Υπάρχουν και καλές διακρίσεις, υπάρχει και καλός κοινωνικός ρατσισμός;;;

Σύμφωνα με πληροφορίες, κάτι το τρομακτικό συμβαίνει στα εμβολιαστικά κέντρα: τον Αύγουστο κατέφτασαν και συνεχίζουν να καταφθάνουν άνθρωποι κλαίγοντας προκειμένου να εμβολιαστούν καταναγκαστικά για να μην χάσουν το λιγοστό ψωμί τους. Άλλοι εκβιασμένοι από τους εργοδότες, ιδίως, του τουρισμού, της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της εστίασης αλλά και πολλοί υγειονομικοί του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα λόγω των επικείμενων απολύσεων για τους ανεμβολίαστους σύμφωνα με το Νο 57….9 Διάταγμα. Μετά τον καταναγκαστικό εμβολιασμό αποχωρούν ήσυχα με σκυμμένο κεφάλι ή στέκονται σε μια γωνιά τρέμοντας κοιτώντας με απλανές βλέμμα.

Βιασμός. Είναι ο μόνος κατάλληλος όρος για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Βιασμός, όχι ως μεταφορική έννοια, αλλά κατά κυριολεξία, καθώς πρόκειται για την βίαιη επέμβαση στο σώμα χωρίς τη συναίνεση του θύματος. Βιασμός, όχι στα σκοτάδια, αλλά στο φως με θύτη μία καθώς πρέπει συντεταγμένη πολιτεία με σύνταγμα, νομοθεσία περί κράτους δικαίου, με κοινοβουλευτισμό, κατοχυρωμένα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, στα χαρτιά έστω. Τα αισθήματα των καταναγκασμένων σε εμβολιασμό είναι τα ίδια με ενός βιασμένου ανθρώπου: Αηδία, έλλειψη αυτοεκτίμησης, τρόμος, ντροπή και μίσος.

Υποχρεωμένοι να ανεχτούν το βιασμό τους για ένα κομμάτι ψωμί, να συζούν με τον θύτη τους, το Κράτος και τη συνεργαζόμενη εμβολιαστική αγέλη σε ρόλο δεσμοφύλακα και να περιμένουν τον επόμενο βιασμό. Τρίτη δόση, τέταρτη δόση κ.λπ. κ.λπ. καθώς στο Ισραήλ, σ’ αυτό το κράτος-πείραμα ετοιμάζεται ήδη η τρίτη «αναμνηστική» δόση για όλους τους εμβολιασμένους και είναι προφανές ότι αυτό θα επεκταθεί παγκοσμίως.

Σκέφτηκε κανείς από τους ευαίσθητους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι από εδώ και μπρος, στιγματισμένοι και λυγισμένοι για ένα πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, για ένα ψηφιακό κωλόχαρτο σε pdf format, που όλοι γνωρίζουμε ότι σε έξι, το αργότερο σε εννιά μήνες θα είναι άχρηστο, καθώς ο εμβολιασμένος θα κληθεί ξανά να αποδείξει τη νομιμοφροσύνη του; Μαζί τους θα κληθεί και ο υπόλοιπος πληθυσμός, που οικειοθελώς προσήλθε παλιότερα να εμβολιαστεί δίνοντας πίστη στους τηλεπιστήμονες, τους διεθνείς κι εγχώριους statesmen και στα αφεντικά των πολυεθνικών, ότι κάνει κάτι καλό για το σύνολο. Τα «προνόμια» (έχουν χάσει και οι λέξεις το νόημα τους…) όπως το να πηγαίνουμε σ’ ένα θέατρο, να βγαίνουμε σε ένα εστιατόριο με φίλους, να δούμε μια ταινία και πάμε στο γυμναστήριο είναι προσωρινά!

Λ.