Σε νέα παγκόσμια θρησκεία εξελίσσεται η λοιμωξιολογία, η επιδημιολογία και πάει λέγοντας. Όπως κάθε θρησκεία, έτσι και αυτή επιχειρεί να αναπτύξει δομικά συστατικά στους απανταχού «πιστούς» της. Ένα από αυτά είναι ο φόβος, που πάει χέρι χέρι με την ενοχή. Το νέο δόγμα είναι πανταχού παρόν. Έχει εισβάλει με βία στις ζωές μας προσπαθώντας να τις ελέγξει. Παρεισφρέει καθημερινά στο σπίτι μας, στη δουλειά (όσων δουλεύουν ακόμα) στο αυτοκίνητο και σε κάθε ατομικό μας χώρο. Σμιλεύει πιστούς, οι οποίοι ετοιμάζονται, αν χρειαστεί, να πολεμήσουν στο όνομα της.
Η νέα αυτή θρησκεία, όπως κι οι άλλες αποτελεί εξουσιαστικό επινόημα, που απώτερο σκοπό έχει τη διεύρυνση της υποταγής και της άνευ όρων παράδοσης. Διαχέεται, όπως το δηλητήριο σε δόσεις σταδιακά στο κοινωνικό σώμα. Δεν αμφισβητείται ποτέ. Αν ρωτήσεις διαπνεόμενος από αμφισβήτηση, κάποιον πιστό μιας θρησκείας, γιατί π.χ. αφού ο θεός αγαπάει τον άνθρωπο τον αφήνει να υποφέρει έτσι και επιτρέπει την αδικία κ.λπ.; Θα σου απαντήσει μέσα από δαιδαλώδεις δρόμους επιχειρημάτων φαντασιακού περιεχομένου με την κατάληξη: «ο Θεός ξέρει». Έτσι και το νέο αυτό θρησκευτικό δόγμα δεν αμφισβητείται επειδή οι ειδικοί ξέρουν. Συνέχεια
Anarchy press gr 