Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ «ΦΑΚΕΛΩΝ» ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ

Τον Δεκέμβριο του 2021, η Εφημερίδα των Συντακτών δημοσίευσε, σε ένθετη έκδοση με την επιμέλεια του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά, τον «Φάκελο του Κώστα Λαλιώτη, στην Ασφάλεια του Παπαδόπουλου του Ιωαννίδη και του Καραμανλή (1968-1980)». Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος στην Εισαγωγή της έκδοσης, ο Κώστας Λαλιώτης στις 14 Μαΐου 2021 υπέβαλε αίτηση, που έγινε δεκτή, προς την Διεύθυνση Επικοινωνίας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας για να του δοθεί πρόσβαση στον προσωπικό του «Φάκελο πολιτικών φρονημάτων», που αναφέρεται στο διάστημα μεταξύ του 1968 και του 1980.

Πρόκειται, λοιπόν, «για έναν από τους 2.110 Φακέλους, που κρίθηκαν άξιοι διατήρησης «για ιστορικούς λόγους» και έτσι εξαιρέθηκε από την καταστροφή, που οργανώθηκε την περίοδο της «συγκυβέρνησης» Μητσοτάκη-Φλωράκη-Κύρκου με πρωθυπουργό τον Τζανή Τζαννετάκη. Στις 29 Αυγούστου 1989 είχαν καεί εκατομμύρια φάκελοι στον κλίβανο της «Χαλυβουργικής» (συνολικά 17.500.000), στο όνομα της «άρσης των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου», παρά την έντονη αντίδραση των σοβαρότερων ιστορικών επιστημόνων, που διέκριναν σ’ αυτήν την πράξη την καταστροφή «σημαντικών τεκμηρίων της εθνικής μας ιστορίας και της εθνικής μας παράδοσης».

Για τον έναν χρόνο από τον θάνατο του συντρόφου μας Γιώργου Βλασσόπουλου

Το φεγγάρι και ο χρόνος

ταξιδεύουν και φεύγουν:

το ίδιο και η μέρα, το ίδιο και ο άνεμος.

Έτσι και η σάρκα φεύγει

στον τόπο της γαλήνης της.

στίχοι των Maya

Λέγεται πως ο θάνατος είναι το πέρασμα από το αισθητό μη πραγματικό, στο πραγματικό μη αισθητό. Πως μας γεφυρώνει τρυφερά με κόσμους πέρα από τη σάρκα, δίνοντας έτσι την συνέχεια στο αέναο ταξίδι της ύπαρξης.

Ο Πόλεμος και οι Αναρχικοί (Απομαγνητοφωνημένη συζήτηση της Αναρχικής Αρχειοθήκης)

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απομαγνητοφώνηση συζήτησης που πραγματοποιήθηκε

στις 17 Οκτωβρίου του 2019 στα γραφεία της Αναρχικής Αρχειοθήκης με θέμα «Ο Πόλεμος και οι Αναρχικοί».

Στη συζήτηση, εξετάστηκε η σημασία που έχει, πρώτα πρώτα ως αναρχικοί, σε κάθε γεγονός να είμαστε μακριά (παρατηρητές) μέχρι να κατανοήσουμε πότε η συμβολή μας δεν θα ενισχύσει εξουσιαστικές διαθέσεις, προοπτικές και σχέδια. Η όποια συμβολή μας να είναι όσο το δυνατόν προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανθρωπινότητας, της ανθρώπινης φύσης, της απελευθερωτικής, της αποδευσμευτικής προοπτικής.

Στη συζήτηση συμμετείχε και ο σύντροφός μας Γιώργος Βλασσόπουλος.

Ας πούμε στην αρχή ορισμένα γενικά πράγματα για τον πόλεμο…

Υπάρχει μια διαδεδομένη άποψη που λέει ότι η μορφή του πολέμου η οποία εκδηλώνεται έχει να κάνει και με τη μορφή του πολιτισμού ο οποίος επικρατεί σε κάθε περίπτωση, σε κάθε εποχή, σε κάθε συνθήκη. Άλλοι, μάλιστα,  λένε ότι πόλεμος εκδηλώνεται επειδή υπάρχει σύγκρουση στον πολιτισμό, είναι γνωστή αυτή η άποψη και είναι σχετικά πρόσφατη. Επίσης, μια πρωταρχική άποψη είναι ότι ο πόλεμος εξηγείται λόγω της επιθετικής φύσης του ανθρώπου· ότι ο άνθρωπος από τη φύση του είναι επιθετικός, οπότε πρέπει να αναμένουμε ότι αυτή είναι η εξήγηση της εκδήλωσης των πολεμικών συγκρούσεων και λοιπά.

Αυτό που μπορώ να πω καταρχήν ότι στην ιστορία του πολέμου, όσο μπορούμε να ξέρουμε και από όσα έχουμε διαβάσει, δεν έχει παρουσιαστεί μία μορφή πολέμου. Να φέρω ένα παράδειγμα: οι αρματολοί στην περίοδο εκείνη θεωρούνταν ότι πολεμούσαν «χαρωπά», δηλαδή είχαν ένα χαρούμενο τρόπο δράσης. Σκοπός τους ήταν να επιτεθούν, να πάρουν κάποια αγαθά, κάποια πράγματα και να αποσυρθούν γρήγορα. Δηλαδή, δεν ήταν διατεθειμένοι να έχουν μεγάλες απώλειες, να χάσουν ανθρώπους ή και την ίδια τους τη ζωή… Επιτίθονταν, πολεμούσαν, αρπάζαν κάποια πράγματα και αποσύρονταν.

Γράμμα αποχαιρετισμού στον Γιώργο Βλασσόπουλο

Μπαίνοντας η δεκαετία του 1970 έφερνε μαζί της και τον αχό από το Μάη του ’68, το γιγαντιαίο αντιπολεμικό κίνημα, την αμφισβήτηση της κατεστημένης τάξης πραγμάτων, τη γυναικεία χειραφέτηση, την καλλιτεχνική έκρηξη και τους μεγάλους αγώνες της εργατικής τάξης στα Ιταλικά εργοστάσια, καθώς και σε ολόκληρο τον λεγόμενο αναπτυγμένο βιομηχανικό Βορρά. Όταν ξημέρωσε η πρωτοχρονιά του 1970, έμοιαζε σαν ο κόσμος να μπήκε σε τροχιά μεγάλων αλλαγών. Στο δικό μας ελλαδικό χώρο επικρατούσε η χούντα των συνταγματαρχών, τα μηνύματα, όμως, της αμφισβήτησης απλώνονταν με ταχύτητα στα σπλάχνα της κοινωνίας και ιδιαίτερα στη νεολαία. Το ανελεύθερο στρατιωτικό καθεστώς, είχε μονίμως εξαπολύσει ένα άγριο κυνηγητό των αντιφρονούντων και ασκούσε ασφυκτικό έλεγχο των φοιτητών στα πανεπιστήμια. Οι διαφορετικές απόψεις, η συνδικαλιστική οργάνωση των εργατών και των φοιτητών και κυρίως οι πολιτικές συζητήσεις ήταν εκτός νόμου. Κάτω από αυτή την γκρίζα ατμόσφαιρα και παρά τη φοβέρα που επισκίαζε τον φοιτητόκοσμο, άρχισε η μεγάλη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας. Στη δίνη αυτών των γεγονότων, ο  Γιώργος Βλασσόπουλος, έχοντας ήδη πολιτικοποιηθεί από τα μαθητικά του χρόνια, θα αναλάβει αντιδικτατορική δράση.

Εκπομπή στο «Ελεύθερο Κοινωνικό Ραδιόφωνο» στη μνήμη του Αναρχικού Αγωνιστή Γιώργου Βλασσόπουλου

Η εκπομπη «Αντίσταση Κατά της Αρχής» η οποία θα είναι στη μνήμη του Αναρχικού Αγωνιστή Γιώργου Βλασόπουλου, θα μεταδοθεί την Τρίτη 23 Νοεμβρίου στις 19:00 μμ. στις συχνότητες 1431 ΑΜ και 97,2 FM καθώς και ιντερνετικά στό https://www.1431am.org/

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟ (Β ΜΕΡΟΣ)

Ο Γιώργος στην συνέχεια συμμετέχει τον Ιούλιο του 1985 στην εκδοτική ομάδα της Αντιεξουσιαστικής εφημερίδας Δοκιμή (1985-1987), μια χρονιά που σημαδεύεται από την δολοφονία του αντικρατιστή αντάρτη πόλης Χρήστου Τσουτσουβή σε ένοπλη συμπλοκή στου Γκύζη, αλλά και από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά στα Εξάρχεια ύστερα από επίθεση με μολότοφ σε κλούβα των ΜΑΤ. Στην συνέχεια ο Γιώργος Βλασσόπουλος συμμετέχει, για μικρό διάστημα, στην αναρχική εφημερίδα Αναρχία (1987) και στην Ένωση Αναρχικών, απ’ όπου αποχωρεί με ομάδα συντρόφων μαζί με τους οποίους (και άλλους) συγκροτείται στις 9 Γενάρη 1988 η Συσπείρωση Αναρχικών (στην οποία παραμένει μέχρι και το θάνατό του), και εκδίδεται η εφημερίδα Ενάντια (δημιουργείται το σχήμα Ενάντια με συμμετοχή αναρχικών ομάδων εκτός της Συσπείρωσης Αναρχικών, από την Πάτρα, την Καβάλα και τα Ιωάννινα). Μετά την διάλυση του σχήματος Ενάντια, και τη διάσπαση της Συσπείρωσης Αναρχικών εκδίδεται (από την Συσπείρωση Αναρχικών) στα τέλη του 1990 η εφημερίδα Εξέγερση, αλλά και το περιοδικό Αναρχική Θεώρηση. Το 1991 δημιουργείται η Συνεργασία Αναρχικών Ομάδων για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και την Πολύμορφη Δράση στην οποία συμμετέχουν δεκάδες αναρχικές-αντιεξουσιαστικές ομάδες, συλλογικότητες και πυρήνες, ενώ το 1993 δημιουργείται και η Αναρχική Αρχειοθήκη, με την λειτουργία του Αρχείου Κοινωνικών Αγώνων, και την πραγματοποίηση δεκάδων εκδόσεων.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟ (Α ΜΕΡΟΣ)

«Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη
κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες
κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή
θ’ ανοίξω το στόμα μου,
θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράκτες
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια
οι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους
ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.
Πάλι σας δίνω όραμα».
Μιχάλης Κατσαρός, Όταν (1978)

«Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι από όλα όσα χάθηκαν στο νησί εξαφανίστηκε πρώτο. “Τα παλιά χρόνια, πριν γεννηθείς, υπήρχαν πολύ περισσότερα πράγματα εδώ”, μου έλεγε συχνά η μητέρα μου όταν ήμουν παιδί. “Διαφανή πράγματα, ευωδιαστά πράγματα… παλλόμενα, λαμπερά… υπέροχα πράγματα που δεν μπορείς καν να τα φανταστείς. Είναι κρίμα να ζουν άνθρωποι, που δεν μπόρεσαν να φυλάξουν τέτοια θαυμάσια πράγματα στην καρδιά και στο μυαλό τους… Συνεχίζουν να εξαφανίζονται πράγματα, το ένα μετά το άλλο.
Δεν θα αργήσει να συμβεί ξανά… θα το δεις
και η ίδια. Κάτι θα εξαφανιστεί από τη ζωή σου”
“Είναι τρομακτικό;” τη ρώτησα… “Όχι, μην ανησυχείς. Δεν πονάει και δεν θα νιώσεις ιδιαίτερη θλίψη.
Ένα πρωί απλώς θα ξυπνήσεις και κάτι θα έχει τελειώσει πριν καν το συνειδητοποιήσεις.».
Γιόκο Ογκάουα, Η αστυνομία της μνήμης.

ΚΥΚΛΟΦΟΡEI το 220ο φύλλο της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Από την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.

Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:

Για τον αναρχικό Γιώργο Βλασσόπουλο

Στις 11 του Οκτώβρη αποχαιρετίσαμε τον Γιώργο Βλασσόπουλο, εμβληματική μορφή του αναρχικού χώρου, έναν άνθρωπο που περιέθαλψε χιλιάδες πιτσιρικάδες αλλά και «μεγάλους» απογοητευμένους από την αριστερά. Εκδότης με σοβαρή τεκμηρίωση, μαζί με τους συντρόφους και τις συντρόφισσές του δημιούργησαν έναν διακριτό πόλο μέσα στο οριζόντιο κοινωνικό κίνημα. Ήταν πάντα φειδωλός για τον εαυτό του και, παρ’ όλη τη συμμετοχή του στους αγώνες την περίοδο της χούντας και της μεταπολίτευσης, κρατούσε τη σεμνότητα του λαϊκού αγωνιστή που θέλει αποτελέσματα.

Άναρχον Φως

Στη μνήμη του συντρόφου μας Γιώργου Βλασσόπουλου.

Μη θεωρείτε νεκρούς όσους έζησαν για την ελευθερία.

Δεν υπάρχει θάνατος, μόνο διαφορετικοί κόσμοι.

Το ποτάμι ένωσε γη και ουρανό.

Κύλησε κι αγκάλιασε τα πάντα.

Τα πάντα έγιναν Ένα κι ο Χρόνος αθώο παιδί.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ ΓΙΩΡΓΟ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟ…

«…των και εγώ νυν ειμί, φυγάς θεόθεν και αλήτης, νείκει μαινομένω πίσυνος»
(…από αυτούς ένας είμαι και εγώ από τους θεούς διωγμένος και αλήτης,
που όμως έχω εμπιστοσύνη στην άγρια πάλη).
Εμπεδοκλής

Ο Γιώργος συνήθιζε να λέει, ότι αγωνιούμε, παλεύουμε διαρκώς, υπηρετούμε τις αναρχικές ιδέες με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην καταντήσουν σαν την οδοντόπαστα που έχοντας ξεραθεί προ πολλού στο σωληνάριο, είναι αδύνατον να βγει απ’ αυτό. Ένας συνεχής και αφοσιωμένος αγώνας ενάντια στην φθορά, ενάντια στην παρακμή, στους εύκολους συμβιβασμούς. Μια πορεία διαρκούς αναζήτησης της α-λήθειας, που πρώτα απ’ όλα την χαρακτήριζε το ήθος, μια διαδρομή διαρκούς αναγέννησης μακριά από τα φανταχτερά, αλλά τόσο ψεύτικα φώτα κάθε εξουσίας.

Έφυγε ο σύντροφός μας Γιώργος Βλασσόπουλος

Έφυγε από κοντά μας, σήμερα 9 Οκτώβρη 2021, ο αναρχικός αγωνιστής σύντροφος και αδελφός μας Γιώργος Βλασσόπουλος μετά από μάχη με τον καρκίνο.

«Αναρχία: η ζωή, η ελπίδα και το όραμά μας για έναν κόσμο απαλλαγμένο από εξουσία, καταπίεση και εκμετάλλευση.»

Γ. Βλασσόπουλος

Χαιρετούμε τον σύντροφό μας στο κοιμητήριο Ζωγράφου τη Δευτέρα 11 Οκτώβρη, ώρα 10:00 π.μ