Από την άλλη πλευρά, έχει αναμφίβολα αποδειχθεί ότι η από κοινού εργασία, η κομμουνιστική παραγωγή, πετυχαίνει θαυμάσια. Σε καμία εμπορική επιχείρηση δεν έχει προστεθεί τόση αξία στη γη από την εργασία, όσο σε καθεμία από τις κοινότητες που ιδρύθηκαν στην Αμερική και στην Ευρώπη. Λάθη υπολογισμού μπορεί να συμβαίνουν παντού, όπως συμβαίνουν και σε όλες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, αλλά δεδομένου ότι είναι γνωστό πως κατά τα πρώτα πέντε χρόνια μετά τη σύστασή τους τέσσερα εγχειρήματα από κάθε εμπορική επιχείρηση θα πτωχεύσουν, πρέπει να παραδεχτούμε ότι τίποτα παρόμοιο ή έστω κοντά σε αυτό δεν έχει συμβεί στις κομμουνιστικές κοινότητες.
Από την Παρασκευή 3 Μαρτίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Ο Πέτρος Κροπότκιν (1842–1921) ήταν ένας από τους σημαντικότερους αναρχικούς θεωρητικούς της εποχής του. Αν και θαύμαζε τις αμεσοδημοκρατικές και αντιεξουσιαστικές πρακτικές των παραδοσιακών αγροτικών κοινοτήτων, δεν υπήρξε ποτέ υπέρμαχος του, μικρής έκτασης και απομονωμένου, κοινοτικού πειραματισμού. Πολλοί άνθρωποι, διαβάζοντας τα έργα του, άντλησαν έμπνευση ώστε να ιδρύσουν τέτοιες κοινότητες, τόσο στη εποχή τη δική του, όσο και στην περίοδο των χίπις της δεκαετίας του 1960 (μια περίοδος κατά την οποία εκδόθηκαν τα βασικότερα έργα του Κροπότκιν και τα οποία είχαν μεγάλη απήχηση). Ο Κροπότκιν δεν θεώρουσε ότι τέτοια εγχειρήματα ήταν πιθανό να είναι επιτυχημένα ή χρήσιμα για την επίτευξη ευρύτερων επαναστατικών στόχων. Ο φίλος του, ο Ελιζέ Ρεκλύ, ο οποίος είχε εμπλακεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα στη Νότια Αμερική στα νιάτα του, ήταν ακόμη πιο εχθρικός στα πειράματα μικρών κοινοτήτων. Είναι κρίμα που ορισμένοι από τους ιδρυτές των πολλών χίπικων κομμούνων της δεκαετίας του 1960 (οι οποίες σχεδόν όλες ξεθώριασαν σχετικά γρήγορα) δεν διάβασαν τον Κροπότκιν πιο προσεκτικά. Δυστυχώς, έκαναν τα ίδια λάθη που είχαν κάνει πολλοί αναρχικοί, κομμουνιστές και σοσιαλιστές έναν αιώνα πριν από αυτούς. Στα αναρχικά έντυπα βρίσκει κάποιος ακόμα και σήμερα καταχωρήσεις για μελλοντικές μικρές και απομονωμένες αναρχικές αποικίες.
«Οι αναρχικοί, δεν είναι ένα απλό όνομα ή μια ταμπέλα μέσα στον κοινωνικό χώρο. Όσοι αποφασίζουν να ακολουθήσουν το δρόμο του αγώνα και της πάλης για την αναρχία θεωρούν πως έχουν επιφορτιστεί με συγκεκριμένες ευθύνες, τόσο αντικειμενικά όσο και υποκειμενικά. Ας το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά. Η απελευθέρωση των ανθρώπων δεν είναι ένα νεανικό παιχνιδάκι. Ούτε ένα γεροντικό καπρίτσιο. Πολύ περισσότερο δεν είναι η εκτόνωση κάποιων θυμωμένων για τη θέση που τους επιφύλαξε το σύστημα κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης. Αυτή η υπεύθυνη στάση των αναρχικών έρχεται να καθορίσει τη διαρκή αναζήτηση, την επίμονη προσπάθεια, το ξεκαθάρισμα απόψεων, την εμβάθυνση και την διάδοση των λειτουργικών εμπειριών, το κόψιμο των οποιωνδήποτε ορατών ή αόρατων δεσμών με τις εξουσιαστικές ιδεολογίες και πρακτικές. Πρόκειται για όλα αυτά τα συστατικά που συμπεριλαμβάνονται στην Αναρχική Θεώρηση». (Γιώργος Βλασσόπουλος, Μάρτιος 2009, Περί πράξης ή οι παρενέργειες του ακτιβισμού)
Η διάκριση και η αποσαφήνιση εννοιών, πιστεύουμε πως είναι μια σημαντική διεργασία, που συμβάλλει στην ατομική και συλλογική ανάπτυξη της απελευθερωτικής πορείας. Δεν είναι, λοιπόν, ζήτημα «καθαρότητας», αλλά μια προσπάθεια επίγνωσης των διαφόρων στοιχείων, που ατομικά και συλλογικά κατακλύζουν και με διάφορους τρόπους αφορούν την καθημερινότητά μας. Η συσκότιση, το πασάλειμμα και η μαζικοποίηση είναι χαρακτηριστικές πρακτικές της εξουσίας για να διατηρηθεί μια πραγματικότητα, που βασίζεται στην ταχύτητα, στην απουσία σκέψης και τελικά στην καθίζηση κάθε εξέλιξης της απελευθερωτικής προοπτικής, συλλογικής και ατομικής.
Αυτή η λογική διαπερνάει ακόμα και κομμάτια της κοινωνίας, που υποτίθεται, πως είναι ενάντια σε κράτος και εξουσία.
Από την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Από την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Από την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Πικραμένοι, φυσικοί εχθροί της κρατικής εξουσίας, περισσότερο από τους κηφήνες και προνομιούχους, οι εργάτες δίνουν διέξοδο στο μίσος τους, ξεσηκώνονται, πραγματοποιούν την επανάσταση, καταστρέφουν την εξουσία του κράτους και διώχνουν αυτούς που το κυβερνούν, και στη συνέχεια, είτε λόγω της αφέλειας είτε λόγω της έλλειψης επαγρύπνησης, άφησαν τους σοσιαλιστές να απλώσουν τα χέρια τους σε αυτήν. Στην Ρωσία, άφησαν τους μπολσεβίκους-κομμουνιστές να βάλουν τα χέρια πάνω της έτσι. Αυτοί οι δειλοί, αυτά τα τέρατα, οι σφαγείς της ελευθερίας, έπιασαν δουλειά για να στραγγαλίσουν, να πυροβολήσουν και να συντρίψουν τους ανθρώπους, παρ’ όλο που ήταν άοπλοι, όπως ακριβώς είχαν κάνει οι αστοί πριν από αυτούς, αν όχι χειρότερα. Πυροβόλησαν για να σπάσουν το ανεξάρτητο πνεύμα, είτε συλλογικό είτε ατομικό, με στόχο να εξαλείψουν μια για πάντα από τον άνθρωπο το πνεύμα της ελευθερίας και τη θέληση για δημιουργία, για να τον αφήσουν πνευματικό σκλάβο και σωματικό λακέ σε μια ομάδα κακοποιών που θρονιάστηκαν στον θρόνο που μόλις ανετράπη, και χωρίς να διστάσουν να χρησιμοποιήσουν πληρωμένους δολοφόνους για να γονατίσουν τους ανθρώπους και να εξαλείψουν τους απείθαρχους.
«Οι αναρχικοί, δεν είναι ένα απλό όνομα ή μια ταμπέλα μέσα στον κοινωνικό χώρο. Όσοι αποφασίζουν να ακολουθήσουν το δρόμο του αγώνα και της πάλης για την αναρχία θεωρούν πως έχουν επιφορτιστεί με συγκεκριμένες ευθύνες, τόσο αντικειμενικά όσο και υποκειμενικά. Ας το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά. Η απελευθέρωση των ανθρώπων δεν είναι ένα νεανικό παιχνιδάκι. Ούτε ένα γεροντικό καπρίτσιο. Πολύ περισσότερο δεν είναι η εκτόνωση κάποιων θυμωμένων για τη θέση που τους επιφύλαξε το σύστημα κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης. Αυτή η υπεύθυνη στάση των αναρχικών έρχεται να καθορίσει τη διαρκή αναζήτηση, την επίμονη προσπάθεια, το ξεκαθάρισμα απόψεων, την εμβάθυνση και την διάδοση των λειτουργικών εμπειριών, το κόψιμο των οποιωνδήποτε ορατών ή αόρατων δεσμών με τις εξουσιαστικές ιδεολογίες και πρακτικές. Πρόκειται για όλα αυτά τα συστατικά που συμπεριλαμβάνονται στην Αναρχική Θεώρηση». (Γιώργος Βλασσόπουλος, Μάρτιος 2009, Περί πράξης ή οι παρενέργειες του ακτιβισμού)
Από την Παρασκευή 4 Νοέμβρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
[…]Στις 13 Φεβρουαρίου 1921, ο 78χρονος Πέτρος Κροπότκιν – «ο παππούς της Ρωσικής Επανάστασης» και ο «απόστολος του αναρχισμού», όπως ήταν γνωστός στους συγχρόνους του, θάφτηκε στη Μόσχα. Αυτή η κηδεία ήταν η τελευταία πολιτική διαδήλωση που διοργανώθηκε από ένα μη μπολσεβίκικο κόμμα στη Μόσχα εκείνη την εποχή. Αναρχικοί από την Ουκρανία έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτό το γεγονός […] Ο Κροπότκιν παρέμεινε πιστός στις πεποιθήσεις του μέχρι το τέλος. Απορρίπτοντας τα προνόμια, θεωρούσε κάθε κράτος ως πηγή μόνο του κακού και της βίας. Ακόμη και υπό τους Μπολσεβίκους, δεν δέχτηκε καμία ειδική μερίδα συσσιτίου ή ειδικά διαμερίσματα στο Κρεμλίνο, αρνήθηκε την ειδική ιατρική περίθαλψη, καθώς επίσης και προτάσεις δημοσίευσης των βιβλίων του σε κρατικούς εκδοτικούς οίκους.[…]
Από anarchypress|Also posted in Βίντεο αρχεία|Tagged Κροπότκιν, Τολστόι, βίντεο|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Βίντεο από την κηδεία του Πιότρ Κροπότκιν με μελοποιημένα ποιήματα του Τολστόι και του Amosov
Αναρχία σημαίνει ο άνθρωπος να ζει ελεύθερος και να εργάζεται εποικοδομητικά. Σημαίνει την καταστροφή κάθε έννοιας που στρέφεται ενάντια στις φυσικές, υγιείς επιδιώξεις του ανθρώπου.
Η Αναρχία δεν είναι μια αποκλειστικά θεωρητική αντίληψη που προέρχεται από προγράμματα τεχνητά σχεδιασμένα με στόχο την κανονιστική ρύθμιση της ζωής: είναι μια αντίληψη που προέρχεται από τη ζωή διαμέσου όλων των υγειών εκφάνσεων της, εξαιρώντας όλα τα τεχνητά κριτήρια.
Το όραμα της αναρχίας είναι μια ελεύθερη, ανεξούσια κοινωνία, η οποία διασφαλίζει ευλαβικά την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των μελών της.
Στην αναρχία, το Δικαίωμα είναι συνώνυμο με την υπευθυνότητα του ατόμου, μια μορφή υπευθυνότητας που φέρει μια αυθεντική εγγύηση ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά μα και για όλους μαζί, σε κάθε τόπο και ανά πάσα στιγμή. Από αυτό πηγάζει το όραμα των κοινοτήτων.
Η αναρχία είναι φυσικά έμφυτη στον άνθρωπο: ο κοινοτικός βίος είναι το λογικό παρεπόμενο που εξάγεται από αυτήν.
Από το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Από την Πέμπτη 7 Ιουλίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Από τo Σάββατο 4 Ιουνίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
[Διάφορες φήμες έχουν κυκλοφορήσει σχετικά με τη στάση του Πέτρου Κροπότκιν (Peter Kropotkin) απέναντι στον Ευρωπαϊκό Πόλεμο. Το περιοδικό Μητέρα Γη* (ΜοtherEarth) μέχρι στιγμής αγνόησε τις φήμες, περιμένοντας την άμεση απάντηση από τον ίδιο τον Κροπότκιν. Παρακάτω, αναπαράγουμε από το περιοδικό LondonFreedom την επιστολή του Κροπότκιν στον Σουηδό καθηγητή Gustav Steffen —ο οποίος είχε ζητήσει τη γνώμη του– συμπεριλαμβανομένων των προσθηκών που έκανε ο Κροπότκιν στις τρεις τελευταίες παραγράφους.]
Επιστολή:
Μου ζητάς τη γνώμη μου για τον πόλεμο. Την έχω εκφράσει σε πολλές περιπτώσεις στη Γαλλία και τα σημερινά γεγονότα, δυστυχώς, απλώς την ενισχύουν.
Θεωρώ ότι το καθήκον του καθενός που αγαπά τα ιδανικά της ανθρώπινης προόδου, και ιδιαίτερα εκείνα που χαράχτηκαν από τους ευρωπαίους προλετάριους στη σημαία της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων, είναι να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του και ανάλογα με τις δυνατότητές του, για να συντρίψει την εισβολή των Γερμανών στη Δυτική Ευρώπη.
Στη γεωγραφική περιοχή της Ουκρανίας-Ρωσίας που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, στα τέλη του 19ου αι. ευδοκίμησαν οι λεγόμενες τολστοϊκές κοινότητες. Κοινοβιακές, αναρχοχριστιανικές κοινότητες. Σίγουρα οφείλουμε να διευκρινίσουμε, ότι ο Τολστόι δεν συμμεριζόταν τον όρο «τολστοϊσμός», ενώ παράλληλα και η χρήση του συνθετικού όρου «αναρχοχριστιανισμός» εμπεριέχει ουσιαστικά δυο αντίθετες μεταξύ τους έννοιες. «Μπορεί να είμαι ο Τολστόι, αλλά δεν είμαι τολστοϊκός», έλεγε ο γνωστός λογοτέχνης. Ενώ ο αναρχοχριστιανισμός διακρίνεται από μια σύνθετη και πολλές φορές ετερόκλητη παρουσία απόψεων και πρακτικών. Δεν αποτελεί έναν συμπαγή «χώρο» αλλά σίγουρα υπάρχουν βασικοί και κοινοί πυλώνες που τον οριοθετούν. Η διδασκαλία του Ιησού, ο πασιφισμός, ο λιτός τρόπος ζωής είναι μερικοί από αυτούς. Ασφαλώς η Αναρχία, ξεκάθαρα αντίθετη σε κάθε μορφής επιβολή, ιεραρχία και εξουσία, τάχθηκε και τάσσεται αντίθετη σε κάθε -ισμό είτε πολιτικό είτε θρησκευτικό.
Συμμετέχων: …δηλαδή το πρόβλημα είναι να μην ασκήσεις βία;
ΓΒ. Όχι, να ασκήσεις την βία όταν χρειάζεται να συμβάλεις σε συνολικότερες αποδεσμευτηκές καταστάσεις και όχι να την ασκήσεις επειδή η εξουσία σού το επιτάσσει να το κάνεις. Είτε γιατί παρορμητικά θεωρείς ότι οι τάδε είναι κατώτεροι και συμπαρατάσσονται με την εξουσία και πάω να τους τσακίσω. Δηλαδή, έτσι κι αλλιώς, κάποια στιγμή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κάποιες κοινότητες που θεωρούμε ότι θα φτιαχτούνε στο μέλλον, θα έχουν να αντιμετωπίσουν επιθετικότητα από εξουσιαστές κάθε λογής και αναγκαστικά θα προσφύγουν και σε αυτό το μέσο για να υπερασπιστούν αυτό το οποίο ….
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απομαγνητοφώνηση συζήτησης που πραγματοποιήθηκε
στις 17 Οκτωβρίου του 2019 στα γραφεία της Αναρχικής Αρχειοθήκης με θέμα «Ο Πόλεμος και οι Αναρχικοί».
Στη συζήτηση, εξετάστηκε η σημασία που έχει, πρώτα πρώτα ως αναρχικοί, σε κάθε γεγονός να είμαστε μακριά (παρατηρητές) μέχρι να κατανοήσουμε πότε η συμβολή μας δεν θα ενισχύσει εξουσιαστικές διαθέσεις, προοπτικές και σχέδια. Η όποια συμβολή μας να είναι όσο το δυνατόν προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανθρωπινότητας, της ανθρώπινης φύσης, της απελευθερωτικής, της αποδευσμευτικής προοπτικής.
Στη συζήτηση συμμετείχε και ο σύντροφός μας Γιώργος Βλασσόπουλος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ: Το κομμουνιστικό κόμμα είχε ένα σχέδιο το οποίο το πήρε από την κομμουνιστική διεθνή, στα γερμανικά … ο Σταυρίδης το εφάρμοσε μαζί με τον Πουλιόπουλο στο μέτωπο, δυστυχώς, με απόλυτη επιτυχία … με απόλυτη καταστροφική επιτυχία. Κατέλαβαν τα τηλεφωνικά κέντρα για να έχουν επικοινωνία, έγινε μια απεργία και το κράτος έστειλε όλους τους απεργούς πείνας, οι περισσότεροι κομμουνιστές, στο μέτωπο… κατέλαβαν τις σιδηροδρομικές γραμμές… είχανε λιποταξίες κλπ
Από τo Σάββατο 2 Απριλίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Anarchy press gr 