Η «πανδημία» της covid19 και η χρησιμοποίηση της από τις εξουσιαστικές ελίτ του πλανήτη, είναι πολυεπίπεδη και εξελίσσεται σε μια συγκεκριμένη φάση της παγκοσμιοποίησης, όπου, εν μέσω σφοδρών ενδο-κυριαρχικών ανταγωνισμών, δεν έχουν πάψει να υφίστανται εκείνοι οι σχεδιασμοί που συντείνουν στην διαδικασία ενοποίησης του καθεστώτος κυριαρχίας υπό το οποίο θα «ζει» ο παγκόσμιος πληθυσμός.
Ένα κομμάτι του παζλ αποτελεί η λεγόμενη διαχείριση σε καθαρά υγειονομικό επίπεδο. Η διαφορά του αναρχικού λόγου έγκειται στην κατ’ αρχήν αναγνώριση της ιατρικής αντιμετώπισης, ως μια ψηφίδα απ’ το ευρύτερο και υπό διαμόρφωση ψηφιδωτό που επιχειρούν να συνθέσουν οι κυρίαρχοι του πλανήτη. Αντίθετα ο κομμουνιστικός εσμός και οι παραφυάδες του (αναρχιστές), όταν δεν επικρίνουν χλιαρά τους κρατικούς εξαναγκασμούς και τις υποχρεωτικότητες, ανάγουν το διαχειριστικό κομμάτι σε πρωτεύον, αντιπολιτευόμενοι εκδοχές της κρατικής διαχείρισης και όχι το ίδιο το κράτος και τους μηχανισμούς του και βέβαια τις απώτερες εξουσιαστικές επιδιώξεις.
Anarchy press gr 