ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ (μέρος 3ο)

Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί.
Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.

 «Στα δύσκολα, η συστολή δεν ωφελεί σε τίποτα.
Επειδή η σιωπή είναι σύμμαχος αυτού που μιλάει». Όμηρος

Πυρηνική ενέργεια και οι δήθεν ευεργετικές για τις κοινωνίες ιδιότητες

Δεν αποτελεί κάποιο καινοφανές γεγονός, οι εξουσιαστικοί σχηματισμοί να δράττονται της ευκαιρίας, που τους προσφέρεται όταν προκύπτουν ζητήματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος, να παρεμβαίνουν και να προωθούν την ατζέντα των συμφερόντων τους. Ζητήματα, που αφορούν, λόγου χάρη, την αύξηση του φαινομένου του θερμοκηπίου, ή την αναζήτηση πιο φιλικών, όπως τις ονομάζουν, προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας π.χ. πράσινη κλπ.

Αυτή είναι η στιγμή, που οι γραφίδες της εξουσίας παραθέτουν εκτενείς αναφορές στα μίντια και υπερθεματίζουν υπέρ της χρήσης πυρηνικής ενέργειας, που πρέπει να αποτελέσει το κύριο ενεργειακό μοντέλο. Συνεπικουρούμενοι, φυσικά και από την ανάλογη με την περίσταση καλοπληρωμένη δράκα επιστημόνων και διαφόρων ειδικών, που παραθέτουν καθησυχαστικές δηλώσεις και μέσα από αυτές μάς πουλάνε το «προϊόν» τους σε τιμή ευκαιρίας.

Αν αναλογιστούμε ότι έχουμε να κάνουμε με τεράστια και αλληλοεξαρτώμενα εξουσιαστικά συμφέροντα –στα οποία εμπλέκονται μια σειρά πανίσχυρων κρατών– και διερευνήσουμε λίγο τις ανάλογες διαδρομές της πυρηνικής ενέργειας, θα ανακαλύψουμε ότι πίσω από τη λεγόμενη κάλυψη των ενεργειακών αναγκών υπάρχει άμεση σύνδεση με το πυρηνικό οπλοστάσιο, που διαθέτει η κάθε πυρηνική δύναμη, καθώς και η κάθε επίδοξη χώρα, που θέλει να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο και προτάσσει την αυξανόμενη ανάγκη για ζήτηση ενέργειας με σκοπό την κάλυψη των αναγκών της.

ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ (2ο μέρος)

Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.

(Κανένα ψέμα δεν αντέχει στον χρόνο),

Σοφοκλής, Ιχνευταί σάτυροι

Ανασκόπηση στο παρελθόν και η Διαχείριση της κρίσης

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ανιχνεύσουμε και στο βαθμό που μπορούμε να αναδείξουμε, πως υποδέχτηκαν την έκρηξη στο Τσέρνομπιλ και τις συνέπειες της οι τοπικοί, επίδοξοι διαμορφωτές τής εγχώριας λεγόμενης κοινής γνώμης (ΜΜΕ, επιστήμονες, κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα κι αρμόδιες υπηρεσίες) τις μακρινές εκείνες μέρες του έτους 1986.

Κατ’ αρχήν το ατύχημα συνέβη στις 25 Απριλίου και ανακοινώθηκε από τους Σοβιετικούς στις 28 Απριλίου, όταν το ραδιενεργό νέφος πέρασε τα σύνορα και το γεγονός δεν μπορούσε πλέον να συγκαλυφθεί.

Τρεις μέρες αργότερα έχουμε την πρώτη επίσημη τοποθέτηση των ελληνικών αρχών: «Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας παρακολουθεί και ελέγχει την κατάσταση με συνεχείς μετρήσεις στον ελληνικό χώρο», δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με πρόθεση να καθησυχάσει τα ΜΜΕ (και μέσω αυτών τους πολίτες).

Ακόμη πιο καθησυχαστικός σε δηλώσεις του ο τότε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κ. Παπαθανασόπουλος διαβεβαίωνε ότι «δεν δικαιολογείται ανησυχία» («Ε» 2.5.86).

Τα ίδια και από την ΕΕΑΕ την επομένη. Το ανακοινωθέν της δεν περιορίζεται στη διαπίστωση ότι «δεν έχει παρατηρηθεί οιαδήποτε αύξηση ραδιενέργειας στους σταθμούς ελέγχου», αλλά προχωρεί και σε κατηγορηματικές προβλέψεις για την απουσία μελλοντικού κινδύνου: «Ακόμη και σε περίπτωση που οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνοήσουν την μεταφορά υπολειμμάτων ραδιενεργού νέφους προς τη χώρα μας», διαβάζουμε, «δεν αναμένεται να σημειωθεί σημαντική αύξηση του επιπέδου ραδιενέργειας, δεδομένης της σημαντικής εξασθένησης του νέφους λόγω του μεσολαβήσαντος χρονικού διαστήματος» («Ε» 3.5.86).