Anarchy press gr
Τελείωσε και το G20 και οι «ισχυροί» του κόσμου, σαν προφήτες προέβλεψαν και άλλες επιδημίες. Ποια άραγε είναι τα σημάδια; Μάλιστα, συμφώνησαν πως στις άλλες πανδημίες που θα έρθουν, θα έχουν ήδη καθιερωθεί τα εμβολιαστικά πάσο, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά την θέση πως ο covid-19 άνοιξε διάπλατα τις πόρτες για τέτοιες πρακτικές που επιτίθενται στην ελευθερία του σώματος και της βούλησης.
Τρίβουν τα χέρια τους οι κυβερνητικοί βλέποντας να ανεβαίνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους κάθε φορά που «ανεβαίνουν οι τόνοι» και «κλιμακώνεται η ένταση στα ελληνοτουρκικά», κάθε φορά που οι δημοσιογράφοι θυμίζουν εκείνο το «Μητσοτάκης γιόκ» του Ερντογάν. Το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη όχθη του Αιγαίου, με τον Ερντογάν, επίσης, να ανακάμπτει σχεδόν κάθε φορά που απειλεί ότι «μπορεί και να έρθουμε κάποιο βράδυ».
Πίσω από την γαλαρία καθόμασταν και στρώναμε τις πρώτες αταξίες της καθημερινότητας, τις πρώτες κοπάνες.
Κοπάνες από τις στιγμές που προκαλούσαν δυσφορία,
από τις αμήχανες και κακοτράχαλες διαδρομές.
[Το παρακάτω είναι μια συζήτηση/συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1968. Συνομιλήτρια η Eve Hinderer, μια Νεοϋορκέζα ακτιβίστρια που δραστηριοποιείται στο Γυναικείο Απελευθερωτικό Κίνημα.]
Ερώτηση: Πότε ενδιαφέρθηκες για πρώτη φορά για τη γυναικεία απελευθέρωση;
Eve Hinderer: Τον περασμένο Νοέμβριο έφτασα σε μια περιφερειακή διάσκεψη και είδα μια πινακίδα που έγραφε «Women’s Liberation»/«Απελευθέρωση της Γυναίκας». Πήγα, λοιπόν, σε εκείνο το εργαστήριο και, παραδόξως, δεν ένιωσα καθόλου να πτοούμαι από το γεγονός ότι ήταν μόνο 40 ή 50 γυναίκες στην αίθουσα καθώς, συμμετέχοντας, άφησα να με παρασύρει ένας χείμαρρος πολιτικών και ψυχολογικών απόψεων που με ενθουσίασαν πραγματικά.
Ερώτηση: Γιατί οι γυναίκες πρέπει να απελευθερωθούν: τι είναι η απελευθέρωση των γυναικών;
Μπορεί οι μετανάστες εργάτες γης να μην αρέσουν στους Έλληνες «ιθαγενείς», παρ’ όλο που καταναλώνουν τα προϊόντα που οι ίδιοι μάζεψαν, μπορεί το κράτος να τους θεωρεί ανθρώπους τελευταίας κατηγορίας και ας προσφέρουν στην ανάπτυξη του ΑΕΠ, αλλά οι ενοικιαζόμενοι μετανάστες, αποτέλεσμα διακρατικών συμφωνιών, είναι αλλιώς για το κράτος και μάλλον και για τους ιθαγενείς. Παρ’ όλο, βέβαια, που μπορεί να εργάζονται μαζί με «παράνομους» μετανάστες στα ίδια χωράφια, στο ίδιο καταναλωτικό προϊόν, μια διακρατική συμφωνία βαφτίζει τους ανθρώπους νόμιμους.
Η γνωστοποίηση του παράξενου συμβάντος έσπειρε την ανησυχία σ’ όλο τον κόσμο. Τι προμηνύεται; Μήπως είναι το τελικό «σημάδι», αναρωτήθηκαν πολλοί, για τα φοβερά μελλούμενα, για την οριστική «τιμωρία», που έρχεται μέσω μια νέας «πανδημίας», για την τρομερή «καταιγίδα», που πλησιάζει μέσω ενός φοβερού λιμού, για την «τελική κρίση», το απόλυτο «σκοτάδι», που θα φέρει για το ανθρώπινο γένος μια απόλυτη ενεργειακή «κρίση» ή ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα και έναν ολοκληρωτικό παγκόσμιο πόλεμο; Μήπως οι συνετοί άνθρωποι πρέπει άμεσα «να δεθούν στο κατάρτι», για να μην παρασυρθούν στην «άβυσσο»; Μήπως έρχεται μια μαζική παράκρουση του παγκόσμιου πληθυσμού με ανυπολόγιστες συνέπειες;
Περί τίνος τελικά πρόκειται;
Τον Δεκέμβριο του 2021, η Εφημερίδα των Συντακτών δημοσίευσε, σε ένθετη έκδοση με την επιμέλεια του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά, τον «Φάκελο του Κώστα Λαλιώτη, στην Ασφάλεια του Παπαδόπουλου του Ιωαννίδη και του Καραμανλή (1968-1980)». Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος στην Εισαγωγή της έκδοσης, ο Κώστας Λαλιώτης στις 14 Μαΐου 2021 υπέβαλε αίτηση, που έγινε δεκτή, προς την Διεύθυνση Επικοινωνίας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας για να του δοθεί πρόσβαση στον προσωπικό του «Φάκελο πολιτικών φρονημάτων», που αναφέρεται στο διάστημα μεταξύ του 1968 και του 1980.
Πρόκειται, λοιπόν, «για έναν από τους 2.110 Φακέλους, που κρίθηκαν άξιοι διατήρησης «για ιστορικούς λόγους» και έτσι εξαιρέθηκε από την καταστροφή, που οργανώθηκε την περίοδο της «συγκυβέρνησης» Μητσοτάκη-Φλωράκη-Κύρκου με πρωθυπουργό τον Τζανή Τζαννετάκη. Στις 29 Αυγούστου 1989 είχαν καεί εκατομμύρια φάκελοι στον κλίβανο της «Χαλυβουργικής» (συνολικά 17.500.000), στο όνομα της «άρσης των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου», παρά την έντονη αντίδραση των σοβαρότερων ιστορικών επιστημόνων, που διέκριναν σ’ αυτήν την πράξη την καταστροφή «σημαντικών τεκμηρίων της εθνικής μας ιστορίας και της εθνικής μας παράδοσης».
Όλοι παρακολουθήσαμε την επέμβαση των μπάτσων στο διαμέρισμα της συνταξιούχου δημοσιογράφου Κολοβού στου Ζωγράφου, για την πραγματοποίηση έξωσης, καθώς το διαμέρισμα είχε πωληθεί σε πλειστηριασμό. Όλοι μας είδαμε, επίσης, το θέατρο του παραλόγου με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και την επίσκεψη του Τσίπρα στο σπίτι της Κολοβού για να εκφράσει την αλληλεγγύη του. Οι συριζαίοι ξεπέρασαν κάθε όριο χυδαιότητας, καθώς επί διακυβέρνησής τους ψηφίστηκε ο νόμος που αφορά τους πλειστηριασμούς ακόμα και στην πρώτη κατοικία. Βέβαια, ανάλογα τραγελαφικά περιστατικά είχαμε δει και παλιότερα, όταν για παράδειγμα από την μια βουλευτές του Συριζα ψήφιζαν υπέρ της ιδιωτικοποίησης στο λιμάνι του Πειραιά και από την άλλη οι ίδιοι βουλευτές βρίσκονταν σε συγκεντρώσεις στο λιμάνι κατά της ιδιωτικοποίησής του. Αλλά, υποκρισία και πολιτική είναι το ίδιο σώμα.
Είναι η πρώτη φορά ιστορικά που η διοργάνωση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και γενικά τέτοιου μεγάλου μεγέθους αθλητική διοργάνωση, έχει προκαλέσει τόσες πολλές αντιδράσεις, στα περιορισμένα και ασφαλή πλαίσια δηλώσεων, ανακοινώσεων και δημοσιευμάτων, βέβαια. Τόσα χρόνια, η κριτική και οι δράσεις (βλ. Ολυμπιακοί αγώνες) ενάντια σε τέτοιες εκδηλώσεις, περιορίζονταν στον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο, καθώς και σε χλιαρά δημοσιεύματα στον αριστερόστροφο Τύπο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στο κράτος του Κατάρ, είναι η επιβεβαίωση πως η «μπάλα» πλέον, τουλάχιστον η απαστράπτουσα πλευρά της, μυρίζει μόνο χρήμα και αίμα, αντί για αέρα είναι φουσκωμένη με διεγερτικές ουσίες, ενίοτε σε τέτοιες μεγάλες εκδηλώσεις έχει την υφή από μπετό και τελικά απέχει παρασάγγας από ένα παιχνίδι που κάποιοι λατρεύαμε ως παιδιά και έφηβοι. Οι υποδομές, ώστε να παιχτεί η μπάλα στο κράτος του Κατάρ, κόστισαν περίπου 200 δις δολάρια. Οι νεκροί μετανάστες εργάτες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των γηπέδων και άλλων υποδομών ανέρχονται σε πάνω από 6.500. Πρόκειται για ανθρώπους από το Νεπάλ, την Ινδία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, την Κένυα, την Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες. Στα 10 χρόνια που κράτησαν οι εργασίες, υπολογίζεται πως μια ποδοσφαιρική ομάδα με έναν αναπληρωματικό παίχτη σκοτώνονταν κάθε βδομάδα. Εννοείται, πως το Κατάρ δεν αναγνωρίζει τις κατηγορίες και κάνει λόγο για μόλις 3 νεκρούς, γι’ αυτό και αρνείται να δώσει αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων, οι οποίες έχουν οργανωθεί για να βρουν το δίκιο τους. Τα λεφτά, όμως, είναι πολλά και τα συμφέροντα μεγάλα. Ποιος, αλήθεια, θα νοιαστεί για μερικές χιλιάδες φτωχούς ανθρώπους, που έδωσαν μέχρι και μίζες για να έχουν μια θέση στα κάτεργα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ;
Σύλληψη της Καϊλή από την βέλγικη αστυνομία για χρηματισμό από το κράτος του Κατάρ. Μαζί της κατηγορούνται ο σύζυγος της και άλλα δύο στελέχη του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, διαφθορά και επιχείρηση νομιμοποίησης μαύρου χρήματος, ενώ λέγεται ότι συνελήφθη και ο πατέρας της με μια τσάντα γεμάτη χαρτονομίσματα. Αυτό το αισχρό πολιτικό υποκείμενο, ξεστόμιζε τις αθλιότητες περί πρωτοπορίας του Κατάρ στα εργασιακά δικαιώματα, έχοντας ήδη, απ’ ό,τι φαίνεται, χρηματιστεί απ’ αυτό, θέλοντας μ’ αυτό τον τρόπο να κρύψει τις άθλιες εργασιακές συνθήκες και τους χιλιάδες θανάτους στα εργασιακά του κάτεργα. Εάν το κράτος του Κατάρ έφτασε να χρηματίσει την Καϊλή, φανταζόμαστε με τι μέσα έφτασε να αναλάβει την διοργάνωση του Μουντιάλ!
Συνεχίζεται για τέταρτη ημέρα ο ξεσηκωμός των Ρομά σε πολλές πόλεις και περιοχές της χώρας, ύστερα από τον εν ψυχρώ πυροβολισμό στο κεφάλι 16χρονου Ρομά από αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ στην Δυτική Θεσσαλονίκη.
Στη Δυτική Αττική στον Ασπρόπυργο, στο Μενίδι, στο Ζεφύρι, στα Λιόσια, στον Κορυδαλλό, στην περιφερειακή Αιγάλεω, στο Χαλάνδρι (Μετρό Νομισματοκοπείου), στην περιοχή Αύλιζα, με πύρινα οδόφραγμα, εμπρησμούς λεωφορείων και καταστημάτων ελαστικών, επιθέσεις με πέτρες, ξύλα, μολότοφ, αλλά και με πυροβολισμούς από καραμπίνες (τραυματίστηκαν από σκάγια οι διοικητής της ΟΠΚΕ και άλλοι αστυνομικοί), και επιθέσεις, στην Θεσσαλονίκη με επανειλημμένες εμπρηστικές επιθέσεις σε κτίριο της Οικονομικής Αστυνομίας, στο ΑΤ Δενδροποτάμου, στη Χαλκηδόνα, στην οδό Πόντου κοντά στο κτίριο της Υποδιεύθυνσης Μεταγωγών και στον καταυλισμό «Αγία Σοφία», στον δήμο Θερμαϊκού στο ύψος του καταυλισμού «Τσαΐρια», στο Κορδελιό, στα Δικαστήρια, στο Αγρίνιο, στη Βέροια, στην Πάτρα, στις εθνικές οδούς Αθηνών-Κορίνθου, Αθηνών-Βεροίας κ.α..
Το Νοέμβριο πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στην Αίγυπτο με παρουσία πλήθους προέδρων, πρωθυπουργών, διεθνών οργανισμών, επιχειρήσεων, φορέων. Από όλα είχε ο μπαξές αλλά από ουσία τίποτα. Δεν αναμέναμε, ασφαλώς, το ελάχιστο από αυτές τις διασκέψεις, που περισσότερο προσφέρονται ως ταξίδια αναψυχής της διεθνούς ελίτ παρά για κάτι που θα έχει κάποια σημασία. Έτσι, συμφώνησαν η επόμενη COP28 να γίνει του χρόνου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, σε ένα ακόμη τουριστικό θέρετρο και μάλιστα φουλ ενεργοβόρο. Γιατί, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, για να «κτίσουν παλάτια στην άμμο», φαραωνικά συντριβάνια και λοιπά κατασκευάσματα σπαταλήθηκαν τεράστιες ποσότητες ενέργειας, όπως και για να συντηρηθούν. Χρησιμοποιούν τα ορυκτά καύσιμα που παράγουν για να συντηρήσουν τον τεχνοπολιτισμό της επίδειξης και κατανάλωσης. Και σε αυτό το θέρετρο θα πάνε να μιλήσουν -δήθεν- με προβληματισμό και ενδιαφέρον για το κλίμα και το περιβάλλον. Εντούτοις, έχει αξία να δείξουμε τι αποφάσισαν και σε τι αναλώθηκαν οι παγκόσμιοι ηγέτες σχετικά με το κλίμα, για το οποίο τόσο κόπτονται, ως μια ακόμη απόδειξη για το πόσο εγκληματική παραμένει διαχρονικά η εξουσία.
Από την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Εκτεταμένες ταραχές στην Κίνα, ενάντια στα lockdown και το καθεστώς
Οι έγκλειστοι και οι καταπιεσμένοι της Κίνας εξεγείρονται. Μετά την εξέγερση στο εργοστάσιο της Foxconn της Apple σειρά έχει όλη η Κίνα. Αφορμή στάθηκε ο θάνατος δέκα ατόμων ύστερα από πυρκαγιά σε πολυκατοικία στην πόλη Ουρούμτσι, όπου επικρατούν σκληρά «υγειονομικά» μέτρα επιτήρησης τα οποία δυσκόλεψαν την απομάκρυνση των εγκλωβισμένων, καθώς και την έλευση των πυροσβεστικών οχημάτων, αφού ηλεκτρικά οχήματα που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο στις γειτονιές είχαν κλείσει τον στενό δρόμο που οδηγούσε στην φλεγόμενη πολυκατοικία. Οι αντιδράσεις ξεκίνησαν από την πόλη του συμβάντος και γρήγορα επεκτάθηκαν σχεδόν σε όλη την κινεζική επικράτεια, θυμίζοντας μια πορεία εξέγερσης η οποία έχει δεκαετίες να υπάρξει στο αυταρχικό κομμουνιστικό κράτος της Κίνας. Σε πολλές πόλεις στήθηκαν οδοφράγματα, σπάστηκαν σημεία ελέγχου για είσοδο σε γειτονιές και οι εξεγερμένοι συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής. Οι κινέζοι, επίσης, εφηύραν μια ιδιότυπη διαμαρτυρία, αυτή της λευκής κόλλας χαρτιού που υποδηλώνει την αντίθεσή τους στην συνέχιση του εγκλεισμού τους, των συνεχόμενων ελέγχων και στον υγειονομικό ολοκληρωτισμό. Οι διαδηλωτές, εκτός από την εναντίωσή τους στους συνεχόμενους «υγειονομικούς» ελέγχους και αποκλεισμούς, απαιτούν και την απομάκρυνση του Κομουνιστικού Κόμματος καθώς και του Σι Τζινπίνγκ από την εξουσία.
Κείμενο της Πρωτοβουλίας Υγειονομικών Θεσσαλονίκης Ενάντια στους Αποκλεισμούς, που αφορά την επιστροφή των ανεσταλμένων υγειονομικών στις δουλειές τους
Αν και είναι φανερό ότι ο Υπουργός Υγείας έχει ως αποκλειστικό στόχο την περαιτέρω αποδιάρθρωση του ΕΣΥ και την καθυπόταξη των εργαζόμενων (όχι μόνο στο ΕΣΥ) και άρα είναι απρόθυμος να υποχωρήσει, φαίνεται πολύ πιθανό να επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Γιατί όμως κάτι μας λέει πως… τίποτα δε θα είναι όπως παλιά;
Πώς θα είναι άραγε για την ίδια την εργάτρια να γυρνάει στη δουλειά της;
Πώς θα είναι να γυρνάει πίσω εκεί όπου, όταν τη χρειάζονται της λένε ότι η δουλειά της είναι λειτούργημα και ότι θα πρέπει να την εκτελεί με κάθε τίμημα, ενώ όταν θέλουν να την υποτάξουν ή να τη διώξουν, της λένε ότι θα πρέπει να ακολουθεί πιστά τις επιταγές της επιστήμης; Μιας αγιοποιημένης επιστήμης μάλιστα που πρεσβεύει μία και μοναδική αλήθεια, αυτή των φαρμακευτικών εταιρειών, του πεφωτισμένου Υπουργού και των αυλικών του;
Anarchy press gr 