Ο ακτιβισμός στην υπηρεσία των «ροζ» επαναστάσεων

Οι τελευταίες αποκαλύψεις από την υπόθεση των email της εταιρίας Stratfor, τα οποία υποκλάπηκαν από τον χάκερ Jeremy Hammond, αναφέρουν τα εξής:

Για την ΓΑΖΑ

Είναι αδύνατον, για μιαν ακόμη φορά, να μην αναγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι το «παλαιστινιακό» βρίσκεται στο κέντρο μιας δίνης που έρχεται να επηρεάσει, αλλά και να σημαδέψει τις σφαίρες επιρροής μιας πληθώρας κρατών. Μ’ άλλα λόγια, για μιαν ακόμη φορά, εύκολα και δικαιολογημένα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος, πως ένα τόσο μικρό κομμάτι γης μπορεί να αποτελεί για τους κυρίαρχους το κέντρο μιας, στην κυριολεξία, παγκόσμιας «σκακιέρας». Μόνο που –όπως και στο παρελθόν έχει αποδειχθεί με τον πλέον αιματηρό τρόπο– για τους κυρίαρχους δεν υπάρχει αμελητέο έδαφος στην Μέση Ανατολή.

Σύντομη αναδρομή

Δεν είναι τυχαίο ότι ο προσδιορισμός Μέση Ανατολή, που σαφώς δεν υιοθετήθηκε μόνο ως γεωγραφικός ορισμός μιας περιοχής, περιελάμβανε και τα Βαλκάνια στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Μέση Ανατολή, λοιπόν, περικλείει τις ηπειρωτικές περιοχές της Δυτικής Ασίας, της Βόρειας Αφρικής, αλλά και τα ανατολικά σύνορα της Ε.Ε., ενώ ορίζει τα βόρεια και ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Μεσογείου και των νότιων ακτών του Εύξεινου Πόντου και της Κασπίας θάλασσας και τέλος συμπεριλαμβάνει κλειστές θάλασσες, όπως η Ερυθρά, και κόλπους, όπως ο Περσικός, αλλά και θαλάσσια περάσματα στρατηγικής σημασίας για όποιον τα ελέγχει, όπως αυτά της διώρυγας του Σουέζ, του Άντεν και του Χορμούζ. Μ’ άλλα λόγια, με την στενή έννοια, πρόκειται για τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των περιοχών του Νείλου και της Μεσοποταμίας, από την Αίγυπτο ως την Περσία και με την ευρύτερη έννοια για την περιοχή που εκτείνεται από το Μαρόκο ως το Πακιστάν, δηλαδή από τον Ατλαντικό έως τον Γάγγη ποταμό.