«Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι άνθρωποι να χάσουν τα προβατίσια ένστικτα και τις συνήθειες, που τους ενέπνευσε η χιλιετής δουλεία και να μαθαίνουν να σκέπτονται και να ενεργούν ελεύθερα». Ερρίκο Μαλατέστα
Στην περίοδο της φεουδαρχίας, η σημασιολογική εξέλιξη της λέξης «Αυθέντης» καταγράφει μια πτυχή της κοινωνικής ύπαρξης του δουλοκτήτη άρχοντα. Ο αυθέντης εν ολίγοις είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στο δούλο.
Οι λέξεις της νεοελληνικής, που έχουν παραχθεί από τις αρχαιοελληνικές, στο πέρασμα του χρόνου είτε έχουν καταργηθεί είτε βιάστηκαν, τροποποιήθηκαν για να εξευγενίσουν ένα πρόσωπο ή μια πρακτική. Οπότε η λέξη αφεντικό γίνεται εργοδότης, η δουλεία γίνεται δουλειά, απασχόληση κ.λπ.
Το ανθρώπινο δουλεμπόριο είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων. Καταγραφή τέτοιας πρακτικής υπάρχει ακόμα και στον κώδικα του Χαμουραμπί, που είναι ένας από τους αρχαιότερους νομικούς κώδικες του 1.800 π.Χ. Άνθρωποι από διάφορους πολιτισμούς και θρησκείες είτε υπήρξαν θύματα είτε δουλέμποροι. Οι δούλοι δεν είχαν κανένα δικαίωμα. Αρχικά ούτε να δημιουργήσουν οικογένεια τούς επιτρεπόταν.
Καταγράφονται ως «ομιλούντα εργαλεία» και είχαν μικρότερη αξία από ζώα. Σε καθεστώς δουλείας εισέρχονταν κατόπιν αιχμαλωσίας σε πόλεμο, αρπαγής σε επιδρομές ή πειρατείες, πώλησης από τους γονείς ή άλλους συγγενείς, καταδίκης λόγω σοβαρών εγκλημάτων, αδυναμίας αποπληρωμής χρεών, αλλά και ως απόγονοι δούλων γονέων. Συνέχεια
Anarchy press gr 