Εργένης κόσμος

Ανθρωπιστές αρθρογραφούν το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας συνιστώντας στο κοινό να φανεί αντάξιο των προσδοκιών του και να παραμείνει ψύχραιμο μετά την αποκάλυψη αποκόλλησης τμήματος στην επιφάνεια της γης

Ραγίζουν οι άνθρωποι απέναντι στο θάνατο,

ραγίζουν απέναντι στη ζωή. Γέμισε η ζωή σκόρπια γυαλιά και ακόμη να αποδεχτούμε την ανωνυμία του πλήθους

Με κάθε θάνατο γινόμαστε μικρότεροι, με κάθε γέννα ανόητοι (και με τη ζωή σχεδόν ανυπόφοροι)

Με τα δάχτυλά μας πλέκουμε τον οίστρο της ζωής αναλογιζόμενοι πόσες φορές θα χρειαστεί να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι

Απλοποιώντας τις έννοιες μαθαίνουμε να ζούμε (μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα βρεθεί στο δρόμο μας και θα απαιτήσει να ξεχάσουμε την απλότητα και να θαφτούμε στη μιζέρια της ανοχής)

Ακόμη και οι εμπειρίες κοστολογούνται

Διάφανοι ακροβάτες έρχονται με λουλούδια στα χέρια: σε λίγο ξημερώνει και οι ακροβάτες θα επιστρέψουν στον αέρα μαζί με την άλογη υπερηφάνεια του ακατόρθωτου

Οι κυνηγημένοι αναστενάζουν ανά βάρδιες

Οι φοβισμένοι δειπνούν κάτω από την τέντα του ουρανού

Μας υπενθυμίζουν το θάνατο για να ξεχνάμε τη ζωή