ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ (Μέρος β΄)

Μέσα σ’ ένα πλαίσιο διαταραχής, σε εξουσιαστικό και κοινωνικό πεδίο, εκείνο που προβάλλεται, μεταξύ άλλων, είναι παλιές και αποδειγμένα αποτυχημένες μεθοδεύσεις και συνταγές, που όμως παρουσιάζονται σαν ο καινούργιος δρόμος για την απελευθέρωση της κοινωνίας από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Για να επιτευχθεί μάλιστα αυτό, γίνεται προσπάθεια να παραμεριστούν και να υποβαθμιστούν ως δήθεν αποτυχημένες εκείνες οι πρακτικές, που στην πραγματικότητα έχουν αποδειχθεί πως συμβάλλουν ουσιαστικά στην απελευθερωτική προοπτική και στην καταστροφή του κράτους και των εξουσιαστικών σχέσεων και δομών.

Προβάλλεται, λοιπόν, αυτός ο «καινούργιος» δρόμος και σαν μια «ευκαιρία» που θα αποφέρει «επιτυχίες και νίκες» και θα εδραιώσει κινήματα και διαδικασίες. Άλλωστε, οι ειδικοί της εξουσίας γνωρίζουν πως το κίνημα όσο πιο δομημένο είναι, τόσο πιο εξουσιαστικά και κατασταλτικά δρα.

Γνωρίζουν πως μέσα από ένα κίνημα, ανεξαρτήτως της έκτασης και της πολιτικής βαρύτητας που έχει, λαμβάνονται αποφάσεις που πρέπει να εκτελεστούν και μάλιστα πολλές φορές ντυμένες με τον μανδύα της συναπόφασης.

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ (Μέρος α΄)

Είχαμε αναφερθεί σε προηγούμενο κείμενό μας στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ πως, στην παρούσα κατάσταση, το ζητούμενο, από την κυριαρχία και τους συνοδοιπόρους των επιλογών της, δεν βρίσκεται στο ποιοι θα μπουν στην καμπίνα του κυβερνήτη, αλλά να υπάρχουν πάντα οι προϋποθέσεις να μπει κάποιος ή κάποιοι ομαλά.

Αυτό επαναβεβαιώνεται σε όλες τις εκφάνσεις των κινήσεων που πραγματοποιούν οι πολιτικοί διαχειριστές των εξουσιαστικών υποθέσεων. Το πλέον πρόσφατο περιστατικό των ομιλιών, στην έκθεση Θεσσαλονίκης, των δύο από τους βασικούς εκφραστές των διαθέσεων και σχεδιασμών της κυριαρχίας, είναι αρκετά εύγλωττο.

Δεν είναι να απορεί κανείς πως ο ένας, κάτω από τέτοιες συνθήκες μπορεί να συγκαλύπτει τους υπουργούς που εμπλέκονται σε «σκάνδαλα», ενώ ο άλλος με μειλίχιους τόνους υποσχέθηκε πως θα καταργήσει τα νέα φορολογικά μέτρα. Όταν και όποτε έλθει στη διαχείριση των πραγμάτων. Μέχρι τότε όμως συνίσταται υπομονή, περίσκεψη, αυτοσυγκράτηση και προσήλωση στις δημοσκοπήσεις, που κατασκευάζουν πλέον μια άνοδο κατά μονάδες. Η ελπίδα για την καθήλωση έρχεται να αντικαταστήσει την ελπίδα που κινητοποιεί, δρα, εξεγείρει.

«Διαχείριση πλήθους», το άλλο όνομα της καταστολής

Έμπρακτα και άμεσα άρχισε να εκφράζεται η αλληλεγγύη της καγκελλαρίου Μέρκελ και του γερμανικού κράτους προς τον Γιωργάκη και το ελλαδικό κράτος.

Για αυτό σήμερα αναχώρησαν για το Βερολίνο ο αρχηγός της ΕΛΑΣ  Ε. Οικονόμου και  ο διευθυντής της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας  (αντι-τρομοκρατική) Αλκιβιάδης Τζοΐτης,  με σκοπό να συναντηθούν στην έδρα της 

Ξεχειλίσαμε από …αμεσοδημοκρατία

Όταν μια διαδικασία του συστήματος καταπίεσης κι εκμετάλλευσης γίνεται ολοένα και περισσότερο αναξιόπιστη, τότε ενισχύεται μια άλλη.

Είναι δεδομένο πως το ζήτημα της επικύρωσης των συνθηκών δουλείας περνά ΚΑΙ μέσα από τη συμμετοχή στις εκλογές. Έτσι, όλα πάνε καλά για το σύστημα, όταν τα ποσοστά συμμετοχής σε εκλογικές διαδικασίες είναι αυξημένα. Οι ιθύνοντες νοιώθουν πως η αμφισβήτηση ή η απαξίωση, μολονότι πάντοτε υπάρχουν σε ένα κομμάτι των καταπιεσμένων, ωστόσο τα ποσοστά της στον κοινωνικό χώρο δεν έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά για το οικοδόμημα της κυριαρχίας.