Οι «αντιεξουσιαστές» στην εξουσία!

Ναι, το διαβάσαμε και εμείς∙ είναι αλήθεια. Ο «αγώνας» επιτέλους δικαιώθηκε. Χρόνια και χρόνια ενδελεχών ερευνών και αδιάκοπης μελέτης απέδωσαν πλέον καρπούς. Και τι καρπούς! Με άρωμα επαναστατικής αριστεράς και ακαταμάχητη γεύση ριζοσπαστικών κινημάτων. Βρέθηκε, κυρίες και κύριοι, η συνταγή για το ιδανικό κράτος! Και πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ευμενώς μια τόσο σπάνια και φέρελπις συνταγή δίχως έναν «κόκκινο» ηγέτη; Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, τον El Pepe, κατά κόσμο Χοσέ Μουχίκα, πρόεδρο και «ευεργέτη» της Ουρουγουάης.

Εμπρηστικές επιθέσεις στην Ουρουγουάη

Γύρω στις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης 1/9 έγινε επίθεση με μολότοφ στην είσοδο της πρεσβείας της Χιλής στην οδό 575 25 de Mayo στο παλιό Μοντεβίδεο. Σύμφωνα με επίσημες πηγές ο εμπρηστικός μηχανισμός εκτοξεύθηκε από άγνωστους δράστες που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα.

Αντι-αναρχικό πογκρόμ στη Χιλή

Όπως είχε ανακοινωθεί εδώ και καιρό από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, στις 14 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε πογκρόμ των κατασταλτικών μηχανισμών με στόχο αναρχικούς και αντιεξουσιαστές στη Χιλή. Έγιναν εισβολές σε διάφορα «στέκια» (κοινωνικά κέντρα όπως λέγονται σε κάποιες χώρες του εξωτερικού), συνελήφθησαν 14 άτομα και κατασχέθηκε έντυπο υλικό. Οι έρευνες των μπάτσων αφορούν σε πάνω από 100 εμπρηστικές και βομβιστικές επιθέσεις στη Χιλή.

«ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ… ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ». ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥ-ΓΙΩΡΓΑΚΗ!!!

Δεν σταματάει, λοιπόν, να επαναλαμβάνει ο ντόπιος διοικητής μιας ακόμη επαρχίας του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ, ότι αυτός και το σινάφι του δεν είναι παρά «αντιεξουσιαστές στην εξουσία», που δεν ήρθαν για να «στρογγυλοκαθίσουν», αλλά για να αλλάξουν την χώρα. Καλεί μάλιστα και τα υπόλοιπα κόμματα να συστρατευτούν για την «ανασυγκρότηση» της χώρας, γιατί όπως ανησυχεί «αν δεν βάλουμε τάξη στην πατρίδα μας θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες».

Το ότι ο Γιωργάκης με τα απομεινάρια του «κινήματος» και με τους γιάπηδες τύπου Γερουλάνου και Παμπούκη που έχει συλλέξει, δεν πρόκειται να στρογγυλοκαθίσουν για πολύ στις πολυθρόνες της εξουσίας, δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να το καταλάβει κανείς. Ότι θα φύγουν, όχι απλά νύχτα, αλλά στην κυριολεξία κλωτσηδόν και με τις πέτρες, επίσης είναι κάτι που όλοι γνωρίζουν, όλοι είναι βέβαιοι γι’ αυτό. Απλά, το μόνο άξιο απορίας είναι με πόσες κλωτσιές θα φύγουν…

Η κοινωνική οργή, λοιπόν, όχι μόνο δεν εκτονώνεται με την επιχείρηση «αυτοκάθαρση του πολιτικού συστήματος», αλλά ολοένα και μεγαλώνει. Επειδή δεν είναι εύκολο να ξεγελαστεί κάποιος και να πιστέψει ότι διεφθαρμένοι είναι ορισμένοι πολιτικοί, ότι αυτοί που τους κάλυπταν είναι μόνο ορισμένοι δημοσιογράφοι, ότι στην τελική «θαμώνες του κλαμπ», που έκλεβε και έτρωγε με χρυσά κουτάλια ήταν λίγοι και εκλεκτοί. Το σύνθημα, άλλωστε, «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή» σ’ αυτή την κοινωνική πεποίθηση βασίζεται, ότι δηλαδή «όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους, όλα τα κόμματα είναι εξ ίσου συνυπεύθυνα, αφού ανεξαρτήτως της επιρροής τους αποτελούν οργανικό κομμάτια του ίδιου συστήματος».

Και βέβαια ματαιοπονούν όσοι κινδυνολογούν ότι τα συνθήματα αυτά ή ακόμα περισσότερο η υλοποίησή τους δεν θα αποφέρουν παρά αυταρχικότερες «λύσεις» δείχνοντας την γειτονική Ιταλία και τον Μπερλοσκούνι ή θυμίζοντας τις «μέρες των συνταγματαρχών». Ο κόσμος νιώθει σαν στυμμένη λεμονόκουπα, δεν περιμένει τίποτα, δεν έχει καμία ελπίδα ότι θα πάρει έστω και ένα ψίχουλο αν κινητοποιηθεί.

Άνθρωποι που δούλευαν μια ζωή και πληροφορούνται ότι θα ξεπληρωθούν γι’ αυτό με ένα πενιχρό επίδομα βοηθείας.

Άνθρωποι που παραμυθιάστηκαν κάποτε από τα δικαιώματα και τα κεκτημένα που τους υπόσχονταν τα αριστερά κόμματα και τα συνδικάτα ως κίνητρα για διεκδικητικούς αγώνες.

Άνθρωποι που πληροφορούνται ότι μπαίνουν στα εργασιακά «ράφια» σαν μεταχειρισμένα και αχρείαστα πλέον γρανάζια ενός «συστήματος», που τους ρούφηξε το μεδούλι.

Άνθρωποι που δεν πρέπει να πιστέψουν και δεν πιστεύουν ότι οι ζωές τους οι ίδιες χρεοκόπησαν, ότι είναι αυτοί υπεύθυνοι έστω και στο παραμικρό γιατί το κράτος είναι «υποχρεωμένο» ουσιαστικά να καταργεί τις συντάξεις.

Άνθρωποι που μπορούν και ήδη πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχει «επόμενη μέρα» χωρίς κόμματα και πολιτικούς, χωρίς κοινοβούλια και εξουσιαστές, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, χωρίς δικαστές και φυλακισμένους.

Άνθρωποι που δεν έχουν να φοβηθούν, πλέον, τίποτα…

Δημοσιεύθηκε από την Συσπείρωση Αναρχικών