Όπως ξέρουμε ήδη, η περίφημος «εθνική στρατηγική» στα ελληνοτουρκικά στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι περισσότερο από το «βλέποντας και κάνοντας», δηλαδή η εγχώρια πλευρά παρακολουθεί τα ερευνητικά σκάφη του Ερντογάν να κόβουν βόλτες στο Αιγαίο και να κάνουν τα δικά τους, συνοδευόμενα από τουρκικά πολεμικά σκάφη και έπειτα αρχίζει τα παράπονα στο ΝΑΤΟ, την κυρά Ευρώπη και τους Αμερικανούς συμμάχους. Παράλληλα ξεκινά το γνωστό εθνικοπατριωτικό μασάζ στο πόπολο, που είχε ξεθυμάνει πολύ επί Συριζα, (αν θυμάστε ο ίδιος ο Αλέξης ο Τσίπρας δεν γνώριζε περί θαλασσίων συνόρων) με τα γνωστά «διατρανώνουμε τη βούλησή μας να μην αποδεχτούμε εκείνο και το άλλο».
