«Από τον Μακιαβέλλι μέχρι τον Κίσσινγκερ, ο όρος που συνοψίζει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο το σκοπό για τον οποίο διεξάγονταν οι πόλεμοι είναι το «συμφέρον». Το συμφέρον είναι τα Άγια των Αγίων στο ναό της πολιτικής, το στερεότυπο σύνθημα αυτών που λαμβάνουν τις αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα. Η αντίληψη αυτή έχει παγιωθεί τόσο πολύ ώστε αντιμετωπίζεται σαν να ισοδυναμούσε με τον ορθολογισμό. Συχνά το να εξηγηθεί για ποιο λόγο ενήργησε κάποιος κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο σημαίνει ότι πρέπει να αποκατασταθεί μια σύνδεση, πραγματική ή φανταστική, μεταξύ της ενέργειας του και του «συμφέροντος». Επομένως δεν στερείται σημασίας να επισημάνουμε ότι το «συμφέρον» με την πολιτική έννοια του όρου, δηλαδή κάτι το οποίο ένα κράτος έχει ή διεκδικεί ή σκοπεύει να διεκδικήσει ή να υπερασπιστεί ανεξαρτήτως λογικής ή δικαίου, αποτελεί σύγχρονη έκφραση».
Martin Van Creveld, Η Μεταμόρφωση του Πολέμου
Anarchy press gr 