Αναρχικοί και σύνθεση, πρωτοπορία και ανιδιοτέλεια

Ένα βασικό χαρακτηριστικό των αναρχικών και των αναρχικών ομάδων/πυρήνων είναι η σύνθεση μεταξύ τους πάνω σε ανιδιοτελή βάση, στα πλαίσια της δράσης και της συμμετοχής τους στους κοινωνικούς αγώνες για την απελευθέρωση από τα δεσμά κράτους και εξουσίας.

Οργανώνοντας τη δράση τους και τη διάχυση του λόγου τους, οι αναρχικοί αποσκοπούν στην πανανθρώπινη απελευθέρωση. Εννοείται ότι η δράση αυτή δε γίνεται για να εξυπηρετήσει κανένα απολύτως προσωπικό όφελος. Είναι χαρακτηριστικό π.χ. και γνωστό τοις πάσι, ότι σε εξουσιαστικές οργανώσεις, όπως κόμματα, κομματίδια, δημοτικές κινήσεις κτλ. υπάρχει κατά κανόνα προσωπικό όφελος που αυτό μεταφράζεται σε χρηματικές απολαβές (είτε για να γράψει κάποιος ένα κείμενο, είτε για να κολλήσει π.χ. κάποιες εκατοντάδες αφίσες), που ειδικά στην περίπτωση οργανωμένων κομμάτων με στηρίγματα σε εξουσιαστικούς θεσμούς μεταφράζεται και σε κάποιο διορισμό, μια θεσούλα βρε αδερφέ για να εξαργυρώσουν οι «αγωνισταράδες» την όποια νεανική τους συμμετοχή σε κάποιες δράσεις. ‘Άλλωστε, όπως λένε οι «βολεμένοι», «εντάξει, έκανες την επανάστασή σου στην εφηβεία, τώρα κοίταξε να κάνεις…» (εννοώντας οικογένεια, καριέρα κτλ.)

Η ανθρώπινη φύση κόντρα στο ρεύμα της εξουσίας

«…αν είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο πράγματα, να εμπιστευτούμε τη συγκεντρωμένη εξουσία όσον αφορά τη λήψη της σωστής απόφασης σ’ αυτό το θέμα, ή να εμπιστευτούμε τις ελεύθερες συνενώσεις των ελευθεριακών κοινοτήτων όσον αφορά το ίδιο θέμα, τότε θα επέλεγα το δεύτερο. Και ο λόγος είναι ότι πιστεύω πως αυτές μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα ευπρεπή ανθρώπινα ένστικτα, ενώ το σύστημα της συγκεντρωμένης εξουσίας γενικά τείνει να μεγιστοποιεί το χειρότερο απ’ όλα τα ανθρώπινα ένστικτα, δηλαδή το ένστικτο της αρπακτικότητας, της καταστροφικότητας, της συσσώρευσης εξουσίας στον ένα…» ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ

Στην ανθρώπινη φύση ενυπάρχει το δέος για το απρόσιτο, για το υπέρτερο, για εκείνο που επιθυμεί να προσεγγίσει, αλλά δεν μπορεί, εξ αιτίας των περιορισμών της ίδιας της θνητής του υπόστασης. Μέσα από τα στενά πλαίσια του καθημερινού ανταγωνισμού, που καλλιεργείται είτε στους χώρους εργασίας είτε στις εκάστοτε σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων πάντα θα υπάρχουν μικρά φωτεινά παραδείγματα που απλόχερα θα προσφέρουν τα πνευματικά τους εφόδια χωρίς να περιμένουν έμμεσα ή άμεσα ανταλλάγματα.

Υπάρχει ένα άλλο ρεύμα ανθρώπων που βαδίζει τα δικά του μονοπάτια, με σύντροφο την έμπνευση, την παρορμητικότητα, τη δεκτικότητα. Εδώ ανήκουν οι άνθρωποι που η πνευματικότητά τους εμπλουτίζεται συνεχώς, που αναζητούν μέσα από την ομορφιά την αίσθηση της ολοκλήρωσης και της γνώσης. Εδώ, επίσης, ανήκουν οι άνθρωποι της αφοσίωσης και της πίστης απέναντι στην θεώρησή τους. Επί πλέον, συναντάς ανθρώπους με σεβασμό και προσήλωση απέναντι στην φιλοσοφία τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν την καρδιά και τον νου ως μέσον προσέγγισης του στόχου τους.

Έλλειμμα και πλεόνασμα ανθρωπισμού

Στην εποχή της επιστημονικής και τεχνολογικής υπερανάπτυξης, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες μιας αυξανόμενης εκμετάλλευσης και εξανδραποδισμού των ανθρώπων, γεγονότων βίας και κρατικής τρομοκρατίας, αδιαφορίας προς τον συνάνθρωπο και ιδιαίτερα τον πάσχοντα, γεγονός που αποδεικνύει την απομάκρυνση του ανθρώπου απ’ τις θεμελιώδεις βάσεις του ανθρωπισμού, το έλλειμμα ανθρωπιάς στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ 15 & 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ

με Προβολές – Έκθεση Φωτογραφίας από το πρωί, στις 15 και 16 Νοεμβρίου 2009 στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ της Αθήνας

36 χρόνια μετά την εξέγερση τον Νοέμβρη του 1973, οπλισμένοι με την αλήθεια της ιστορίας (που παραμορφώνει η κάθε εξουσία), γεμάτοι πάθος για την κοινωνική απελευθέρωση και δικαιοσύνη, αγωνιζόμαστε με ανιδιοτέλεια για την αναρχία

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Κυριακή 15 Νοεμβρίου ώρα 6.30μμ: 1939 – 1979, 70 Χρόνια από το τέλος της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου ώρα 6.30μμ : Η εξέγερση του Δεκεμβρίου 2008, η Άμεση Δημοκρατία και η Αναρχική προοπτική

http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=295&Itemid=1