Μαρξισμός: ιδεολογία και πρακτική της κυριαρχίας

«Απεχθάνομαι το ν κομμουνισμό, γιατί είναι η άρνηση της ελευθερίας και γιατί δε μπορώ να αντιληφθώ τίποτα το ανθρώπινο χωρίς ελευθερία. Δεν είμαι κομμουνιστής γιατί ο κομμουνισμός απορροφά όλες τις δυνάμεις της κοινωνίας μέσα στο κράτος, γιατί καταλήγει απαραίτητα στη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας στα χέρια του κράτους, ενώ εγώ θέλω την κατάργηση του κράτους –την ριζική εξάλειψη της εξουσίας και της κηδεμονίας του κράτους– που, με την πρόφαση ότι κάνει τους ανθρώπους ηθικούς και πολιτισμένους, τους έχει σήμερα υποδουλώσει, καταπιέσει, εκμεταλλευτεί και εξαθλιώσει.» Μιχαήλ Μπακούνιν

Είναι ευδιάκριτη, πλέον, η αναθεώρηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσαν μέχρι τώρα οι κοινωνικές δομές. Οι ισορροπίες που υπήρχαν διαταράσσονται. Αυτά οφείλονται στην περίοδο που διανύουμε και η οποία χαρακτηρίζεται από την διαδικασία ανασυγκρότησης του κρατισμού και της κυριαρχίας τόσο σε τοπικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχει αναφερθεί και σε άλλα κείμενα, ότι η διαδικασία αλλαγών στο κοινωνικό πεδίο είναι ένα μέρος του κρατικού σχεδιασμού, που έχει έναν ορίζοντα υλοποίησης μεγάλων σχετικά χρονικών περιόδων. Όταν, όμως, γίνεται πιο άμεση η ανάγκη του κράτους να ανασυγκροτηθεί -και άρα να επιταχυνθούν οι ρυθμοί τότε, η επίδραση της αλλαγής των χαρακτηριστικών της επιβολής του στους ανθρώπους γίνεται σκληρότερη. Σε αυτές τις συνθήκες το κράτος –συνθήκη αντιανθρώπινη, καταδυναστευτική και καταστροφική– αναζητά και βρίσκει αρκετούς συμμάχους σε όλο το ιδεολογικό και πολιτικό φάσμα.

Η συζήτηση της 6ης Απριλίου

Την Πέμπτη 6 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στον χώρο της Αναρχικής Αρχειοθήκης  η δεύτερη συζήτηση της Α΄ περιόδου του 5^ου Κύκλου συζητήσεων.

Το θέμα της συζήτησης ήταν: Κίνημα και Κόμμα, Ιδεολογία, Πειθαρχία, Προπαγάνδα

Κατά την διάρκεια της συζήτησης κατετέθησαν και ανταλλάχθηκαν απόψεις σχετικά με το υπό συζήτηση θέμα.

Η συζήτηση άρχισε στις 18:30 μμ και έληξε μετά τις 22:30.

Dar la vida, por la vida (Δώσε τη ζωή, για τη ζωή)

[Θέλουμε, με την ευκαιρία που μας δίνεται, με αυτή τη δημοσίευση, να επισημάνουμε πως ένα ιστορικό κείμενο (κάθε ιστορικό κείμενο) έχει διπλή σημασία. Αφ’ ενός αποτελεί μία πηγή γνώσης και κατανόησης του τρόπου σκέψης και δράσης των ανθρώπων της εποχής στην οποία αναφέρεται και αφ’ ετέρου, μας βοηθά να κατανοήσουμε και να ξεπεράσουμε αυτές ή εκείνες τις απόψεις που δεν συμβάλλουν στην αναρχική απελευθερωτική δράση.

Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να οικειοποιείται την άγνοια ή την λαθεμένη ιδεολογική άποψη και πράξη, που δεν οδηγεί στην απελευθέρωση και την αναρχία, στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου σεβασμού σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν. Έτερον εκάτερον, έλεγαν οι προγενέστεροί μας.

Φόρος τιμής στη μνήμη και τη δράση των αγωνιστών είναι να κατανοήσουμε τα λάθη τους και να τα ξεπεράσουμε δυναμώνοντας τις αναρχικές ιδέες και πρακτικές και συμβάλλοντας στην ανάδειξη της ουσιαστικής απελευθερωτικής τους διάστασης.

Η κατανόηση και το ξεπέρασμα των ιδεολογικών αγκυλώσεων και των πολιτικών πρακτικών (που εμφανίζονται σαν ένας βρόχος στραγγαλίζοντας την απελευθερωτική ουσία της αναρχίας) είναι η απαραίτητη συνθήκη για να ξεφύγουν οι αναρχικοί από τις εξουσιαστικές αλυσίδες της κάθε αριστεράς και του κάθε είδους κομμουνισμού.

Κάθε κείμενο, όπως αυτό που δημοσιεύουμε, ας γίνεται η αφορμή να μην επαναλαμβάνονται οι λαθεμένες ιδεολογικοπολιτικές απόψεις και πρακτικές, που βαφτίζονται ή εκλαμβάνονται ως αναρχικές και απελευθερωτικές.