Επιφόρτωση …των εγκεφαλικών λειτουργιών στον υπολογιστή (Μέρος 2ο)

Επιβεβαιώνοντας την μεταφορά

Εάν η θεωρία της επιφόρτωσης τίθεται υπό αμφισβήτηση, τότε πώς να βρούμε αποδεικτικά στοιχεία; Όταν θα είναι διαθέσιμη η τεχνολογία, δεν μπορούμε να πειραματιστούμε με διαφορετικές διαδικασίες και να δούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα;

Εδώ ανακύπτουν ορισμένα προβλήματα. Για αρχή, εφόσον η επιφόρτωση απαιτεί ότι ο αρχικός εγκεφαλικός ιστός θα καταστραφεί, ή έστω θα καταστεί ανενεργός, ο αναμενόμενος θάνατος του ασθενούς θα έκανε δυσεύρετους τους εθελοντές, άσε το τί θα μπορούσε να σκεφτεί σχετικά ο νομοθέτης. Αυτή η δυσκολία μπορεί να ξεπεραστεί με αναμονή, όπως προτείνει ο Ραλφ Μερκλ, ώστε να είναι νεκρή η υποψήφια επιφόρτωση, (Μερκλ 1993: 5).

Θεωρώντας πως αυτή η κατάσταση μπορεί να υπάρξει, και ότι είναι δυνατόν να χαρτογραφηθεί γρήγορα και/ή να διατηρηθούν οι νευρώνες από την αλλοίωση (πράγμα που δεν μπορεί να είναι και πολύ δύσκολο με την χρήση νανοτεχνολογίας, με το που σταματάνε τα σημεία ζωής, υποδόριες αποθήκες με αισθητήρες θα μπορούσαν να απελευθερώσουν ορδές αυτο-πολλαπλασιαζόμενων νανομηχανών στο αίμα ώστε να διατηρήσουν και να προφυλάξουν τους νευρώνες), ένα άλλο πρόβλημα προφανώς ανακύπτει. Όταν ένα σώμα είναι ήδη νεκρό η πιο σημαντική ένδειξη είναι ότι εσύ πράγματι κάνεις την μεταφορά.

Επιφόρτωση …των εγκεφαλικών λειτουργιών στον υπολογιστή (Μέρος 1ο)

Η επιφόρτωση (η οποία κατά περίσταση αναφέρεται ως μεταφόρτωση) είναι η επιστήμη που μελετά τη μεταφορά της ανθρώπινης συνείδησης και μνήμης από έναν οργανικό ιστό σε ένα αυτοματοποιημένο ακριβές αντίγραφο, η οποία συνήθως, με τη στενή έννοια, ορίζεται ως η μεταφορά εγκεφαλικών λειτουργιών στον υπολογιστή.

Η επιφόρτωση, που δεν είναι ευρέως γνωστή σε κύκλους πέρα των φίλων της τεχνολογίας, παραμένει ως η πιο αμφιλεγόμενη από όλες τις πιθανές τεχνολογίες, όπου γίνεται αναφορά σε αυτήν. Και αυτό, παρά το γεγονός πως κατά τα φαινόμενα καμία τεχνολογία στην ιστορία που βασίζεται σε θεωρητικά μοντέλα –ούτε καν η ίδια η νανοτεχνολογία– δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι παρέχει πιο ασυνήθιστες δυνάμεις στην ανθρωπότητα.

Το εύρος των δυνατοτήτων που ανοίγονται σε ένα ον με συνείδηση στον κυβερνοχώρο είναι δύσκολο ακόμη και να το φανταστούμε αρχικά. Εντός ενός προγράμματος η/υ θα γίνεις αθάνατος, θα αποκτήσεις ανοσία στις ασθένειες, δεν θα γερνάς και δεν θα μπορείς να υποστείς τραυματισμούς. Θα μπορείς να ζεις μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο ο οποίος δεν υπόκειται στους νόμους της φύσης, θα μπορείς να παίρνεις οποιαδήποτε μορφή, ή να εμφυσήσεις την συνείδησή σου σε οποιοδήποτε αντικείμενο μέσα στο πρόγραμμα. Θα μπορείς να πετάς ή να μετακινείς αντικείμενα με τηλεκίνηση. Θα μπορείς να τροποποιείς το περιβάλλον σου σύμφωνα με τα καπρίτσια σου σε μορφές άγνωστες στην Γη ή άγνωστες, κατά τα φαινόμενα, και οπουδήποτε αλλού.

Επεμβαίνοντας στον εγκέφαλο

Ήδη από την αρχαιότητα, η επεξεργασία των γεγονότων που βίωνε ο άνθρωπος διαμέσου του εγκεφάλου πυροδοτούσε διάφορες θεωρίες. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν την ικανότητα των ανθρώπων να θυμούνται στην τιτανίδα θεότητα Μνημοσύνη. Η πλατωνική θεωρία της ανάμνησης, διατυπώνεται στον «Φίληβο». Για τον Πλάτωνα, η αληθινή γνώση δεν είναι ποτέ απλώς «μνήμη» (μια απλή λειτουργία καταγραφής δηλαδή), αλλά πάντοτε «ανάμνησις» (ψυχική ανάκληση των αιώνιων ιδεών, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ανθρώπινου είδους). Στον «Θεαίτητο» κατασκευάζει έναν υποθετικό ψυχολογικό μηχανισμό δημιουργίας μνημονικών «εγγραμμάτων» ώστε να αναδείξει την ατελή φύση των μνημονικών αποτυπωμάτων σε σχέση με την ψυχική διεργασία της ανάμνησης. Ο Πλάτωνας πράγματι ήταν πολύ διορατικός όταν έκανε την διάκριση μνήμης και ανάμνησης, μιας που οι υπολογιστές σήμερα αποδεικνύουν ακριβώς αυτό, ότι μπορούν να έχουν μνήμη (αποθήκευση δεδομένων), αλλά όχι ανάμνηση φυσικά! Ατυχώς, η νευροβιολογική προσέγγιση που είναι η κυρίαρχη σήμερα επαναδιατυπώνει αυτή την διάκριση.

Στις αρχές του Μάρτη 2015 διαβάσαμε στην Guardian πως γάλλοι ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CRNS) στο Παρίσι δημιούργησαν τεχνητά θετικά συναισθήματα στην μνήμη ποντικιών-πειραματόζωων, όσο αυτά κοιμούνταν, δίνοντας νέες ελπίδες για την θεραπεία των ασθενών με κατάθλιψη ή των πασχόντων από χρόνιες φοβίες και τραυματικές εμπειρίες. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Nature Neuroscience».

Ψυχοχειρουργική, έλεγχος του ανθρώπινου εγκεφάλου και η εγκληματικότητα της επιστήμης

Υπάρχουν πολλές πτυχές της εξουσιαστικής μανίας όπου τα κράτη χρησιμοποιούν τις επιστημονικές γνώσεις πάνω στο ανθρώπινο σώμα στοχεύοντας πάντα στο μυαλό. Το άρθρο που ακολουθεί δίνει μια εικόνα των όσων έχουν γίνει γνωστά από προηγούμενες δεκαετίες και τα οποία μπορούν να αναστατώσουν, αν δεν πανικοβάλλουν και τον πλέον ψύχραιμο.

«Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα ψυχοχειρουργικής για να επιτύχουμε τον πολιτικό έλεγχο της κοινωνίας. Σκοπός είναι ο έλεγχος του εγκεφάλου. Όποιος παρεκκλίνει του δεδομένου κανόνα θα ακρωτηριάζεται μέσω χειρουργικής επέμβασης».

«Το άτομο μπορεί να νομίζει πως η πιο σημαντική πραγματικότητα είναι η ίδια του η ύπαρξη, αλλά αυτό δεν είναι παρά η προσωπική του άποψη. Αυτό δεν έχει ιστορική διάσταση».

«Ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να αναπτύσσει κρίση. Αυτού του είδους ο φιλελεύθερος προσανατολισμός έχει απήχηση. Πρέπει να ελέγχουμε με ηλεκτρικά μέσα τον εγκέφαλο. Μια μέρα οι στρατοί και οι αξιωματικοί θα ελέγχονται με ηλεκτρική διέγερση του εγκεφάλου». (Dr. Jose Delgado, Congressional Record, No 26, Vol. 118 (Αρχείο του Κογκρέσου), 24 Φεβρουαρίου 1974).

Ανάληψη ευθύνης για επιθέσεις στο Μεξικό με στόχο ερευνητές νανοτεχνολογίας

H ομάδα «Ατομικότητες Με Τάση Προς Το Άγριο» ανέλαβε την ευθύνη για τις εκρήξεις με στόχο ερευνητές βιοτεχνολογίας που έγιναν στις 8/8 έξω από την Πόλη του Μεξικό. Στην ανάληψη ευθύνης γίνονται αναφορές στον Unabomber και στο ρόλο της βιοτεχνολογίας, νανοτεχνολογίας, ρομποτικής κτλ.

Αποφάσεις υποτροπιαζόντων νοσηρών εγκεφάλων

Οι «ευαίσθητοι» κρατιστές και οι εντολοδόχοι δικαστές, για άλλη μια φορά, «φανέρωσαν τη μάσκα που κρύβουν κάτω από τη μάσκα που φορούν» (συγκρότημα Τρύπες).

Πρόσφατα –και πάλι– οι εξουσιαστές υποκριτικά αποφάσισαν να ασχοληθούν με το θέμα των ναρκωτικών. Χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής εξαπάτησης, την πολιτική τεχνική, την προπαγάνδα μέσω των μμε, ξαναπροβάλλουν το μείζων πρόβλημα των ναρκωτικών συνδέοντας το με την εγκληματικότητα, την υποβάθμιση του λεγόμενου ιστορικού κέντρου τις Αθήνας και την άσχημη τουριστική εικόνα που περνάει προς το εξωτερικό.

ΝΑΡΚΩΣΗ: Ένα πανίσχυρο όπλο για την καταστροφή της ανθρώπινης ύπαρξης

Η προσαρμογή της συμπεριφοράς με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών

Ένα γεγονός που κάνει εντύπωση, σε σχέση με τα σκάνδαλα των κυβερνήσεων στις Η.Π.Α., είναι πως τα ίδια ονόματα εμφανίζονται από σκάνδαλο σε σκάνδαλο. Είναι χαρακτηριστικό, πως από το ξεκίνημα της πολιτικής καριέρας του Ρόναλντ Ρήγκαν σαν κυβερνήτη της Καλιφόρνια, οι δόκτορες Έρλ Μπράιαν και Έντουαρντ Μηζ έπαιξαν συμβουλευτικό ρόλο-κλειδί.

Το όνομα του δόκτορα Μπράιαν συνδέθηκε με το σκάνδαλο «έκπληξη του Οκτώβρη» (October Surprise) και ήταν κεντρική φιγούρα στην κλοπή του software PROMIS από την INSLAW. Επίσης αναμείχθηκε από τα σκάνδαλα Cabazon Indian έως και την United Press International. Είναι μια προσωπικότητα-κλειδί με χαμηλό προφίλ.