«Ο κορωναϊός θερίζει», «η πανδημία του κορωναϊού είναι η πιο θανατηφόρα που γνώρισε η ανθρωπότητα», «σκότωσε ανήλικη ο κορωναϊός», «δεν χωράνε τα ψυγεία τους νεκρούς από κορωναϊό», «μαζικοί τάφοι για κορωναϊό», «γέμισαν τα νεκροταφεία από θύματα του κορωναϊού».
Αυτοί είναι μόνο κάποιοι ενδεικτικοί τίτλοι ειδήσεων, με τους οποίους βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από τα Μ.Μ.Ε., συνοδευόμενοι με κατάλληλες εικόνες και με την απαραίτητη μουσική επένδυση, ώστε να κατακλύζεται το μυαλό μας και οι αισθήσεις μας από μια διαρκή οσμή θανάτου, από άγχος, φόβο κι αγωνία. Η αύξηση των λεγόμενων ψυχικών νοσημάτων την εποχή του κορωναϊού είναι ραγδαία. Η αγωνία και η ανασφάλεια μάς καθηλώνει μπροστά στους δέκτες για να «ενημερωθούμε» για ακόμη μια μέρα για την επέλαση του θανάτου στον ήχο και μόνο της έναρξης των δελτίων ειδήσεων κάποιοι άνθρωποι ιδρώνουν και καταβάλλονται από φόβο και άγχος, άλλοι στέκουν παθητικοί και άλλοι κλείνουν τους δέκτες γιατί δεν μπορούν να ακούν και να βλέπουν. Οι τελευταίοι προφανώς και κάνουν το καλύτερο δεδομένης της κατάστασης στην οποία περιέρχονται.
Ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται τη γλώσσα η εξουσία, οι μεθοδεύσεις που κρύβονται πίσω από την κάθε λέξη και πρόταση που μεταδίδεται, έχει σημαντική επίδραση στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου. Με την πάροδο του χρόνου και την αμέριστη βοήθεια επιστημόνων της ψυχολογίας, της βιολογίας, της γλωσσολογίας, της νευροφυσιολογίας κ.ά., η μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου αποκαλύπτει νέες πτυχές, παρέχοντας ταυτόχρονα στην εξουσία τη δυνατότητα να διαμορφώνει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη χειραγώγηση του νου. Ο συγγραφέας Φίλιπ Ντικ έλεγε πως για όλους μας υπάρχει μια πρόταση, για όλους μας υπάρχουν οι λέξεις, που αν μπουν στη σωστή διάταξη είναι ικανές να μας καταστρέψουν.
Εξ άλλου, που στηρίχθηκαν και στηρίζονται οι εξουσίες για την επιβολή και την εδραίωση τους στον κοινωνικό χώρο; Μόνο στη δύναμη των όπλων; Μάλλον όχι. Η χειραγώγηση του νου τούς διατηρεί κυρίως στην εξουσία. Συνέχεια