O κόσμος το ΄χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι… «Εξαρθρώθηκε» το κύκλωμα ναρκωτικών…

Σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων , η ΕΛΑΣ «εξάρθρωσε» 55 «έμπορους» ναρκωτικών που πουλούσαν λιανική την πραμάτεια τους, σε εξαθλιωμένους τοξικοεξαρτημένους στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα σε δρόμους, γύρω από το Πολυτεχνείο και την οδό Τοσίτσα. Η  «επιχείρηση» στέφθηκε, γράφουν με επιτυχία, μετά από άρσεις τηλεφωνικών απορρήτων και βιντεοσκοπήσεις και όπως σχολιάζουν οι αναγνώστες στις ιστοσελίδες που δημοσιεύεται η είδηση:

Η ανθρωπιά και ο αυτοσεβασμός δεν είναι λάστιχο που το τραβάει κανείς όπως τον βολεύει

Η λέξη ανθρωπιά, ανθρωπινότητα κτλ. (ή όπως το έχει ο καθένας στο μυαλό του) σίγουρα έχει χάσει πολύ από το νόημά της μέσα στις συνθήκες βαρβαρότητας που ζει η κοινωνία υπό το ζυγό του κράτους. Αλλά δεν είναι ένα λαστιχάκι που το παίζει και το τραβάει όπως γουστάρει κανείς, δεν υπόκειται σε διαβαθμίσεις, περιπτώσεις και «περιπτωσούλες»…

Αλλά για τους αναρχικούς και όσους ανθρώπους αγωνίζονται ακόμα, κάποιες λέξεις έχουν ακόμα νόημα.

Ας μην ξεχνάμε την αυταπάρνηση που δείξαν οι ψαράδες κατά το ναυάγιο του Σάμινα που μπήκαν με τα μπούνια μέσα, προσπαθώντας να σώσουν ανθρώπινες ζωές.

«Διαχείριση πλήθους», το άλλο όνομα της καταστολής

Έμπρακτα και άμεσα άρχισε να εκφράζεται η αλληλεγγύη της καγκελλαρίου Μέρκελ και του γερμανικού κράτους προς τον Γιωργάκη και το ελλαδικό κράτος.

Για αυτό σήμερα αναχώρησαν για το Βερολίνο ο αρχηγός της ΕΛΑΣ  Ε. Οικονόμου και  ο διευθυντής της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας  (αντι-τρομοκρατική) Αλκιβιάδης Τζοΐτης,  με σκοπό να συναντηθούν στην έδρα της 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 1944: Μια μεθοδευμένη Σφαγή

Τα γεγονότα το Δεκέμβρη του 1944 αποτελούν την πλέον αιματοβαμμένη στιγμή της μετα-απελευθερωτικής Αθήνας, αν λάβουμε υπ’ όψη το περιορισμένο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε και την ένταση με την οποία εκδηλώθηκε.

Κάποιοι τον χαρακτήρισαν «κόκκινο», εμπνευσμένοι, ίσως, από το αίμα που χύθηκε ή για να του δώσουν έντονη κομμουνιστική απόχρωση.

Άλλοι τον ονομάτισαν «Μεγάλο», θεωρώντας ενδεχομένως πως οι 17.000 νεκροί και τραυματίες μιας σφαγής είναι μεγαλείο. Το ζήτημα που τίθεται είναι: για ποιους;

Ορισμένοι το είπαν επανάσταση. Ξέχασαν, όμως, πως μια επανάσταση που έχει σκοπό την ανατροπή μιας κατάστασης για την επιβολή
μιας άλλης παρόμοιας ή και χειρότερης, δεν σημαίνει τίποτα. Γιατί η επανάσταση είναι μέσο κι όχι σκοπός.

Δεκέμβρης 1944: «Τα δεκεμβριανά»

«Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή »δώρον του Υψίστου».

Αλλά διά να υπάρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να είχομεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνον με τη συμμετοχήν του ΚΚΕ εις την Κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και διά να ευρεθούν εδώ οι Βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι διά τη Νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή το Σύμφωνο της Καζέρτας. Και διά να γίνη Στάσις – το »δώρον του Υψίστου»- έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμό του, ή να επιχειρήση την Στάσιν υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι οδήγουν εις τη συντριβήν του… Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια». (Γ. Παπανδρέου)

Oι σημερινοί συνέταιροι στο μεγάλο εξουσιαστικό πανηγύρι στο οποίο έχουν επιδοθεί εδώ και δεκαετίες, το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη και να εξοπλίζουν το ιδεολογικό οπλοστάσιο τους με όπλα, που κατασκευάζουν ψεύτικες συνειδήσεις.