«Δημοσιογράφος: Περισσότερα από 500.000 παιδιά έχουν πεθάνει στο Ιράκ εξαιτίας του εμπάργκο. Πιστεύετε ότι δικαιολογείται;
Μαντλίν Ολμπράιτ: Ήταν μια δύσκολη επιλογή. Αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο…»
(από συνέντευξη στο NBC το 1996).
«Λίγο» πριν το «τέλος» της «πανδημίας», και ενώ η ενεργειακή «κρίση» εντείνεται, η εισβολή του ρωσικού κράτους στην Ουκρανία (κατά την γνώμη μας με την σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ) είναι το επόμενο «σκαλί» για την «επικαιροποίηση» της παγκόσμιας κυριαρχικής τάξης.
«Το τέλος της ιστορίας» όχι μόνο δεν ήρθε με την βίαιη διάλυση και των τελευταίων ψυχροπολεμικών μορφωμάτων, όπως η Γιουγκοσλαβία, και την ένταξη στην δυτική σφαίρα επιρροής αρκετών πρώην χωρών του ανατολικού μπλοκ, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Λετονία, η Εσθονία και η Λιθουανία που επέλεξαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ το 2004. Αντίθετα, παλιές διαιρέσεις εμφανίζονται και πάλι σαν τα φαντάσματα ενός κόσμου, που υποτίθεται είχε ξορκίσει η επικράτηση του δυτικού μοντέλου κυριαρχίας υπό την αυτοκρατορική ηγεσία των ΗΠΑ.
Την ίδια περίοδο, ιδρύθηκε στην κοιλάδα του ποταμού Han η θρησκευτική κοινότητα των Five Pecks of Rice (Wudou Το Mi Dao) από τον Zhang Daoling, ο οποίος μελετούσε το Tao στο όρος Beimang. Οι μαθητές του, για να λάβουν τη διδασκαλία του, έπρεπε να πληρώσουν πέντε pecks ρύζι. Τους δόθηκε το όνομα Rice-Rebels (mitsei). Ο Zhang Lu, ο εγγονός του Zhang Daoling, συνέχισε το έργο του παππού του.
Η Αυτοκρατορία, η οποία καταστράφηκε από τα Κίτρινα Τουρμπάν, προσπάθησε να κερδίσει την υποστήριξη του Ζανγκ Λου, αλλά ο τελευταίος σκότωσε τον αξιωματικό των αυτοκρατορικών δυνάμεων που στάλθηκαν για να διαπραγματευθούν μαζί του και κράτησε τα στρατεύματά του. Κατέκτησε την περιοχή και οργάνωσε ένα θεοκρατικό κράτος στο Σιτσουάν και στο νότιο τμήμα του Γκανσού, χωρίς κυβερνητικούς αξιωματούχους, χωρίς φυλακές και χωρίς ατομική περιουσία.
Ο Ngo Van γεννήθηκε το 1913 στο Tan Lo, ένα χωριό στο Δέλτα του Μεκόνγκ· ήταν ο μικρότερος γιος μιας μεγάλης οικογένειας φτωχών αγροτών. Το 1926 πήγε στη Σαϊγκόν για να εργαστεί. Σύντομα αντιμετώπισε την κοινωνική και αποικιακή καταπίεση. Εντάχθηκε στην Τροτσκιστική Αριστερή Κομμουνιστική Αντιπολίτευση. Συνελήφθη πολλές φορές και βασανίστηκε από τη γαλλική αποικιακή αστυνομία, ενώ διώχθηκε και από το κόμμα του Χο Τσι Μινχ, επειδή αντιτάχθηκε στη γραμμή της Μόσχας. Το 1937 δημοσίευσε ένα φυλλάδιο για τις Δίκες της Μόσχας του 1936. Το 1948 κατάφερε να δραπετεύσει από το Βιετνάμ και πήρε το δρόμο για τη Γαλλία. Οι περισσότεροι από τους συντρόφους του στο Βιετνάμ εκτελέστηκαν από το κόμμα του Χο Τσι Μινχ.
Η σημασία των αλλαγών και προσαρμογών, ώστε να μην αλλάξει τίποτα στην ουσία του συστήματος, είναι αυτονόητα μεγάλη και ο σχεδιασμός τους είναι ιδιαίτερη τέχνη στο χώρο της πολιτικής. Μάς το δίδαξε, εκτός όλων των άλλων, ο αριστοκράτης πρωθυπουργός της Βρετανίας Charles Grey (σύμφωνα με ανέκδοτες πηγές το τσάι earl grey οφείλεται σε κάποια ατυχή ανάμειξη περγαμόντου και φύλλων μαύρου τσαγιού από τον Grey) με τον περίφημο μεταρρυθμιστικό νόμο του 1832 για τη διεύρυνση του εκλογικού δικαιώματος, που έφτασε αργότερα ως το καθολικό δικαίωμα ψήφου στους άνω των 18. Όχι μόνο ο Grey διαμόρφωσε το σημερινό αντιπροσωπευτικό σύστημα της Βρετανίας, αλλά σ’ αυτόν οφείλονται και τα κατοπινά συστήματα των άλλων χωρών, που αντέγραψαν το βρετανικό.
Το πανδημικό κύμα του νέου κορωναϊού covid19, οι κρατικές και οι υπερεθνικές διαχειρίσεις της «κρίσης» με τις συνεπακόλουθες επιδράσεις σε όλους τους τομείς, που αφορούσαν την μέχρι πρότινος καθημερινότητα των ανθρώπων, κατέστησαν πλέον όλο και περισσότερο φανερές τις κυριαρχικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις.
«Μην ψάχνετε για τις αιτίες και ποια είναι τα προβλήματα μας, γιατί αυτά είναι ίδια με τα δικά σας. Η μόνη διαφορά είναι πως εμάς είναι ορατά τα κάγκελα της αιχμαλωσίας, αλλά σε σας αόρατα. Εκείνο μόνο που θέλουμε να σας πούμε, είναι πως για μας, που δεν έχουμε αιτήματα, έχουμε ένα σκοπό: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΚΑΡΒΟΥΝΟ».
Γιάννης Πετρόπουλος, Γδάρτες Ονείρων
Οκτώβριος 1990, Εξέγερση στις φυλακές Αλικαρνασσού.
«Βλέποντας αυτά τα ελεεινά σκυλιά τη σθεναρή μας αντίσταση, υποχώρησαν μουγκρίζοντας από λύσσα. Κι έτσι ο τρίτος και ο μισητότερος όροφος της Αλικαρνασσού ήταν στα χέρια μας! Μέσα σ’ αυτά τα κελιά ήταν τα πιο ελεεινά υποκείμενα-κρατούμενοι που έβγαλε ποτέ η πόρνη δικαιοσύνη. Ήταν όλοι τους ένας κι ένας οι στενοί συνεργάτες της υπηρεσίας. Αυτοί που ολόκληρα χρόνια έλεγχαν ολόκληρη τη φυλακή. Που κανόνιζαν και ρύθμιζαν τα πάντα. Ποιοι και πόσοι θα μείνουν σ’ αυτή τη φυλακή, και ποιοι και πόσο έπρεπε να βασανιστούν στο πειθαρχείο.Ήταν αυτοί που η σιχαμερή υπηρεσία τούς είχε δώσει εν λευκώ τα πάντα, όπως συνεργεία, καφενεία, μαγειρεία και όλα τα συναφή, με την προϋπόθεση η φυλακή να μένει ήσυχη.
Πολύ πριν από την ιδέα του Πανοπτικού, ενός κτηρίου – φυλακή, απ’ τον Άγγλο φιλόσοφο και νομικό Jeremy Bentham τον 18ο αιώνα, η ιδέα του πλήρους ελέγχου εγκλείστων – φυλακισμένων με όσο το δυνατόν λιγότερους φύλακες είχε ήδη εφαρμοστεί, αρκετούς αιώνες πριν, στα λοιμοκαθαρτήρια. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και η υλοποίηση των λοιμοκαθαρτηρίων είναι τέτοιος, που ουσιαστικά μπορούν να θεωρηθούν πρόγονοι του Πανοπτικού. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια του Bentham ήταν βασισμένα στην παρακολούθηση κρατουμένων, χωρίς, όμως, αυτοί να ξέρουν ποια στιγμή παρακολουθούνται, μέσω ενός κεντρικού σημείου ελέγχου, το οποίο θα είχε οπτική πρόσβαση σε όλους όσους βρίσκονταν στο κτήριο-φυλακή.
Όταν η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τέλη Νοεμβρίου 2021 τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους άνω των 60 ετών, το ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων, στο σύνολο του πληθυσμού, ανερχόταν στο 62,5% και η διαφορά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ήταν σχεδόν 4% (ΕΕ μ.ό. 66,8%). Τα αντίστοιχα μεγέθη στις 25/01/2022 ήταν 67,6% έναντι 69,7%. Τα μεγέθη για 18+ στις 25/1/2022 είναι: 78,7% (Ελλάδα) έναντι 81,1% (ΕΕ). Και αντίστοιχα για τους 60+: 86,4% (Ελλάδα) έναντι 90,6% (ΕΕ). Είναι σίγουρο ότι η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για τους άνω των 60 ετών, σε συνδυασμό με την επιβολή προστίμου, οδήγησε αναγκαστικά ένα σημαντικό κομμάτι ανθρώπων στα εμβολιαστικά κέντρα. Η άσκηση της συγκεκριμένης κρατικής πρακτικής επέφερε μεν αύξηση των εμβολιασμών στον ελλαδικό χώρο, πλησιάζοντας τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (2% διαφορά), αλλά είναι σαφές ότι, πανευρωπαϊκά, ένα στα τρία άτομα αρνείται να ακολουθήσει τις κρατικές οδηγίες και αποφάσεις.
Παράπλευρη απώλεια (Collateral) της εισβολής του νεοκρατισμού/νεοκορπορατισμού στον «σύγχρονο βίο» θεωρούν πολλοί ότι είναι ο ιστορικός εξευτελισμός, που πραγματοποιήθηκε στο όνομα του αναρχοκομμουνισμού στον ελλαδικό χώρο και στο εξωτερικό. Εκτιμάται μάλιστα ως αντίστοιχος σε κλίμακα με εκείνον της Β´ Διεθνούς, που στήριξε ή ανέχτηκε τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μ’ άλλα λόγια για να παραφράσουμε τον Καβάφη, λέγεται ότι «εξευτελίστηκαν πλήρως, μια πολιτική ροπή τους λίαν σιχαμένη και περιφρονημένη (έμφυτη μολοντούτο) υπήρξεν η αιτία». Εμείς πάντως θεωρούμε ότι εξευτελισμός υφίσταται όταν κάποιος εκπίπτει από τις θέσεις του και όχι όταν τις αποκαλύπτει με κάθε περηφάνεια.
«Σε αντίθεση με άλλες χιονοθύελλες, το χιόνι έπεσε μέρα μεσημέρι, ενώ συνήθως πέφτει βράδυ».
Κ. Μητσοτάκης
Ένα από τα ιερότερα ιδεολογικά τοτέμ της Μεταπολίτευσης, που εξακολουθεί να επιβιώνει από τα χτυπήματα της μοίρας είναι το «μεγάλο Κράτος» (ισάξιο της Μεγάλης Ιδέας) με τη μορφή ενός καλοκάγαθου γίγαντα, που μοιράζει δώρα στα παιδάκια, τρέχει αμέσως, όπου τον φωνάξουν με αυταπάρνηση, προστατεύει τους ανθρώπους από τον κακό τους εαυτό, ε, και στην ανάγκη ρίχνει και κανά πατρικό μπερντάχι ξύλο προς συμμόρφωση, όταν κάποιοι απροσάρμοστοι δεν παίρνουν από λόγια.
Από την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Ακολουθεί ο πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση:
Είναι γραφικό να παρακολουθεί κάποιος τις συζητήσεις και τις διαμαρτυρίες για την αδυναμία του κράτους να προστατέψει έναντι των φυσικών φαινομένων και καταστροφών, ιδιαίτερα όταν αυτές οι διαμαρτυρίες δεν εκφράζονται στην πράξη αλλά μένουν σε δηλώσεις, πληκτρολόγια και σε εκλογές. Κανένα κράτος, με οποιοδήποτε πολιτικό διαχειριστή του, δεν μερίμνησε για τις ανάγκες κανενός.
Σήμερα 1/2/2022 πραγματοποιήθηκε απεργιακή συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας ενάντια στην διάλυση της δημόσιας υγείας, των αναστολών εργασίας και των επερχόμενων απολύσεων στον χώρο της Υγείας με τον εκβιασμό του εμβολιασμού. Στην συγκέντρωση αλλά και στην πορεία που ξεκίνησε αργότερα, συμμετείχε και η Πρωτοβουλία Ενάντια στο Υγειονομικό Απαρτχάιντ με δικό της μπλοκ και κάλεσμα ενάντια στο ξήλωμα της δημόσιας υγείας, ενάντια σε παλιές και νέες υποχρεωτικότητες, τις πιστοποιήσεις υγειονομικών φρονημάτων και τα πρόστιμα, απαιτώντας καμία αναστολή εργασίας ή απόλυση και άμεση κατάργηση του νόμου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Στην συνέχεια 1.200 περίπου άτομα ξεκίνησαν πορεία προς την Βουλή.
Anarchy press gr 