Τα ειδικευμένα κομμάτια της εξουσίας είναι συνδεδεμένα με την ίδια μήτρα της εξουσίας. Ο πόλεμος σ’ αυτά είναι πόλεμος ενάντια στην μήτρα της εξουσίας, σε διαφορετική περίπτωση μια νέα εξουσία γεννιέται
«Από την ελευθερία δεν μπορείς να κόψεις ούτε ένα κομματάκι, γιατί αμέσως όλη η ελευθερία συγκεντρώνεται μέσα σ’ αυτό το κομματάκι».
Αυτή την πολύ εύστοχη διαπίστωση την είχε διατυπώσει ο Μιχαήλ Μπακούνιν επικεντρώνοντας στον ανεξέλεγκτο αναγεννητικό και αέναο χαρακτήρα της ελευθερίας που είναι το αντίθετο της εξουσίας. Ενώ, λοιπόν, η φύση της ελευθερίας είναι τέτοια που καταφέρνει μέσα και από τις πιο δύσκολες καταπιεστικές συνθήκες να κάνει την εμφάνιση της, όχι νωχελικά και αναιμικά, αλλά ακμαία και ζωντανά, τί γίνεται όταν η εξουσία κομματιάζεται σε μικρά κομματάκια; Χάνει έδαφος ή τελικά ισχυροποιείται; Το παραπάνω σαφώς και δεν είναι αρκετά δύσκολο ερώτημα, καθώς έχει ήδη απαντηθεί ακόμα και με την μακιαβελική φράση στο βιβλίο του «Ηγεμόνα» «διαίρει και βασίλευε». Όταν, λοιπόν, η εξουσία διαιρεθεί, δημιουργώντας ειδικεύσεις, δημιουργεί αυτόματα «μικρές» καταστολές και διαχωρισμούς που συνδέονται άμεσα με την ίδια μήτρα της εξουσίας και έτσι, μέσω αυτών των ειδικεύσεων, συνολικά η εξουσία δυναμώνει, αφού, εκτός των άλλων, η εφαρμογή του μερικού, του μέρους, προϋποθέτει την εκδήλωση όλου του εξουσιαστικού πλέγματος· σε κάθε επί μέρους εξουσία συγκεντρώνεται όλη η ισχύς της.
Η πατριαρχία, η μητριαρχία, η σεξουαλική εξουσία, ο ρατσισμός, η αστυνομοκρατία, οι φυλακές, οι νόμοι, οι φορολογικές υποχρεώσεις, οι κομματικοί μηχανισμοί, το κράτος και τόσες άλλες μορφές εξουσίας, προσωπικές ή συλλογικές, συνδέονται με την μήτρα της καταπίεσης και της εξουσίας, ώστε η ανθρώπινη δραστηριότητα να καταπιέζεται από το εξουσιαστικό φάσμα. Συνέχεια