Η ΕΛΛΗΝΟ-ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1821

Κάθε φορά που περνώ μπροστά από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, η θέα των δυο ανδριάντων, του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ και του Ρήγα Βελεστινλή, που στέκουν παραστάτες στις δυο άκρες του κτιρίου, γεννά μέσα μου τα ίδια πάντα συναισθήματα θλίψης και αποδοκιμασίας. Γιατί το γειτόνεμα αυτών των δυο μορφών αποτελεί για μένα μια παραστατική υπενθύμιση της ταλαιπωρίας που έχει υποστεί η νεώτερη ιστορία μας, ώστε να προσαρμοστεί στις αντιλήψεις και τα συμφέροντα ορισμένων, δηλαδή των κυρίαρχων τάξεων, που από γένεσης του ελληνικού κράτους διευθύνουν τις τύχες του λαού αυτής της χώρας. Πράγματι, μόνο σκοτεινές, ανομολόγητες σκοπιμότητες θα μπορούσαν να έχουν στήσει τον ένα πλάι στον άλλον τους δυο αυτούς άντρες, που ο καθένας τους αποτελούσε την αντίθεση του άλλου. Από τη μια ο αφοριστής και από την άλλη ο αφορισμένος από τη μια ο υβριστής και από την άλλη ο υβρισμένος από τη μια ο οπισθοδρομικός και ο σκοταδιστής και από την άλλη ο οραματιστής και ο φιλοπρόοδος. Σκέφτομαι πως αν ο ανδριάντας του Βελεστινλή είχε πόδια αληθινά, είναι πολύς καιρός που θα είχε στρέψει την πλάτη προς τον ρασοφόρο διώκτη του και θα είχε πάει να βρει μια πιο ευχάριστη συντροφιά, ας πούμε εκείνη των αγωνιστών του ’21, των οποίων υπήρξε ο πρόδρομος και ο εμπνευστής.