Δυστυχώς, η ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας κάποιων συνομωσιολόγων. Εδώ και πολλές δεκαετίες, μέσα από διάφορα μισόλογα και φημολογίες, διαρροές αποσπασμάτων από απόρρητες επιστημονικές εκθέσεις με αντιφατικό περιεχόμενο, έντονο διπλωματικό παρασκήνιο και αλλεπάλληλες στρατιωτικές εντάσεις κοντά στα «πιθανολογούμενα» κοιτάσματα, καλλιεργούνταν όχι μόνο ένας «μύθος» αλλά και η συνεχής και πιεστική «ανάγκη» να επανακαθοριστούν οι όροι εκμετάλλευσης και επιβολής σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο, που σύμφωνα με τους αμερικάνικους γεωπολιτικούς χάρτες συνορεύει με την «ευρύτερη Μέση Ανατολή».
Χρειάζεται, όμως, και μια καλή «βιτρίνα». Έτσι το ΥΠΕΚΑ-Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ) προχωρά στη σύσταση κρατικού φορέα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων υπό την μορφή ανώνυμης εταιρίας που εκτός των ερευνητικών δραστηριοτήτων θα έχει «την ευθύνη για την προετοιμασία και διεξαγωγή των σχετικών διαγωνισμών και την προβολή τους στην διεθνή ενεργειακή αγορά για την προσέλκυση πετρελαϊκών εταιρειών».[1]
Το δόλωμα για τους πάσης φύσεως δύσπιστους είναι η κάλυψη του 30% των ενεργειακών αναγκών του κράτους τα επόμενα 30 χρόνια. Η πολυδιαφημισμένη πράσινη ενέργεια μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα. Είχαν προηγηθεί, τα τελευταία δύο χρόνια, απανωτά επικοινωνιακά μπαράζ από άρθρα και μελέτες που «αποκάλυπταν» με βεβαιότητα την ύπαρξη πλουσιότατων πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Ανάμεσα σε αυτά η ανακάλυψη ενός κοιτάσματος 30 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου από την γνωστή στον χώρο της, «Ενεργειακή Αιγαίου». Συνέχεια →
Δεν μπορεί κανείς να μην αναγνωρίσει ότι το ζήτημα του ελέγχου ζωτικής σημασίας περιοχών, όπως το Αιγαίο, προβάλλεται και επανατοποθετείται κάθε φορά που επιχειρείται μεταβολή των όρων του εξουσιαστικού παιχνιδιού σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές, όπως αυτές της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Είναι ακόμα γνωστό στον καθένα ότι η κυριαρχία, κινούμενη προς τον μακρύ δρόμο της ενοποίησης των επιμέρους συνιστωσών της, δεν διστάζει να μεταχειριστεί οποιοδήποτε μέσο για να πετύχει τους αφανείς ή πρόδηλους στόχους της.
Η διάλυση του γιουγκοσλαβικού κράτους στην δεκαετία του ’90 και του Σανταμικού κράτους, λίγα χρόνια αργότερα, σηματοδότησαν, με τον πλέον αιματηρό τρόπο, τις νέες προτεραιότητες και τα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων για τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή, αμέσως μετά την έναρξη ενοποίησης των δυο μπλοκ κυριαρχίας, το 1990.
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, στο επίκεντρο παραμένει το Αιγαίο πέλαγος και η Κύπρος, των οποίων η στρατηγική σημασία όχι μόνο δεν μειώθηκε μετά το επίσημο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αλλά αποτελούν αντικείμενο ζωηρότατων διαπραγματεύσεων και διεθνών εντάσεων για τον έλεγχο και την μοιρασιά τους, μεταξύ των εμπλεκόμενων δυνάμεων, «μεγάλων» και «μικρότερων», «περιφερειακών» και μη. Συνέχεια →
Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα, που απασχολούν τόσο το ελλαδικό κράτος όσο και τις άλλες χώρες της ΕΕ, είναι η λεγόμενη διαχείριση του προσφυγικού. Η πρώτη συμμετοχή του Τσίπρα ως πρωθυπουργού στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δίπλα σε «μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες» έγινε σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα συναίνεσης. Μάλιστα, στο Νταβός, ο Τσίπρας και ο Σόιμπλε έδειξαν πως συμφωνούν για το προσφυγικό. Ο Σόιμπλε τόνισε πως : «Πρέπει να δώσουμε βάρος στην προστασία των εξωτερικών συνόρων. Έχουμε πολλά να κάνουμε για το προσφυγικό. Συμφωνώ με τον Αλέξη Τσίπρα, δεν πρέπει να γίνει η Ελλάδα φρούριο. Είναι ντροπή για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο».
Συνέχεια →
Μετά και από τις πρόσφατες δηλώσεις Νταβούτογλου στη Ν. Υόρκη, ότι ήδη κάνει μπίζνες στο Αιγαίο με τον Παπανδρέου δόθηκε χθες για την λεγόμενη δημόσια διαβούλευση η αιτιολογική έκθεση νομοσχεδίου για την ίδρυση φορέα έρευνας υδρογοναθράκων.
Έτσι ο Παπανδρέου και η παρέα του μας λένε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι υπάρχει δυνατότητα άντλησης 1 δισεκατομμυρίου βαρελιών πετρελαίου και σκοπεύουν εν τάχει να συγκροτήσουν ένα θεσμικό φορέα που θα μοιράσει σε εταιρείες αμερικανικών (κυρίως), τουρκικών και ελληνικών συμφερόντων (Motor Oil, ΕΛΠΕ, Ενεργειακή Αιγαίου) την πίττα μετά το 2013-14. Συνέχεια →
Τι δήλωσε πριν από μια εβδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου ως προς το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικής συνεργασίας για εκμετάλλευση τυχόν κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, αν είναι έτοιμος να κάνει μπίζνες («ready to do business») με τον Έλληνα πρωθυπουργό για το Αιγαίο; «Βεβαίως, ήδη το κάνουμε!», ήταν η ξεκάθαρη απάντησή του.
Η δήλωση έγινε στη διάρκεια δεξίωσης, που παρέθεσε την προηγούμενη Τρίτη ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη, πρέσβης Αναστάσης Μητσιάλης, στο Ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάση και όπου παραβρέθηκαν αξιωματούχοι του ΟΗΕ, αντιπρόσωποι των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και δεκάδων άλλων κρατών, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ, πρέσβης Μηνάς Χατζημιχαήλ, ακαδημαϊκοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, οικονομικοί παράγοντες και στελέχη ελληνοαμερικανικών φορέων. Συνέχεια →
Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος σε αυτή την χώρα που να ακούει τον Γιωργάκη και τους πασοκανθρώπους του να «δεσμεύονται», για παράδειγμα, ότι δεν θα του ξαφρίσουν τίποτα άλλο από τα υπάρχοντα του και να μην τον πιάνει πανικός στη σκέψη ότι έχει αφήσει μόνα τους τα παιδιά στο σπίτι…
Έχει ήδη γραφτεί για τα θέματα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, ότι «[…] εννοείται ότι η διάψευση και μόνο, από τον Γιωργάκη σημαίνει ότι τα πράγματα θα προχωρήσουν πολύ πιο γρήγορα από όσο αναφέρουν οι διάφορες πληροφορίες.» (βλ. και Διαδρομή Ελευθερίας φ. 100). Ο γύρος των «διαψεύσεων» δεν σταμάτησε όμως με τις επίσημες διαβεβαιώσεις του Γιωργάκη από την βουλή. Ο αδιόρθωτος Δρούτσας, με την διπλή ιδιότητα του ως Υπουργός Εξωτερικών και ως σχεδόν ακαδημαϊκός, –αφού δεν κρατήθηκε και έγραψε στο βιογραφικό του ένα αθώο ψεματάκι ότι είναι καθηγητής πανεπιστημίου, ενώ δεν είναι, προς το παρόν τουλάχιστον–, ύψωσε το θεληματικό πηγούνι του και διαβεβαίωσε ότι «δεν τίθεται θέμα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, με τα σημερινά δεδομένα». Συνέχεια →
Η αλλαγή των συνόρων, ενίοτε ονομάζεται κοινή φύλαξη των συνόρων.
Παπανδρέου και Ερντογάν που συνηθίζουν να τα λένε συχνά τον τελευταίο καιρό, καθώς προχωρούν με ταχύ βήμα οι συμφωνίες για διάφορα «καυτά» θέματα, ανακοίνωσαν εκτός των άλλων την κοινή φύλαξη των συνόρων.
Κατά τα άλλα οι πολύωρες συζητήσεις, το γεγονός ότι έμειναν «κλειστά» τα στόματα των δύο πρωθυπουργών για το περιεχόμενο των συνομιλιών και η αναγγελία της συνέχισής τους με την επίσκεψη Παπανδρέου στην Άγκυρα συντόμως, δείχνει το πόσο βιάζονται για να κλείσουν γρήγορα κάποια «θεματάκια» όπως η συνδιαχείριση του Αιγαίου, το «τελευταίο» κεφάλαιο του «κυπριακού», το ζήτημα της Θράκης κ.λπ. Συνέχεια →
Το κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο πραγματικά αστυνομοκρατούνταν χθες λόγω της φοιτητικής διαδήλωσης, της αναμενόμενης επίσκεψης Ερντογάν, αλλά και της άφιξης του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ.
Έντονη ήταν η παρουσία αστυνομικών και στους σταθμούς του μετρό. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια, λοιπόν, επιθυμεί ο Γιωργάκης για να συζητήσει τα καθέκαστα με τον Ερντογάν. Και δεν είναι λίγα αυτά που έχουν να πουν ή μάλλον να φρεσκάρουν, γιατί οι «βαριές» αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί με την συμμετοχή βέβαια σημαντικών κέντρων της κυριαρχίας. Συνέχεια →
Δυστυχώς, η ύπαρξη πετρελαίου στο Αιγαίο δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας κάποιων συνομωσιολόγων. Εδώ και πολλές δεκαετίες, μέσα από διάφορα μισόλογα και φημολογίες, διαρροές αποσπασμάτων από απόρρητες επιστημονικές εκθέσεις με αντιφατικό περιεχόμενο, έντονο διπλωματικό παρασκήνιο και αλλεπάλληλες στρατιωτικές εντάσεις κοντά στα «πιθανολογούμενα» κοιτάσματα, καλλιεργούνταν όχι μόνο ένας «μύθος» αλλά και η συνεχής και πιεστική «ανάγκη» να επανακαθοριστούν οι όροι εκμετάλλευσης και επιβολής σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο, που σύμφωνα με τους αμερικάνικους γεωπολιτικούς χάρτες συνορεύει με την «ευρύτερη Μέση Ανατολή».
