Παρατηρούμε τις τελευταίες μέρες μια (παρ)αλλαγή στην κυβερνητική προπαγάνδα. Από το αφήγημα της συλλογικής ευθύνης για τη διασπορά του ιού, με το οποίο και ανά διαστήματα στιγμάτιζαν διάφορες ομάδες του κοινωνικού χώρου, πέρασαν στο όλοι «φταίμε που δεν τηρούνται τα μέτρα». Κάτι σαν το αμνημόνευτο του Παγκάλου, το «μαζί τα φάγαμε».
Η εν λόγω ρητορική, συνοδεύεται κι από συζητήσεις του τύπου «αυτό δεν είναι καραντίνα γιατί όλοι κυκλοφορούν», «καραντίνα σημαίνει να είσαι έγκλειστος στο σπίτι και να σου φέρνει τα απαραίτητα ο στρατός, ντυμένος με στολές βιολογικού πολέμου και να μην κινείται τίποτα όπως στην Κίνα» κ.λπ., κ.λπ.
Να τα μας, πάλι με την Κίνα και το τέλειο μοντέλο αντιμετώπισης του κορωναϊού. Κατ’ αρχήν, μιας και οι πάπες που κατέχουν το αλάνθαστο αποφάσισαν ότι κι εκείνοι φταίνε, ας αφήσουν την κοινωνία και να μας, πουν που ακριβώς φταίνε.
Σημειωτέον ότι το εν λόγω αφήγημα ξεκίνησε με την παραδοχή «λάθους» εκ μέρους του Μητσοτάκη μ’ αφορμή την περιβόητη ποδηλατάδα στην Πάρνηθα, αν και φυσικά περιορίστηκε στο ότι έκανε λάθος, που έβγαλε την φωτογραφία χωρίς μάσκα και όχι ότι απομακρύνθηκε από την κατοικία του 42 χιλιόμετρα! ‘Εκείνο που τον μάρανε είναι ότι δεν βγήκε φωτογραφία με μάσκα και έτσι χαλάστηκε η εικόνα του, αυτή η ψεύτικη προπαγανδιστική φιγούρα. Συνέχεια