
Οι κοινότητες ή aldeas, του San Juan Ostuncalco στα υψίπεδα της Γουατεμάλα, περίπου έξη ώρες με το αυτοκίνητο από την πόλη της Γουατεμάλα.
Το νομοσχέδιο Τραμπ σχετικά με το κλείσιμο των νότιων συνόρων των ΗΠΑ και η επικείμενη μεγάλη πορεία χιλιάδων κατοίκων από την Κεντρική Αμερική προς τα σύνορα με τις ΗΠΑ μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως. Πραγματικά, το κλείσιμο των συνόρων και η ξεκάθαρα αντιανθρώπινη απομάκρυνση των παιδιών των μεταναστών από τις οικογένειές τους αποτελεί αναντίρρητα την εφαρμογή αδιάλλακτης πολιτικής γραμμής, που προσπαθεί βέβαια να κόψει κι όχι να λύσει τον γόρδιο δεσμό της αποικιοκρατίας στην Αμερικάνικη ήπειρο. Ωστόσο, η πορεία των χιλιάδων μεταναστών προς τα σύνορα και συγχρόνως η συγκέντρωση όλο και περισσότερων στρατευμάτων στην περιοχή δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί δίχως προβληματισμό. Όχι επειδή οι προθέσεις κι η απελπισία αυτών των ανθρώπων είναι υπό αμφισβήτηση, απεναντίας. Το παράδειγμα της Γουατεμάλας είναι μόνον ένα κομμάτι του παζλ από τη συνολική πραγματικότητα της σκληρής αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης στη Νότιο Αμερική. Ωστόσο, η καπήλευση του αγώνα και της προσπάθειας των ιθαγενών από την αντιπολίτευση των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ αποτελεί δόκανο πολιτικής φύσεως πίσω από την πράξη απελπισίας των ανθρώπων που από ντόπιοι μετατρέπονται σε μετανάστες στον ίδιο τους τον τόπο. Συνέχεια