Tag Archives: Γιουναμπόμπερ

Ο Υπεράνθρωπος κι ο Γιουναμπόμπερ

Γεννημένοι με εκατό χρόνια διαφορά ο Φρήντριχ Νίτσε και ο Θιοντόρ Καζίνσκι έχουν κάποιες παράλληλες γραμμές στις ζωές τους. Και οι δυο αρνήθηκαν τις πολλά υποσχόμενες ακαδημαϊκές καριέρες: ο Νίτσε στη φιλολογία, ο Καζίνσκι στα μαθηματικά. Και οι δυο προσπάθησαν να απολαύσουν τα μέγιστα σε μια βασικά απομονωμένη διαβίωση: «Η φιλοσοφία, όπως έχω καταλάβει και έχω ζήσει μέχρι σήμερα, είναι μια ζωή εθελοντικά βιωμένη στον πάγο και τα ψηλά βουνά», είπε ο Νίτσε στο Ιδέ ο Άνθρωπος. Για τον Καζίνσκι, ο πάγος και τα ψηλά βουνά ήταν πιο κυριολεκτική διατύπωση, δεδομένων των χρόνων που έζησε στην καλύβα του στα βουνά της Μοντάνα.

Ο Λέσλυ Τσάμπερλαιν (Ο Νίτσε στο Τορίνο, Λονδίνο, 1966) συνοψίζει την εμπειρία του Νίτσε σαν «χωρίς Θεό, χωρίς δουλειά, χωρίς γυναίκα και σπίτι». Ο Καζίνσκι περιπλανιόταν λιγότερο, αλλά ο χαρακτηρισμός του ταιριάζει. Και οι δύο δεν τα πήγαιναν καλά στις σχέσεις τους με τις γυναίκες, και δεν ασχολήθηκαν με τη θέση των γυναικών στην κοινωνία. Και οι δυο χτυπήθηκαν κατά καιρούς από τη φτώχεια και την ασθένεια. Και οι δυο προδόθηκαν από τ’ αδέρφια τους: Ο Νίτσε από την αδερφή του Ελίζαμπεθ, που επενέβη στα γραπτά του, και ο Καζίνσκι, τον οποίο έδειξε στο FBI ο αδερφός του Ντέιβιντ. Συνέχεια

XΤΥΠΗΣΤΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ! (Μέρος Β΄)

5. Οι αγωνιστές πρέπει να επιτεθούν στο σύστημα στα αποφασιστικά σημεία

Για να εργαστούν οι αγωνιστές αποτελεσματικά στην κατεύθυνση της εξουδετέρωσης του τεχνολογικοβιομηχανικού συστήματος πρέπει να πολεμήσουν το σύστημα στα σημεία για τα οποία δεν μπορεί να υπαναχωρήσει. Πρέπει να επιτεθούν στα ζωτικά όργανα του συστήματος. Φυσικά, όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «επίθεση» εννοώ μόνο νόμιμα μέσα διαμαρτυρίας και αντίστασης.

Μερικά παραδείγματα ζωτικών οργάνων του συστήματος είναι:

Α. Η βιομηχανία ηλεκτρισμού. Το σύστημα κυρίως βασίζεται στο δίκτυο αυτό.

Β. Η βιομηχανία της επικοινωνίας. Χωρίς άμεση επικοινωνία όπως το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, το e-mail, το σύστημα δεν θα επιβίωνε.

Γ. Η βιομηχανία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Χωρίς κομπιούτερ, το σύστημα θα κατέρρεε άμεσα.

Δ. Η βιομηχανία προπαγάνδας. Η βιομηχανία αυτή εμπεριέχει τη βιομηχανία ψυχαγωγίας, το εκπαιδευτικό σύστημα, τη δημοσιογραφία, τη διαφήμιση, τις δημόσιες σχέσεις και μεγάλο μέρος της πολιτικής και της βιομηχανίας πνευματικής υγείας. Το σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει αν οι άνθρωποι δεν είναι αρκετά υπάκουοι και κομφορμιστές και δεν έχουν τις συμπεριφορές που αυτό χρειάζεται. Είναι η λειτουργία της βιομηχανίας προπαγάνδας που διδάσκει αυτό τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς

Ε. Η βιομηχανία βιοτεχνολογίας. Το σύστημα, απ’ ό,τι ξέρω, δεν εξαρτάται ακόμη από τη προηγμένη βιο-τεχνολογία. Παρ’ όλ’ αυτά, το σύστημα δεν δύναται να υπαναχωρήσει σε αυτό το τομέα, καθώς είναι υψίστης σημασίας γι’ αυτό, όπως θα υποστηρίξω παρακάτω. Συνέχεια

XΤΥΠΗΣΤΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ! (Μέρος Α΄)

O Ted Kaczynski, γνωστότερος ως «Γιουναμπόμπερ», γεννήθηκε στις 22 Μαΐου το 1942. Σπούδασε στο Χάρβαρντ, και ήταν καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Κάποια στιγμή εγκατέλειψε την δουλειά του και άρχισε να ζει σαν ερημίτης μέσα σε ένα δάσος. Από το 1978 ως το 1995 έστειλε 16 πακέτα – βόμβες σε στελέχη μεγάλων εταιριών και ερευνητές πανεπιστημίων. Τρία άτομα σκοτώθηκαν και 29 τραυματίσθηκαν από τις επιθέσεις αυτές.

Συνελήφθη στις 3 Απριλίου του 1996 (πριν από 22 χρόνια) και το 1997 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, 8 φορές χωρίς καμμία μελλοντική δυνατότητα μετατροπής της ποινής του. Γλίτωσε την θανατική ποινή όταν οι δικηγόροι του, παρά την θέλησή του, τον παρουσίασαν ως σχιζοφρενή και παρανοϊκό. Στη σύλληψη του Kaczynski βοήθησε ο αδελφός του David που «τσέπωσε» και ένα εκατομμύριο δολάρια σαν αμοιβή της επικήρυξης.  

Ο Ted Kaczynski δεν είναι αναρχικός, αλλά στρέφεται δυναμικά ενάντια στο σύστημα και ειδικά στην τεχνολογία. Το κείμενο που ακολουθεί είχε σταλεί μέσα από την φυλακή στην εφημερίδα «Green Anarchy».

Το κείμενο αυτό περιβάλλεται από ένα μανδύα νομιμότητας, προφανώς για να μπορέσει να «βγει» από την φυλακή.

Σκοπός αυτού του άρθρου

Στόχος του άρθρου αυτού είναι να επισημάνει μια πολύ απλή αρχή της ανθρώπινης σύγκρουσης. Μια αρχή που οι αντιμαχόμενοι του τεχνολογικοβιομηχανικού συστήματος προσπερνούν. Η αρχή είναι η εξής: σε κάθε μορφή πάλης, αν θες να νικήσεις πρέπει να χτυπήσεις τον αντίπαλο εκεί που πονάει.

Πρέπει να εξηγήσω ότι, όταν λέω το παραπάνω, δεν εννοώ απαραίτητα τα φυσικά χτυπήματα ή όποια μορφή φυσικής βίας. Για παράδειγμα, σε μια προφορική αντιπαράθεση, σημαίνει να χρησιμοποιήσεις τα επιχειρήματα απέναντι στα οποία ο αντίπαλός σου είναι πιο αδύναμος. Στις προεδρικές εκλογές, σημαίνει να είσαι νικητής στις πολιτείες εκείνες όπου ο αντίπαλός σου παίρνει τις περισσότερες ψήφους. Πάντως, θα χρησιμοποιήσω και την αναλογία μιας φυσικής σύγκρουσης γιατί αποτελεί γλαφυρό και ξεκάθαρο παράδειγμα. Συνέχεια

Αρέσει σε %d bloggers: