Ούτε ελεύθεροι, ούτε πολιορκημένοι

Χωρίς αμφιβολία ζούμε απερίγραπτες στιγμές. Κανείς δεν ξέρει τι γίνεται γύρω του. Αναγκαστικά η πρώτη επαφή με την υλική πραγματικότητα είναι οπτική. Ξαφνικά, από τη μια μέρα στην άλλη, οι πόλεις σχεδόν σε όλο τον πλανήτη αδειάζουν.

Η δυστοπία αυτή θυμίζει την ανήσυχη ερημιά των έργων του Τζιόρτζιο ντε Κίρικο. Το «Αίνιγμα της Ώρας» (1911), ο «Κόκκινος Πύργος» (1913), η «Η Μελαγχολία της Αναχώρησης» (1914) και το «Διπλό Όνειρο της Άνοιξης». Το παράξενο σύμπαν του Κίρικο είναι προφανώς μια ψυχοδιανοητική κατάσταση και όχι μια υλική, πραγματική συνθήκη. Έρημοι δημόσιοι χώροι, ο άδειος σταθμός του Μονπαρνάς, πλατείες, με τη σκληρή γεωμετρία της πόλης, ρωμαϊκά αγάλματα, απόκοσμες προοπτικές και μια-δύο μικροσκοπικές ανθρώπινες φιγούρες το πολύ.

Η οικεία εφήμερη ερημιά λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, όπου εξαφανίζονται όλοι στα σπίτια τους, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, εκτός από τους άστεγους και τα αδέσποτα σκυλιά, είναι η νέα πραγματικότητα, την οποία όλως παραδόξως κοντεύουμε πια να συνηθίσουμε μετά από 2 εβδομάδες απαγόρευσης της κυκλοφορίας.

Ελεύθεροι οι συλληφθέντες στο Ηράκλειο Κρήτης

Ελεύθεροι αφέθηκαν και οι τέσσερεις συλληφθέντες, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τις κατασταλτικές δυνάμεις στο Ηράκλειο της Κρήτης, στην πορεία αλληλεγγύης της κατάληψης ΠΙΚΠΑ. Στους δύο που κατηγορούνται για πλημμελήματα επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι και χρηματική εγγύηση.