50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΤΟΝ ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 1973

«… ανάμεσα στο τέλος της Αντίστασης και την προσμονή της Έσχατης Κρίσης, αφήνουμε τις μέρες να κυλούν η μια πίσω από την άλλη· μας κουράζει η ζωή, μας κουράζει ο χρόνος που περνά, γιατί είναι άδειος· και απαξιούμε την προσπάθεια να τον γεμίσουμε· εξαντλούμαστε από τη συμβατικότητα και αναζητούμε εκείνο το εξωπραγματικά εξαιρετικό που θα ζωντανέψει τις απονεκρωμένες αισθήσεις μας […] Έστω. Ζούμε με το παρελθόν. Το Παρελθόν προβάλλεται στο παρόν, προβάλλεται στο μέλλον, μας δίνει ένα raison d’ être –ανακολουθία; Ζώντας χωρίς σκοπό, δεν βαραίνει σ’ εμάς το τι «θα» κάνουμε, αλλά το τι «έχουμε» κάνει· το παρελθόν υποκαθιστά το μέλλον. Το παρελθόν μας ανήκει· ήμασταν τότε dramatis personae στο θίασο της ιστορίας! Ας πιούμε στην υγεία του παρελθόντος!» Και πραγματικά ήπιαμε».

Τάσος Δαρβέρης, Μια Ιστορία της Νύχτας

Οι μνήμες θέλουν «τροφή» για να συντηρηθούν, «καθαρό» αέρα για ν’ ανασάνουν και φως για να ξεκλειδώσει η φυλακή, που τις κρατά ερμητικά σφραγισμένες. Αλλιώς, πως θα ανοίξουμε παράθυρα στο «τότε» για να «δούμε», πως θα καταλάβουμε, γιατί άλλοι θαυμάζουν και άλλοι τρομάζουν με τα «τυχαία» συναπαντήματα της ιστορίας; Μαγεύουν οι παλιές ιστορίες, όταν αστράφτουν, τυλίγονται από χίλιους ψίθυρους, χίλιους μύθους, χίλια τραγούδια, αστράφτουν και καίνε σαν τον ήλιο. Γι’ αυτό μουγκρίζουν από θύμο όλες μαζί οι εξουσίες σαν θηρία, όταν η ομίχλη παραμερίζει και το φως τις απειλεί.

Συνθήματα ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας σε Πέραμα , Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Νίκαια

H αστυνομική δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη

ως η κανονικότητα του «θαυμαστού καινούριου κόσμου» της εξουσίας

Για 20 ευρώ απλήρωτης βενζίνης, αστυνομική καταδίωξη και εκτέλεση (Κ. Φραγκούλης, Θεσσαλονίκη).

Για ένα κλεμμένο αυτοκίνητο, καταδίωξη στο μισό λεκανοπέδιο Αττικής, εκτέλεση ενός εφήβου και σοβαρός τραυματισμός ενός δεύτερου από ομαδικά πυρά μπάτσων (Ν. Σαμπάνης, Πέραμα).

Για οφειλές προς την εφορία ή τραπεζικά δάνεια, κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και εξώσεις (Ι. Κολοβού, Ιλίσια).

Για απαλλοτριώσεις αναγκαίων ειδών διαβίωσης, απομόνωση σε κλειστά δωμάτια με security, εξευτελισμός, μέχρι και ποινικές διώξεις από τις αλυσίδες σουπερμάρκετ (καθημερινό φαινόμενο που πήρε διάσταση δημοσιότητας πριν λίγους μήνες με την περίπτωση ηλικιωμένης που συνελήφθη στο Lidl στο Ίλιον).

Πέτρος Κροπότκιν: Κομμουνισμός και Αναρχία (1901)

Α’ Μέρος

Ο Πέτρος Κροπότκιν (1842–1921) ήταν ένας από τους σημαντικότερους αναρχικούς θεωρητικούς της εποχής του. Αν και θαύμαζε τις αμεσοδημοκρατικές και αντιεξουσιαστικές πρακτικές των παραδοσιακών αγροτικών κοινοτήτων, δεν υπήρξε ποτέ υπέρμαχος του, μικρής έκτασης και απομονωμένου, κοινοτικού πειραματισμού. Πολλοί άνθρωποι, διαβάζοντας τα έργα του, άντλησαν έμπνευση ώστε να ιδρύσουν τέτοιες κοινότητες, τόσο στη εποχή τη δική του, όσο και στην περίοδο των χίπις της δεκαετίας του 1960 (μια περίοδος κατά την οποία εκδόθηκαν τα βασικότερα έργα του Κροπότκιν και τα οποία είχαν μεγάλη απήχηση). Ο Κροπότκιν δεν θεώρουσε ότι τέτοια εγχειρήματα ήταν πιθανό να είναι επιτυχημένα ή χρήσιμα για την επίτευξη ευρύτερων επαναστατικών στόχων. Ο φίλος του, ο Ελιζέ Ρεκλύ, ο οποίος είχε εμπλακεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα στη Νότια Αμερική στα νιάτα του, ήταν ακόμη πιο εχθρικός στα  πειράματα μικρών κοινοτήτων. Είναι κρίμα που ορισμένοι από τους ιδρυτές των πολλών χίπικων κομμούνων της δεκαετίας του 1960 (οι οποίες σχεδόν όλες ξεθώριασαν σχετικά γρήγορα) δεν διάβασαν τον Κροπότκιν πιο προσεκτικά. Δυστυχώς, έκαναν τα ίδια λάθη που είχαν κάνει πολλοί αναρχικοί, κομμουνιστές και σοσιαλιστές έναν αιώνα πριν από αυτούς. Στα αναρχικά έντυπα βρίσκει κάποιος ακόμα και σήμερα καταχωρήσεις για μελλοντικές μικρές και απομονωμένες αναρχικές αποικίες.

Ο Θαλασσόλυκος και άλλες ιστορίες

H είδηση που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινή υπό την έννοια ότι έγινε «viral» σε πολλά διαδικτυακά μέσα, αναμεσά τους και αρκετά δήθεν σοβαρά και όπως ξέρουμε, όταν το λένε πολλοί σίγουρα έχουν δίκιο…

Το θέμα αφορά κάτι  ψαράδες, που τραβούσαν βίντεο και οι οποίοι ξαφνιάστηκαν, όταν είδαν έναν λύκο στη μέση του Παγασητικού να κολυμπάει. Σίγουρα δεν είναι καθημερινό θέαμα, ένας λύκος που κολυμπάει και αν δεν υπήρχε το βίντεο κανείς δεν θα πίστευε τους ψαράδες, που δεν φημίζονται στο κάτω κάτω για τη φιλαλήθειά τους. Τέλος πάντων το ερώτημα είναι «γιατί κολυμπούσε ο λύκος Γενάρη μήνα»; 

Η νεανική εκλογική πελατεία(;) και οι «εξωσχολικοί»

Η λέξη «youthquake» ανακηρύχθηκε το 2017 από το λεξικό της Οξφόρδης ως λέξη της χρονιάς. Ως «νεανικός σεισμός», λοιπόν, ορίζεται κάθε σημαντική πολιτισμική ή κοινωνική μεταβολή που προκύπτει μέσα από τις ενέργειες ή την επίδραση των νέων ανθρώπων. Φυσικά, δεν περιμέναμε το 2017 και την απόδοση της συγκεκριμένης λέξης για να γνωρίσουμε και να αντιληφθούμε το ξέσπασμα και τη ζωντάνια των νέων. Αποτελεί σταθερή μεταβλητή διαχρονικά, από μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις, καταλήψεις και εξεγέρσεις στο ελλαδικό και όχι μόνο χώρο. Και αυτές συνεχίζονται κατά διαστήματα και ας επιμένουν ορισμένοι μνησίκακα να τοποθετούν τη «σημερινή νεολαία» στο «πυρ το εξώτερον». Κάτι το λεγόμενο «χάσμα γενεών», κάτι η κατευθυνόμενη δημοσιογραφία ότι οι νέες γενιές «κοιμούνται», οδηγούμαστε στη κατασκευή στερεοτύπων που δυστυχώς πολλοί ως «παπαγαλάκια» επαναλαμβάνουν αναμασώντας. Για εμάς δεν υπάρχει ούτε χάσμα μεταξύ των γενεών ούτε λήθαργος των νέων ανθρώπων.

Αντιεκλογική μικροφωνική- συγκέντρωση

Κυριακή 19/2 στις 13.00 στην πλατεία κυψέλης

Ας τελειώνουμε με τον κόσμο της εξουσίας

Για μια ακόμα φορά οι εκλογές πλησιάζουν. Κομματάρχες , δημοσιογράφοι ,τηλεοπτικοί μαϊντανοί, καλούν στις εκλογές. Μας καλούν να ψηφίσουμε για την ενίσχυση της δημοκρατίας ,για να ανέβουν οι μισθοί ,για περισσότερους μπάτσους, για την τιμωρία του πολιτικού συστήματος κτλ. Η ποικιλία επιχειρημάτων είναι τεράστια. Το κοινό όμως είναι, πως οποιοδήποτε κόμμα και εάν κερδίσει τις εκλογές, η ηγεσία του θα παίρνει όλες τις αποφάσεις για τις ζωές των «από τα κάτω» και θα ελέγχει το κράτος.

Κάθε κυβέρνηση και κάθε κράτος ιστορικά, έχουν χρησιμοποιήσει διαφορετικές τακτικές και στρατηγικές , αλλά καταλήγουν στον ίδιο στόχο, να ενισχύουν τα αφεντικά και την εκμετάλλευση, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και την πατριαρχία, συμφώνα με το δόγμα «διαίρει και βασίλευε», με στόχο να υπάρχει διχασμός μεταξύ των καταπιεσμένων. Τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα δεξιές ,αριστερές ,κεντρώες κυβερνήσεις , κυβερνήσεις συνασπισμών κομμάτων, κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» , υποσχέθηκαν ένα καλύτερο κόσμο. Τίποτα όμως δεν άλλαξε σε βάθος , γιατί το κράτος φροντίζει να έχει συνέχεια και να συντηρεί κάθε μορφής εξουσίας . Αυτό επιτελείται από μια σειρά μηχανισμών ιδεολογικών και κατασταλτικών όπως η αστυνομία, οι φυλακές, τα δικαστήρια, ο στρατός, η εκκλησία, τα ΜΜΕ, το σχολείο, η οικογένεια, κλπ.

Sic transit gloria mundi

Αν διέθετε μια δόση χιούμορ και αυτοσαρκασμού ο ηγέτης ο Αλέξης ο Τσίπρας, θα είχε μετατρέψει ήδη σε πλεονέκτημα την κωλοτούμπα του 2015, τις τότε κόκκινες γραμμές και ένα δημοψήφισμα που από ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ σε μια νύχτα.

Ο λόγος για τις κωλοτούμπες του Γερμανού Καγκελάριου Σολτς μέρα παρά μέρα: Από το δεν δίνουμε άδεια για να παραχωρηθούν τα γερμανικά άρματα Λέοπαρντ 2 από τρίτες χώρες προς την Ουκρανία, ως το είμαστε «έτοιμοι», να παραχωρήσουμε και τα δικά μας άρματα στον ουκρανικό στρατό.

ΤΣΕΤΣΕΝΙΑ 2017 Πογκρόμ κατά ομοφυλόφιλων

«Δεν μπορεί  να υπάρχουν συλλήψεις  αφού δεν υπάρχουν

ομοφυλόφιλοι στη χώρα.  Τέτοιου είδους άνθρωποι

θα εκτελούνταν πρώτα  από τις οικογένειές τους.»

       Ραμζάν Καντίροφ

 (πρόεδρος της Τσετσενίας)  

Τίποτα πιο παχύ από τη λεπίδα ενός μαχαιριού

δεν διαχωρίζει την ευτυχία από τη μελαγχολία.

Virginia Woolf, Orlando

 H Τσετσενία, με πληθυσμό 1.492.000 κατοίκους, αποτελεί, σήμερα, διοικητική Υποδιαίρεση της Ρωσίας, βρίσκεται στον Βόρειο Καύκασο και επίσημα ονομάζεται «Δημοκρατία της Τσετσενίας». Ως μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, για τον πληθυσμό ισχύουν οι νόμοι της Ρωσίας· ωστόσο, οι Τσετσένοι είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι και τηρούν το Κοράνι και τις Χαντίθ που διαμορφώνουν την Σαρία, δηλαδή τον ισλαμικό νόμο που ρυθμίζει όχι μόνο τον τρόπο λατρείας, αλλά καθορίζει και τον καθημερινό τρόπο ζωής των πιστών ο οποίος πρέπει να συμβαδίζει με την παράδοση, ενώ συγχρόνως, η αρχέγονη δομή της φατρίας στην κοινωνική και πολιτική ζωή παραμένει σταθερή, ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη αιματηρές βεντέτες και άλλα έθιμα. Ο φιλορώσος, –αν όχι εγκάθετος από τη Ρωσία–, πρόεδρος της Τσετσενίας Καντίροφ ακολουθεί τις παραδόσεις και επιβάλει την χρήση μαντίλας στους δημόσιους χώρους για τις γυναίκες, την πολυγαμία κ.ά.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ- ΣΥΖΗΤΗΣΗ, Παρασκευή 10/2, στις 18.00, ΑΣΟΕΕ

ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΕΝΝΟΥΝ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ

-Οι διακρατικοί ανταγωνισμοί, ο ενδοκυριαρχικός πόλεμος στην Ουκρανία και η συμμετοχή του ελληνικού κράτους.

-Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός ως πολεμική προετοιμασία.

-Ο πόλεμος ως κομβικό σημείο της διαρκούς κρίσης.

Ανοιχτή αντιπολεμική συνέλευση αναρχικών

Απόσπασμα κειμένου από την υπό έκδοση Μπροσούρα της Ανοιχτής Αντιπολεμικής Αναρχικής Συνέλευσης:

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΘΕΩΡΗΣΗΣ: Κοινωνία, κοινότητα, κράτος και ανεξούσια οργάνωση και συμβίωση

«Οι αναρχικοί, δεν είναι ένα απλό όνομα ή μια ταμπέλα μέσα στον κοινωνικό χώρο. Όσοι αποφασίζουν να ακολουθήσουν το δρόμο του αγώνα και της πάλης για την αναρχία θεωρούν πως έχουν επιφορτιστεί με συγκεκριμένες ευθύνες, τόσο αντικειμενικά όσο και υποκειμενικά. Ας το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά. Η απελευθέρωση των ανθρώπων δεν είναι ένα νεανικό παιχνιδάκι. Ούτε ένα γεροντικό καπρίτσιο. Πολύ περισσότερο δεν είναι η εκτόνωση κάποιων θυμωμένων για τη θέση που τους επιφύλαξε το σύστημα κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης. Αυτή η υπεύθυνη στάση των αναρχικών έρχεται να καθορίσει τη διαρκή αναζήτηση, την επίμονη προσπάθεια, το ξεκαθάρισμα απόψεων, την εμβάθυνση και την διάδοση των λειτουργικών εμπειριών, το κόψιμο των οποιωνδήποτε ορατών ή αόρατων δεσμών με τις εξουσιαστικές ιδεολογίες και πρακτικές. Πρόκειται για όλα αυτά τα συστατικά που συμπεριλαμβάνονται στην Αναρχική Θεώρηση».
(Γιώργος Βλασσόπουλος, Μάρτιος 2009, Περί πράξης ή οι παρενέργειες του ακτιβισμού)

Η διάκριση και η αποσαφήνιση εννοιών, πιστεύουμε πως είναι μια σημαντική διεργασία, που συμβάλλει στην ατομική και συλλογική ανάπτυξη της απελευθερωτικής πορείας. Δεν είναι, λοιπόν, ζήτημα «καθαρότητας», αλλά μια προσπάθεια επίγνωσης των διαφόρων στοιχείων, που ατομικά και συλλογικά κατακλύζουν και με διάφορους τρόπους αφορούν την καθημερινότητά μας. Η συσκότιση, το πασάλειμμα και η μαζικοποίηση είναι χαρακτηριστικές πρακτικές της εξουσίας για να διατηρηθεί μια πραγματικότητα, που βασίζεται στην ταχύτητα, στην απουσία σκέψης και τελικά στην καθίζηση κάθε εξέλιξης της απελευθερωτικής προοπτικής, συλλογικής και ατομικής.

Αυτή η λογική διαπερνάει ακόμα και κομμάτια της κοινωνίας, που υποτίθεται, πως είναι ενάντια σε κράτος και εξουσία.

H αστυνομική δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη ως η κανονικότητα του «θαυμαστού καινούριου κόσμου» της εξουσίας

Για 20 ευρώ απλήρωτης βενζίνης, αστυνομική καταδίωξη και εκτέλεση (Κ. Φραγκούλης, Θεσσαλονίκη).

Για ένα κλεμμένο αυτοκίνητο, καταδίωξη στο μισό λεκανοπέδιο Αττικής, εκτέλεση ενός εφήβου και σοβαρός τραυματισμός ενός δεύτερου από ομαδικά πυρά μπάτσων (Ν. Σαμπάνης, Πέραμα).

Για οφειλές προς την εφορία ή τραπεζικά δάνεια, κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και εξώσεις (Ι. Κολοβού, Ιλίσια).

Για απαλλοτριώσεις αναγκαίων ειδών διαβίωσης, απομόνωση σε κλειστά δωμάτια με security, εξευτελισμός, μέχρι και ποινικές διώξεις από τις αλυσίδες σουπερμάρκετ (καθημερινό φαινόμενο που πήρε διάσταση δημοσιότητας πριν λίγους μήνες με την περίπτωση ηλικιωμένης που συνελήφθη στο Lidl στο Ίλιον).

Για ένα κακοπληρωμένο μεροκάματο σε εργασιακά κάτεργα, εργοδοτικές δολοφονίες ή σακάτεμα και καθήλωση (COSCO – Δ. Δαγκλής και Π. Πέττας, πρόσφατη πτώση εργάτη της ΔΕΔΔΗΕ από 12 μέτρα ύψος στο Περιστέρι).

Αντεθνική- αντιμιλιταριστική- αντιπολεμική παρέμβαση Σάββατο 4/2- Εξάρχεια

To Σάββατο 4/2, στις 12.00, πραγματοποιήθηκε η ανακοινωμένη συγκέντρωση της Ανοιχτής Αντιπολεμικής Συνέλευσης Αναρχικών στα σκαλάκια του Αστέρα, στα Εξάρχεια, με μικροφωνική μοίρασμα κειμένων, πανό, τρικάκια. Ακολούθησε παρέμβαση στην περιοχή των Εξαρχείων, με αφισοκόλληση και μοίρασμα κειμένων, η οποία πέρασε και από την αστυνομοκρατούμενη πλατεία Εξαρχείων.

O συντάκτης της Πανσπουδαστικής Νο 8, ο Μίμης Ανδρουλάκης, το ΚΚΕ, το ΝΑΡ και τα «παράσημα» της μεταπολιτευτικής προβοκατορολογίας

Κάθε μορφή εξουσίας επιχειρεί να εποπτεύει το παρελθόν, δίχως όρια, δίχως όρους, δίχως εξηγήσεις· αδηφάγα επανέρχεται για να ορίσει το «εδώ» και το «εκεί», το «τώρα» και το «άλλοτε», την «αιτία» και το «αποτέλεσμα». Αυτοανακηρύσσεται κληρονόμος του παρελθόντος, αλλά και αιώνιος δεσμοφύλακας του «επίκαιρου» και του «ανεπίκαιρου», πρώτα απ’ όλα για να κατοχυρώσει την υποτιθέμενη μη θνητότητά της. Οι τεχνικοί της εξουσίας πιστεύουν ότι κατέχουν τον παντοτινό κώδικα της αφομοίωσης, ιδιαίτερα, όταν «εξομολογούνται» την «αλήθεια», ή όταν αφηγούνται τις «ξεχασμένες» αναμνήσεις, δικές τους ή «άλλων». Κρατούν την μεζούρα του χρόνου, μετρούν και υπολογίζουν, (τα πενήντα χρόνια είναι αρκετά, τα τριάντα είναι λίγα), διαιρούν και πολλαπλασιάζουν τον ανυπόστατο χρόνο, τον κρύβουν στην μυστική τους «κρυψώνα» και τον ξαναεμφανίζουν (του μεν πάθους παρόντος του δε πράγματος απόντος).

Ο πράσινος Κομήτης και η αναστροφή της περιστροφής του πυρήνα της Γης: σημάδια της εκλογικής «καταιγίδας» που έρχεται!!!

Ένας «εξωτικός» πράσινος κομήτης, ο C/2022 E3 (ZTF), ο οποίος έχει να πλησιάσει τη Γη από την εποχή των Νεάντερταλ, δηλαδή πριν περίπου 50.000 χρόνια, και προέρχεται από το μακρινό Νέφος Όορτ στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, κατευθύνεται γοργά στον Πλανήτη Γη και αναμένεται την 1η ή τη 2α Φεβρουαρίου να φθάσει στην κοντινότερη απόσταση του (περίγειο), περίπου στα 42 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

ΚΥΚΛΟΦΟΡEI το 234ο φύλλο της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Από την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.

Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:

Εκδήλωση-Συζήτηση με συντρόφους/ισσες από τη Γαλλία – Αναρχικό στέκι Υπόκεντρο

ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Η αντίσταση στο Lützerath ας είναι ένα μικρό δείγμα για την υπεράσπιση της φύσης και της ζωής μας

Ενώ το παραμύθι της κυριαρχίας περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και «πράσινης» ενέργειας βρίσκεται στο ζενίθ, το γερμανικό κράτος, έχει κλιμακώσει την εξόρυξη και την καύση λιγνίτη, με αφορμή τον ανταγωνισμό του με το ρωσικό κράτος, αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει καμία πράσινη ενέργεια, παρά κέρδος και μια συνεχόμενη προσπάθεια διατήρησης της ισχύος των κυρίαρχων, χωρίς να υπολογίζουν κανένα κόστος σε ζωές.