Προσληφθείς χρόνος

Ζωή σε φέτες: ‘’Πού πήγαν τα χρόνια μου; μήπως κρύφτηκαν κάτω από το τραπέζι της κουζίνας σαν μικρά φοβισμένα παιδιά που τρέμουν στην ιδέα πως κάποιος θα αγγίξει τα αμόλυντα όνειρά τους;’’ αναρωτιούνται οι στοχαστές της ύλης

Εικόνες από το παρελθόν βαμμένες στα χρώματα του παρόντος

Μεγαλώνοντας προσθέτουμε ή αφαιρούμε χρώματα (χωρίς τη συγκατάθεση κανενός)

 

Υπνωτική διχάλα

Μπαρκάρουμε τις

ώρες του τοξοβόλου

 

Εποχές μεταναστεύουν σε μέρη τροπικά

Άνθρωποι με κρίση ταυτότητας

Ο ήλιος χτενίζει τα μουστάκια του και ξεκινά ευδιάθετος τη μέρα του

Αγκαλιάσαμε το ψυχρό κορμί της νύχτας

Ούτε απόψε θα κοιμηθούμε: άγρυπνοι θα υπομείνουμε την ανοδική πορεία του πυρετού μας

Σε πόσες λέξεις να χωρέσεις την αλήθεια;

Με πόσες παρομοιώσεις να αντισταθείς στον πανικό του όχλου;

Μύρισε κάτι από καλοκαίρι

Τσιμεντωμένες αφίξεις κυμάτων

Προσομοιωτές

Πλάσματα από άλλη τροχιά ξαπλώνουν τις νύχτες στο δρόμο (ο ύπνος θα τους βρει εξαντλημένους από το βάρος του κόσμου. Παραδομένοι στο πουθενά ονειρεύονται την άνοιξη: ίσως κι ένα σπίτι με θέα στη θάλασσα)