Όπως κι αν καταπιαστούμε με το ζήτημα της ελευθερίας, τίθεται πάντοτε το ερώτημα: ποια είναι πραγματικά η φύση του ανθρώπου; Είναι στη φύση μας να ζούμε διαμοιρασμένοι σε μικρά πολιτισμικά «κλουβιά», που μας διασπούν την προσοχή και μας φυλακίζουν σε αυταπάτες; Είναι στην φύση μας να θέλουμε να κερδίζουμε περισσότερα, να μην εμπιστευόμαστε; Είναι στη φύση μας, τελικά, να θέλουμε ο ένας να βλάψουμε τον άλλον ή να του επιβληθούμε;
Τόσο βαθιά που είμαστε οι περισσότεροι βουτηγμένοι στον πολιτισμό, αδυνατούμε να διακρίνουμε ποια είναι τα φυσικά μας χαρακτηριστικά, ποιος είναι ο φυσικός τρόπος θέασης του κόσμου, ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που φέρουμε, επειδή γεννηθήκαμε άνθρωποι. Το ζήτημα της ελευθερίας είναι τόσο ζωτικό, όσο το να ορίσουμε αυτή τη φύση. Ο άνθρωπος γεννήθηκε, για να είναι ελεύθερος. Κι όμως, κατάφερε να το ξεχάσει. Πόσοι σήμερα θέτουν ως υπέρτατο φυσικό τους στοιχείο την ελευθερία; Κι αν θέτουμε, όμως, αυτό το ζήτημα, πολλοί θα ισχυριστούν ότι είναι ουτοπικό. Συνέχεια