ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ (Μέρος Β΄)

(Να αναδείξουμε τις ζωογόνες και απελευθερωτικές δυνατότητες και πρακτικές της αναρχικής  θεώρησης)

Ερχόμαστε τώρα σε ένα άλλο σημείο που έχει σχέση με τη λεγόμενη νοηματοδότηση. Είναι με άλλα λόγια ένα ξαναβάφτισμα. Το ρόλο του «νονού», ανάμεσα σ’ άλλους, αναλαμβάνουν και διάφορες καταστασιακές προσεγγίσεις, που έχοντας επίγνωση της εφήμερης λάμψης που διαθέτει η αυτοοργάνωση θέλουν να την ανακαινίσουν.

Εδώ επαναλαμβάνεται η γνωστή ιστορία με τους καλόγερους όπου το κρέας βαφτίζεται ψάρι.
Η νοηματοδότηση είναι ένα εγκεφαλικό προϊόν και όπως όλα του είδους του επιδιώκεται να επιβληθεί στην πραγματικότητα. Η καταστασιακή θολούρα έρχεται να αναζωογονήσει τα καταπονημένα εξουσιαστικά είδωλα. Αυτό άλλωστε είναι μια επαναλαμβανόμενη ιστορία.

Εννοείται πως όταν αλλάξει το νόημα θα πρέπει να αλλάξει και η ουσία; Αυτό δεν είναι κάτι το νομοτελειακό. Στην περίπτωση όμως αλλαγής της ουσίας τότε θα προκύψουν δύο συνθήκες. Η πρώτη να είναι να κατασκευαστεί ένας τραγέλαφος και η δεύτερη να μεταπέσει σε μια από τις υπάρχουσες μορφές οργάνωσης με άλλο όνομα. Οπότε, για ποιο λόγο να γίνει όλη αυτή η ανακατωσούρα;

Επειδή τίποτα δεν γίνεται άνευ λόγου και αιτίας, όλη αυτή η ανακατασκευή, προφανώς, γίνεται προκειμένου να εξυπηρετηθούν ορισμένοι σκοποί.