Εκατοντάδες άτομα συμμετείχαν στο διήμερο εκδηλώσεων -συζητήσεων που πραγματοποιήθηκε στις 26-27/11 στο αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο της Νομικής Σχολής, και οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία ενάντια στον Υγειονομικό Απαρτχάιντ.
Το βράδυ της Παρασκευής 26/11, έπειτα από απόφαση της συνέλευσης, βγήκαμε στους δρόμους του Ψυρρή γύρω από την πλατεία Ηρώων, πετώντας τρικάκια συνοδεία συνθημάτων ενάντια στην υποχρεωτικότητα & τις απαγορεύσεις, τα περιοριστικά μέτρα (αυτο)επιτήρησης & την πρακτική συλλογικής τιμωρίας-επιβράβευσης που το κράτος προσπαθεί να επιβάλει στο πλαίσιο της πάγιας πολιτικής του για ολοκληρωτικό έλεγχο και στο πλαίσιο του δόγματος «νόμος και τάξη», όπως αυτά επιταχύνονται με αφορμή τη διαχείριση της covid-19.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι ακόμη θυμούνται είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω της ενασχόλησής τους με ιστορικά γεγονότα ότι η διεξαγωγή παλαιότερων εκλογικών αναμετρήσεων, όπως εκείνη της 29ης Οκτωβρίου του 1961 σημαδεύτηκε από καταγγελίες για «βία και νοθεία», ενώ φράσεις όπως εκείνη του Γεωργίου Παπανδρέου ότι «ψήφισαν και τα δέντρα», «ανέστησαν και τους νεκρούς για να ψηφίσουν», έμειναν στην ιστορία. Τότε η κυβέρνηση Καραμανλή, τα σώματα ασφαλείας και οι ένοπλες δυνάμεις κατηγορήθηκαν ότι εφαρμόζοντας το σχέδιο «Περικλής» προχώρησαν σε τρομοκράτηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των ψηφοφόρων τους, ενώ σημειώθηκε εκτεταμένη νοθεία με διπλοεγγραφές ψηφοφόρων, με εγγραφή ανύπαρκτων ανθρώπων στους εκλογικούς καταλόγους, ψήφισαν κυριολεκτικά και οι νεκροί, ενώ υπήρξαν ακόμη και νεκροί κατά τις συμπλοκές, οι οποίες σημειώθηκαν με μεγαλύτερη ένταση στην επαρχία.
Από anarchypress|Tagged ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ -ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΣΤΙΣ 26 -27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ, ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΝΟΜΙΚΗΣ
Ο Γιώργος στην συνέχεια συμμετέχει τον Ιούλιο του 1985 στην εκδοτική ομάδα της Αντιεξουσιαστικής εφημερίδας Δοκιμή (1985-1987), μια χρονιά που σημαδεύεται από την δολοφονία του αντικρατιστή αντάρτη πόλης Χρήστου Τσουτσουβή σε ένοπλη συμπλοκή στου Γκύζη, αλλά και από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά στα Εξάρχεια ύστερα από επίθεση με μολότοφ σε κλούβα των ΜΑΤ. Στην συνέχεια ο Γιώργος Βλασσόπουλος συμμετέχει, για μικρό διάστημα, στην αναρχική εφημερίδα Αναρχία (1987) και στην Ένωση Αναρχικών, απ’ όπου αποχωρεί με ομάδα συντρόφων μαζί με τους οποίους (και άλλους) συγκροτείται στις 9 Γενάρη 1988 η Συσπείρωση Αναρχικών (στην οποία παραμένει μέχρι και το θάνατό του), και εκδίδεται η εφημερίδα Ενάντια (δημιουργείται το σχήμα Ενάντια με συμμετοχή αναρχικών ομάδων εκτός της Συσπείρωσης Αναρχικών, από την Πάτρα, την Καβάλα και τα Ιωάννινα). Μετά την διάλυση του σχήματος Ενάντια, και τη διάσπαση της Συσπείρωσης Αναρχικών εκδίδεται (από την Συσπείρωση Αναρχικών) στα τέλη του 1990 η εφημερίδα Εξέγερση, αλλά και το περιοδικό Αναρχική Θεώρηση. Το 1991 δημιουργείται η Συνεργασία Αναρχικών Ομάδων για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και την Πολύμορφη Δράση στην οποία συμμετέχουν δεκάδες αναρχικές-αντιεξουσιαστικές ομάδες, συλλογικότητες και πυρήνες, ενώ το 1993 δημιουργείται και η Αναρχική Αρχειοθήκη, με την λειτουργία του Αρχείου Κοινωνικών Αγώνων, και την πραγματοποίηση δεκάδων εκδόσεων.
Να προσπαθούμε, να αντιστεκόμαστε, να επιμένουμε, να μην το βάζουμε κάτω, να είμαστε πιστοί, να αντιπαλεύουμε σώμα με σώμα τη μοίρα, να εκπλήσσουμε την καταστροφή με την αφοβία που δείχνουμε μπρος της, να αντιμαχόμαστε κατά μέτωπο την άδικη δύναμη και να λοιδωρούμε την κούφια νίκη, να στεκόμαστε ακλόνητοι, να βαστάμε ταμπούρι· από τέτοιο παράδειγμα έχουν οι λαοί ανάγκη, τέτοιο φως πρέπει να τους ηλεκτρίζει. (Β. ΟΥΓΚΩ)
48 χρόνια από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Την Δευτέρα 15 έως και την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου, επ’ ευκαιρία των ετήσιων εκδηλώσεων μνήμης για την εξέγερση του Νοέμβρη 1973, επί της οδού Πατησίων, γωνία με την οδό Στουρνάρη, παρουσιάστηκαν έντυπα και βιβλία που εκδίδει η Αναρχική Αρχειοθήκη.
Συμμετέχουσα: Είπε ο σύντροφος, σε σχέση με τις συγκρούσεις, ότι η πρώτη εισβολή που έγινε στις 11 Ιανουαρίου εδώ πάλι στο Πολυτεχνείο. Όταν έγινε η εισβολή είχαν μαζευτεί χιλιάδες εδώ και τριγύρω… τουλάχιστον τρεις χιλιάδες… Η αστυνομία έκανε εισβολή, χτύπησαν και συνέλαβαν πολύ κόσμο, δηλαδή δεν ήταν αστεία τα πράγματα. Επίσης, αν το δούμε διαφορετικά, ο κάθε ήσυχος πολίτης όταν ακούει ότι ο ανιψιός του, ο φίλος του, ένας φοιτητής έχει υποστεί τέτοια βία μέσα σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, ότι εισέβαλαν αστυνομικοί, δημιούργησαν όλη αυτήν την κατάσταση και μάλιστα σε φοιτητές και όχι στους «κακούς» σε εισαγωγικά αριστερούς που είχαν ομάδες και «έβαζαν βόμβες», τότε ακόμα και ο πολύ απλός άνθρωπος αντιδρά, κατά κάποιον τρόπο «ξυπνάει» και αποφασίζει ότι δεν το γουστάρει αυτό. Η εισβολή σε τέτοιες περιπτώσεις δεν βγαίνει ποτέ σε καλό.
Από anarchypress|Tagged 17η Νοεμβρίου, Πολυτεχνείο 1973|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Απομαγνητοφωνημένη συζήτηση της Αναρχικής Αρχειοθήκης με θέμα: 1967-1973, Δικτατορία-Πολυτεχνείο: Αλήθειες και ψέμματα. (Β μέρος)
Το παρακάτω κείμενο είναι απομαγνητοφώνηση συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Αναρχικού διημέρου εκδηλώσεων που διοργανώνεται από την Αναρχική Αρχειοθήκη στο Πολυτεχνείο – 2019. Το θέμα ήταν 1967-1973, Δικτατορία-Πολυτεχνείο: Αλήθειες και ψέμματα. Στη συζήτηση εξετάστηκαν τα ψεύδη με τα οποία η εξουσία διαχειρίστηκε προς όφελός της τα γεγονότα, εξαπολύοντας έναν διαρκή βομβαρδισμό προπαγάνδας, τόσο σε σχέση με τις επιδιώξεις και τις ευθύνες αναφορικώς με την Κύπρο και την κατάκτηση ενός μέρους της νήσου από το τουρκικό κράτος, όσο και με τα πραγματικά περιστατικά της κατάληψης και της μη ελεγχόμενης εξέγερσης στους δρόμους της Αθήνας, καθώς και την συνδιαλλαγή της συντονιστικής επιτροπής με τις Αρχές, που οδήγησε στη κοινή αποδοχή της χρήσης του άρματος για το γκρέμισμα της κεντρικής εισόδου του Πολυτεχνείου. Συζητήθηκε, ακόμη, η κατασκευή του αντιαμερικανισμού με την ένταξη της όλης κατάστασης –που εκτυλίχθηκε από το 1967 έως το 1973– στο δίπολο της διαμάχης Ανατολής-Δύσης.
Στη συζήτηση συμμετείχε και ο σύντροφός μας Γιώργος Βλασσόπουλος
Στις 22 Οκτωβρίου 2021 λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ομάδα μπάτσων, δρώντας αυτοβούλως και αγνοώντας εντολές ανωτέρων τους, καταδιώκουν αυτοκίνητο το οποίο εγκλωβίζεται από λεωφορείο και δίχως να έχει προηγηθεί ανταλαγή πυροβολισμών οι μπάτσοι εντός πυκνοκατοικημένης περιοχής, αδειάζουν τα όπλα τους πάνω στο αυτοκίνητο με αποτέλεσμα τον θάνατο του Νίκου Σαμπάνη, τον τραυματισμό ενός άλλου ατόμου που βρισκόταν στο αυτοκίνητο, ενώ ένα τρίτο άτομο κατάφερε να διαφύγει εν μέσω βροχής πυροβολισμών. Οι 36 σφαίρες που γάζωσαν το αυτοκίνητο και κάποιες από αυτές δολοφόνησαν τον Νίκο Σαμπάνη και τραυμάτισαν τον συνοδηγό του αυτοκινήτου ρίχτηκαν από ομάδα αστυνομικών, καθώς οι επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο ήταν άοπλοι.
Από anarchypress|Tagged Πέραμα|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Μια ακόμα κρατική δολοφονία στο Πέραμα και οι επιλεκτικές αντιδράσεις απέναντι στο αστυνομικό κράτος
Πόσο εύκολο αλήθεια είναι να εξαπολύεις ένα χαρακτηρισμό προς μια κατηγορία ανθρώπων και να ξεμπερδεύεις; Απ΄ ότι διαβάζουμε και παρατηρούμε, πανεύκολο για πολλούς. Η γλώσσα και ο λόγος της εξουσίας και της κυριαρχίας είναι γεμάτος αλαζονεία, υποτίμηση, γενικεύσεις και ψεύδη. Και εάν δεν μάς καίγεται καρφί και δεν παίρνουμε πολύ στα σοβαρά τα λόγια της πολιτικής-οικονομικής ελίτ, δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπ’ όψη όσα διατυπώνονται και λέγονται από την αντίπερα όχθη της. Όταν ο κυρίαρχος λόγος έχει εισχωρήσει στον λόγο των καταπιεσμένων και χρησιμοποιεί την ίδια φρασεολογία και μάλιστα με λίγη αργκό για να διαφέρει και λίγο από τον πρωτότυπο, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά. Γιατί η γλώσσα μας είναι ο καθρέφτης μας. Όταν σαν «χάπατα» αναπλάθονται οι όροι από τον κυρίαρχο λόγο και μπαίνουν στο λεξιλόγιο των «εναλλακτικών», η εξουσία μπορεί να κάθεται πραγματικά αμέριμνη και να απολαμβάνει.
Η «Πρωτοβουλία Ενάντια στο Υγειονομικό Απαρτχάιντ» με την συμμετοχή ατόμων από πολλές συλλογικότητες, πραγματοποίησε, το βράδυ του Σαββάτου 6 Νοεμβρίου 2021, παρέμβαση σε θέατρα της Αθήνας που απαγορεύουν την είσοδο σε μη εμβολιασμένους, εφαρμόζοντας έτσι τον νόμο Απαρτχάιντ του κράτους και νομιμοποιώντας ναζιστικού τύπου λογικές. Από την Συσπείρωση Αναρχικών μοιράστηκε η παρακάτω προκήρυξη:
«Αν η πρόθεση των αστυνομικών ήταν ανθρωποκτόνος θα είχαν σκοτωθεί και οι τρεις που βρίσκονταν στο όχημα. Ο αριθμός των πυροβολισμών (τριάντα οκτώ σφαίρες) δείχνει ότι δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση.» Αυτά ακριβώς δήλωσε ο λαλίστατος υπουργός ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης στη φιλόξενη συχνότητα του ΣΚΑΙ. Με ένα 18χρονο άοπλο τσιγγανόπουλο νεκρό και ένα 16χρονο σοβαρά τραυματία, (που αν επιζήσει, θα πρέπει να επιζήσει χωρίς σπλήνα, ευάλωτος στην παραμικρή λοίμωξη) δεν υπήρξε «ανθρωποκτόνος» πρόθεση. Έπρεπε να έχουν σκοτωθεί από τα πυρά και οι τρείς επιβαίνοντες για να διερευνήσουμε την πρόθεση, όχι ότι θα ήταν και πάλι σίγουρος ο κύριος Υπουργός. Και τί εστί άνθρωπος; Δυτικά του Πέκος, «απαγορεύεται να σκοτώνει κάποιος έναν άνθρωπο, δεν υπάρχει, όμως, νόμος που να απαγορεύει να σκοτώσει το αστυνομικό όργανο έναν τσιγγάνο», για να παραφράσουμε λίγο τον εμβληματικό ειρηνοδίκη-ιδιοκτήτη του σαλούν Roy Bean σε μια κωμόπολη στις όχθες του Ρίο Γκράντε.
Η μελέτη των Conchita D’Ambrosio και Giorgia Menta (Πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου) τράβηξε την προσοχή του διαβόητου εγχώριου think tank ΕΛΙΑΜΕΠ και δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του Οικονομικού Ταχυδρόμου και θα καταλάβετε αμέσως το γιατί. Η έρευνα δείχνει ότι οι δυσμενείς επιδράσεις του lockdown στην απασχόληση και στα εισοδήματα συσχετίζονται με την άρνηση εμβολιασμού: όσοι επλήγησαν περισσότερο από τα μέτρα περιορισμού είναι πιθανότερο να δηλώσουν αντιεμβολιαστές σε σύγκριση με όσους επλήγησαν λιγότερο.
Δεν έχουμε σκοπό να βάλουμε άλλο εμβολιαστικό κουίζ, γιατί η απάντηση είναι πάντα δεδομένη: Ζούμε στην εποχή που οι αριστεροί πολιτικοί εκφράζουν χιτλερικές απόψεις περί απομόνωσης, βασανισμού κτλ των αρνητών και αρκετοί ακροδεξιοί τρέχουν να τους θυμίζουν ότι υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και ευνομούμενη πολιτεία.
Από αριστερά: Ρωμαίος Ζουλούμης, Τάκις Βασιλάκης, Ευθαλία Αργυροπούλου, Μίνως Αργυράκης. Μπροστά οι δύο κοπέλες που κάθονται στο πάτωμα Νέλλη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΝΑΤΑΣ ΜΕΛΑ ΤΟ 1945
Μπορεί η γενιά των μπίτνικ ετυμολογικά να εισάγεται από τον συγγραφέα Τζακ Κέρουακ το 1948 για να περιγράψει μια λογοτεχνική παρέα της Αμερικής, που με τα γραπτά και την καθημερινότητά της αμφισβητούσε κοινωνικές και αισθητικές νόρμες των δεκαετιών του ’50 και του ’60, αλλά στην Αθήνα από τα μέσα της δεκαετίας του ’40, στην κόψη του τελειώματος της Κατοχής και στην αρχή του εμφυλίου πολέμου, λίγο πριν από την εμφάνιση των μπίτνικ στην Αμερική, έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της μια ανάλογη και παράξενη, για τα δεδομένα της εποχής, παρέα λογοτεχνών, ποιητών, συγγραφέων, καλλιτεχνών και γενικότερα «παράξενων» ανθρώπων. Ένιωθαν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στις κοινωνικές νόρμες του ελλαδικού χώρου και δεν έβρισκαν ενδιαφέρον στο επιβαλλόμενο δίπολο ενός κομμουνιστικού ή δεξιού καθεστώτος. Συναντήθηκαν και έζησαν μαζί και προσπάθησαν μέσα από την τέχνη να νιώσουν ελεύθεροι και απαλλαγμένοι από το επιβαλλόμενο εμφυλιακό δίπολο. Από την μια η επιβολή της δεξιάς και η συμμόρφωση σε ασφυκτικά κοινωνικά δεδομένα και από την άλλη η εναλλακτική κομμουνιστική εξουσία που από το ξεκίνημά της είχε συντονιστεί με το εκάστοτε καθεστώς δίνοντας σπουδαία σε αγριότητα εξουσιαστικά δείγματα γραφής.
Τόσο απλά. Με την προτεινόμενη τροποποίηση του αρ. 191 ΠΚ «Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση και πρόστιμο».
Ώστε είναι προστατευόμενο έννομο αγαθό η «εμπιστοσύνη στη δημόσια υγεία»; Και γιατί τόσες περικοκλάδες; Γιατί δεν ποινικοποιούν ευθέως την άρνηση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ακόμα καλύτερα στα εμβόλια και όχι στα εμβόλια, γενικώς, αλλά σε εμβόλια συγκεκριμένων πολυεθνικών, για συγκεκριμένη νόσο;
Η Ιταλία, ως πολιτικό εργαστήριο της Δύσης, στο οποίο τυγχάνουν προκαταβολικά επεξεργασίας οι στρατηγικές των κυρίαρχων δυνάμεων στην πιο ακραία τους μορφή, είναι σήμερα μια χώρα ανθρωπίνως και πολιτικώς υπό διάλυση, στην οποία μια τυραννίδα χωρίς ενδοιασμούς και καθόλα αποφασισμένη, έχει συμμαχήσει με μια μάζα κατειλημμένη από έναν ψευδοθρησκευτικό τρόμο, έτοιμη να θυσιάσει όχι μόνο εκείνες που κάποτε αποκαλούνταν συνταγματικές ελευθερίες, αλλά και κάθε είδους θέρμη στις ανθρώπινες σχέσεις. Πράγματι, το να πιστεύεις ότι το green pass σημαίνει την επιστροφή στην κανονικότητα είναι στ’ αλήθεια αφελές. Έτσι όπως επιβάλλεται ήδη ένα τρίτο εμβόλιο, θα εισαχθούν νέα και θα κηρυχτούν νέες καταστάσεις ανάγκης και νέες κόκκινες ζώνες, στον βαθμό που η κυβέρνηση και οι εξουσίες που αυτή εκφράζει τις κρίνουν χρήσιμες. Και αυτοί που θα πληρώσουν το κόστος θα είναι in primis ακριβώς εκείνοι που υπάκουσαν απερίσκεπτα. Σε αυτές τις συνθήκες, χωρίς να εγκαταλείπεται κάθε πιθανό εργαλείο άμεσης αντίστασης,
Στις ΗΠΑ συχνά λέγεται ότι καλύτερα να σκοτώσεις κάποιον παρά να σε πιάσουν να χειραγωγείς μετοχές στο χρηματιστήριο. Το έγκλημα αυτό κατατάσσεται στην κατηγορία C των felonies (απατών) και οι ποινές καθόλου σπάνια μπορεί να φτάσουν τα είκοσι χρόνια κάθειρξη (χωρίς έκτιση των ⅗), επιπλέον ποινή 3 ετών κατ’ οίκον περιορισμού, ενώ επίσης εγείρονται πρόστιμα ως το ύψος των 5.000.000 USD. Αυτά στις ΗΠΑ, διότι στην Ελλάδα γίνεται αυτό μέρα μεσημέρι και μάλιστα στην μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, τη ΔΕΗ ακολουθώντας, όπως είπαν οι κράχτες, το παράδειγμα της Alpha Bank.
Η περασμένη Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου ήταν μια ιστορική ημερομηνία για την εθνική οικονομία, καθώς η ΔΕΗ ανακοίνωσε και επισήμως σε όλο το επενδυτικό κοινό ότι κάνει Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου (ΑΜΚ) με αποτέλεσμα το Δημόσιο να βρεθεί για πρώτη φορά στην ιστορία με ποσοστό κάτω του 51%.
Η εξέλιξη ξεσήκωσε εύλογες αντιδράσεις, αλλά και τη γνωστή σπέκουλα περί ξεπουλήματος του καλύτερου ασημικού της χώρας από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ (που ως κυβέρνηση οργάνωνε την ίδια ιστορία), κάτι που θα εξετάσουμε σε επόμενο σημείωμα, γιατί προέχει κάτι πιο σπουδαίο: Το όργιο χειραγώγησης της μετοχής της ΔΕΗ.
Ύστερα από καταδίωξη στην περιοχή του Περάματος, μπάτσοι κυριολεκτικά άδειασαν τα όπλα τους πάνω σε τρεις άοπλους ρομά, οι οποίοι δεν σταμάτησαν σε έλεγχο. Οι μπάτσοι αρνήθηκαν να υπακούσουν σε εντολή ανωτέρων τους, με την οποία τους διέταζαν να σταματήσουν την καταδίωξη. Οπότε σε καμία περίπτωση δεν ισχύει ο παραπλανητικός τίτλος της «Καθημερινής» για «ασυνεννοησία».
Δεν υπήρξε κάποια ασυνεννοησία αλλά άρνηση εντολής με σκοπό να δοθεί το μήνυμα σε όσους στο μέλλον προσπαθήσουν είτε να αρνηθούν να σταματήσουν σε έλεγχο αλλά και γενικότερα να αμφισβητήσουν την εξουσία των μπάτσων.
Το γεγονός αυτό δεν ήρθε προφανώς ουρανοκατέβατο και εντάσσεται σε μια δολοφονική κλιμάκωση των μπάτσων σε παρόμοια περιστατικά, ειδικότερα των τελευταίων 2 εβδομάδων (πλατεία Βάθη και Αγ. Παντελεήμονας). Το παραπάνω μήνυμα σαφέστατα μεταφέρθηκε και από τον υπουργό «Προστασίας του Πολίτη» Θεοδωρικάκο, μέσω προγενέστερης δήλωσής του πως οι αστυνομικοί έδρασαν με «ψυχραιμία, επαγγελματισμό και αποφασιστικότητα». Ο νέος μπατσο-υπουργός Θεοδωρικάκος, αναθρεμμένος στις κατασταλτικές επιχειρήσεις της ΚΝΕ, πασχίζει να αποδείξει πως είναι καλύτερος από τον Χρυσοχοΐδη.
Από anarchypress|Tagged Πέραμα, Ρομά, δολοφονία|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Δολοφονία και τραυματισμός άοπλων ρομά από πλήθος αστυνομικών.Το κράτος δολοφονεί
Anarchy press gr 