ΤΑ «ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ» ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΡΧΗΣ ΡΙΧΝΕΙ ΛΙΓΑ ΑΠΟΦΑΓΙΑ ΣΤΟ ΠΟΠΟΛΟ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ…

Οι τελευταίες κατασταλτικές πρακτικές του κράτους θυμίζουν τον μύθο του Ίκαρου, που θέλοντας να φτάσει ακόμα πιο ψηλά, βρέθηκε τελικά στο βυθό της θάλασσας. Η ολοένα αυξανόμενη καταστολή, οι συνεχόμενες απαγορεύσεις επί απαγορεύσεων, που ως μόνο σκοπό έχουν την εμπέδωση της υποταγής στον κοινωνικό χώρο και ουδεμία σχέση έχουν με την υγειονομική προστασία, μοιάζει να μην έχει όρια. Τα φαινόμενα καταστολής είναι πλέον καθημερινά και αφορούν το σύνολο του κοινωνικού χώρου, ξεπερνώντας αναρχικούς ή αγωνιστές και καλύπτοντας ακόμα και αυτούς που στο παρελθόν μπορούσαν να προσδιοριστούν ως «νοικοκύρηδες» και «φιλήσυχοι». Οι εγχώριοι κρατικοί διαχειριστές της Νέας Δημοκρατίας επιτίθενται σε όλους, με εκατοντάδες χιλιάδες ελέγχους, με εξευτελισμούς με πρόστιμα, και αδιανόητες κατά της ελευθερίας απαγορεύσεις, που στηρίζονται από μια γιγαντιαία επιχείρηση μιντιακής τρομοκρατίας με πρόσχημα το υγειονομικό, αλλά και με νομοσχέδια και σχεδιασμούς, που λαμβάνουν χώρα άρον άρον, σε ένα έρημο μέχρι πρότινος κοινωνικό πεδίο από αντιδράσεις. Διαδηλωτές καταστέλλονται άγρια και ξυλοκοπούνται επειδή σηκώνουν απλά ένα πανώ, την ίδια στιγμή που ψηφίζεται η εγκατάσταση αστυνομικών τμημάτων μέσα στα Πανεπιστήμια.