«ΦΑΤΟ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΑΞΩ»

Το έχουμε πάθει όλοι και είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας να ακούς τη γνώριμη φωνή από την κουζίνα να προφέρει το τρομερό ξόρκι «ΦΑΤΟ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΑΞΩ». Ο λόγος ασφαλώς για κάποιο πιάτο με φακές ή κουνουπίδι που έχει μείνει στα αζήτητα πέντε μέρες στο ψυγείο ή και περισσότερο. Μονομιάς ξυπνάνε όλες οι κακές αναμνήσεις των παιδικών χρόνων, τα παιδάκια που πεινάνε κάπου στην Αφρική και έπρεπε να τους κάνουμε κάθε φορά το χατίρι να τρώμε τις υπερμεγέθεις μερίδες με το ζόρι. Όταν είμασταν νεότεροι απαντούσαμε χωρίς σκέψη, «πέτα το και τί με νοιάζει εμένα», όσο όμως περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο μπαίναμε στη αηδιαστική διαδικασία να γευτούμε με προφυλάξεις την ξεχασμένη μπαγιάτικη λιχουδιά για να μην πεταχτεί «και είναι κρίμα».