Το σώμα ως σέρβερ είναι εδώ, προς το παρόν για την ευκολία σου…

Σύμφωνα με άρθρο του BBC, η βρετανο-πολωνική εταιρεία Walletmor, από τον προηγούμενο χρόνο είναι η πρώτη εταιρεία που προσφέρει προς πώληση μικροτσίπ για ανέπαφες πληρωμές. Το συγκεκριμένο μικροτσίπ, είναι λίγο μεγαλύτερο από ένα κόκκο ρυζιού, ενσωματώνεται στον ανθρώπινο βραχίονα ή στην παλάμη και έτσι το άτομο που το φέρει μπορεί να πληρώνει χωρίς να έχει στην κατοχή του πορτοφόλι ή κάρτες. Ο μηχανισμός αποτελείται από ένα μικροτσίπ και μια κεραία που περικλείεται από ένα βιοπολυμερές –ένα υλικό παρόμοιο με το πλαστικό– και η συσκευή δεν χρειάζεται μπαταρία ή άλλη πηγή ενέργειας. Η Walletmor αναφέρει ότι ήδη έχει πουλήσει 500 τέτοια μικροτσίπ. Υπάρχουν πολλά είδη μικροτσίπ με πολλές διαφορετικές τεχνολογίες, όπως η αναγνώριση ραδιοσυχνοτήτων (RFID), η οποία έχει παρεμφερή τεχνολογία που χρησιμοποιείται σε ανέπαφες συναλλαγές με χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες. Η τεχνολογία που χρησιμοποιεί η εταιρεία Walletmor είναι η επικοινωνία κοντινού πεδίου ή το NFC, όπως ακριβώς στο σύστημα ανέπαφων πληρωμών στα smartphones.

Εκδήλωση / πολιτικό καφενείο: Η ιεροποίηση της επιστήμης. Σάββατο 28/5, 8μμ στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής

Η Σμυρναίικη μουσική σχολή και τα άτοπα μαρξιστικά εργαλεία ερμηνείας

Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την σφαγή, τους βασανισμούς και τους βίαιους ξεριζωμούς από τις εστίες τους, περίπου 2 εκατομμυρίων ανθρώπων από τα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, τον Πόντο, την Καππαδοκία, την Ανατολική Θράκη και άλλες περιοχές. Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν με την σειρά τους στον ξεριζωμό μισού εκατομμυρίου μουσουλμάνων από τις εστίες τους στον ελλαδικό χώρο και την αναγκαστική τους μετακίνηση προς τα τουρκικά εδάφη. Οι κυρίαρχοι της εποχής, μέσα από ένα δαιδαλώδες πλέγμα συμφερόντων, συμμαχιών, επιρροών, διπλωματίας, εθνικισμών, μιλιταρισμού, κρατικών επεκτατισμών, και άλλων εξουσιαστικών εργαλείων, δημιούργησαν έναν προμελετημένο όλεθρο για εκατομμύρια κατοίκους, κυρίως στο τουρκικό αλλά και στο ελλαδικό έδαφος. Η δυστυχία, το αίμα, ο πόνος και οι στάχτες που δημιουργήθηκαν μέσα σε λίγες βδομάδες στην Μικρά Ασία, θα μπορούσε να αποτελεί μια σύνοψη στην συνολική φρικτή ιστορία της εξουσίας σε βάθος αιώνων.

Να σώσουμε το δάσος των Κοτυλαίων και τα χωριά μας από το αδηφάγο κέρδος τους

Κείμενο που μοιράστηκε σε παρέμβαση κατοίκων Κύμης- Αλιβερίου στο διεθνές αναρριχητικό event Manikia Project

Το Σάββατο 14 Μαΐου ανεβήκαμε στα Μανίκια, που διεξαγόταν το διεθνές αναρριχητικό event Manikia Project, προκειμένου να ενημερώσουμε για την επικείμενη καταστροφή της ευρύτερης περιοχής λόγω της τοποθέτησης ανεμογεννητριών σε μια τεράστια δασική – και θεωρητικά προστατευόμενη – έκταση από τη Σέτα μέχρι τα Κοτύλαια.

ΚΥΚΛΟΦΟΡEI το 226ο φύλλο της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Από τo Σάββατο 7 Μαΐου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.

Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:

Αντιπολεμική μοτοπορεία στις 29/04 και ώρα 18.30 στα Προπύλαια. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ, ΣΤΡΑΤΟΥΣ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ «ΕΙΡΗΝΗ» ΤΟΥΣ

Οι αναρχοχριστιανικές κοινότητες της Ρωσίας του 19ου και 20ου αι.

Στη γεωγραφική περιοχή της Ουκρανίας-Ρωσίας που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, στα τέλη του 19^ου αι. ευδοκίμησαν οι λεγόμενες τολστοϊκές κοινότητες. Κοινοβιακές, αναρχοχριστιανικές  κοινότητες. Σίγουρα οφείλουμε να διευκρινίσουμε, ότι ο Τολστόι δεν συμμεριζόταν τον όρο «τολστοϊσμός», ενώ παράλληλα και η χρήση του συνθετικού όρου «αναρχοχριστιανισμός» εμπεριέχει ουσιαστικά δυο αντίθετες μεταξύ τους έννοιες. «Μπορεί να είμαι ο Τολστόι, αλλά δεν είμαι τολστοϊκός», έλεγε ο γνωστός λογοτέχνης. Ενώ ο αναρχοχριστιανισμός διακρίνεται από μια σύνθετη και πολλές φορές ετερόκλητη παρουσία απόψεων και πρακτικών. Δεν αποτελεί έναν συμπαγή «χώρο» αλλά σίγουρα υπάρχουν βασικοί και κοινοί πυλώνες που τον οριοθετούν. Η διδασκαλία του Ιησού, ο πασιφισμός, ο λιτός τρόπος ζωής είναι μερικοί από αυτούς. Ασφαλώς η Αναρχία, ξεκάθαρα αντίθετη σε κάθε μορφής επιβολή, ιεραρχία και εξουσία, τάχθηκε και τάσσεται αντίθετη σε κάθε -ισμό είτε πολιτικό είτε θρησκευτικό.

Περιθώριο, αυτόνομες γειτονιές και το παράδειγμα της περιθωριακής κοινότητας του «αυτόνομου» Λάκκου Ηρακλείου

Η έννοια του περιθωρίου έχει κυριαρχήσει να ταυτίζεται μ’ ένα σύνολο πρακτικών της ανθρώπινης έκφρασης που δεν γίνεται να ενσωματωθούν στις κυρίαρχες πρακτικές. Μουσική και τέχνη γενικότερα, αντιλήψεις, τρόπος ζωής, συνήθειες κ.ά. μπορούν να ενταχθούν σε αυτό που ονομάζεται περιθώριο. Στον τομέα της μουσικής τα παραδείγματα είναι πολλά, όπως το ρεμπέτικο, η punk μουσική, είδη ηλεκτρονικής μουσικής, ακόμα και τα λεγόμενα σκυλάδικα μπορούν να ενταχθούν στην έννοια του περιθωρίου. Η μουσική δεν είναι ένα ξέχωρο φαινόμενο αποκομμένο από τις συνήθειες του ανθρώπου, δεν είναι απλά ένας ήχος και νότες στα μουσικά όργανα που της δίνουν υπόσταση, αλλά συνδέεται και ανατροφοδοτείται από τον τρόπο ζωής και τις ανθρώπινες αντιλήψεις.

Με συνοδοιπόρο την αναρχία

Η λεγόμενη οικονομική κρίση, ο πόλεμος στη Συρία, στη Λιβύη, στην Υεμένη, τα τρία χρόνια μέτρων και φόβου με αφορμή τον κορωναϊό, ο πόλεμος στην Ουκρανία, το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας, όλα μοιάζουν σαν το ένα να επικαλύπτει και να είναι η κορύφωση του άλλου. Κοινός παρονομαστής ο φόβος και η επανατοποθέτηση «δεδομένων». Τι και αν κάποιοι ευαγγελίζονται επιστροφή στην κανονικότητα, τι και αν οι όποιες προσωπικές θυσίες είναι για να πάρουμε τις ζωές μας πάλι πίσω; Ποια κανονικότητα και ποιες ζωές; Η πίεση της εξουσίας είναι ασφυκτική και όλα μοιάζουν να μπαίνουν στην σκακιέρα ξανά από την αρχή. Προσωπικές σχέσεις, αυτοδιάθεση σώματος, δουλειά, μισθός, αναγκαία αγαθά, διασκέδαση, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και τόσα άλλα αναθεωρούνται διαρκώς και προς το παρόν ο αναθεωρητισμός δεν φαίνεται να έχει σταματημό. Και ενώ η αναθεώρηση σαν διαδικασία είναι ευπρόσδεκτη και αναγκαία, όταν γίνεται υπό όρους εξουσίας και καθ’ υπόδειξη κυριαρχίας τότε γίνεται θηλειά στο λαιμό που σφίγγει και δεν ξέρει κανείς πότε θα σταματήσει.

Θανάσιμος εισβολέας Μητσοτάκης

Την υποχρεωτική μετονομασία του στιχουργού και τραγουδιστή  Δημήτρη Μητσοτάκη (από τους Ενδελέχεια αν θυμάστε…)  σε «Ντμίτρι Πούτιν» αποφάσισε η κυβέρνηση μετά την ανάρτηση του ανόητου γιου του Κυριάκου, που δεν μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχει κάποιος άλλος με επώνυμο Μητσοτάκης και μάλιστα ότι θα  μπορούσε ποτέ να συμμετάσχει σε ύποπτη φιλορώσικη συναυλία για την ειρήνη μαζί με κάποιον «Εισβολέα» και κάποιον «Θανάσιμο», ενώ ξεκίνησε εισαγγελική έρευνα για τις συνθήκες καπηλείας του πρωθυπουργικού ονόματος.

André Breton: Τα χρώματα της Ελευθερίας

«Δυστυχώς, δεν πιστεύω ότι μπορούμε

να νικήσουμε χωρίς κόκκινες

 και μαύρες σημαίες.

Αλλά θα πρέπει να τις καταστρέψουμε μετά».

 – Jean Genet, Paris, 1968

Πάνω από τα κεφάλια μας, τα παράθυρα που μοιάζουν με αεικίνητες σημαίες, συνέχιζαν να αγκαλιάζουν τον αέρα. Είχαν τις διαστάσεις εκείνων των κόκκινων υφασμάτινων σημαιών που στο Παρίσι πλαισιώνουν ορισμένα έργα αυτοκινητοδρόμων και από τις οποίες ξεχωρίζει, με μεγάλα μαύρα γράμματα, χωρισμένα με κουκκίδες, η επιγραφή «SADE», που με βάζει συχνά σε ονειροπόληση.

Η κόκκινη σημαία, απαλλαγμένη από οποιαδήποτε λέξη ή σύνθημα – αυτή τη σημαία θα τη βλέπω πάντα, όπως στο ίδιο όραμα που είχα στα δεκαεπτά κατά τη διάρκεια μιας λαϊκής διαδήλωσης λίγο πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο· την είδα να ανεμίζει κατά χιλιάδες, χαμηλά στον ουρανό του Pré Saint-Gervais. Κι όμως, νιώθω ότι η λογική είναι ανίσχυρη να παρέμβει εδώ –ο σφυγμός μου θα συνεχίσει να χτυπά ακόμα πιο δυνατά από την ανάμνηση της στιγμής που αυτή η φλεγόμενη από χρώματα θάλασσα (στμ. της διαδήλωσης), σε λίγα και περιορισμένα σημεία, τρυπήθηκε από τον έντονο κυματισμό των μαύρων σημαιών.

Η τέχνη της προσαρμογής

Η σημασία των αλλαγών και προσαρμογών, ώστε να μην αλλάξει τίποτα στην ουσία του συστήματος, είναι αυτονόητα μεγάλη και ο σχεδιασμός τους είναι ιδιαίτερη τέχνη στο χώρο της πολιτικής. Μάς το δίδαξε, εκτός όλων των άλλων, ο αριστοκράτης πρωθυπουργός της Βρετανίας Charles Grey (σύμφωνα με ανέκδοτες πηγές το τσάι earl grey οφείλεται σε κάποια ατυχή ανάμειξη περγαμόντου και φύλλων μαύρου τσαγιού από τον Grey) με τον περίφημο μεταρρυθμιστικό νόμο του 1832 για τη διεύρυνση του εκλογικού δικαιώματος, που έφτασε αργότερα ως το καθολικό δικαίωμα ψήφου στους άνω των 18. Όχι μόνο ο Grey διαμόρφωσε το σημερινό αντιπροσωπευτικό σύστημα της Βρετανίας, αλλά σ’ αυτόν οφείλονται και τα κατοπινά συστήματα των άλλων χωρών, που αντέγραψαν το βρετανικό.

ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Το πανδημικό κύμα του νέου κορωναϊού covid19, οι κρατικές και οι υπερεθνικές διαχειρίσεις της «κρίσης» με τις συνεπακόλουθες επιδράσεις σε όλους τους τομείς, που αφορούσαν την μέχρι πρότινος καθημερινότητα των ανθρώπων, κατέστησαν πλέον όλο και περισσότερο φανερές τις κυριαρχικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις.

Οι «αναρχοκομμουνιστές» και το πνεύμα του καπετάν Φώτη Κουβέλη

Παράπλευρη απώλεια (Collateral) της εισβολής του νεοκρατισμού/νεοκορπορατισμού στον «σύγχρονο βίο» θεωρούν πολλοί ότι είναι ο ιστορικός εξευτελισμός, που πραγματοποιήθηκε στο όνομα του αναρχοκομμουνισμού στον ελλαδικό χώρο και στο εξωτερικό. Εκτιμάται μάλιστα ως αντίστοιχος σε κλίμακα με εκείνον της Β´ Διεθνούς, που στήριξε ή ανέχτηκε τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μ’ άλλα λόγια για να παραφράσουμε τον Καβάφη, λέγεται ότι «εξευτελίστηκαν πλήρως, μια πολιτική ροπή τους λίαν σιχαμένη και περιφρονημένη (έμφυτη μολοντούτο) υπήρξεν η αιτία». Εμείς πάντως θεωρούμε ότι εξευτελισμός υφίσταται όταν κάποιος εκπίπτει από τις θέσεις του και όχι όταν τις αποκαλύπτει με κάθε περηφάνεια.

Τον κακό τους τον καιρό

Είναι γραφικό να παρακολουθεί κάποιος τις συζητήσεις και τις διαμαρτυρίες για την αδυναμία του κράτους να προστατέψει έναντι των φυσικών φαινομένων και καταστροφών, ιδιαίτερα όταν αυτές οι διαμαρτυρίες δεν εκφράζονται στην πράξη αλλά μένουν σε δηλώσεις, πληκτρολόγια και σε εκλογές. Κανένα κράτος, με οποιοδήποτε πολιτικό διαχειριστή του, δεν μερίμνησε για τις ανάγκες κανενός.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΡΑΤΗ, ΑΦΕΝΤΕΣ ΚΙ ΕΞΟΥΣΙΑ,ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΓΙ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σήμερα 1/2/2022 πραγματοποιήθηκε απεργιακή συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας ενάντια στην διάλυση της δημόσιας υγείας, των αναστολών εργασίας και των επερχόμενων απολύσεων στον χώρο της Υγείας με τον εκβιασμό του εμβολιασμού. Στην συγκέντρωση αλλά και στην πορεία που ξεκίνησε αργότερα, συμμετείχε και η Πρωτοβουλία Ενάντια στο Υγειονομικό Απαρτχάιντ με δικό της μπλοκ και κάλεσμα ενάντια στο ξήλωμα της δημόσιας υγείας, ενάντια σε παλιές και νέες υποχρεωτικότητες, τις πιστοποιήσεις υγειονομικών φρονημάτων και τα πρόστιμα, απαιτώντας καμία αναστολή εργασίας ή απόλυση και άμεση κατάργηση του νόμου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Στην συνέχεια 1.200 περίπου άτομα ξεκίνησαν πορεία προς την Βουλή.

Goodbye Papandreouο (Papandreou)

Έπρεπε να το περιμένουμε: ο τελευταίος της Δυναστείας των Παπανδρέου, ο αγαπημένος μουσαφίρης της στήλης, που μας προσέφερε γέλιο μέχρι δακρύων, θ’ αυτοκτονούσε ως πολιτικός με αυτό το γελοίο τρόπο, θέτοντας υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα, που κληρονόμησε από τον πατέρα του, τον εκπαραθύρωσε (τυπικά παρέδωσε την προεδρία στον άσπονδο εχθρό του Ε. Βενιζέλο) και στη συνέχεια αποχώρησε με την πριγκηπική του συνοδεία υπό τον αστείο τίτλο «ΚΙΔΗΣΟ» για να συμμετάσχει στις εκλογές του 2015. Απέτυχε, ασφαλώς, να μπει στη βουλή και το 2018 παρακαλούσε τη Φώφη να τον δεχτεί ως συνιστώσα στο νεοσύστατο ΚΙΝΑΛ, αυτός ο κοτζάμ πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Μόνο ο Αλέκος Αλαβάνος μπόρεσε να πετύχει τέτοιο άθλο. Η πλάκα είναι ότι κανείς δεν πίστευε ότι θα έκανε τέτοια βλακεία. Διότι, ναι μεν δεν είναι το sharpest knife in the kitchen, όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες, αλλά τόσο ηλίθιος, κανείς δεν πίστευε πως ήταν.

«Στην εποχή των Παγκόσμιων Ελεγκτών, το σύστημα της επιστημονικής κάστας και ο Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος»

Είναι γεγονός, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν τις λύσεις σε ζητήματα που τους αφορούν εμπιστευόμενοι την πολιτική, τους πολιτικούς, την θρησκεία, ενώ όσο μεγαλύτερο και πλέον πολύπλοκο είναι το πρόβλημα, τόσο απαραίτητη θεωρούν την επίκληση μιας έξωθεν σωτηρίας. Η ανάθεση, έχει γίνει τρόπος ζωής στα μεγαλύτερα τμήματα του κοινωνικού χώρου. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, όσοι συνεχίζουν να επιζητούν την έξωθεν σωτηρία, αρνούμενοι να αντιληφθούν την πραγματικότητα και να ενεργοποιηθούν προκειμένου να την αντιπαλέψουν, κινδυνεύουν και μάλιστα με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, να βρεθούν εμπρός σε μια εκ νέου κατάρρευση αυτού του μύθου. Φυσικά, η επικείμενη συντριβή των μύθων, που συντηρείται ατομικά ή συλλογικά, δεν φθάνει διότι τις περισσότερες φορές οδηγεί στην παραίτηση, στην ηττοπάθεια και στην ολοκληρωτική παράδοση στην εξουσία. Παρ’ όλα αυτά, διέξοδοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν για όσους αποφασίζουν να βρεθούν στο πλευρό των αγωνιζόμενων ανθρώπων.

«Ωστόσο, όλες αυτές οι αλλαγές ήταν, με μια έννοια τόσο υπερβολικές και τόσο καταιγιστικές, που δεν ήταν εύκολο να θεωρήσουμε ότι πιθανώς θα είναι μόνιμες». Αλπερ Καμύ, η Πανούκλα

«Ο περιορισμός της πανδημίας του κορονοϊού θα επιβάλλει την ανάγκη ενός δικτύου παγκόσμιας παρακολούθησης ικανού να εντοπίζει νέα ξεσπάσματα μόλις εμφανίζονται, με εργαστήρια σε πολλά μέρη σ’  όλο τον κόσμο, που θα μπορούν γρήγορα να αναλύουν τα νέα στελέχη του ιού και να αναπτύσσουν νέες θεραπείες, με μεγάλες δομές πληροφορικής τεχνολογίας, έτσι ώστε οι κοινότητες να μπορούν να προετοιμάζονται και να αντιδρούν αποτελεσματικά με κατάλληλους και συντονισμένους μηχανισμούς για την αποτελεσματική εφαρμογή των αποφάσεων που λαμβάνονται κ.ο.κ. Το σημαντικό είναι: κάθε ξεχωριστή δραστηριότητα είναι αφ’ εαυτής αναγκαία για την αντιμετωπιστεί η πανδημία, αλλά μη επαρκής, εάν δεν ιδωθεί σε συνδυασμό με τις άλλες. Άρα όλο αυτό (το) πολύπλοκο ευπροσάρμοστο σύστημα είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του. Η αποτελεσματικότητά του εξαρτάται από το πόσο καλά λειτουργεί ως όλον και είναι τόσο ισχυρό όσο και πιο αδύναμος κρίκος του».

Klaus Schwab, Thierry Malleret, Η Μεγάλη Επανεκκίνηση

«Πανδημία Covid-19», η «υγειονομική κρίση», που έφερε μια «μνημειωδών» διαστάσεων διακοπή των οικονομικών δραστηριοτήτων, την επιτάχυνση της έλευσης του θαυμαστού νέου ψηφιακού κόσμου, που έπεισε ότι δεν υπάρχει τίποτε αδιανόητο όσον αφορά την παρακολούθηση και τον έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού με πρόσχημα την σωτηρία του, που μεγάλωσε τα ρήγματα του «παλιού» κόσμου εξαφανίζοντας τις όποιες αυταπάτες διάσωσης της ήδη θρυμματισμένης «παλιάς», αλλά και κάθε «νέας» κανονικότητας σε κάθε πεδίο και πρώτα απ’ όλα σ’ εκείνο των ανθρώπινων επαφών.

Η «μεγάλη διακλάδωση», η «μεγάλη επανεκκίνηση», ιχνηλατούνται, λοιπόν, όπως αποφαίνονται οι κάθε λογής γκουρού της κυριαρχίας μόνο μέσω της αναγνώρισης της αλληλεξάρτησης, της ταχύτητας και της πολυπλοκότητας, που χαρακτηρίζουν την εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία, όπως σημειώνουν, δεν αλλάζει αυτό που κάνουμε, αλλά πρώτα απ’ όλα αυτό που είμαστε. Αυτή ακριβώς η διάσταση της υπαρξιακής «κρίσης» που προσδίδεται στις γιγάντιες μεταβολές της νέας εποχής, δυστυχώς, υποτιμάται και μάλιστα από αρκετούς, που θέτουν εαυτούς στο ανταγωνιστικό της κυριαρχίας στρατόπεδο.

Περί της Καύσης Βιβλίων

Ένα γεγονός που απασχόλησε αρκετά μμε, κατά τον περασμένο μήνα, ήταν η καύση βιβλίου του Ευγένιου Τριβιζά στη Χαλκίδα. Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου είχε πραγματοποιηθεί ανώνυμο κάλεσμα για συγκέντρωση σε κεντρική πλατεία της πόλης ενάντια στους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και τους περιορισμούς. Με την παρουσία ενός ετερόκλητου πλήθους κάποιοι –εκ των διοργανωτών– προέβησαν στην καύση του συγκεκριμένου βιβλίου, λόγω της κάθετης αντίθεσής τους με το περιεχόμενό του. Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει γραφτεί κατ’ εντολή του Υπουργείου Υγείας και προλογίζεται από τον Σ. Τσιόδρα. Σίγουρα φέρει μεγάλες αστοχίες και υπερβολές, τόσο στα λεγόμενα του συγγραφέα, όσο και στην εικονογράφησή του. Αυτό, όμως, δεν καθιστά να ρίπτεται στην πυρά ένα βιβλίο, το οποιοδήποτε βιβλίο.

Από τη μελέτη της ιστορίας περί της καύσης των βιβλίων, βιβλιοθηκών και αρχείων, διαπιστώνεται εύκολα ότι αποτελεί μια κατά κόρο εξουσιαστική και εκκλησιαστική πρακτική. Αυτό που έγινε στη Χαλκίδα είναι η μίμηση αυτής της πρακτικής. Και είναι επιτυχία του συστήματος που έχει διδάξει αυτές τις πρακτικές.