του ΖΑΝ-ΚΛΩΝΤ ΜΙΣΕΛ σελ.156 εκδ. Μάγμα Μάρτιος 2018
Ο Ζαν Κλωντ Μισέλ γεννημένος το 1950, πρώην μέλος του ΚΚΓ μέχρι το 1979, στράφηκε έκτοτε προς ελευθεριακές κατευθύνσεις, ενώ ταυτόχρονα εργάζεται ως καθηγητής φιλοσοφίας στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και θεωρείται από τους εισηγητές της σκέψης του Όργουελ στην Γαλλία.
Στην πρώτη ενότητα με τον τίτλο Το νόημα της ελευθερίας, δηλαδή το νόημα της γλώσσας (1984) ο συγγραφέας τονίζει εξ αρχής την σημασία της κατανόησης του ρόλου που παίζει η γλώσσα στην εγκαθίδρυση μιας κοινωνίας ολοκληρωτικού τύπου, στην σκέψη και στην φιλοσοφία του Όργουελ.
Ο συγγραφέας θυμίζει ότι παρ’ ότι ο Όργουελ δεν ένιωσε ποτέ του την παραμικρή έλξη για τον μύθο της Σοβιετικής Ένωσης, σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος των διανοούμενων της εποχής του, χρειάστηκε η εμπειρία της συμμετοχής στον Ισπανικό Εμφύλιο προκειμένου να αισθανθεί την ανάγκη να καταγγείλει τον σταλινισμό ως προς την ουσία του, εκτιμώντας τον Αύγουστο του 1937 ότι «το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι τώρα το βασικό αντεπαναστατικό κόμμα». Ο Όργουελ, βέβαια, είχε την οξυδέρκεια να απέχει με σαφή τρόπο από θέσεις και θεωρίες που αντιμετώπιζαν την ΕΣΣΔ ως «εκφυλισμένο εργατικό κράτος», ενώ κατέληξε εύκολα σχετικά με το ισπανικό ζήτημα στο συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχει πιο αηδιαστικό πράγμα σ’ όλη αυτή την ιστορία από τον τρόπο με τον οποίο ο λεγόμενος αντιφασιστικός τύπος της Αγγλίας κάλυψε την όλη υπόθεση», όπως μεταξύ άλλων έγραψε στην Επιστολή προς τον G. Gorer τον Αύγουστο του 1937. Συνέχεια →
«Γι’αυτό ακόμα πάντα, και σήμερα περισσότερο από ποτέ, η εξέταση της ζωής αυτών που διαποτίζονται με τις πιο καθαρές μορφές ελευθερίας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τις πραγματοποιούν αν είναι δυνατό στην ίδια τους την ζωή έχει ιστορικό και υποδειγματικό ενδιαφέρον και δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου ως προσωπολατρία. Αφηγούμενος εδώ τη ζωή του Ελιζέ Ρεκλύ με πολλές λεπτομέρειες, και το κάνω αυτό με ειλικρινή θαυμασμό και σεβασμό γι’ αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο, θα ήθελα με αυτό επίσης να υποδεικνύω συνεχώς τις δυνατότητες ανάπτυξης και δράσης, οι οποίες βρίσκονται μέσα σ’ όλους μας και τις οποίες θα έπρεπε να αφυπνίσουμε, όπως κατάφερε να το κάνει ο Ρεκλύ ο οποίος, ελευθερωνόμενος πνευματικά από πολύ στενές συνθήκες, δημιούργησε γύρω του μια ατμόσφαιρα ελευθερίας και ανθρώπινης καλοσύνης και αλληλεγγύης. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, αρκεί μονάχα να το θέλουμε· κανένας θεός και κανένα κόμμα δεν μπορεί να το κάνει αυτό για μας, και όταν εμείς παραλείπουμε αυτού του είδους τις ιδιαίτερες προσπάθειες, μετά από λίγο αναπολούμε μια ζωή παραμελημένων ευκαιριών και παραμένουμε αλυσοδεμένοι στο άψυχο και πνιγηρό εξουσιαστικό περιβάλλον που μας περιστοιχίζει». Συνέχεια →
Οι αρχές του Κάνσας άσκησαν δίωξη εναντίον του Eric G. King, 28χρονου, που φέρεται να είναι αναρχικός και να εμπλέκεται στην απόπειρα εμπρησμού του γραφείου του μέλους του κογκρέσου Emanuel Cleaver στην πόλη του Κάνσας στις 11/9/2014.
Ο 28χρονος φέρεται να εντοπίστηκε από κάμερες να πετάει 2 μπουκάλια με εύφλεκτο υγρό στο γραφείο και να απομακρύνεται. Συνέχεια →
Η πολιτική παραπαίει… ας την αφήσουμε να πεθάνει!
[Από το έντυπο, της ομώνυμης αναρχικής ομάδας, Πρόκληση σε στάση, τεύχος 4, Θεσσαλονίκη, Νοέμβρης ’95]
Πιστεύεις στον αναρχισμό; Θεωρείς πως τα εργατικά συμβούλια, η αυτοοργάνωση της παραγωγής και η άμεση δημοκρατία θα σε εξυψώσουν σε μια απελευθερωτική Εδέμ; Ε, τότε, ναι∙ η πολιτική σου πάει γάντι. Δεν νοούνται όλα τα παραπάνω δίχως αυτήν, διότι πολιτική σημαίνει διαχείριση. Κι εσύ, καθότι αναρχιστής (και όχι αναρχικός) έχεις ουκ ολίγα ζητήματα προς διαχείριση∙ από την βιομηχανική παραγωγή, μέχρι τις αντιδράσεις όσων διαφωνούν με όσα λες και πράττεις, μιας και οι μειοψηφούντες στις δημοκρατίες (άμεσες, έμμεσες, με φιοριτούρες ή άνευ) οφείλουν να υποτάσσονται στην βούληση της πλειοψηφίας. Αν υποθέσουμε, βέβαια, πως θέτεις συνήθως εαυτόν σε όσους πλειοψηφούν…
15 Δεκεμβρίου 1969: ο Giuseppe Pinelli (21 Οκτωβρίου 1928 – 15 Δεκεμβρίου 1969), Ιταλός εργάτης των σιδηροδρόμων και αναρχικός αγωνιστής πεθαίνει στα χέρια της ιταλικής αστυνομίας μετά τη σύλληψή του. Ο Pinelli ήταν μέλος του κύκλου «Ponte della Ghisolfa» του Μιλάνου. Ήταν επίσης ο γραμματέας του ιταλικού τομέα του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού. Ο θάνατός του, που πολλοί πιστεύουν ότι έγινε από τους μπάτσους, ήταν η έμπνευση για το έργο του Ντάριο Φο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», όπως και για έργο ζωγραφικής, ντοκιμαντέρ, τραγούδια κ.ά.
Ο Pinelli γεννήθηκε σε μια εργατική οικογένεια. Δούλεψε σαν «παιδί για όλες ιτς δουλειές» και μετά σε μια αποθήκη, αλλά έβρισκε το χρόνο να διαβάζει και να είναι ενεργός σε μια αναρχική ομάδα στην περιοχή του Μιλάνο το 1944, και σε άλλες ομάδες αργότερα, ανάμεσά τους και μία ομάδα που εξέδιδε την εβδομαδιαία εφημερίδα Il Libertario. Το 1954 παντρεύτηκε την Licia Rognini, την οποία είχε γνωρίσει σε ένα νυχτερινό μάθημα της γλώσσας Esperanto.
Ο Aliaksandr Frantskevich απελευθερώθηκε στις 3/9 και θα είναι υπό αστυνομική επιτήρηση για τους επόμενους 6 μήνες. Εξέτισε την ποινή του στο «σωφρονιστικό ίδρυμα» No. 22 στο Ivatsevichy.
Θα οδηγηθεί στο Navapolatsk για να καταγραφεί από την αστυνομία.
Είχε συλληφθεί σε ηλικία 20 χρονών για κατηγορίες σε σχέση με την «αναρχική υπόθεση» στις 3/9/2010 και δικάστηκε μαζί με τους Ihar Alinevich και Mikalai Dziadok στο περιφερειακό δικαστήριο του Zavadski στις 27/5/2011.
Κατηγορούνταν με το άρθρο 351 του Ποινικού Κώδικα της Λευκορωσίας (εσκεμμένη καταστροφή πληροφοριών) και το άρθρο 339 (χουλιγκανισμό) για καταστροφές σε κρατικά κτίρια και για hacking στη σελίδα της εκτελεστικής επιτροπής του δήμου του Navapolatsk.
Καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλάκισης, αφού δεν δήλωσε ένοχος. Οφγανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της χώρας τον υπερασπίστηκαν σαν ακτιβιστή. Μαζί με τους άλλους κατηγορούμενους κατηγορήθηκαν για εμπρησμούς σε κρατικά κτίρια.
Σε συνέντευξη που έδωσε μετά την απελευθέρωσή του μίλησε για έναν άλλον κατηγορούμενο, τον Maksim Vietkin που αφέθηκε ελεύθερος, αφού κράτησε διαφορετική στάση… Μίλησε επίσης για την προσπάθεια στρατολόγησής του από πράκτορες της FSB (πρώην KGB), για τον αναρχικό Ihar Alienievich, που καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκισης, για την έλλειψη επικοινωνίας που του επέβαλαν επειδή αρνήθηκε να δηλώσει ένοχος, για το πώς συμπεριφέρονταν στη φυλακή οι πράκτορες-ρουφιάνοι των φυλακών που προσπαθούσαν να τον απομονώσουν.
Τώρα πρέπει να ενημερώνει τους μπάτσους κάθε μέρα από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα αν μετακινηθεί από το σπίτι του, δεν μπορεί να πάει σε εστιατόρια, μπαρ ή όπου πουλάνε αλκοόλ.
Δημοσιεύθηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Ο Sergey Turzhanskiy, που κατηγορείται για επίθεση με «μολότοφ» σε περιπολικό της αστυνομίας του Πόρτλαντ το Νοέμβριο, κρατήθηκε με εγγύηση 1 εκ. δολαρίων, και τώρα αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος την Τετάρτη με περιοριστικούς όρους, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο όρος να μην έρχεται σε επαφή με αναρχικές ομάδες! Συνέχεια →
Ο αναρχικός Δημήτρης Χ. που είχε συλληφθεί για οπλοκατοχή, –στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Παρασκευής–, προφυλακίστηκε μετά την απολογία του στον ανακριτή.
«Τώρα είναι η ώρα που πυρώνει το καμίνι, και μόνο φως πρέπει να φαίνεται». Jose Marti
«Ο ουρανός είναι άδειος, η γη παραδομένη στη χωρίς αρχές δύναμη. Αυτοί που διάλεξαν να σκοτώνουν κι αυτοί που διάλεξαν να υποδουλώνουν, θα καταχτήσουν διαδοχικά το προσκήνιο στ’ όνομα μιας εξέγερσης που ξεστράτισε από την αλήθεια της». (Αλμπέρ Καμύ, Ο επαναστατημένος άνθρωπος)
Ενίοτε η υποκρισία θεωρείται πολιτική αρετή. Ενίοτε θλιβερές συμμορίες βαφτίζονται επαναστάτες, το μίσος γίνεται θρησκεία και η βία εναντίον όλων θεός. Ενίοτε το απόστημα σπάει και πυορροεί ακατάσχετα… Παρ’ όλα αυτά η ζωή σε τούτα εδώ τα μέρη δεν είναι ακόμα χάρτινη…
Είναι αλήθεια ότι η γενικευμένη κατακραυγή (κοινωνός της οποίας παραμένει πλήθος αναρχικών) για την δολοφονία τριών εργαζομένων σε τραπεζικό υποκατάστημα της Marfin (του γνωστού ομίλου στον οποίο προεδρεύει ο Βγενόπουλος) στην οδό Σταδίου, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης της 5ης Μαΐου, δεν έχει δώσει μέχρις στιγμής και δικαίως, τον χρόνο και τον χώρο, ώστε να αποτιμηθούν ορισμένες σημαντικές διαστάσεις της ΑΠΩΛΕΙΑΣ. Συνέχεια →
Όπως είχε ανακοινωθεί εδώ και καιρό από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, στις 14 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε πογκρόμ των κατασταλτικών μηχανισμών με στόχο αναρχικούς και αντιεξουσιαστές στη Χιλή. Έγιναν εισβολές σε διάφορα «στέκια» (κοινωνικά κέντρα όπως λέγονται σε κάποιες χώρες του εξωτερικού), συνελήφθησαν 14 άτομα και κατασχέθηκε έντυπο υλικό. Οι έρευνες των μπάτσων αφορούν σε πάνω από 100 εμπρηστικές και βομβιστικές επιθέσεις στη Χιλή. Συνέχεια →
Στις 20 Ιουλίου έληξε η δίκη του αναρχικού Λεονάρντο Λάντι στη Lucca της Ιταλίας. Ο εισαγγελέας πρότεινε την καταδίκη του σε ποινή 6 χρόνων για ληστεία με «επιβάρυνση για τρομοκρατία». Το δικαστήριο απέρριψε την κατηγορία της τρομοκρατίας αλλά επικύρωσε την ποινή των 6 χρόνων. Συνέχεια →
Τα ξημερώματα της Πέμπτης, στις 1.30, εξερράγη μια βόμβα έξω από υποκατάστημα της Banco del Estado στη συνοικία Ρικολέτα στην πρωτεύουσα Σαντιάγκο.Επίσης, την προηγούμενη Τρίτη το απόγευμα έγινε άλλη μια έκρηξη στο ξενοδοχείο Marriott στην πολυτελή συνοικία Λας Κόντες. Η βόμβα είχε τοποθετηθεί στις τουαλέτες του ξενοδοχείο και κατά τη μεταφορά της έξω εξερράγη και τραυματίστηκαν 6 άτομα. Συνέχεια →
του ΖΑΝ-ΚΛΩΝΤ ΜΙΣΕΛ
Ο 
Τα ξημερώματα της Πέμπτης, στις 1.30, εξερράγη μια βόμβα έξω από υποκατάστημα της Banco del Estado στη συνοικία Ρικολέτα στην πρωτεύουσα Σαντιάγκο.Επίσης, την προηγούμενη Τρίτη το απόγευμα έγινε άλλη μια έκρηξη στο ξενοδοχείο Marriott στην πολυτελή συνοικία Λας Κόντες. Η βόμβα είχε τοποθετηθεί στις τουαλέτες του ξενοδοχείο και κατά τη μεταφορά της έξω εξερράγη και τραυματίστηκαν 6 άτομα. 
Anarchy press gr 