O Viflredo Pareto (1848-1923), καθηγητής οικονομικών, μηχανικός και κοινωνιολόγος, παρουσίασε την πρώτη συστηματική αναφορά στον όρο ελίτ, στον τρόπο με τον οποίο αναδεικνύονται, αναπαράγονται αλλά και εναλλάσσονται στην εξουσία. Υποστήριζε, ότι η πτώση και ανάδειξη νέων ελίτ είναι αναπόφευκτο εξελικτικό στάδιο της ιστορίας, ή όπως ανέφερε «… η ιστορία του ανθρώπου είναι η ιστορία της διαρκούς εναλλαγής των ελίτ» και παρ’ ότι αυτή η εναλλαγή προβάλλεται ως δικαίωση των αδύνατων απέναντι στους δυνατούς, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Μη μου κρύβεστε –σας ξέρω πια. Αν περιμένετε με χαιρεκακία να διαβάσετε αστεία για την εξευτελιστική εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και προπάντων του «ισχυρού χαρτιού» του, του αξέχαστου Αλέξη του Τσίπρα, δεν θα σας κάνουμε τη χάρη.
Είναι ένα προσωπικό στοίχημα αυτοπειθαρχίας. Το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου είναι να ξεκινήσουμε να γράφουμε διάφορα πράγματα για τον μεγάλο loser, που βάδιζε στο κενό του γκρεμού σαν το κογιότ, που το ξεγέλασε ακόμα μια φορά ο στρουθοκάμηλος (το «μπιπ-μπιπ») και το δράμα των αριστερών, που ζούσαν στο αριστερό eco chamber τους. Οι εμβριθείς αναλύσεις για τα «αίτια της ήττας», τα στηθοκοπήματα και οι απειλές για «έκδοση διαβατηρίων» (παιδιά, να μη σας κρατάμε άλλο…) και την άλλη στιγμή το ατσάλωμα και η πίστη για την επόμενη εκλογική μάχη είναι ό,τι πιο διασκεδαστικό υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Ησυχία, τάξη και ασφάλεια επικρατούν στο Βασίλειο εν αναμονή της τελικής στέψης του νέου (;) αναντικατάστατου πρωθυπουργού. Ούτε πανηγυρισμοί σημειώνονται, ούτε φιέστες, ούτε αλαλαγμοί των υπηκόων, που δεν παρέλειψαν να φέρουν εις πέρας το εκλογικό τους καθήκον. Και, όμως, την ίδια στιγμή, οι πάσης φύσεως ειδικοί δημοσιολογούντες μιλούν για έναν «πολιτικό σεισμό», για «κατάρρευση» του Συριζα, για ένα πολιτικό «φαινόμενο», που όμοιο του δεν έχει καταγραφεί από το 1974 και εν τέλει για ένα «νέο πολιτικό σύστημα», που αναδύεται μέσα από τις στάχτες του «παλαιού», καθώς, επίσης για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, η λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση χάνει 600.000 ψηφοφόρους.
Στις 20/05, παραμονές του εκλογικού πανηγυριού, πραγματοποιήθηκε η αντιεκλογική συγκέντρωση και πορεία στην Κυψέλη από τον συντονισμό αναρχικών συλλογικοτήτων ενάντια στις εκλογές με την συμμετοχή εκατό συντρόφων και συντροφισσών.
Στις 18/05 πραγματοποιήθηκε η αντιεκλογική συγκέντρωση από τον συντονισμό αναρχικών συλλογικοτήτων ενάντια στις εκλογές με την συμμετοχή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών.
Μοιράστηκαν αντιεκλογικά κείμενα, στήθηκαν πανό και μικροφωνική και διαβάστηκαν κείμενα.
Το Σάββατο 20/05, στις 12.00, παραμονές του εκλογικού πανηγυριού, ο συντονισμός αναρχικών συλλογικοτήτων εανάντια στις εκλογές, έχει καλέσει συγκέντρωση- πορεία, στην δημοτική αγορά Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη).
Το Σαββάτο 6/5 στις 12.00, στην πλ. Ελευθερίας – μετρό Κορυδαλλού, πραγματοποιήθηκε η μικροφωνική-συγκέντρωση που είχε καλέσει ο συντονισμός αναρχικών συλλογικοτήτων ενάντια στις εκλογές, με τη συμμετοχή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών.
«Ως προς αυτά έχει τη σημασία της η αξιολόγηση της κυβέρνησης για τη στάση του Αλέξη Τσίπρα και το νέο ύφος της μετριοπαθούς δημόσιας παρουσίας του. ‘‘Μακάρι να το διατηρήσει και να γίνει μια προεκλογική συζήτηση στο προγραμματικό πεδίο’’, δηλώνουν συνεργάτες του Πρωθυπουργού και προσθέτουν ότι αυτή θα είναι μια ευνοϊκή εξέλιξη για τη ΝΔ, υπό την έννοια ότι αυτή η συζήτηση τη συμφέρει εκλογικά». Βήμα, 20-3-2023, Αγγ. Κωβαίος, αξιολογώντας την «κρίση»
των Τεμπών και την διαχείρισή της
«Η αυτοδυναμία για εμάς είναι εθνικά αναγκαία, διότι είναι η μόνη πολιτική συνθήκη που επιτρέπει στην Ελλάδα να κάνει τα αναγκαία άλματα αντί για βήματα σημειωτόν ή και άλματα προς τα πίσω».
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση (20-4-2023) της εταιρείας οικονομικών αναλύσεων OxfordEconomics, oύτε μετά τις δεύτερες εκλογές, που θα διεξαχθούν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση στην Ελλάδα και επομένως το πιθανότερο σενάριο είναι η συγκρότηση μιας κυβέρνησης συνεργασίας, ενδεχομένως ύστερα από δεύτερο γύρο μετά τις κάλπες του Μαΐου: «Δεν πιστεύουμε ότι η πολιτική αναταραχή θα επηρεάσει τη βασική μας πρόβλεψη για την Ελλάδα, η οποία προβλέπει επιβράδυνση της ανάπτυξης και εξυγίανση των δημοσιονομικών μεγεθών κατά τα επόμενα χρόνια», εξηγεί η Oxford Economics, προσθέτοντας ότι «ενώ η πολιτική αβεβαιότητα είναι υψηλή, πιστεύουμε ότι μια επανάληψη των εντάσεων που παρατηρήθηκαν μετά τις εκλογές του 2015 είναι απίθανη. Η οικονομία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση, με χαμηλότερη ανεργία και ισχυρότερη δημοσιονομική θέση, γεγονός που καθιστά απίθανους περαιτέρω γύρους λιτότητας, παρά την επαναφορά των ευρωπαϊκών δημοσιονομικών κανόνων το 2024».
Η πιο ανούσια προεκλογική περίοδος των τελευταίων δεκαετιών έχει ξεκινήσει από καιρό και είκοσι μέρες πριν τις εκλογές, τίποτα δεν θυμίζει εκλογές. Απουσιάζει, εντελώς, το γνώριμο προεκλογικό χρώμα στους δρόμους, καμία πολιτική συζήτηση δε γίνεται στα καφενεία, απουσιάζουν οι γνώριμοι καυγάδες στα οικογενειακά τραπέζια.
Ε, ρε νύστα οι πατεράδες του έθνους…
Τίποτα δεν κρίνεται σε αυτές ή τις επόμενες εκλογές.
κι απ’ τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος.
Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε».
Γεώργιος Σουρής,
σατιρικός ποιητής (1853-1919)
Βουλευτικές Εκλογές Μάιος 2023
Η αξιοθρήνητη κοινοβουλευτική κομπανία βάζει και πάλι τα «καλά» της και ετοιμάζεται. Θλιβεροί, κομματάρχες και βουλευτάδες, αριστεροί και δεξιοί, εθνικιστές, φιλελεύθεροι, μαζί τους και τα πάσης φύσεως κομματίδια, συναπαρτίζουν τον εκλογικό θίασο και υπόσχονται δυνατές συγκινήσεις… Τι κι αν οι «ενδιαφερόμενοι» λιγοστεύουν συνεχώς, ενώ πληθαίνουν όσοι τους γυρίζουν την πλάτη, φανερά αηδιασμένοι και εξοργισμένοι;
«Η συμμετοχή και στήριξη των δύο κυβερνήσεων του 1989-1990 από τυπική πλευρά δεν αποτελεί παραβίαση του Προγράμματος του Κόμματος, δεδομένου ότι στη γενικότητά της ήταν ενταγμένη στη λογική συνεργασίας και με αστικές πολιτικές δυνάμεις. Εκφραζόταν ακόμα και η αντίληψη ότι, όταν το αστικό πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται να εξασφαλίσει σταθερή αστική κυβέρνηση κι επομένως εμφανίζεται ένα είδος αστάθειας, που έχουν διαπαιδαγωγήσει το λαό να την φοβάται αντί να την αξιοποιεί, τότε δεν είναι θέμα αρχής το Κόμμα να μετέχει ή να στηρίζει κυβέρνηση για τη σταθεροποίηση, που θα εξασφάλιζε βελτίωση της θέσης του».
Κομμουνιστική Επιθεώρηση (Τεύχος: 2013, τεύχος 6) κείμενο του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τον γενικό τίτλο «Η Πορεία Αποκατάστασης του επαναστατικού χαρακτήρα του ΚΚΕ», «Στρατηγική του κόμματος την περίοδο 1973-1991»
«Μια από τις πρώτες πράξεις της Προσωρινής Κυβέρνησης (του 1848), μια πράξη που προκάλεσε τη μεγαλύτερη επιδοκιμασία, ήταν η εφαρμογή της καθολικής ψηφοφορίας. Την ίδια ημέρα που εκδόθηκε το θέσπισμα, γράφαμε ακριβώς αυτά τα λόγια, που εκείνη την εποχή μπορεί να είχαν φανεί παράδοξα: Η καθολική ψηφοφορία είναι αντεπανάσταση. Από τα γεγονότα που ακολούθησαν μπορεί να κρίνει κανείς αν είχαμε δίκιο στο θέμα αυτό. Οι εκλογές του 1848, διεξήχθησαν, στη μεγάλη τους πλειονότητα, από ιερείς, οπαδούς της νόμιμης βασιλείας, οπαδούς της μοναρχίας, από τα πιο αντιδραστικά και οπισθοδρομικά στοιχεία της Γαλλίας. Και δεν μπορούσε να ήταν αλλιώς».
Anarchy press gr 