἱ διαθέσιμες ἐφεδρεῖες γιὰ νὰ ὑπονομευθῆ ἡ ἀπόφασις, κάτι τὸ ὁποῖο ἔφερε τὴν ουσιαστικὴ ἀποδιοργάνωσιν τοῦ κυβερνῶντος κόμματος. Ἀκολούθησε τὸ ἀποτέλεσμα τῶν προσφάτων ἐκλογῶν στὴν Μ. Βρετανία τὸ ὁποῖο μπορεῖ μὲν νὰ επικύρωσε τὴν ἀποχώρησι, διαταράσσοντας, μὲ ἕναν ὡρισμένο τρόπο, τοὺς συσχετισμούς, ἀλλὰ ἤδη εἶχε δοθῆ ἐπαρκὴς χρόνος γιὰ τὴν διαδικασία ἀποκαταστάσεως τῶν ἐκκρεμοτήτων οἱ ὁποῖες προκύπτουν. Πέραν αὐτῶν, τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ἔξοδος θὰ ἐπιφέρη κραδασμοὺς στὸν εὐρωπαϊκὸ σχηματισμὸ κυριαρχίας, ὄχι ὅμως τόσον ἰσχυροὺς, ὥστε νὰ κινδυνεύση ἄμεσα τὸ οἰκοδόμημα. Συνέχεια
Και τώρα μπαίνουμε στα δύσκολα.
Η επανεμφάνιση του Καραμανλή του Άφαντου λειτουργεί υπέρ της «αυτοδυναμίας» της ΝΔ του Κυριάκου ή όχι; Σηματοδοτεί την συσπείρωση της «δεξιάς» και διαλύει τους «αστικούς μύθους» περί αφανούς σύμπραξης των καραμανλικών με τον Συριζα; Δύσκολο σταυρόλεξο.
Μήπως κρύβεται κάποια παγίδα; Γιατί δεν κεραυνοβόλησε την διακυβέρνηση Τσίπρα κατά την δεκαεξάλεπτη ομιλία του; Πάλι βαριόταν ο αθεόφοβος;
Θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα δίχως, όμως, την απάντηση των οποίων δύσκολα προχωρά ο τόπος…
Ο Τσίπρας πώς είδε τον «νέο» εχθρό; Ιδού πως αντιμετώπισε το «πρόβλημα»:
«η κυβέρνηση Καραμανλή δημιούργησε ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα, που ήταν και η αιτία που μας οδήγησε στην επιτροπεία. Ο κ. Καραμανλής και η παράταξη της ΝΔ γιγάντωσαν ένα τεράστιο πελατειακό κράτος, δημιούργησε συνθήκες ασυδοσίας. Πρέπει να αλλάξουμε παραγωγικό μοντέλο και μοντέλο διοίκησης και διακυβέρνησης, δεν μπορεί να είναι επιλογή μας να γυρίσουμε σε ένα μοντέλο που οδήγησε στην χρεωκοπία». Συνέχεια
Στο βάθος δεξιά η οικία του «εξαφανισμένου»
Ναι, ένας θάνατος για τους πολλούς εφευρέθηκε εδώ, που καυχιέται πως είναι ζωή: αληθινά, μια εγκάρδια υπηρεσία στους κήρυκες του θανάτου!
Κράτος ονομάζω αυτό, όπου όλοι πίνουν δηλητήριο, καλοί και κακοί: κράτος, όπου όλοι χάνουν τον εαυτό τους, καλοί και κακοί: κράτος, όπου η αργή αυτοκτονία όλων -ονομάζεται «ζωή».
Δείτε λοιπόν αυτούς τους περιττούς! Κλέβουν τα έργα των εφευρετών και τους θησαυρούς των σοφών: πνευματική καλλιέργεια ονομάζουν την κλεψιά τους -κι όλα τα κάνουν αρρώστια και αποτυχία!
Δείτε λοιπόν αυτούς τους περιττούς! Άρρωστοι είναι πάντα, ξερνούν τη χολή τους και το ονομάζουν αυτό εφημερίδα. Κατασπαράζουν ο ένας τον άλλο και δεν μπορούν καν να τον χωνέψουν.
Δείτε λοιπόν αυτούς τους περιττούς! Πλούτη αποκτούν και όμως γίνονται όλο και πιο φτωχοί. Δύναμη θέλουν και προπαντός τον μοχλό της δύναμης, πολύ χρήμα -αυτοί οι ανίκανοι!
Δείτε πώς σκαρφαλώνουν, αυτοί οι ευκίνητοι πίθηκοι! Σκαρφαλώνουν ο ένας πάνω στον άλλο κι έτσι παρασύρονται στη λάσπη και στο βυθό.
Όλοι θέλουν να ανεβούν στο θρόνο: αυτό είναι η τρέλα τους –λες και η ευτυχία κάθεται στο θρόνο! Συχνά κάθεται η λάσπη στο θρόνο – και επίσης συχνά ο θρόνος πάνω στη λάσπη. Νίτσε, Τάδε έφη Ζαρατούστρα
Το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου
Η εκ νέου και μάλιστα ολική εξαφάνιση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή από την ημέρα της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι φαίνεται ότι όχι μόνο δεν παραξένεψε κανέναν, όχι μόνο δεν προκάλεσε ανησυχία, όχι μόνο δεν ανάγκασε τα ΜΜΕ φιλικά ή μη στο καθεστώς Τσίπρα να τον αναζητήσουν, αλλά προφανώς θεωρήθηκε απολύτως φυσιολογική.
Μα θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί να προκληθεί ανησυχία για την ολική του εξαφάνιση αυτές τις ημέρες; Μα επειδή πολύ απλά όλοι γνωρίζουν ότι τυγχάνει μόνιμος κάτοικος Ραφήνας τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια του στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τα δυο ανήλικα τέκνα του. Άρα λοιπόν όχι μόνο θα ήταν αναμενόμενο το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, αλλά και ιδιαίτερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το γεγονός ότι παραμένει «αγνοούμενος», αλλά θεωρητικά θα ήταν δεδομένη η αναζήτησή του και η προτροπή να μιλήσει για το κακό που έγινε κυριολεκτικά έξω από την πόρτα του σπιτιού του. Συνέχεια
Η πρόσφατη δικαστική απόφαση της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» σχετικά με την περιβόητη υπόθεση Βατοπεδίου άνοιξε τον δρόμο για την «δικαίωση» του Καραμανλή. Δεν πανηγύρισε μόνο ο ίδιος ο Καραμανλής παρ’ ότι τότε είχε σπεύσει να πάρει την πολιτική ευθύνη για το «σκάνδαλο», αλλά και ο επιφανής τοποτηρητής του στην κυβέρνηση Τσίπρα αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης Παπαγγελόπουλος, πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ και πρώην εισαγγελέας μεταξύ άλλων και διώκτης της «τρομοκρατίας».
Δήλωσε, λοιπόν, προ μηνός ο αξιότιμος κ. Παπαγγελόπουλος, στην εφημερίδα Ελευθερία, ότι ο Κώστας Καραμανλής είναι απρόσβλητος από τον ιό της διαπλοκής και ότι: «Τους λαοπρόβλητους ηγέτες τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, οι νταβατζήδες της διαπλοκής, οι λακέδες και τα γιουσουφάκια της ενημέρωσης προσπαθούν να τα εξουδετερώσουν με κάθε τρόπο. Αυτό συνέβη με τον Κώστα Καραμανλή, αυτό συμβαίνει και σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα».
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 49 χρόνων από την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, το Anarchypress αναζήτησε και βρήκε έναν από του ανώνυμους αγωνιστές της περιόδου αυτής. Του ζητήσαμε να μας δώσει μία συνέντευξη η οποία και ακολουθεί.
Για ευνόητους λόγους του δώσαμε την κωδική ονομασία Ανώνυμος προβοκάτορας. Κάθε ομοιότητα με διαδικτυακές ονομασίες, που ενδεχομένως υπάρχουν, είναι συμπτωματική και δεν αφορά το πρόσωπο το οποίο μας έδωσε την συνέντευξη.
Ερώτηση: Στις 26 Νοεμβρίου 1965 ο Ευάγγελος Δενδρινός, ένας από τους βουλευτές που «αποστάτησαν» τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, υποστήριξε ότι το 1960 και προτού προκηρυχθεί ο περιβόητος «ανένδοτος αγώνας» ο Γεώργιος Παπανδρέου, γνωστός και ως «Γέρος της Δημοκρατίας», σε σύσκεψη στο Καστρί είχε δηλώσει ότι «Θα κάνουμε πολιτική και εκλογική συνεργασία με τον Καραμανλή. Τα στρατόπεδα θα είναι δύο: οι εθνικόφρονες και οι κομμουνιστές. Θα κάνουμε τις εκλογές με τους χωροφύλακες και με το πιστόλι στο χέρι». Λίγο αργότερα ο «Γέρος της Δημοκρατίας» κατηγορούσε τον Καραμανλή για «βία και νοθεία».
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1960 το γερμανικό περιοδικό Σπήγκελ, αλλά και η εφημερίδα «Ηχώ του Αμβούργου» δημοσιεύουν καταγγελία ενός γερμανού αξιωματικού ονόματι Μαξ Μέρτεν καταδικασμένου για εγκλήματα πολέμου κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Ο Μέρτεν που καταδικάστηκε σε 20ετή φυλάκιση όταν συνελήφθη το 1957 σε ταξίδι αναψυχής στην Ελλάδα αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από την ψήφιση φωτογραφικού νόμου από την κυβέρνηση Καραμανλή, που υπάκουσε στην παραγγελία των ισχυρών γερμανών φίλων του Μέρτεν.
Είχε, λοιπόν, αληθινό πρόβλημα το προδικτατορικό πολιτικό σύστημα με τις αντιδημοκρατικές μεθόδους της χούντας ή αποτελούσε μια βολικότατη λύση για όλους, αφού η κρατική επιβολή θα ενισχυόταν και το λεγόμενο πεζοδρόμιο, όπως χαρακτηρίζονταν όσοι διαδήλωναν προβοκατόρικα και έξω από τον έλεγχο και της αριστεράς θα έμπαιναν στον γύψο;
Ανώνυμος προβοκάτορας: Η φράση του Παπανδρέου για συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή είναι γεγονός. Πρόκειται, επίσης, για ένα άλλοθι που πλασάρισε αργότερα η ΕΔΑ για να δικαιολογήσει την παράδοση των ψηφοφόρων της στην Ένωση Κέντρου. Αυτό δεν σημαίνει πως αυτά τα λόγια δεν τον έκφραζαν. Κάθε άλλο. Ο «Γέρος της Δημοκρατίας» ήτανε και «Γέρος της Δικτατορίας», όταν του το υπέδειχναν οι πολιτικοί του προστάτες.
Και να που μέσα στον δημοψηφισματικό κυκεώνα βρήκαν όλοι την ευκαιρία να επανεμφανιστούν και να δηλώσουν παρών στις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα…
Διάγγελμα ο Καραμανλής, δηλώσεις ο Σημίτης… Οι προηγούμενοι αρχιτέκτονες της σημερινής κατάστασης κατάλαβαν πως ήρθε η ώρα της εξιλέωσής τους. Και άρα η κατάλληλη στιγμή να ξανακάνουν αισθητή την παρουσία τους. Ειδικά ο κατά κόσμον «μπούλης»…
Τότε (την περίοδο της χούντας), ο εκλεκτός για να βγάλει τα «κάστανα από την φωτιά» ήταν ένας στρατιωτικός. Και ο ασθενής (η κοινωνία) μπήκε αμέσως στο «χειρουργείο» ή αλλιώς στο «γύψο». Για να συνετισθούν οι προβοκάτορες των Ιουλιανών του ’65 (του «ελληνικού Μάη» που προηγήθηκε από τα παγκόσμια γεγονότα του ’68), να παταχθεί η λογική του «πεζοδρομίου», και οι «οχλοκρατικές» εκδηλώσεις, για να διασφαλιστεί η τάξη και η ασφάλεια, για να ισχυροποιηθεί το κράτος, για να τηρηθούν οι ισορροπίες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή έτσι κατά πως συμφωνήθηκαν από τους «νικητές» και τους «ηττημένους» της δεύτερης παγκόσμιας ανθρωποσφαγής. Η επιλογή, όπως αποδείχθηκε, ήταν επιβεβλημένη για το καλό όλων των εξουσιαστικών μερίδων. Και είναι πράγματι μεγάλος μύθος ότι το πολιτικό σύστημα ήταν «απροετοίμαστο» για το στρατιωτικό πραξικόπημα. Συνέχεια
«Είμαι η μόνη που δεν φτύνω τους ανθρώπους, που δεν είναι πια στην εξουσία», επεσήμανε η κομματάρχης της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» Ντόρα Μπακογιάννη, αναφερόμενη στον Κ. Καραμανλή, σε συνομιλία που είχε με τους πολιτικούς συντάκτες, στα γραφεία του κόμματός της.
«Ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε της εκλογές με ψέματα και κυβερνάει με ψέματα», δήλωσε προ ημερών ο Σαμαράς. «Οι εμπρηστές θέλουν να δίνουν μαθήματα στους πυροσβέστες», του απάντησε ο Παπανδρέου. Και μετά ήρθαν οι «συγκλονιστικές αποκαλύψεις» του Γιούνκερ που «δικαιώνουν» τους πάντες.
Τι είπε ο επικεφαλής του Eurogroup; Με δύο λόγια δήλωσε ότι τα ευρωπαϊκά κράτη γνώριζαν ήδη από το φθινόπωρο του 2008 τα τεράστια χρέη και γενικότερα το λεγόμενο δημοσιονομικό πρόβλημα του ελληνικού κράτους, αλλά για να μην σταματήσουν οι τεράστιες εξαγωγές τους δεν ενεργοποιήθηκαν «καταλλήλως».
Πρόσθεσε, μάλιστα ,ότι απευθυνόμενος σε έλληνα πρωθυπουργό που δεν κατονόμασε έλαβε την απάντηση ότι (ο πρωθυπουργός) αυτός ηγείται μιας διεφθαρμένης χώρας (ο Γιούνκερ αναφέρεται ή στον Σημίτη ή στον Καραμανλή αφού πρωθυπουργική τους θητεία συμπίπτει με την δική του θητεία). Συνέχεια
Να κληθεί ο τέως πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην Προανακριτική για την υπόθεση του Βατοπαιδίου αποφάσισαν οι βουλευτές που μετέχουν στην Επιτροπή, ύστερα από σχετικό αίτημα του ΛΑΟΣ και ενώ η ΝΔ δεν μετέχει πλέον στις εργασίες της, έχοντας αποχωρήσει.
Η Εξεταστική Επιτροπή γεμάτη ευγένεια και σεβασμό προς την Δημοκρατία και τους θεσμούς δηλώνει ακόμη ότι είναι στην διάθεση του πρώην πρωθυπουργού ώστε να διαλέξει τον «καλύτερο» τρόπο για να δοθεί αυτή τη κατάθεση.
Δηλαδή, αφήνει στην διακριτική του ευχέρεια να διαλέξει αν θα παραστεί αυτοπροσώπως (φυσικά και δεν θα παραστεί) αν θα τους δεχθεί σε χώρο της επιλογής του (φυσικά και δεν θα τους δεχθεί) ή αν θα στείλει κάποιο υπόμνημα (άντε να το πούμε επιστολή).
Περί τίνος πρόκειται; Οι εμπνευστές της κίνησης πιστεύουν σε γενικές γραμμές ότι έτσι θα μοστράρουν ολίγη «κάθαρση» και θα καταπραΰνουν τόσους και τόσους εξαγριωμένους ανθρώπους, θα μοιραστούν ό,τι κοκκαλάκι ή ψαχνό περισσεύει ακόμη από την «παλιά» ΝΔ και ενώ η «νέα» ΝΔ του Σαμαρά ασχολείται με τις διαγραφές της οπισθοφυλακής που του έχει αφήσει η Μπακογιάννη στο κόμμα ως «προικιό».
Με την κλήτευση Καραμανλή ενισχύονται επίσης και οι δεσμοί συγκυβέρνησης Λαος και Πασοκ, ενώ αποσυμφορείται σε μια κρίσιμη στιγμή η πίεση προς την κυβέρνηση που φαίνεται να βγαίνει νικηφόρα από την αναμέτρηση της με τους φορτηγατζήδες μετά και την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις μεταφορές σπάζοντας ένα δύσκολο «κλειστό» επάγγελμα. Άσε που το δήθεν λαϊκό αίτημα να μιλήσει ο Καραμανλής θα δικαιωθεί. Αυτό που το πας…
«Δεν μπορεί για μια απόφαση η οποία ελήφθη από τον πρωθυπουργό και το πρωθυπουργικό γραφείο και υλοποιήθηκε από τους υπουργούς του να μην αναλαμβάνει κανένας την ευθύνη και να φταίνε τρίτοι,» βρόντηξε και άστραψε στην κατάθεσή της στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής η αξιότιμη συμβολαιογράφος (σύζυγος του πρώην υπουργού της ΝΔ και αυτοχρισμένου ως νόμιμου και ηθικού Γ. Βουλγαράκη), που αντιμετωπίζει κατηγορίες επειδή συνέταξε την πλειονότητα των συμβολαίων ανάμεσα στη Μονή Βατοπεδίου και στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. «Εγώ ξέρω ότι όσοι φοράνε παντελόνια αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και βγαίνουν και λένε ότι “εγώ έδωσα την εντολή επειδή ήθελα να γίνει αυτό”, όπως τις αναλαμβάνω εγώ που δεν φοράω παντελόνια», συνέχισε με ακόμη πιο μαγκιόρικο και αγριεμένο ύφος η Πελέκη.
Και ποιον «πελέκησε» πιο πολύ η …κυρία; Μα ποιον άλλον… «Θα περίμενα από τον κ. Καραμανλή αντί να λέει “δεν ήξερα” να βγει και να πει μόλις ξεκίνησε όλος εκείνος ο θόρυβος για την υπόθεση ότι “ελήφθη κυβερνητική απόφαση και έτσι έγιναν τα πράγματα” και να καλέσει πέντε έξι οίκους του εξωτερικού να γνωμοδοτήσουν αν ζημιώθηκε το Δημόσιο και αν ωφελήθηκε η Μονή».
Ούτε ήξερε, λοιπόν, ο Καραμανλής ούτε ρώταγε, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος. Ήξερε, μας λέει η μαρτυριάρα Πελέκη, αλλά δεν ρώταγε, πιστώνοντάς τον πάντως με μια τελευταία ευκαιρία: «Θα περίμενα έστω και τώρα να βγει να μιλήσει ο κ. Καραμανλής» δήλωσε αργότερα στους δημοσιογράφους αφού όπως συνέχισε «είναι κατηγορούμενος όλος ο κορμός του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή τα γνωμοδοτικά συμβούλια, οι ορκωτοί εκτιμητές, οι υπηρεσιακοί παράγοντες της ΚΕΔ και μόνο μία συμβολαιογράφος», εκφράζοντας το παράπονο της που δεν έχουν κατηγορηθεί άλλοι συνάδελφοί της που επίσης συνέταξαν συμβόλαια για τη Μονή, έστω και αν όλοι αυτοί «δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να υλοποιήσουν υπουργικές αποφάσεις».
Συγκινητικό το ξέσπασμα της κ. Πελέκη, κατανοητή η αίσθηση μοναξιάς και η ανάγκη της να είναι συγκατηγορούμενη με κάποιους συμμαθητές της…
Και βέβαια, τώρα που ο βασιλιάς είναι γυμνός, όλοι καμώνονται ότι συνέβαλαν στο ξεβράκωμά του.
Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε μας λείπει ο κατά δήλωσή του αντιεξουσιαστικός τύπος Καραμανλής και ακόμα περισσότερο εκείνη η ψυχή ο Βύρωνας Πολύδωρας. Αλλά ας είναι, μην μας πιάνουν τώρα νοσταλγίες…
Η ουσία όμως βρίσκεται αλλού. Ισχυρίζονται πολλοί και δεν έχουν άδικο ότι στο πεδίο της πολιτικής, η καλή φήμη είναι σημαντική επειδή αποτελεί ένα ζωτικό πόρο της συμβολικής ισχύος και ότι επίσης όσο καλή φήμη και αν έχει συσσωρεύσει ένας πολιτικός (είτε λόγω της σχετικής συνδρομής των ΜΜΕ είτε λόγω δυνατότητας παροχών για μια συγκεκριμένη περίοδο) ή ακόμα και ένας θεσμός, πολύ γρήγορα αυτή μπορεί να καταρρακωθεί. Άλλο τόσο αλήθεια είναι το γεγονός ότι αρκετοί πολιτικοί έχουν βγει αλώβητοι από την δίνη των λεγόμενων σκανδάλων.
Έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένα ότι τόσο η έκταση όσο και η χρονική διάρκεια των «αποκαλύψεων» των λεγόμενων σκανδάλων είναι απολύτως ελεγχόμενη και εντάσσεται σε ευρύτερους κυριαρχικούς σχεδιασμούς. Σ’ αντίθετη περίπτωση θα πρέπει κανείς να δεχθεί ότι η «αποκάλυψη» των διαφόρων σκανδάλων έγκειται στην ειλικρινή διάθεση και προσπάθεια της εξουσίας να αυτοϊαθεί.
Πρόκειται, όμως, περί αυτού; Όχι βέβαια. Όσο και να κοπιάζουν περιώνυμοι εκφραστές της πολιτικής ελίτ να πείσουν ότι ναι πράγματι κάποιοι έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι και ότι ναι, ακόμα περισσότεροι έβαλαν ολόκληρο το χέρι μέσα στο βάζο, αλλά δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι. Και βέβαια το γεγονός αυτό δεν το υποστηρίζουμε πλέον μόνο εμείς, τα ανατρεπτικά στοιχεία, οι αναρχικοί. Έρχεται λόγου χάρη η κ. Πελέκη σάρκα εκ σαρκός τους και ισχυρίζεται κατηγορηματικά ότι όχι μόνο υπεύθυνος ήταν ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, αλλά και ότι η επιχείρηση «κάθαρση» είναι μια απλή μπαρούφα.
Περί τίνος πρόκειται λοιπόν;
Είναι άκρως διδακτική η εμπειρία από το «ξαφνικό» ξέσπασμα αμέτρητων σκανδάλων στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 που αφορούσαν το ιταλικό κράτος και τα ιταλικά κόμματα, που εξίσου βασίζονταν στην πατρωνεία, και στις πελατειακές σχέσεις με τους οπαδούς και ψηφοφόρους τους. Αν ανατρέξει λοιπόν κανείς σ’ αυτή την περίοδο θα βρει την σχέση που είχε η «ανακάλυψη» σκανδάλων με την βαθμιαία μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος, την προθυμία της αριστεράς και του Κομμουνιστικού Κόμματος να συμμετάσχει άμεσα στην διαχείριση των κρατικών υποθέσεων αλλά και με τα αποτελέσματα της κρατικής καταστολής και την υποχώρηση της έντασης του κοινωνικού ανταγωνισμού.
Το πολιτικό τοπίο, λοιπόν, αλλάζει, χωρίς να σημαίνει κάτι τέτοιο ότι οι δυνατότητες των εξουσιαστών θα μειωθούν. Αντίθετα, ο συνολικότερος σχεδιασμός αποσκοπεί στην αύξησή τους και μόνο η κοινωνική δράση μπορεί να τους προβληματίσει εφ’ όσον και αν συντίθεται με αναρχικές απόψεις και πρακτικές. Κοντός ψαλμός αλληλούια…
Παίρνουν, λοιπόν, οι «Ανανεωτικοί» τα μπογαλάκια τους από το ΣΥΝ και ετοιμάζονται να μετακομίσουν σε «άλλες» κομματικές «πολιτείες». Βρίσκονται μάλιστα, όπως διατείνονται, ήδη σε στενή επαφή με τους Οικολόγους, αλλά και με «δυσαρεστημένους» του Πασοκ.
Η πολιτική πλατφόρμα της «νέας» συνεύρεσης; Η αριστερά πασπαλισμένη με την σοσιαλδημοκρατία. Ή η σοσιαλδημοκρατία πασπαλισμένη με την αριστερά. Φθάνει, λέε,ι να μείνουν μακριά από τους αντισυστημικούς (τρομάρας τους…) αριστεριστές του Συριζα… Συνέχεια
Anarchy press gr 